Ραμίρο Γκαρθές της Καλαόρρα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ραμίρο Γκαρθές της Καλαόρρα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 6 Ιανουαρίου 1083 Rueda de Jalón |
| Συνθήκες θανάτου | προδοσία στη Ρουέντα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Παμπλόνα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολεμιστής ιππότης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Theresa González-Salvadorex de Lara |
| Γονείς | Γκαρθία Σάντσεθ Γ΄ της Παμπλόνα και Στεφανία της Ναβάρρας |
| Αδέλφια | Σάντσο Γκαρθές του Ουνκαστίγιο Σάντσο Δ΄ της Παμπλόνα Φερνάντο Γκαρθές Ραϊμόντο Γκαρθές της Ναβάρας Ερμενσίνδα Γκαρθές της Ναβάρας Ουράκα της Ναβάρας Μενθία Γκαρθές Χιμένα Γκαρθές Μάγιορ Γκαρθές Σάντσα Γκαρθές |
Ο Ραμίρο Γκαρθές, ισπαν. Ramiro Garcés (απεβ. 6 Ιανουαρίου 1083) από τον Οίκο των Χιμένεθ ήταν κύριος της Καλαόρρας (Calahorra). Έγινε ισχυρός ευγενής στην περιοχή γύρω από τη Νάχερα και την Καλαόρρα και μία μεγάλη μορφή στις Αυλές της Παμπλόνας και της Καστίλης. Κατά την Ανακατάκτηση προσπάθησε να αποκτήσει το κάστρο Ρουέδα ντε Χαλόν, αλλά έπεσε σε ενέδρα και σκοτώθηκε.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού Γκαρθία Γ΄ της Παμπλόνα και της Στεφανίας των Φουά.
Αναφέρεται για πρώτη φορά σε ένα καταστατικό τού 1052 ως πρίγκιπας (infante) και συνέχισε να αναφέρεται ως τέτοιος κατά τη βασιλεία τού μεγαλύτερου αδελφού του Σάντσο Δ΄ της Παμπλόνα. Επικύρωσε ένα καταστατικό το 1055 και ένα άλλο, μία χορηγία τού Γκομεσάνο επισκόπου της Καλαόρρα το 1058. Το 1062 δώρισε ιδιοκτησία στη μονή τού Σαν Μαρτίνο ντε Αλβέλδα, που επικυρώθηκε από τον Φορτούν Γκαρθές κύριο της Καλαόρρας. Στη διαθήκη της η βασίλισσα Στεφανία (1066) τού κληροδοτεί κάποια ιδιοκτησία, για την οποία ονομάζεται κύριος του Σάνκτο Στέφανο σε καταστατικό τού Σάντσο Δ΄ (1072). Αργότερα αναμείχθηκε στα πολιτικά δρώμενα της Αραγωνίας. Εκεί σε ένα καταστατικό αναφέρεται ως επίσκοπος της Αραγωνίας· εισήγαγε τον κανόνα του Αγ. Αυγουστίνου στον καθεδρικό του Σαν Πέδρο της Χάκας.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| 8. Γκαρθία Σάντσεθ Β΄ της Παμπλόνα | ||||||||||||||||
| 4. Σάντσο Γκαρθές Γ΄ της Παμπλόνα | ||||||||||||||||
| 9. Χιμένα Φερνάντεθ | ||||||||||||||||
| 2. Γκαρθία Σάντσεθ Γ΄ της Παμπλόνα | ||||||||||||||||
| 10. Σάντσο Γκαρσία της Καστίλης | ||||||||||||||||
| 5. Μουνιαδόνα της Καστίλης | ||||||||||||||||
| 11. Ουρράκα Γκόμεθ | ||||||||||||||||
| 1. Ραμίρο Γκαρθές της Καλαόρρα | ||||||||||||||||
| 12. Ρογήρος Α΄ της Καρκασσόν | ||||||||||||||||
| 6. Βερνάρδος Ρογήρος του Μπιγόρε | ||||||||||||||||
| 13. Αδελαΐδα του Ρουέργκ | ||||||||||||||||
| 3. Στεφανία της Ναβάρρας | ||||||||||||||||
| 7. Γκαρσένδα | ||||||||||||||||
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Barton, Simon. 1997. The Aristocracy in Twelfth-Century León and Castile. Cambridge: Cambridge University Press.
- Barton, Simon and Richard A. Fletcher, edd. 2000. The World of El Cid: Chronicles of the Spanish Reconquest. Manchester: Manchester University Press. ISBN 0-7190-5226-2.
- Catalán, Diego. 1966. "Sobre el «Ihante» que quemó la mezquita de Elvira y la crisis de Navarra en el siglo XI". Al-Andalus, 31(1): 209–35.
  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Ramiro Garcés, Lord of Calahorra της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |