Ρυτμπέφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρυτμπέφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Rutebeuf (Γαλλικά)
Γέννηση1245 (περίπου)
Καμπανία[1]
Θάνατος1285 (περίπου)[2][3]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[4][5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής
συνθέτης
συγγραφέας
θεατρικός συγγραφέας
Τρουβέρος
Αξιοσημείωτο έργοDe maistre Guillaume de Saint Amour
Les Jacobins
La descorde de l'Université et des Jacobins
Brichemer
La complainte de maistre Guilliaume de Saint Amor
Le dit d’Aristotle
Ave Maria Rustebuef
La bataille des vices contre les vertus
Des beguines
La complainte de Constantinoble
La complainte d'outremer
Le dit des Cordeliers
La complainte Rutebeuf
La complainte du roi de Navarre
La complainte dou conte de Poitiers
La complainte du conte Huede de Nevers
La novele complainte d'outremer
L'erberie
L'estat du monde
Frère Denise
Desputizons dou croisié et dou descroisié
La desputoison de Challot et du Barbier
La griesche d'yver
La griesche d'esté
Le mariage Rutebeuf
Messire Gefroy de Sargines
Le Miracle de Théophile
Monseigneur Anseau de l'Isle
La mort Rutebeuf
De Nostre Dame
Un dist de Nostre Dame
La chanson des ordres
Les ordres de Paris
La priere Rutebuef
Le pet au villain
Les plaies du monde
La povreté Rutebuef
Li diz de Puille
La chansons de Puille
Des regles
Renart le Bestourné
Li diz des ribaux de Greive
Li diz de l'Universitei de Paris
Li testament de l'asne
Du secrestain et la fame au chevalier
De sainte Eglise
La vie sainte Elysabel
La vie sainte Marie l'Egiptienne
La vie dou monde
La voie de Paradis
La voie de Tunes
Jofroi Baré
D'ypocrisie
Le dit d'ypocrisie
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ρυτμπέφ (γαλλικά: Rutebeuf) (περίπου 1230 - 1285) ήταν Γάλλος ποιητής και συνθέτης, τρουβέρος του Μεσαίωνα. Στα ποιήματά του εξέφραζε τη ανθρώπινη αδυναμία, την αβεβαιότητα και τη φτώχεια, σε αντιπαράθεση με το επικό άσμα και τις αυλικές αξίες. Τα δηκτικά του σχόλια για τις κοινωνικές τάξεις και τους μοναχούς θεωρούνται η πρώτη έκφραση της κοινής γνώμης στη γαλλική λογοτεχνία.[6]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρυτμπέφ γεννήθηκε περίπου το 1230, πιθανώς στην Καμπανία (περιγράφει συγκρούσεις στην Τρουά το 1249) αλλά ως ενήλικας έζησε στο Παρίσι με περίοδο ακμής του από το 1245 έως το θάνατό του του το 1285. Ήταν μάλλον ταπεινής καταγωγής. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά στο όνομά του από τους συγχρόνους του, έχει οδηγήσει τους μελετητές να υποθέσουν ότι πιθανώς έγραφε με ψευδώνυμο, από τη λέξη Rudebœuf (τραχύ βόειο κρέας), λέξη που ο ίδιος χρησιμοποιούσε στη δουλειά του.

Σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό για τη ζωή του, εκτός από το ότι ήταν πιθανώς μενεστρέλος σε αριστοκρατικές αυλές με εκπαίδευση κληρικού επειδή γνώριζε λατινικά.

Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε διάφορα ποιήματα του Ρυτμπέφ βρίσκονται αυτοβιογραφικές πληροφορίες. Στο ποίημα με τίτλο ο Γάμος του Ρυτμπέφ (Le Mariage de Rutebeuf) γράφει ότι στις 2 Ιανουαρίου 1261 παντρεύτηκε μια γυναίκα ηλικιωμένη και άσχημη, χωρίς προίκα ούτε χαρίσματα. Στο ποίημα η Θρηνωδία του Ρυτμπέφ ( La Complainte de Rutebeuf) περιγράφει μια σειρά από περιπέτειες και δυστυχίες που τον βρήκαν και τον οδήγησαν στην απόλυτη ένδεια. Υπό αυτές τις συνθήκες, αναζήτησε καταφύγιο στον Αλφόνσο κόμη του Πουατιέ, αδελφό του Λουδοβίκου Θ΄ της Γαλλίας. Όπως φαίνεται, ωστόσο, δεν του έλειπαν οι προστάτες. Πιθανώς κατόπιν παραγγελιών συνέθεσε τις ελεγείες για το θάνατο μερικών από τους μεγαλύτερους Γάλλους πρίγκιπες της εποχής του, όπως του Εύδη κόμη του Νεβέρ, του Θεοβάλδου Β΄ της Ναβάρρας ή του Αλφόνσου του Πουατιέ. Η ζωή της Αγίας Ελισάβετ της Ουγγαρίας γράφτηκε κατόπιν αιτήματος του Εράρ ντε Βαλερί, ο οποίος ήθελε να το παρουσιάσει στην Ισαβέλλα της Ναβάρρας. Έγραψε επίσης ποιήματα στα οποία παρακινούσε πρίγκιπες και απλούς ανθρώπους να λάβουν μέρος στις Σταυροφορίες.[7]Στο ποίημά του Η φτώχεια του Ρυτμπέφ (Pauvreté de Rutebeuf), απευθύνεται απευθείας στον βασιλιά Λουδοβίκο Θ'.

Η πραγματική ποιητική δύναμη του Ρυτμπέφ, ωστόσο, δεν βρίσκεται στα επίσημα ποιήματά του, αλλά στη ζωντανή, δηκτική σάτιρα και στις διασκεδαστικές έμμετρες ιστορίες (fabliaux), και οι πέντε από τις οποίες έγραψε είναι ελαφρές και διασκεδαστικές με θέμα χονδροειδές. Οι κύριοι στόχοι της σάτιράς του ήταν οι μοναχοί στην προσπάθειά του να υπερασπισθεί το Πανεπιστήμιο του Παρισιού από τις επιθέσεις των θρησκευτικών ταγμάτων.[8] Μερικά από τα πιο επιτυχημένα έργα του μαρτυρούν έντονη λαϊκή φλέβα, όπως το ποίημα Οι ρήσεις της φυτογνωσίας (Le Dit de l'herberie), ένας κωμικός μονόλογος ενός αθυρόστομου κομπογιαννίτη. Η απέχθεια του Ρυτμπέφ προς τους μοναχούς είναι επίσης εμφανής στις σκανδαλιστικές περιπετειώδεις ιστορίες του.

Έγραψε ένα από τα πρώτα υπάρχοντα θεατρικά έργα Θαυμάτων στα γαλλικά, το Το θαύμα του Θεοφίλου (Le Miracle de Théophile), στο οποίο αναφέρεται στο παραδοσιακό θέμα ενός ιερέα που πουλά την ψυχή του στον διάβολο και σώζεται από την θαυματουργική παρέμβαση της Παναγίας.[9]

Ο Ρυτμπέφ είναι ο συγγραφέας έργου με προσωπικό τόνο, είναι ένας από τους πρώτους που μας μίλησε για τις δυστυχίες του και τις δυσκολίες της ζωής. Μεταξύ των πιο διάσημων στίχων του, σίγουρα είναι αυτοί από τα Ποιήματα της δυστυχίας (Poèmes de l’infortune): «Τι έγιναν οι φίλοι μου, που τόσο πολύ είχα αγαπήσει ...»[10]

Σύγχρονες αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ο αστεροειδής 283786 Rutebeuf, που ανακαλύφθηκε από αστρονόμους στο Γαλλικό Αστεροσκοπείο Saint-Sulpice το 2003, ονομάστηκε στη μνήμη του ποιητή. Η επίσημη αναφορά ονομασίας δημοσιεύθηκε από το Minor Planet Center το 2014.[11]
  • Τα ποιήματα του Ρυτμπέφ ενέπνευσαν τον Λεό Φερρέ που ένα τραγούδι του το ονόμασε Φτωχός Ρυτμπέφ (Pauvre Rutebeuf). Υπάρχουν αρκετές ερμηνείες αυτού του τραγουδιού από διάφορους καλλιτέχνες.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]