Πόπλιος Άττιος Βάρος
| Πόπλιος Άττιος Βάρος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Publius Attius Varus (Λατινικά) |
| Θάνατος | 17 Μαρτίου 45 π.Χ. Munda |
| Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Λατινικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Battle of Munda, Battle of Carteia και Μάχη της Θάψου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος έπαρχος Πραίτορας |
Ο Πόπλιος Άττιος Βάρος, λατινικά: Publius Attius Varus (απεβ. στις 17 Μαρτίου 45 π.Χ.) ήταν ο Ρωμαίος κυβερνήτης της Αφρικής κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου του Καίσαρα, μεταξύ του Ιουλίου Καίσαρα και του Γν. Πομπήιου. Δήλωσε εναντίον του Ι. Καίσαρα, και αρχικά πολέμησε τον Γάιο Σκριβώνιο Κουρίωνα, ο οποίος στάλθηκε εναντίον του το 49 π.Χ.
Πολιτική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βάρος κατείχε το αξίωμα του πραίτορα το αργότερο το 53 π.Χ. Δεν σώζεται κανένα αρχείο της προηγούμενης πολιτικής του σταδιοδρομίας. Διετέλεσε υποδιοικητής (promagistrus), και πιθανότατα αντιπράιτωρ (propraetor, κυβερνήτης), στην Αφρική το 52 και πιθανώς νωρίτερα.
Ρόλος στον εμφύλιο πόλεμο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο ξεκίνημα του εμφυλίου πολέμου, ο Βάρος, ένας οπαδός των Αρίστων (Optimates), στάθμευσε στο Πικηνόν ως επικεφαλής μίας σημαντικής δύναμης. Με την έλευση του Καίσαρα, αναγκάστηκε να εκκενώσει την περιοχή. Αυτός και ο στρατός του ενώθηκαν με τον Πομπήιο στην Απουλία.
Όταν ο Πομπήιος έφυγε από την Ιταλία για την Ελλάδα, ο Βάρος πέρασε στην Αφρική, και κατέλαβε την πρώην επαρχία του, η οποία είχε παραχωρηθεί στον Κ. Αίλιο Τούβερο με σκοπό την απόκτηση σιτηρών. Αποκλεισμένος από την επαρχία του από τον Βάρο, ο Τούβερο πήγε στη συνέχεια να ενταχθεί στον Πομπήιο. Ο Βάρος ήταν πολύ γνωστός στην Αφρική από την προηγούμενη ιδιότητά του, και έτσι μπόρεσε να στρατολογήσει δύο λεγεώνες.
Η μάχη για την Αφρική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Καίσαρας έστειλε τον Κουρίωνα στην Αφρική, για να την πάρει μακριά από τους οπαδούς του Πομπήιου. Ο Κουρίων έλαβε τη διοίκηση ως ανταμοιβή για την πολιτική υποστήριξή του, αλλά είχε περιορισμένη στρατιωτική πείρα, και καμία στην ανώτατη διοίκηση. Διοικούσε λεγεώνες που αρχικά στρατολογήθηκαν από τους οπαδούς του Πομπήιου, αλλά είχαν αλλάξει πίστη κατά την παράδοση στο Κορφίνιον.
Ο Κουρίων αποβίβασε με επιτυχία τις δυνάμεις του κοντά στην Ουτίκα, εκπλήσσοντας τον στρατό του Βάρου. Ένας από τους αξιωματικούς του Βάρου, ο Σέξτος Κουινκτίλιος Βάρος, ο οποίος βρισκόταν στο Κορφίνιον, κάλεσε τις λεγεώνες του Κουρίωνα να εγκαταλείψουν, και να επιστρέψουν στην αρχική τους πίστη. Τα στρατεύματα αρνήθηκαν, και μετά από επιτυχία σε μία αψιμαχία ιππικού, ο Κουρίων τους οδήγησε σε μία τολμηρή επίθεση, που ανέτρεψε γρήγορα τον στρατό του Βάρου. Ενθαρρυμένος από αυτή την επιτυχία, ο Κουρίων ενήργησε με βάση αυτό που αποδείχθηκε ότι ήταν ελαττωματική νοημοσύνη, και επιτέθηκε σε αυτό που πίστευε ότι ήταν ένα απόσπασμα του στρατού του Ιόβα Α΄. Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεων του βασιλιά ήταν εκεί, και μετά από μία αρχική επιτυχία, οι δυνάμεις του Κουρίωνα δέχθηκαν ενέδρα, και ουσιαστικά εξολοθρεύτηκαν. Ο Κουρίων περικυκλώθηκε με τα υπολείμματα των στρατευμάτων του στην κορυφή ενός λόφου, και απεβίωσε στις μάχες. Μόνο ένα μικρό κλάσμα τού στρατού του, συμπεριλαμβανομένου του ιστορικού Aσίνιου Πολλίωνα και του μετέπειτα υπάτου Γάιου Κανίνιου Ρεβίλου, διέφυγε στη Σικελία.
Συνέπεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά τη μάχη της Φαρσάλου, οι υπόλοιποι οπαδοί του Πομπήιου, συμπεριλαμβανομένου του Μ. Π. Κάτωνα, κατέφυγαν στην Αφρική για να συνεχίσουν τον αγώνα. Μετά από επιμονή του Κάτωνα, ο Βάρος παραιτήθηκε από την ανώτατη διοίκηση στον υπατικό Κ. Κ. Μέτελλο Πίο Σκιπίωνα. Ο επίσημος βαθμός του Βάρου από το 48 π.Χ. ήταν απεσταλμένος αντί του πραίτορα (legatus pro praetore), όπως μαρτυρείται από επιγραφικά στοιχεία.
Το 46 π.Χ. ο Βάρος ήταν ένας από τους αρχηγούς του στόλου της Πομπηίας. Μετά την ήττα στη μάχη της Θάψου, ο Βάρος κατέφυγε στην Ισπανία (Ιβηρική). Εκεί ηττήθηκε στην Καρτεία σε μία ναυμαχία από τον Γάιο Δίδιο, που διοικούσε τον στόλο του Καίσαρα, και αναγκάστηκε να καταταγεί στον στρατό στην ακτή. Έπεσε στη μάχη της Μούνδας. Το κεφάλι του, μαζί με αυτό του Τίτου Λαβιηνού, παρουσιάστηκε στον Καίσαρα.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μ. Τ. Κικέρων, ad Att. viii. 13, b, 15, 20; υπέρ Ligar. ΕΓΩ.
- Ι. Καίσαρ, Απομνημονεύματα του Εμφυλίου Πολέμου i. 12, 13, 31; ii. 23–44.
- Δίων Κάσσιος xli. 41, 42; xlii. 57, xliii. 30, 31.
- Αππιανός, Ο Εμφύλιος Πόλεμος ii. 44–46; ii. 105.
- Λουκανός, Ο Εμφύλιος Πόλεμος (γνωστός και ως Pharsalia ) iv. 713, παρακάτω.
- Αύλος Ίρτιος, Ο Αφρικανικός Πόλεμος 62, 63.