Ριντζίνα

Ριντζίνα
Έμβλημα
Ριντζίνα 51°48′0″N 16°40′0″E
Χώρα	Πολωνία
Διοικητική υπαγωγή	Γκμίνα Ριντζίνα
Έκταση	2,17 km²
Πληθυσμός	2.878 (31  Μαρτίου 2021)
Ταχ. κωδ.	64-130
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Η Ριντζίνα (πολωνικά: Rydzyna, γερμανικά: Reisen‎‎) είναι ιστορική πόλη του Πόβιατ Λέσνο, στο Βοεβοδάτο Μείζονος Πολωνίας της δυτικής Πολωνίας. Βρίσκεται στο νότιο τμήμα του βοεβοδάτου, 10 χιλιόμετρα νότια του Λέσνο, κοντά στον κεντρικό αυτοκινητόδρομο S5 Πόζναν-Βρότσουαφ. Ο πληθυσμός της είναι 2.943 κάτοικοι (2020).

Ήταν η έδρα του Βασιλιά Στανίσουαφ Λεστσίνσκι κατά την πρώτη σύντομη βασιλεία του από το 1704 έως το 1709. Η Ριντζίνα αναφέρεται συνήθως ως το «μαργαριτάρι του πολωνικού μπαρόκ», λόγω του διατηρημένου πυρήνα της Παλιάς Πόλης και της μεγάλης αφθονίας ιστορικών μνημείων.

Ιστορία

Άποψη από τις αρχές του 20ου αιώνα στην Πλατεία Αγοράς

Η πόλη ιδρύθηκε στις αρχές του 15ου αιώνα από τον Για της Τσερνίνα, απόγονο της οικογένειας Βιέζμπνο, ιππότη του Βασιλιά Βλαδίσλαου Β΄ Γιαγκέλο. Η Ριντζίνα ήταν μια ιδιωτική πόλη, που βρισκόταν διοικητικά στο Πόβιατ Κόστσιαν του Βοεβοδάτου Πόζναν (14ος αιώνας-1793) στην Επαρχία Μείζονος Πολωνίας του Πολωνικού Στέμματος. Στα τέλη του 17ου αιώνα η πόλη και τα περίχωρά της ανήκαν σε γνωστούς άρχοντες, τους Λεστσίνσκι και στη συνέχεια στις οικογένειες Σουουκόφσκι, των οποίων η επένδυση στην πόλη είχε ως αποτέλεσμα το σημερινό της παρατσούκλι «μαργαριτάρι του πολωνικού μπαρόκ».

Στο δεύτερο διαμελισμό της Πολωνίας, το 1793, η πόλη προσαρτήθηκε από το Βασίλειο της Πρωσίας. Το 1807 ανακτήθηκε από τους Πολωνούς και συμπεριλήφθηκε στο βραχύβιο Δουκάτο της Βαρσοβίας και μετά τη διάλυσή του το 1815, προσαρτήθηκε εκ νέου από την Πρωσία. Το 1871, η πόλη έγινε μέρος της Γερμανίας και ήταν γνωστή ως Reisen στα γερμανικά. Μέχρι το 1887, το Ράιζεν ανήκε στην περιοχή Φράουστατ στην πρωσική Επαρχία του Πόζεν. Από το 1887 έως το 1920, ήταν μέρος του Κράις Λίσα. Σύμφωνα με την απογραφή του 1905, η πόλη είχε πληθυσμό 1.123 κατοίκους, εκ των οποίων οι 814 (72,5%) ήταν Γερμανοί και οι 309 (27,5%) ήταν Πολωνοί. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Πολωνία ανέκτησε την ανεξαρτησία της ως Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία, και στη συνέχεια ανέκτησε την πόλη σύμφωνα με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής εισβολής στην Πολωνία που πυροδότησε το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το Σεπτέμβριο του 1939, η πόλη καταλήφθηκε από τη Βέρμαχτ. Προσαρτήθηκε από τη Ναζιστική Γερμανία και ενσωματώθηκε στη νεοσύστατη επαρχία Ράιχσγκαου Βάρτελαντ. Από τον Οκτώβριο του 1939 έως τον Φεβρουάριο του 1940, κατά τη διάρκεια του Ιντελιγκέντσακτιον, οι Γερμανοί πραγματοποίησαν μαζικές εκτελέσεις Πολωνών από το Πόβιατ Λέσνο, συμπεριλαμβανομένης της Ριντζίνα, στο δάσος κοντά στην πόλη. Τον Φεβρουάριο του 1940, οι Γερμανοί συνέλαβαν τον ντόπιο Πολωνό ιερέα της ενορίας, Αλεξάντερ Στετσέφσκι, ο οποίος φυλακίστηκε στο Ράβιτς, στη συνέχεια απελάθηκε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και σκοτώθηκε στο Νταχάου. Προς το τέλος του πολέμου, η πόλη καταλήφθηκε από τον Κόκκινο Στρατό την άνοιξη του 1945 και αποκαταστάθηκε στην Πολωνία.