Ρομποτική χειρουργική

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρομποτική χειρουργική
Ένα ρομποτικά υποβοηθούμενο χειρουργικό σύστημα που χρησιμοποιείται για προστατεκτομές, επιδιόρθωση καρδιακών βαλβίδων και γυναικολογικές χειρουργικές επεμβάσεις.
Άλλα ονόματαΡομποτικά υποβοηθούμενη χειρουργική
[Ειδικότητα (ιατρική)Χειρουργική

Η ρομποτική χειρουργική, λέγεται και ρομποτικά υποβοηθούμενη χειρουργική, είναι ένα είδος χειρουργικής επέμβασης που γίνεται με τη χρήση ρομποτικών συστημάτων.[1] Αναπτύχθηκε για να προσπαθήσει να ξεπεράσει τους περιορισμούς της προϋπάρχουσας ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής και να ενισχύσει τις ικανότητες των χειρουργών που εκτελούν ανοιχτή χειρουργική επέμβαση.

Στην περίπτωση της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής με ρομποτική υποβοήθηση, ο χειρούργος αντί να μετακινεί απευθείας τα όργανα, χρησιμοποιεί μία από τις δύο μεθόδους χειρισμού των οργάνων. Η μία μέθοδος περιλαμβάνει την άμεση χρήση του τηλεχειριστή, και η άλλη γίνεται με έλεγχο από τον υπολογιστή. Ο τηλεχειριστής είναι ένας μηχανισμός που επιτρέπει στον χειρουργό να εκτελεί τις κανονικές κινήσεις που σχετίζονται με τη χειρουργική επέμβαση. Οι ρομποτικοί βραχίονες πραγματοποιούν αυτές τις κινήσεις χρησιμοποιώντας τελικούς τελεστές και χειριστές για να εκτελέσουν την πραγματική χειρουργική επέμβαση. Από την άλλη, σε συστήματα ελεγχόμενα από τον υπολογιστή, ο χειρουργός χρησιμοποιεί έναν υπολογιστή για να ελέγχει τους ρομποτικούς βραχίονες και τους τελικούς τελεστές του, αν και αυτά τα συστήματα μπορούν επίσης να χρησιμοποιούνται άμεσα από τον χειρουργό παρακάμπτοντας τον υπολογιστή. Ένα πλεονέκτημα της χρήσης της ρομποτικής χειρουργικής είναι ότι ο χειρουργός δεν χρειάζεται να είναι πάνω από τον ασθενή, γεγονός που οδηγεί στη δυνατότητα χειρουργικής εξ αποστάσεως.

Οι συσκευές μνήμης διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο στην πρόληψη τυχόν ταλαιπωρίας στη ρομποτικά υποβοηθούμενη χειρουργική. Οι λύσεις αποθήκευσης μνήμης μπορούν να εκτελούν πολλαπλές λειτουργίες με βάση το ιστορικό του ασθενούς. Μπορούν επίσης να υποδείξουν συγκεκριμένες πληροφορίες για τη μέτρηση των μετατοπίσεων βαθμονόμησης λόγω κακής ευθυγράμμισης του συστήματος μονάδας αποθήκευσης, διάρκεια ζωής των δεδομένων κ.α.

Η ρομποτική χειρουργική έχει επικριθεί για το κόστος της, με το μέσο κόστος το 2007 να κυμαίνεται από 5.607 έως 45.914 δολάρια ανά ασθενή.[2] Το 2014, υπολογίζεται ότι έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 570.000 επεμβάσεις παγκοσμίως με το σύστημα χειρουργικής Ντα Βίντσι, με το ποσοστό αυτό να αυξάνεται σχεδόν κατά 10% κάθε χρόνο. Οι πιο συχνές χρήσεις είναι στη γυναικολογία και στην ουρολογία, με πάνω από το 75% των ρομποτικών επεμβάσεων να πραγματοποιούνται σε αυτές τις δύο ειδικότητες.[3]

Χρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύστημα χειρουργικής Ντα Βίντσι με το εξάρτημα ασθενή (αριστερά) και την κονσόλα χειρούργου (δεξιά).
  • Γυναικολογία: Οι βασικές λαπαροσκοπικές ρομποτικά υποβοηθούμενες επεμβάσεις που πραγματοποιούνται στη γυναικολογία είναι η μυομεκτομή, η υστερεκτομή, η ενδομητρίωση, η σαλπιγγική αναστόμωση και η ιεροκολποπηξία.[4]
  • Ουρολογία: Η ρομποτικά υποβοηθούμενη χειρουργική χρησιμοποιείται στην ουρολογία σε επεμβάσεις όπως η προστατεκτομή, η κυστεκτομή, η πυελοπλαστική κ.α.[5]
  • Οφθαλμολογία: Η ρομποτική τεχνολογία μόλις πρόσφατα ενσωματώθηκε στην οφθαλμολογία. Ως εκ τούτου, η εξέλιξη βρίσκεται μόνο στα αρχικά της στάδια. Ένα από τα παραδείγματα χρήσης της ρομποτικής τεχνολογίας στην οφθαλμολογία είναι το σύστημα χειρουργικής Ντα Βίντσι, το οποίο βοηθά τους χειρουργούς σε πολύπλοκες οφθαλμικές επεμβάσεις.[6]
  • Καρδιολογία: Η ρομποτική χειρουργική έχει αποδειχθεί εφικτή, ασφαλής και αποτελεσματική στον τομέα της καρδιολογίας και μπορεί να εφαρμοστεί στη διόρθωση διαφόρων ενδοκαρδιακών και εξωκαρδιακών παθήσεων, όπως οι επεμβάσεις μητροειδούς βαλβίδας, η διόρθωση του κολπικού διαφραγματικού ελαττώματος (ASD), η περικαρδιεκτομή, η αντιμετώπιστη της κολπικής μαρμαρυγής, και η επέμβαση αορτοστεφανιαίας παράκαμψης (CABG).[7]
  • Ορθοπεδική: Οι εφαρμογές της ρομποτικής χειρουργικής στην ορθοπεδική περιλαμβάνουν την ολική αρθροπλαστική ισχίου και γόνατος, την επέμβαση ανακατασκευής των συνδέσμων του γόνατος, και τις επεμβάσεις τραυμάτων και σπονδυλικής στήλης.[8]
  • Μεταμόσχευση: Η ρομποτική χειρουργική χρησιμοποιείται στη μεταμόσχευση οργάνων, όπως ο νεφρός, το ήπαρ, και το πάγκρεας.[9]
  • Παιδιατρική: Οι εφαρμογές της ρομποτικής χειρουργικής στην παιδιατρική περιλαμβάνουν την πυελοπλαστική, την επανεμφύτευση ουρητήρα, τη χειρουργική χοληφόρων αγγείων, τη χειρουργική καρδιάς κ.α.[10]

Σύγκριση με την παραδοσιακή χειρουργική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι σημαντικές πρόοδοι που έχουν παρατηρηθεί στον χώρο της ρομποτικής χειρουργικής είναι η χειρουργική από απόσταση, η ελάχιστα επεμβατική χειρουργική και η μη επανδρωμένη χειρουργική. Χάρη στη ρομποτική, η επέμβαση γίνεται με ακρίβεια, μικρότερες τομές, μειωμένη απώλεια αίματος, λιγότερο πόνο και ταχύτερο χρόνο επούλωσης. Ως αποτέλεσμα υπάρχει μειωμένη διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο, μειωμένη απώλεια αίματος, μεταγγίσεων και χρήσης παυσίπονων.[11] Αντίθετα, η παραδοσιακή χειρουργική μειονεκτεί στον ότι έχει περιορισμένη πρόσβαση στη χειρουργική περιοχή, μεγάλο χρόνο αποκατάστασης, πολλές ώρες λειτουργίας, απώλεια αίματος, χειρουργικές ουλές και σημάδια.[12]

