Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ρουβέλιος Πλαύτος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρουβέλιος Πλαύτος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση33 (περίπου)
Θάνατος62
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςAntistia Politta
ΓονείςΓάιος Ρουβέλιος Βλάνδος και Ιουλία Λιβία
ΑδέλφιαRubellius Drusus
Rubellius Blandus
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός

Ο Ρουβέλιος Πλαύτος, λατιν.: Rubellius Plautus [α] (33–62 μ.Χ.) ήταν Ρωμαίος ευγενής και πολιτικός αντίπαλος του Αυτοκράτορα Νέρωνα. Μέσω της μητέρας του Ιουλίας Λιβίας, ήταν συγγενής της δυναστείας των Ιουλιο-Κλαυδίων. Ήταν εγγονός του Δρούσου (μοναχογιού του Τιβέριου) και δισεγγονός του Τιβέριου και του αδελφού του Δρούσου. Μέσω των προγιαγιών του, Βιψανίας Αγριππίνας και Αντωνίας της Νεότερης, καταγόταν επίσης από τον Μάρκο Βιψάνιο Αγρίππα και τον Μάρκο Αντώνιο αντίστοιχα. Καταγόταν από την αδελφή του Αυγούστου, Οκταβία τη Νεότερη, η οποία ήταν δισεγγονή του Ιουλίου Καίσαρα.

Ο πατέρας του Πλαύτου ήταν ο Γάιος Ρουβέλιος Βλάνδος. Η οικογένεια του Βλάνδου καταγόταν από το Τίβουρ (σημερινό Τίβολι) και ανήκε στην τάξη των ιππέων. Ο πατέρας του απεβίωσε το 38. Η μητέρα του ήταν η μοναχοκόρη του Δρούσου, και είχε προηγουμένως παντρευτεί τον εξάδελφό της Νέρωνα Ιούλιο Καίσαρα, χωρίς απογόνους. Ο Πλαύτος έλαβε το επίθετό του (cognomen) από τον προπάππο του Λεύκιο Σέργιο Πλαύτο, και μπορεί να χρησιμοποίησε το επώνυμό του (nomen gentilicium) Σέργιος ως δικό του όνομα (praenomen), καθώς βρέθηκε ένας μολύβδινος αυλός που αναγράφει το όνομα "Σέργιος Ρουβέλιος Πλαύτος", αλλά αυτό το άτομο μπορεί να ήταν γιος του. [1]

Μεταξύ 43 και 45 ετών, η μητέρα του Ιουλία έπεσε αθώο θύμα των δολοπλοκιών της αυτοκράτειρας Βαλερίας Μεσσαλίνας. Μία πιθανότητα είναι, ότι ο νεαρός Πλαύτος θεωρούνταν από τη Βαλ. Μεσσαλίνα αντίπαλος τού γιου της Βρετανικού. Ο Αυτοκράτορας Κλαύδιος (ο οποίος ήταν σύζυγος της Μεσσαλίνας, πατέρας του Βρετανικού και εκ μητρός θείος της Ιουλίας) δεν εξασφάλισε κάποια νομική υπεράσπιση για την ανιψιά του. Κατά συνέπεια, η Ιουλία εκτελέστηκε. Ωστόσο, η Ιουλία θεωρούνταν ενάρετος άνθρωπος από όσους τη γνώριζαν.

Ο Πλαύτος νυμφεύτηκε την Αντιστία Πολίτα, κόρη του Λεύκιου Αντίστιου Βήτου. Ο πεθερός του διετέλεσε ύπατος το 55, λεγάτος της Άνω Γερμανίας το 55-56, και ανθύπατος της Ασίας το 64-65. Ο Πλαύτος θεωρούνταν στοργικός σύζυγος και πατέρας. Ωστόσο τα ονόματα των παιδιών του δεν είναι γνωστά: κανένα από αυτούς δεν επέζησε από τις εκκαθαρίσεις του Νέρωνα το 66).

