Ραλφ Νέβιλ, 4ος κόμης του Γουέστμορλαντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ραλφ Νέβιλ, 4ος κόμης του Γουέστμορλαντ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Ralph Neville (Αγγλικά)
Γέννηση21  Φεβρουαρίου 1497
Θάνατος24  Απριλίου 1549
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςLady Catherine Stafford[1][2]
ΤέκναΕρρίκος Νέβιλ, 5ος κόμης του Γουέστμορλαντ[1]
Margaret Neville[3][1]
Lady Dorothy Neville[3][1]
Lady Mary Neville[3][4]
Lady Elizabeth Neville[3]
Lady Eleanor Neville[3]
Lady Anne Neville[3]
Christopher Neville[3][1]
Cuthbert Neville[3][1]
William Neville
ΓονείςRalph Neville, Lord Neville[3][4] και Edith Sandys[3][4]
ΣυγγενείςΡαλφ Νέβιλ, 3ος κόμης του Γουέστμορλαντ (παππούς)
Οικογένειαοίκος του Νέβιλ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα της Περικνημίδας
Θυρεός
δεδομένα

Ο Ραλφ Νέβιλ, 4ος κόμης του Γουέστμορλαντ (21 Φεβρουαρίου 1498 – 24 Απριλίου 1549) Άγγλος ευγενής και 4ος Κόμης του Γουέστμορλαντ ήταν γιος του Ραλφ Νέβιλ (πέθανε το 1498) και της Έντιθ Σαντίς (πέθανε στις 22 Αυγούστου 1529) της κόρης του Σερ Γουίλιαμ Σαντίς και της Έντιθ Κλέιν κόρης του Σερ Τζων Κλέιν. Οι παππούδες του από πατέρα ήταν ο Ραλφ Νέβιλ, 3ος κόμης του Γουέστμορλαντ και η Ισαβέλλα Μπούθ.[5] Ο Ραλφ Νέβιλ είχε άλλον έναν αδελφό που πέθανε σε βρεφική ηλικία και μια αδελφή την Ισαβέλλα που παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον Σερ Ροβέρτο Πλάμπτον και σε δεύτερο γάμο τον Λόρενς Κίνγκλει.[6] Μετά τον πρόωρο θάνατο του πατέρα του η μητέρα του Έντιθ παντρεύτηκε τον Τόμας Ντάρσι, 1ο βαρόνο του Ντάρσι που αποκεφαλίστηκε στις 30 Ιουνίου 1537 στο Τάουερ Χιλλ. Η Έντιθ πέθανε στις 22 Αυγούστου 1529 στο Στέπνει και τάφηκε στο Γκρίνουϊτς.[7]

Κόμης του Γουέστμορλαντ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τo "Πεδίο του υφάσματος χρυσού" - έργο (1774) του χαράκτη Τζέιμς Μπασάίρ (1730 - 1802)

Κληρονόμησε τον παππού του στις 6 Φεβρουαρίου 1499 σε βρεφική ηλικία, στις 9 Ιουλίου 1510 όταν ήταν 12 ετών η κηδεμονία του παραχωρήθηκε στον Εδουάρδο Στάφορντ, 3ο δούκα του Μπάκινγκχαμ.[8] Ο Γουέστμορλαντ σαν νέος άντρας παρακολούθησε τον Ερρίκο Η΄ της Αγγλίας τον Ιούνιο του 1520 στο Πεδίο του υφάσματος χρυσού και στην συνάντηση του με τον αυτοκράτορα Κάρολο Κουίντο τον Ιούλιο στο Γκραβελίν, στις 7 Νοεμβρίου 1520 δέχτηκε την εκμίσθωση των εδαφών του.[9] Παραβρέθηκε τον Μάιο του 1522 στην υποδοχή του αυτοκράτορα κοντά στο Ντόβερ, το 1522 - 1523 ο Γουέστμορλαντ παρείχε στρατιωτικές υπηρεσίες στα σύνορα με την Σκωτία και στέφτηκε ιππότης από τον Τόμας Χάουαρντ, κόμη του Σάρρεϋ. Έγινε στις 25 Ιουνίου 1525 μέλος του Τάγματος της Περιμνημίδας και πριν τις 5 Φεβρουαρίου 1526 μέλος του βασιλικού συμβουλίου. Συνέχισε να προσφέρει υπηρεσίες στα σύνορα, διορίστηκε Καπετάνιος του Μπέργουικ και από τον Οκτώβριο του 1525 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1526 Φύλακας των Ανατολικών και Μέσων Μαρς από τον νόθο γιο του βασιλιά δούκα του Ρίτσμοντ, τον Ιανουάριο του 1526 εργάστηκε για την σύναψη ειρήνης με την Σκωτία.[10]

