Ρήγας Γκόλφης
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ρήγας Γκόλφης | |
---|---|
Ψευδώνυμο | Ρήγας Γκόλφης |
Γέννηση | 21 Ιανουαρίου 1886[1] Μεσολόγγι |
Θάνατος | 1 Ιανουαρίου 1958[1] Αθήνα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα[2] |
Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
Ιδιότητα | ποιητής και συγγραφέας |
Ο Ρήγας Γκόλφης (21 Ιανουαρίου 1886 - 1 Ιανουαρίου 1958) ήταν Έλληνας ποιητής, κριτικός και συνεργάτης του περιοδικού Ο Νουμάς και υπήρξε από τους πιο μαχητικούς δημοτικιστές της εποχής του χωρίς να μετατρέψει όμως ποτέ την ποίησή του σε πολιτική συνθηματολογία.
Βιογραφικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Δημήτρης Δημητριάδης, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του Ρήγα Γκόλφη, γεννήθηκε το 1886 στο Μεσολόγγι ο δε πατέρας του καταγόταν από το Καρπενήσι. Ο Γκόλφης αφού σπούδασε νομικά στην Αθήνα έγινε συμβολαιογράφος όπως και ο πατέρας του. Το 1908 δημοσίευσε στον Νουμά το μονόπρακτο δράμα Ο Γήταυρος το οποίο είχε έντονο κοινωνικό χαρακτήρα και εντάσσεται στην κοινωνική θεατρική ηθογραφία. Ασχολήθηκε όμως κυρίως με την ποίηση και εξέδωσε τις παρακάτω ποιητικές συλλογές:
- Τραγούδια του Απρίλη (1909)
- Ύμνοι (1921)
- Στο γύρισμα της ρίμας (1924)
- Λυρικά χρώματα (1930)
- Τετράμετρο (1952)
Στα ποιήματα του, που τα χαρακτηρίζει η εξομολογητική διάθεση και ευγένεια αισθημάτων, ο Γκόλφης χρησιμοποίησε διάφορα μέτρα και ρυθμούς. Εξέδωσε και ένα βιβλίο με διηγήματα με τίτλο Η επιφάνεια και το βάθος (1954).
Εκτός από την ποιητικό του έργο σημαντικά είναι και τα κριτικά κείμενά του που αν και χαρακτηρίζονται από απλότητα φανερώνουν τις κριτικές του ικανότητες και την γενικότερη πνευματική καλλιέργειά του. Από το κείμενα αυτά τύπωσε μόνο ορισμένα σε έναν τόμο με τίτλο Φαντασία και ποίηση (1935) ενώ τα υπόλοιπα είναι σκορπισμένα σε διάφορα έντυπα.
Επίσης μετέφρασε τον Ύμνο της Διεθνούς και το καταστατικό του σοσιαλιστικού κόμματος στη δημοτική. Το 1909 αφιέρωσε ένα ποίημά του στον σοσιαλιστή Φερέρο που δολοφονήθηκε στην Ισπανία.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. catalogue
.bnf .fr /ark: /12148 /cb151220525. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ LIBRIS. 26 Μαρτίου 2018. libris
.kb .se /katalogisering /nl038z361d3ptm0. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πάπυρος Larousse Britannica, τ. 14