Πόπλιος Κορνήλιος Λέντουλος Σούρα

Πόπλιος Κορνήλιος Λέντουλος Σούρα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Publius Cornelius Lentulus Sura (Λατινικά)
Γέννηση	114 π.Χ. (περίπου) Αρχαία Ρώμη
Θάνατος	5  Δεκεμβρίου 63 π.Χ. Ρώμη
Συνθήκες θανάτου	θανατική ποινή
Χώρα πολιτογράφησης	Αρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Λατινικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Ιουλία
Γονείς	Publius Cornelius Lentulus
Οικογένεια	Cornelii Lentuli
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πραίτορας (74 π.Χ.) Ταμίας (Quaestor) (81 π.Χ.) Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή) Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (71 π.Χ.) Πραίτορας (63 π.Χ.)

Ο Πόπλιος Κορνήλιος Λέντουλος Σούρα, λατινικά: Publius Cornelius Lentulus Sura (114 π.Χ. – 5 Δεκεμβρίου 63 π.Χ.) ήταν μία από τις κύριες προσωπικότητες στη συνωμοσία του Κατιλίνα. Ήταν επίσης ο πατριός του μελλοντικού Mάρκου Αντωνίου της Β΄ Τριανδρίας.

Βιογραφία

Όταν κατηγορήθηκε από τον Λ. Κ. Σύλλα (του οποίου ήταν ταμίας [quaestor] το 81 π.Χ.) ότι σπατάλησε το δημόσιο χρήμα, αρνήθηκε να δώσει οποιοδήποτε λογαριασμό, αλλά άπλωσε με θρασύτητα τη γάμπα του ποδιού του (sura), το μέλος του σώματος που τιμωρούνταν τα αγόρια όταν έκαναν λάθη στο παιχνίδι μπάλας. Ήταν πραίτορας το 74 π.Χ., υπηρετώντας ως πρόεδρος της έρευνας για την επανάληψη (quaestio de repetundis), πριν εκλεγεί ως ύπατος το 71 π.Χ.

Το 70 ήταν ένας από τους πολλούς συγκλητικούς, που εκδιώχθηκαν από τη Σύγκλητο για ανηθικότητα. Εξελέγη ως ένας από τους πραίτορες για το 63 π.Χ., παραχωρώντας το αξίωμα ξανά στη Σύγκλητο. Ωστόσο αμέσως μετά την εκλογή του σε πραίτορα, εντάχθηκε στη συνωμοσία του Κατιλίνα. Βασισμένος σε έναν χρησμό της Σίβυλλας ότι τρεις Κορνήλιοι θα έπρεπε να είναι κυβερνήτες της Ρώμης, ο Λέντουλους θεωρούσε τον εαυτό του ως τον προορισμένο διάδοχο του Λεύκιου Κορνήλιου Σύλλα και του Λεύκιου Κορνήλιου Κίννα. Όταν ο Κατιλίνας άφησε τη Ρώμη μετά τη δεύτερη ομιλία του Κικέρωνα In Catilinam, ο Λέντουλος πήρε τη θέση του ως αρχηγός των συνωμοτών στην πόλη. Σε συνεννόηση με τον Γάιο Κορνήλιο Κηθέγο, ανέλαβε να δολοφονήσει τον Κικέρωνα και να πυρπολήσει τη Ρώμη, αλλά το σχέδιο απέτυχε λόγω της δειλίας και της αδράνειάς του.

Όταν έμαθε ότι πρέσβεις από τους Αλλόβρογες βρίσκονταν στη Ρώμη και κατήγγειλαν την καταπίεσή τους από τους Ρωμαίους κυβερνήτες των επαρχιών, ο Λέντουλους έκανε συζητήσεις μαζί τους με σκοπό να λάβει ένοπλη βοήθεια. Προσποιούμενοι ότι συμβιβάζονται με τις απόψεις του, οι πρεσβευτές έλαβαν γραπτή συμφωνία που υπέγραψαν οι κύριοι συνωμότες και ενημέρωσαν τον Κ. Φάβιο Σάνγα, τον «προστάτη» τους στη Ρώμη, ο οποίος με τη σειρά του ενημέρωσε τον Κικέρωνα.

Οι συνωμότες συνελήφθησαν και αναγκάστηκαν να παραδεχτούν την ενοχή τους. Καταδικάστηκε σε θάνατο στο Tullianum στις 5 Δεκεμβρίου 63 π.Χ., μαζί με άλλους συγκλητικούς υποστηρικτές του Κατιλίνα.

Δείτε επίσης

• γένος Λέντουλων, Ρωμαϊκή γενιά πατρικίων.

Αναφορές

• Broughton, Thomas Robert Shannon (1952). The magistrates of the Roman republic. 2. New York: American Philological Association. 
•  Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Lentulus» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 16 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σσ. 430–431 
• March, Duane A (1989). «Cicero and the "Gang of Five"». The Classical World 82 (4): 225–234. doi:10.2307/4350381. ISSN 0009-8418. 
• Sumner, G V (1973). The orators in Cicero's Brutus: prosopography and chronology. University of Toronto Press. ISBN 0-8020-5281-9.