Σχέσεις με τον Ερρίκο Η΄[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γουέστμορλαντ ήταν ανάμεσα σε αυτούς που έστειλαν γράμμα στον πάπα Κλήμη Ζ΄ για την ακύρωση του γάμου του βασιλιά με την πρώτη του σύζυγο Αικατερίνη της Αραγονίας. Τον Μάιο του 1534 ορίστηκε μέλος της επιτροπής που είχε στόχο να ερευνήσει τις προδοτικές δραστηριότητες του Γουίλιαμ Ντάκρε, 3ου βαρόνου του Ντάκρε, ανέλαβε στρατιωτικές υπηρεσίες στον βορά το καλοκαίρι του 1535 με στόχο να καταστείλει τις ταραχές στην Νορθάμπερλαντ, την Κάμπερλαντ και την Γουέστμορλαντ. Στις 15 Μαίου 1536 συμμετείχε στην δίκη της δεύτερης συζύγου του Ερρίκου Η΄ Άννας Μπολέυν, το 1536 - 1537 στο Προσκύνημα της Χάριτος έμεινε πιστός στον Άγγλο βασιλιά και όπως τονίζει ο Άρτσμπόλντ "έμεινε έκπληκτος γνωρίζοντας τις οικογενειακές του συνδέσεις". Αρνήθηκε τον διορισμό του στην θέση του Φύλακα των Ανατολικών και Μεσαίων Μαρς επειδή οι άντρες του υποστήριξαν την εξέγερση. Ο Νόρφολκ τον περιγράφει σαν άνθρωπο τόσο σκληρό που ήταν "αδιάφορος για τον διορισμό του" αλλά όπως σημειώνει ο Ντόκγρουαι ο Νόρφολκ ήθελε να εξοντώσει τους αντιπάλους του, στις 14 Ιανουαρίου 1537 έγινε μέλος του Συμβουλίου του βορά.[11]

Ο Ραλφ Νέβιλ βρέθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1537 στην κηδεία της τρίτης συζύγου του Ερρίκου Η΄ Τζέιν Σίμουρ. Την ίδια εποχή είχε δυσφημιστεί έντονα, περιγράφεται από κάποιον ανώνυμο συγγραφέα σαν ένας άντρας με "μεγάλη δύναμη αλλά ελάχιστη γνώση", τον Μάιο του 1544 βρέθηκε στην άμυνα των Ανατολικών και Μέσων Μαρς όταν επιτέθηκαν οι Σκωτσέζοι με τον Εδουάρδο Σέιμουρ, 1ο κόμη του Χέρτφορντ.[12] Ο Γουέστμορλαντ πέθανε στις 24 Απριλίου 1549 σε ηλικία 51 έτους και τάφηκε στο Ντάραμ. Η χήρα του Αικατερίνη πέθανε στις 14 Μαΐου 1455 στο Σόρντιτς στο σπίτι του γαμπρού της Χένρυ Μάννερς 2ου κόμη του Ράτλαντ και τάφηκε στις 17 Μαΐου 1555 στην εκκλησία του Σαιν Λεονάρντ στο Σόρντιτς.[13]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα σύμβολα του Ραλφ Νέβιλ, 4ος κόμης του Γουέστμορλαντ.