Το κόστος των μηχανημάτων της ρομποτικής χειρουργικής κυμαίνεται από 1 εκατ. έως 2,5 εκατ. δολάρια τη μονάδα.[2] Κι ενώ το κόστος των αναλώσιμων είναι συνήθως 1.500 δολάρια ανά διαδικασία, το κόστος της ίδιας διαδικασίας είναι υψηλότερο.[13] Κι αυτό γιατί απαιτείται πρόσθετη χειρουργική εκπαίδευση για τη λειτουργία του συστήματος.[14] Έχουν γίνει πολυάριθμες μελέτες για να καθοριστεί εάν αξίζει η αγορά τέτοιων συστημάτων. Οι απόψεις μέχρι σήμερα διίστανται. Οι χειρουργοί αναφέρουν ότι, παρόλο που οι κατασκευαστές τέτοιων συστημάτων παρέχουν εκπαίδευση σε αυτή τη νέα τεχνολογία, η φάση εκμάθησης είναι εντατική και οι χειρουργοί πρέπει να εκτελέσουν 150 έως 250 επεμβάσεις για να γίνουν έμπειροι στη χρήση τους.[2] Κατά τη διάρκεια της φάσης εκπαίδευσης, οι ελάχιστα επεμβατικές επεμβάσεις μπορεί να διαρκέσουν έως και διπλάσιο από την παραδοσιακή χειρουργική επέμβαση, κι έτσι οι ασθενείς χρειάζεται να παραμείνουν υπό αναισθησία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Οι επιπλοκές που σχετίζονται με τη ρομποτική χειρουργική περιλαμβάνουν την αναγκαιότητα να μετατροπεί η ρομποτικά υποβοηθούμενη χειρουργική σε ανοιχτή (παραδοσιακή) επέμβαση, η επανεγχείρηση, ο μόνιμος τραυματισμός, η βλάβη στα σπλάχνα και η βλάβη στα νεύρα. Από το 2000 έως το 2011, σε δείγμα 75 υστερεκτομών που έγιναν με ρομποτική χειρουργική, οι 34 είχαν μόνιμο τραυματισμό και οι 49 είχαν βλάβη στα σπλάχνα. Οι ελάχιστες χειρουργικές επεμβάσεις σε διάφορες ειδικότητες έπρεπε να μετατραπούν σε ανοιχτή επέμβαση ή να χειρουργηθούν εκ νέου, ενώ στις περισσότερες έχει αναφερθεί κάποιου είδους βλάβη ή/και τραυματισμός. Για παράδειγμα, από τις επτά επεμβάσεις αορτοστεφανιαίας παράκαμψης, σε μία ο ασθενής έπρεπε να υποβληθεί ξανά σε χειρουργική επέμβαση.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Lanfranco, Anthony R.; Castellanos, Andres E.; Desai, Jaydev P.; Meyers, William C. (2004-1). «Robotic Surgery». Annals of Surgery 239 (1): 14–21. doi:10.1097/01.sla.0000103020.19595.7d. ISSN 0003-4932. PMID 14685095. PMC 1356187. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1356187/. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Barbash, Gabriel I.; Glied, Sherry A. (2010-08-19). «New Technology and Health Care Costs — The Case of Robot-Assisted Surgery». New England Journal of Medicine 363 (8): 701–704. doi:10.1056/NEJMp1006602. ISSN 0028-4793. PMID 20818872. https://doi.org/10.1056/NEJMp1006602. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Robotic Surgery: Risks vs. Rewards» (στα αγγλικά). AORN Journal 106 (2): 186–186. 2017. doi:10.1016/j.aorn.2017.05.007. ISSN 1878-0369. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1016/j.aorn.2017.05.007. 
  4. ↑ Sinha, Rooma; Sanjay, Madhumati; Rupa, B.; Kumari, Samita (2015). «Robotic surgery in gynecology». Journal of Minimal Access Surgery 11 (1): 50–59. doi:10.4103/0972-9941.147690. ISSN 0972-9941. PMID 25598600. PMC 4290120. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4290120/. 
