Ρεγγίνα Γκαζαριάν
| Ρεγγίνα Γκαζαριάν | |
|---|---|
 Η πινακίδα της Ρεγγίνα Γκαζαριάν στη λεωφόρο Baghramyan, Ερεβάν | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 17 Απριλίου 1915 Γερεβάν |
| Θάνατος | 6 Νοεμβρίου 1999 Γερεβάν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών Αρμενία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Επίτιμοι πολίτες του Γερεβάν Τιμή Βιβλιοθηκάριος της ΣΣΔ της αρμενίας |
Η Ρεγγίνα Ταντεβόσι Γκαζαριάν (αρμενικά: Ռեգինա Թադևոսի Ղազարյան ; 17 Απριλίου 1915 στο Ερεβάν - 6 Νοεμβρίου 1999 στο Ερεβάν) ήταν Αρμένια ζωγράφος και δημόσιο πρόσωπο. Είναι επίσης γνωστή ως φίλη και ευεργέτιδα του Yeghishe Charent και έσωσε πολλά από τα χειρόγραφα του ποιητή κατά τη διάρκεια του καθεστώτος του Στάλιν.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ρεγγίνα Γκαζαριάν γεννήθηκε στην οικογένεια ενός επιζώντος της Αρμενικής Γενοκτονίας από το Βαν και μίας ευγενικής καταγωγής μητέρας από το Γερεβάν (Khorasanyans).[1] Γνώρισε τον ποιητή Yeghishe Charents το 1930. Στην ηλικία των δεκαπέντε, η Γκαζαριάν, ορφανή, είχε «υιοθετηθεί από τον Charents, ως στενή φίλη και μάρτυρας των μοναχικών του ωρών».[2]
Το 1937, από το κελί της φυλακής, ο Charents είχε κρυφά ενημερώσει τη σύζυγό του Izabella ότι θα έπρεπε να εμπιστευτεί όλα τα γραπτά του μόνο σε μία οικογενειακή φίλη, την καλλιτέχνη Ρεγγίνα Γκαζαριάν και εκείνη θα τα σώσει από την καταστροφή.[3] Μετά το θάνατο του Charents, η Ρεγγίνα Γκαζαριάν έκρυψε και συντήρησε πολλά από τα χειρόγραφα του (συνολικά 7000 γραμμές [4] συμπεριλαμβανομένων των "Requiem to Komitas", "The Nameless", "Songs of Autumn" και "Navzike") στον κήπο της αρχικά και στη δεκαετία του 1950 στο Μουσείο Λογοτεχνίας και Τεχνών Charents. Ως στρατιωτικός πιλότος η Γκαζαριάν συμμετείχε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.[5] Τελείωσε το Ινστιτούτο Καλών Τεχνών του Γιερεβάν το 1951.
Το 2009 εγκαινιάστηκε μία αναμνηστική πλακέτα στο σπίτι στο Baghramyan St. 33a, Yerevan, όπου η Ρεγγίνα Γκαζαριάν έζησε και εργάστηκε από το 1961 έως το 1999.
Οι πίνακες της Γκαζαριάν εκτίθενται σε διάφορα μουσεία της Αρμενίας, συμπεριλαμβανομένης της Εθνικής Πινακοθήκης της Αρμενίας. Ήταν μέλος της Ένωσης Ζωγράφων της Αρμενίας.
Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Επίτιμος πολίτης του Ερεβάν (1995) [6]
- Διάσημος ζωγράφος της Αρμενίας (1985)
Εργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Charents (1966)
- Αγκαβαντζόρ (1965)
- Κομίτας (1969)
- Aspetakan (1975)
- Paruyr Sevak
- Khaghagh tiezerk [7]
Προσωπικές εκθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Charentsyan Nshkharner από τη Regina Ghazaryan (1998)
Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Regina Ghazaryan, "Reminiscences about Charents" [Husher Charentsi masin], Garun. Erevan, # 1. 1987, σελ. 67–75
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Акоп-ага - Наша среда». 15 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2021.
- ↑ Yeghishe Charents: Poet of the Revolution, Marc Nichanian, Vardan Mattʻēosean, Mazda Publishers, 2003, p. 12
- ↑ «A Labor of Love in "Vision of Death": RFE/RL gives account of Charents' last years, ArmeniaNow». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
- ↑ «Հայաստանի Հանրապետություն». Հայաստանի Հանրապետություն. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2021.
- ↑ ԱՇԽԱՐՀ, ԼՈՒՅՍ. «ԼՈՒՅՍ ԱՇԽԱՐՀ – Арпеник Чаренц очень осторожна — как говорят в народе: "страх пуще смерти"». Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2021.
- ↑ «Honorary citizens of Yerevan, www.yerevan.am». Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2021.
- ↑ Armenian concise encyclopedia, Vol. III, Ghazaryan Regina