Ρενάτα Σκότο
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση.
Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο με τα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία" για να δείτε ολόκληρο το κείμενο. |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ρενάτα Σκότο | |
---|---|
Η Σκότο το 1967 | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Renata Scotto (Ιταλικά) |
Γέννηση | 24 Φεβρουαρίου 1934 Σαβόνα[1][2] |
Θάνατος | 16 Αυγούστου 2023 (89 ετών) Σαβόνα[3] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Ιδιότητα | μονωδός, μουσικός παιδαγωγός, βιογράφος, διευθυντής όπερας και παιδαγωγός[4] |
Σύζυγος | Λορέντζο Άνσελμι (1960–2021) |
Όργανα | φωνή |
Είδος τέχνης | όπερα |
Βραβεύσεις | Βραβεία Έμμυ, International Opera Awards (2017), Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (26 Ιανουαρίου 1995)[5] και βραβείο Μεγάλων Μεταναστών (2008)[6] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ρενάτα Σκότο (Renata Scotto, 24 Φεβρουαρίου 1934 - 16 Αυγούστου 2023) ήταν Ιταλίδα σοπράνο και σκηνοθέτης της όπερας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναγνωρισμένη για το ύφος της και τη μουσικότητά της και γνωστή ως μια αξιοσημείωτη τραγουδίστρια-ηθοποιός, η Σκότο θεωρείται μια από τις διακεκριμένες τραγουδίστριες της γενιάς της, με ειδίκευση στα ρεπερτόρια bel canto, verismo και Βέρντι.
Μετά τη συνταξιοδότησή της από τη σκηνή ως τραγουδίστρια το 2002, έγινε με επιτυχία σκηνοθέτης όπερας και δασκάλα φωνητικής στην Ιταλία και την Αμερική, μαζί με μια ακαδημαϊκή καριέρα στην Accademia Nazionale di Santa Cecilia στη Ρώμη και στη Σχολή Τζούλιαρντ στη Νέα Υόρκη. Κατοικεί στο Άρμονκ της Νέας Υόρκης
Απεβίωσε στις 16 Αυγούστου 2023 σε ηλικία 89 ετών.[7]
Προσωπική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε τον βιολιστή Λορέντζο Άνσελμι το 1960, ο οποίος ήταν ο κύριος βιολιστής στη Σκάλα, και έγινε ο μάνατζέρ της. Το ζευγάρι είχε μια κόρη και έναν γιο. Ο σύζυγός της πέθανε το 2021.[8][9]
Βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 2007 – Βραβείο Όπερας από τη Metropolitan Opera Guild
- 2009 – Βραβείο Άντον Κόπολα από την Opera Tampa για την αριστεία στις τέχνες.
- 2009 – επίτιμη διδάκτορας στο Juilliard School.
- Κέρδισε δυο βραβεία Έμμυ, για την ερμηνεία της στη La Gioconda και για τη σκηνοθεσία της στη La traviata από την NYCO.
- Βραβείο Franco Albiatti della Critica Italiana
- Βραβείο Frankfurter Allgemeine Zeitung για την ερμηνεία της Marschallin στο Der Rosenkavalier.
Δισκογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Audio
- Bellini; I Capuleti e i Montecchi. Claudio Abbado, 1968
- Bellini, La sonnambula. Cillario, 1972, Covent Garden
- Bellini, La sonnambula, Santi, La Fenice 1961
- Bellini, La straniera, Gracis.
- Bellini; Norma; Levine; Sony 1979
- Bellini, Norma, Muti, Firenze 1981
- Bellini, Zaira, Belardinelli
- Bizet, Carmen (Micaela), Molinari-Pradelli
- Cilea; Adriana Lecouvreur; Levine; Sony
- Cilea; Adriana Lecouvreur; Gavazzeni
- Cherubini; Medea (Glauce), Serafin, EMI 1957
- Donizetti, Don Pasquale, Franci
- Donizetti, L'elisir d'amore, Gavazzeni
- Donizetti. Lucia di Lammermoor, Sanzogno, 1959
- Donizetti. Lucia di Lammermoor, Gavazzeni
- Donizetti. Lucia di Lammermoor, Sanzogno
- Donizetti. Lucia di Lammermoor, Rigacci
- Donizetti, Maria di Rohan, Gavazzeni
- Donizetti, Anna Bolena, Dallas, Rudel, 1980
- Giordano; Andrea Chénier; Levine; RCA 1976
- Gounod, Philémon et Baucis, Sanzogno
- Gounod, Faust, Parodi
- Leoncavallo; Pagliacci. Muti. EMI
- Mascagni; Cavalleria rusticana; Levine; RCA
- Meyerbeer, Roberto il diavolo, Sanzogno
- Meyerbeer, Le prophète, Lewis, CBS
- Pergolesi, La serva padrona, Fasano
- Ponchielli, La Gioconda, Bartoletti
- Puccini: Edgar. Queler. CBS
- Puccini; La bohème; Votto DG, 1962
- Puccini; La bohème; Levine, EMI, 1979
- Puccini; Le Villi; Maazel, CBS