  5. ↑ Murphy, D; Challacombe, B; Khan, M S; Dasgupta, P (2006-11). «Robotic technology in urology». Postgraduate Medical Journal 82 (973): 743–747. doi:10.1136/pgmj.2006.048140. ISSN 0032-5473. PMID 17099094. PMC 2660512. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2660512/. 
  6. ↑ Pandey, Suresh K; Sharma, Vidushi (2019-7). «Robotics and ophthalmology: Are we there yet?». Indian Journal of Ophthalmology 67 (7): 988–994. doi:10.4103/ijo.IJO_1131_18. ISSN 0301-4738. PMID 31238393. PMC 6611303. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6611303/. 
  7. ↑ Poffo, Robinson; Toschi, Alisson Parrilha; Pope, Renato Bastos; Celullare, Alex Luiz; Benício, Anderson; Fischer, Claudio Henrique; Vieira, Marcelo Luiz Campos; Teruya, Alexandre και άλλοι. (2013). «Robotic surgery in Cardiology: a safe and effective procedure». Einstein 11 (3): 296–302. doi:10.1590/S1679-45082013000300007. ISSN 1679-4508. PMID 24136755. PMC 4878587. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4878587/. 
  8. ↑ Adili, Anthony (2004-06). «Robot-assisted orthopedic surgery». Seminars in Laparoscopic Surgery 11 (2): 89–98. doi:10.1177/107155170401100205. ISSN 1071-5517. PMID 15254647. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15254647/. 
  9. ↑ Stiegler, Philipp; Schemmer, Peter (2018). «Robot-Assisted Transplant Surgery - Vision or Reality A Comprehensive Review» (στα english). Visceral Medicine 34 (1): 24–30. doi:10.1159/000485686. ISSN 2297-4725. PMID 29594166. https://www.karger.com/Article/FullText/485686. 
  10. ↑ Cave, Joshua; Clarke, Simon (2018-9). «Paediatric robotic surgery». Annals of The Royal College of Surgeons of England 100 (Suppl 7): 18–21. doi:10.1308/rcsann.supp2.18. ISSN 0035-8843. PMID 30179047. PMC 6216751. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6216751/. 
  11. ↑ Estey, Eric P. (2009-12). «Robotic prostatectomy: The new standard of care or a marketing success?». Canadian Urological Association Journal 3 (6): 488–490. ISSN 1911-6470. PMID 20019980. PMC 2792423. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2792423/. 
  12. ↑ O'Toole, Michael D.; Bouazza-Marouf, Kaddour; Kerr, David; Gooroochurn, Mahendra; Vloeberghs, Michael (2010-03). «A methodology for design and appraisal of surgical robotic systems» (στα αγγλικά). Robotica 28 (2): 297–310. doi:10.1017/S0263574709990658. ISSN 1469-8668. https://www.cambridge.org/core/journals/robotica/article/abs/methodology-for-design-and-appraisal-of-surgical-robotic-systems/6DE6CB009B6F33C74544B16093FAA507. 
  13. ↑ Kolata, Gina (2010-02-13). «Results Unproven, Robotic Surgery Wins Converts» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2010/02/14/health/14robot.html. Ανακτήθηκε στις 2021-12-08. 
  14. ↑ Finkelstein, Julia; Eckersberger, Elisabeth; Sadri, Helen; Taneja, Samir S; Lepor, Herbert; Djavan, Bob (2010). «Open Versus Laparoscopic Versus Robot-Assisted Laparoscopic Prostatectomy: The European and US Experience». Reviews in Urology 12 (1): 35–43. ISSN 1523-6161. PMID 20428292. PMC 2859140. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2859140/. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ρομποτική_χειρουργική&oldid=9433058"