Ο Ραλφ Νέβιλ αρραβωνιάστηκε την Ελισάβετ Στάφορντ (1497 - 30 Νοεμβρίου 1558) την μεγαλύτερη κόρη του κηδεμόνα Έντουαρντ Στάφορντ, 3ου δούκα του Μπάκινγκχαμ και της Ελεονώρας Πέρσι, την ερωτεύτηκε σφοδρά και είχε σκοπό να την παντρευτεί πριν τα Χριστούγεννα του 1512. Η Ελισάβετ όμως έγινε τελικά στις 8 Ιανουαρίου 1513 δεύτερη σύζυγος του Τόμας Χάουαρντ.[14] Ο Γουέστμορλαντ με την σειρά του παντρεύτηκε τον Ιούνιο του 1520 την δεύτερη κόρη του Στάφορντ Αικατερίνη με την οποία απέκτησε :[15]

  • Ερρίκος Νέβιλ, 5ος κόμης του Γουέστμορλαντ, παντρεύτηκε στις 3 Ιουλίου 1536 στο Σόρντιτς σε τριπλή γαμήλια τελετή την Άννα Μάννερς, κόρη του Τόμας Μάννερς, 1ου κόμη του Ράτλαντ. Ο γιος τους Κάρολος Νέβιλ, 6ος κόμης του Γουέστμορλαντ παντρεύτηκε (1563) την Τζέιν Χάουαρντ, κόρη του Χένρι Χάουαρντ κόμη του Σάρρεϋ. Ο Κάρολος Νέβιλ συμμετείχε με τους θείους του Χριστόφορο Νέβιλ και Κάθμπερτ Νέβιλ στην "Επανάσταση των βορείων" (1569), η περιουσία τους κατασχέθηκε και αναγκάστηκαν να δραπετεύσουν στην ηπειρωτική Ευρωπη που συμμετείχαν πολλά χρόνια σε σκευωρίες εναντίον της Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας, στο πλευρό της Μαρίας Α΄ της Σκωτίας. Πέθανε στις 16 Νοεμβρίου 1601 σε εξορία στο Νιούπορτ της Φλάνδρας.[16]
  • Σερ Τόμας Νέβιλ[17]
  • Εδουάρδος Νέβιλ[18]
  • Χριστόφορος Νέβιλ (πέθανε το 1575), παντρεύτηκε την Άννα Φάλθροπ χήρα του Φραγκίσκου Βάντεσορντ, κόρη και διάδοχο του Τζων Φάλθροπ στην Γιορκσάιρ χωρίς να αποκτήσει παιδιά. Έλαβε μέρος στην "Επανάσταση των βορείων" (1569), καταδικάστηκε τον Μάιο του 1571 για προδοσία, δραπέτευσε στην ηπειρωτική Ευρώπη και πέθανε στην εξορία.[19]
  • Γεώργιος Νέβιλ[20]
  • Ραλφ Νέβιλ (πέθανε το 1565)
  • Κάθμπερτ Νέβιλ (πέθανε το 1569), έλαβε μέρος στην "Επανάσταση των βορείων" (1569), καταδικάστηκε τον Μάιο του 1571 για προδοσία, δραπέτευσε στην ηπειρωτική Ευρώπη και πέθανε σε εξορία στις Ισπανικές Κάτω Χώρες.[21][22]