- Puccini; Il trittico (in Il tabarro & Suor Angelica); Maazel; CBS 1979
- Puccini; Madama Butterfly; Barbirolli. EMI 1966
- Puccini; Madama Butterfly; Maazel. Sony 1978
- Puccini; Madama Butterfly, Adler, San Francisco 1965
- Puccini, Madama Butterfly, Basile
- Puccini; Tosca. Levine, EMI, 1980
- Puccini; Turandot (Liù), Molinari-Pradelli, EMI, 1967
- Refice; Cecilia, Campori
- Respighi; Il tramonto, Fulton, Tokyo String Quartet
- Rossini, Il barbiere di Siviglia, Bellezza
- Rossini, , ''Petite messe solennelle", Bertola
- Spontini, La vestale, Picchi
- Verdi, I Lombardi, Gavazzeni
- Verdi, I vespri siciliani, Gavazzeni
- Verdi, I vespri siciliani, Muti
- Verdi, La traviata, Cillario
- Verdi; La traviata; Votto DG 1963
- Verdi; La traviata; Muti. EMI 1980
- Verdi; Nabucco; Muti ; EMI
- Verdi; Messa da requiem; Muti; EMI
- Verdi, Messa da requiem, Abbado, Rome 1977
- Verdi; Rigoletto; Gavazzeni; RCA
- Verdi; Rigoletto; Kubelik; RCA
- Verdi, Rigoletto, Giulini
- Verdi; Otello; Levine; RCA
- Verdi, Otello, Muti, Firenze, 1978
- Verdi; Songs, Washington
- Wolf-Ferrari; Il segreto di Susanna, Pritchard, CBS 1980
- The very best of Renata Scotto; Arias y escenas; EMI
- Italian Opera Arias; Gavazzeni; Sony 1976
- Aria & Song, Mascagni-Liszt-Scarlatti-Rossini, Ivan Davis
- French Recital (Berlioz, Offenbach, Massenet, Thomas, Gounod), Rosenkrans
- Haydn-Donizetti-Faure-Puccini Recital, Arnaltes
- Christmas with Scotto, Anselmi
- In Moscow. Recorded Live In 1964 (Melodiya, 2009)
Βίντεο
- Donizetti. L'elisir d'amore. Gavazzeni. Firenze, 1967
- Donizetti. Lucia di Lammermoor. Bartoletti, Tokyo 1967
- Gounod. Faust. Ethuin, Tokyo, 1973
- Puccini. La bohème; Levine (Mimì), Met 1977
- Puccini. La bohème; Levine (Mussetta), Met 1982
- Puccini. Manon Lescaut; Levine; Met 1983
- Verdi. Otello; Levine; Met 1978
- Verdi. La traviata; Verchi, Tokyo 1973
- Verdi. Luisa Miller; Levine; Met 1979
- Zandonai. Francesca da Rimini, Levine; Met 1984
- Recital in Budapest 1991, Lukacs
- In Concert and Recital in Montreal 1986, Fulton, Armenian
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 861. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ www
.nytimes .com /2023 /08 /16 /arts /music /renata-scotto-dead .html. - ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0075152. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ «Archives du Bureau du Cabinet du ministre de la Culture. Ordre desarts et lettres (1962-2000)». Archives nationales. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2019.
- ↑ «Renata Scotto: Opera singer». Carnegie Corporation of New York. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2023.
- ↑ Redacción (16 Αυγούστου 2023). «Fallece con 89 años la célebre soprano italiana Renata Scotto». Platea Magazine (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2023.
- ↑ Salazar, Francisco (3 Μαρτίου 2021). «Obituary: Renata Scotto's Husband Lorenzo Anselmi Dies at 87». OperaWire (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2023.
- ↑ «Celebrating Renata Scotto». www.metopera.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2023.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Scotto: More Than a Diva by Renata Scotto and Octavio Roca, Doubleday & Company, Inc, 1984. (ISBN 0-385-18039-X)
- Konrad Dryden: "Riccardo Zandonai, A Biography", Foreword by Renata Scotto, Peter Lang Inc, 1999 (ISBN 0-8204-3649-6)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Συνέντευξη με τη Ρενάτα Σκότο, 21 Ιανουαρίου 1988.
- Η Ρενάτα Σκότο στην τελική σκηνή του Suor Angelica στο YouTube (1981).
- Career assessment by Brian Kellow for Opera News Award 2007
- 2005 New York Times άρθρο για τη Σκότο ως καθηγήτρια
- Opera studio Accademia Nazionale Santa Cecilia Rome
- Η Ρενάτα Σκότο στη Ρωσία, ρεσιτάλ του 1964 στο YouTube
- Η Ρενάτα Σκότο σε ρεσιτάλ, 20 Φεβρουαρίου 1982 (John Atkins, πιανίστας) στο YouTube