Ροδώπις και Ευθύνικος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην αρχαία Ελληνική μυθολογία, η Ροδώπις και ο Ευθύνικος είναι δύο κυνηγοί που προκάλεσαν την οργή της Αφροδίτης, της θεάς του έρωτα και της ομορφιάς. Ο μύθος τους μαρτυρείται από δύο όψιμες πηγές της αρχαιότητας, Τα Κατά Λευκίππην και Κλειτοφώντα, ένα ελληνικό ρομαντικό μυθιστόρημα του δεύτερου αιώνα μ.Χ. του Αχιλλέως Τάτιου, και το βυζαντινό μυθιστόρημα Τὰ κατὰ Δροσίλλαν καὶ Χαρικλέα του Νικήτα Ευγενιανού, που γράφτηκε τον δωδέκατο αιώνα.

Μυθολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τόσο η Ροδώπις όσο και ο Ευθύνικος ήταν παρθένοι κυνηγοί που αφοσιώθηκαν στην Αρτέμιδα, την παρθένα θεά του κυνηγιού, και απέφευγαν τον γάμο καθώς καθώς και κάθε είδους έρωτα. Μια μέρα που η Άρτεμις δεν ήταν κοντά, η Αφροδίτη επινόησε να κάνει το παιχνίδι που έπαιζαν να πάει προς την ίδια κατεύθυνση και, αφού έπεισε τον γιο της Έρωτα ότι ο αγνός τρόπος ζωής της Ροδώπιδος και του Ευθύνικου ήταν σοβαρή προσβολή τόσο για εκείνον όσο και για εκείνη ως θεότητες της αγάπης, διέταξε να τους χτυπήσει και τους δύο με τα ερωτικά βέλη του. Ο Έρως έκανε όπως του είπε, και οι δύο κυνηγοί ερωτεύτηκαν αμέσως ο ένας τον άλλον. Αποσύρθηκαν σε ένα σπήλαιο και εκεί αθέτησαν τους όρκους αγνότητας τους. Η Άρτεμις είδε τότε την Αφροδίτη να γελάει, και κατάλαβε τι είχε συμβεί, κι έτσι μετέτρεψε τη Ροδώπιν σε κρήνη ακριβώς στο σημείο που είχε χάσει την παρθενιά της. Για το λόγο αυτό, κάθε νεαρή γυναίκα που ήταν ύποπτη για μη αγνό τρόπο ζωής αναγκαζόταν να μπει στην κρήνη στο εξή, ως τόπος δοκιμής. Η μοίρα του ίδιου του Ευθύνικου δεν γίνεται γνωστή.[1][2]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]