  • Ντόροθυ Νέβιλ (πέθανε το 1546) παντρεύτηκε στις 3 Ιουλίου 1536 στο Σόρντιτς σε τριπλή γαμήλια τελετή τον πρώτο σύζυγο της Τζων ντε Βερ, 16ο κόμη της Οξφόρδης, απέκτησε μια κόρη την Αικατερίνη που παντρεύτηκε τον Εδουάρδο Ουίνδορ, 3ο βαρόνο του Ουίνδσορ.[23][24]
  • Μαρία Νέβιλ, παντρεύτηκε τον Σερ Τόμας Ντάνμπι μεγαλύτερο γιο του Σερ Κριστοφερ Ντάρμπι. Ο Σερ Τόμας Ντάνμπι συμμετείχε στην "Επανάσταση των βορείων" (1569) με τους κουνιάδους του Χριστόφορο Νέβιλ και Κάθμπερτ Νέβιλ.[25]
  • Μαργαρίτα Νέβιλ (πέθανε στις 13 Οκτωβρίου 1559) παντρεύτηκε στις 3 Ιουλίου 1536 στο Σόρντιτς σε τριπλή γαμήλια τελετή τον πρώτο σύζυγο της Χένρυ Μάννερς, 2ο κόμη του Ράτλαντ.[26]
  • Ελισάβετ Νέβιλ, παντρεύτηκε τον 1ο της σύζυγο Τόμας Ντάκρε, 4ο βαρόνο του Ντάκρε (πέθανε στις 1 Ιουλίου 1566) αλλά πέθανε χωρίς να αποκτήσουν παιδιά. O Ντάκρε μετά τον θάνατο της Ελισάβετ παντρεύτηκε την Ελισάβετ Λέιμπουρν (πέθανε στις 18 Σεπτεμβρίου 1567) αλλά πέθανε αμέσως μετά και η Ελισάβετ Λέιμπουρν έγινε στην συνέχεια τρίτη σύζυγος του Τόμας Χάουαρντ, 4ου δούκα του Νόρφολκ.[27]
  • Ελεονώρα Νέβιλ, παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον Σερ Μπράιαν Στάπλετον (πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου 1606) μεγαλύτερο γιο του Σερ Ριχάρδου Στάπλετον (1516 - 1585) και της Τομασίν Αμάντας της κόρης του Ρόμπερτ Αμάντας του χρυσοχόου του Ερρίκου Η΄. Μετά τον θάνατο της Ελεονώρας Νέβιλ ο Σερ Μπράιαν Στάπλετον παντρεύτηκε την Ελισάβετ Ντάρσι, κόρη του Γεωργίου Ντάρσι, 2ου βαρόνου του Ντάρσι.[28][29][30][31]
  • Άννα Νέβιλ (πέθανε στις 17 Ιουλίου 1583) παντρεύτηκε (1553) τον Σερ Φούλκων Γκρεβίλλ (1536–1606), 4ο βαρόνο του Ουίλομπι με τον οποίο είχε έναν γιο τον Φούλκων Γκρεβίλλ, 1ο βαρόνο του Μπρουκ, φίλο του ποιητή Φίλιπ Σίντνεϊ (1554 - 1586) και μια κόρη την Μαργαρίτα Γκρεβίλλ (1561 - 1631) που παντρεύτηκε τον Σερ Ρίτσαρντ Βέρνει.[32]
  • Ούρσουλα Νέβιλ