Ο Πλαύτος φαίνεται ότι ήταν οπαδός του Στωικισμού. Σύμφωνα με τον Τάκιτο, ο Τιγελλίνος έγραψε στον Νέρωνα: «Ο Πλαύτος πάλι, με τον μεγάλο του πλούτο, δεν επιδεικνύει ούτε καν αγάπη για την ηρεμία, αλλά μας επιδεικνύει τις μιμήσεις του προς τους παλαιούς Ρωμαίους, και υιοθετεί την αυτοσυνειδησία των Στωικών μαζί με μία φιλοσοφία, η οποία κάνει τους ανθρώπους ράθυμους και απρόθυμους για μία πολυάσχολη ζωή». Όταν εξορίστηκε από τη Ρώμη από τον Νέρωνα, ο Πλαύτος συνοδευόταν από τον διάσημο στωικό διδάσκαλο Μουσόνιο Ρούφο. Συνδέθηκε με μία ομάδα Στωικών, που επέκριναν την υποτιθέμενη τυραννία και την αυταρχική διακυβέρνηση ορισμένων Αυτοκρατόρων, η οποία σήμερα αναφέρεται ως Στωική Αντιπολίτευση.

Ο φθόνος του Νέρωνα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 55 η Ιουνία Σιλάνα, αδελφή της πρώτης συζύγου του Καλιγούλα, Ιουνίας Κλαυδίας, αντίπαλης της αυτοκράτειρας Αγριππίνας της Νεότερης και πρώην σύζυγος του εραστή της Μεσσαλίνας, Γάιου Σίλιου, κατηγόρησε την Αγριππίνα ότι σχεδίαζε να ανατρέψει τον Νέρωνα, για να τοποθετήσει τον Πλαύτο στον θρόνο. Ο Νέρωνας δεν ανέλαβε κάποια δράση εκείνη την εποχή, αλλά με την πάροδο του χρόνου η σχέση τού Νέρωνα με τη Σιλάνα θερμάνθηκε, ενώ η σχέση του με τη μητέρα του χειροτέρεψε. Μετά την εμφάνιση ενός κομήτη το 60, τα δημόσια κουτσομπολιά ανανέωσαν τις φήμες για την πτώση του Νέρωνα, και την άνοδο του Πλαύτου. Ο Νέρωνας εξόρισε τον Πλαύτο το 60 στο κτήμα του στην Ασία, μαζί με την οικογένειά του.

Το 62, μετά από φήμες ότι ο Πλαύτος βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις με τον ανατολικό στρατηγό Γναίο Δομίτιο Κορβούλωνα για εξέγερση, ο Πλαύτος εκτελέστηκε από τον Νέρωνα. Όταν το κεφάλι του δόθηκε στον Νέρωνα από έναν απελεύθερο, ο Νέρωνας χλεύασε το πόσο τρομακτική ήταν η μακριά μύτη του Πλαύτου.

Το 66, η χήρα του, τα παιδιά του και ο πεθερός του εκτελέστηκαν, θύματα της αυξανόμενης βαρβαρότητας του Νέρωνα. Ο Τάκιτος αναφέρει ότι ο Πλαύτος είχε παλιομοδίτικο γούστο, η συμπεριφορά του ήταν αυστηρή, και ζούσε μία απομονωμένη ζωή. Τύχαινε μεγάλου σεβασμού από τους συνομηλίκους του, και η εκτέλεση της οικογένειάς του προκάλεσε ανησυχία σε όσους τον γνώριζαν.

  1. Possibly named Gaius or Sergius.
  1. The Journal of Roman Studies. 43–45. Society for the Promotion of Roman Studies. 1968. σελ. 81. 

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Holiday, Ryan· Hanselman, Stephen (2020). «Gaius Rubellius Platus the Man Who Would Not Be King». Lives of the Stoics. New York: Portfolio/Penguin. σελίδες 212–217. ISBN 978-0525541875.