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Kindred Britain»
  2. ↑ p919.htm#i9187. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  5. ↑ Archbold 1894, p. 280; Cokayne 1959, pp. 551–3; Richardson III 2011, p. 253; Dockwray 2004.
  6. ↑ Richardson III 2011, p. 253.
  7. ↑ Cokayne 1916, pp. 73–4; Cokayne 1959, pp. 552–3; Richardson III 2011, p. 253
  8. ↑ Cokayne 1959, p. 553.
  9. ↑ Cokayne notes that he was said to be 'still underage' at that date, although other documents establish that he had reached the age of majority.
  10. ↑ Archbold 1894, p. 280; Cokayne 1959, pp. 553–4; Dockwray 2004.
  11. ↑ Archbold 1894, p. 280; Cokayne 1959, p. 554; Dockwray 2004.
  12. ↑ Cokayne 1959, p. 554; Dockwray 2004.
  13. ↑ Cokayne 1959, p. 554; Dockwray 2004.
  14. ↑ Richardson II 2011, pp. 415–16.
  15. ↑ Cokayne 1959, p. 554; Dockwray 2004.
  16. ↑ Cokayne 1959, pp. 557–9.
  17. ↑ Flower 1881, p. 226.
  18. ↑ Flower 1881, p. 226.
  19. ↑ Bradley 2004.
  20. ↑ Flower 1881, p. 226.
  21. ↑ Flower 1881, p. 226.
  22. ↑ Bradley 2004.
  23. ↑ Flower 1881, p. 226.
  24. ↑ Cokayne 1936, p. 249.
  25. ↑ Fisher 1865, p. 104.
  26. ↑ Cokayne 1949, pp. 256–7.
  27. ↑ Cokayne 1916, pp. 22–3
  28. ↑ Chetwynd-Stapleton 1884, p. 415; Hoyle 2004.
  29. ↑ Flower 1881, pp. 295–6.
  30. ↑ http://discovery.nationalarchives.gov.uk/#-1
  31. ↑ Foster 1874.
  32. ↑ Gouws 2004; Richardson II 2011, p. 269.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Archbold, William Arthur Jobson (1894). "Neville, Ralph (1499-1550)". In Lee, Sidney. Dictionary of National Biography. 40. London: Smith, Elder & Co. pp. 280–1.
  • Bradley, G. (2004). "Neville, Christopher (fl. 1549–1575)". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press.
  • Chetwynd-Stapleton, H.E. (1884). "The Stapletons of Yorkshire". The Yorkshire Archaeological and Topographical Journal. London: Bradbury, Agnew and Co. IV: 381–423.
  • Cokayne, George Edward (1916). The Complete Peerage, edited by Vicary Gibbs. IV. London: St. Catherine Press.
  • Cokayne, George Edward (1936). The Complete Peerage, edited by H.A. Doubleday and Lord Howard de Walden. IX. London: St. Catherine Press.
  • Cokayne, George Edward (1949). The Complete Peerage, edited by Geoffrey H. White. XI. London: St. Catherine Press.
  • Cokayne, George Edward (1959). The Complete Peerage, edited by Geoffrey H. White. XII, Part II. London: St. Catherine Press.
  • Dockray, Keith (2004). "Neville, Ralph, fourth earl of Westmorland (1498–1549)". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press.
  • Doyle, James E. (1886). The Official Baronage of England. III. London: Longmans, Green.
  • Fisher, John (1865). The History and Antiquities of Masham and Mashamshire. London: Simpkin, Marshall. Retrieved 3 November 2012.
  • Flower, William (1881). Norcliffe, Charles Best, ed. The Visitation of Yorkshire in the Years 1563 and 1564, Made by William Flower, Esquire, Norroy King of Arms. The Publications of the Harleian Society. XVI. London: Harleian Society. pp. 295–6.
  • Foster, Joseph (1874). Pedigrees of the County Families of Yorkshire. II. London: W. Wilfred Head. Retrieved 18 May 2013.
  • Gouws, John (2004). "Greville, Fulke, first Baron Brooke of Beauchamps Court (1554–1628)". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press.
  • Hoyle, R.W. (2004). "Darcy, Thomas, Baron Darcy of Darcy (b. in or before 1467, d. 1537)". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press.
  • Pollard, Albert Frederick (1898). "Edward Stafford (1478-1521)". In Lee, Sidney. Dictionary of National Biography. 53. London: Smith, Elder & Co. pp. 446–7.
  • Richardson, Douglas (2011). Everingham, Kimball G., ed. Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families. II (2nd ed.).
  • Richardson, Douglas (2011). Everingham, Kimball G., ed. Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families. III (2nd ed.).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ραλφ Νέβιλ, 4ος κόμης του Γουέστμορλαντ
Γέννηση: 21 Φεβρουαρίου 1498 Θάνατος: 24 Απριλίου 1549
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Ραλφ Νέβιλ, 3ος κόμης του Γουέστμορλαντ 		Κόμης του Γουέστμορλαντ

1499 - 1549 		Διάδοχος
Ερρίκος Νέβιλ, 5ος κόμης του Γουέστμορλαντ
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ραλφ_Νέβιλ,_4ος_κόμης_του_Γουέστμορλαντ&oldid=10034730"