Πτολεμαΐδα φυλή
Με την ονομασία Πτολεμαΐς [1] (αρχαία ελληνικά: Πτολεμαΐς) ή Πτολεμαΐδα φυλή[2] (σύγχρονα ελληνικά) για την φυλή και Πτολεμαΐδα (γενική Πτολεμαΐδος) για την περιοχή και με το όνομα (άρθρο: ο) Πτολεμαιεύς ή Πτολεμαΐτης ή Πτολεμαΐδης (αρχαία ελληνικά: Πτολεμαιεύς) ή (άρθρο πληθυντικού: οι) Πτολεμαΐδες ή Πτολεμαιείς (αρχαία ελληνικά: Πτολεμαΐδαι), για τα μέλη της φυλής και τους κατοίκους της περιοχής αυτής, αναφέρεται μια από τις πρόσθετες φυλές της Αρχαίας Ελλάδας και της αρχαίας Αττικής, η οποία ήρθε να συμπληρώσει τις προηγούμενες φυλές της Αρχαίας Αθήνας, οι κάτοικοι της οποίας κατοικούσαν στην ομώνυμη περιοχή της Πτολεμαΐδας, η οποία περιλάμβανε μια σειρά από δήμους της περιοχής της σύγχρονης Ελλάδας που είναι γνωστή ως Αττική.
Ονομασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Πτολεμαΐδα, θεωρούμενη ως «αιγυπτιακή» φυλή της Αττικής, πήρε το όνομά της σε απόδοση τιμής προς τον Πτολεμαίο Γ΄ Ευεργέτη και πιθανόν δημιουργείται περί το 224/223 π.Χ., σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες έρευνες.[3] Υπάρχουν, επίσης, παλιότερες πηγές-αναφορές για προγενέστερη δημιουργία, περί το 260 π.Χ. και προς τιμή του Πτολεμαίου του Φιλάδελφου,[1][4] (του οποίου σύζυγοι υπήρξαν η Αρσινόη Α΄ και η Αρσινόη Β), αλλά αυτό δεν ταιριάζει χρονικά με τη δημιουργία του δήμου των Βερενικιδών, δήμου που έφερε το όνομα της συζύγου του Πτολεμαίου Γ΄ της Βερενίκης Β΄ της Αιγύπτου και της Κυρήνης, η οποία ήταν κόρη του Μάγα[5] και ο οποίος δήμος δημιουργήθηκε αποκλειστικά για να ενταχθεί στην Πτολεμαΐδα φυλή.
Οι δήμοι Πτολεμαΐδος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η φυλή Πτολεμαΐς, με βάση τη νέα διοικητική διαίρεση που ακολούθησε μετά από αυτήν του Κλεισθένη, είχε κατανεμηθεί σε διάφορες περιοχές, που καταλάμβαναν οι δήμοι, και έφεραν τις ονομασίες:
- Αιγιλία ή Αιγίλος, ο δημότης Αιγιλιεύς ή Αιγιλεύς,[6][7][8]
- Αφίδναι ή Άφιδνα, ο δημότης Αφιδναίος.[9][10][11] Η ακρόπολη των αρχαίων Αφιδνών βρίσκεται στην θέση Κοτρώνι, κοντά στο σημερινό Καπανδρίτι.
- Βερενικίδαι, ο δημότης Βερενικίδης,[5]
- Βουτάδαι, ο δημότης Βουτάδης,[12]
- Εκάλη, ο δημότης Εκάλιος ή Εκάλειος,[13][14]
- Θημακοί ή Θημακός, ο δημότης Θημακεύς,[15][16]
- Κολωναί, ο δημότης Κολωνεύς ή Κολωνίδης,[17]
- Κονθύλη, ο δημότης Κονθυλεύς,[18]
- Κυδαντίδαι, ο δημότης Κυδαντίδης,[19][20]
- Οινόη, ο δημότης Οινεύς,[21]
- Οίον Δεκελεικόν, ο δημότης εξ Οίου (=προέρχεται από το Οίο),[22]
- Πρόσπαλτα, ο δημότης Προσπάλτιος,[23][24]
- Φλύα ή Φλυείς, ο δημότης Φλυεύς,[25][26]
Ιστορικές ασάφειες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπάρχουν μερικές ιστορικές ασάφειες σχετικά με την ταύτιση ή τα ονόματα μερικών δήμων αυτής της φυλής, σε σχέση με άλλες:
Η συμμετοχή των δήμων στην αρχαία Βουλή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η αντιπροσωπευτική ποσόστωση των εκπροσώπων - βουλευτών των δήμων της Πτολεμαΐδας (στον παρακάτω πίνακα) αποδεικνύει και τη συμμετοχή της φυλής αυτής, κατά τη τρίτη κυρίως περίοδο (224/223 – 201/200 π.Χ.) της διακυβέρνησής της, μέσω της αρχαίας αθηναϊκής Βουλής και της Εκκλησίας του δήμου.[28] Ο αριθμός των βουλευτών στην Βουλή και με τη νέα τροποποίηση παρέμεινε στα 600 μέλη.
Πτολεμαΐς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δήμοι | πρώην φυλή | Τριττύς | #[29] | #[30] | #[31] |
---|---|---|---|---|---|
Κολωναί | Αντιγονίς | ενδοχώρα | 2 | 2 | 2 |
Οινόη | Δημητριάς | παράκτιος | 2 | 2 | 2 |
Θημακός | Ερεχθηίς | άστυ | 1 | 1 | 1 |
Κυδαντίδαι | Αιγηίς | ενδοχώρα | 1 (2) | 1 (2) | 1 |
Κονθύλη | Πανδιονίς | ενδοχώρα | 1 | 1 | 1 |
Εκάλη | Λεοντίς | ενδοχώρα | 1 | 1 | 1 |
Πρόσπαλτα | Ακαμαντίς | ενδοχώρα | 5 | 5 | 5 |
Βουτάδαι | Οινηίς | άστυ | 1 | 1 | 1 |
Φλύα | Κεκροπίς | ενδοχώρα | 6 | 9 | 9 |
Οίον Δεκελεικόν | Ιπποθοντίς | ενδοχώρα | 3 | 3 | 3 |
Αφίδναι | Αιαντίς | ενδοχώρα | 16 | 16 | 16 |
Αιγιλία | Αντιοχίς | παράκτιος | 6 | 7 | 7 |
Βερενικίδαι | νέα φυλή Πτολεμαΐς |
νέο άστυ | - | - | 1 |
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές - σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 [...] "Πτολεμαΐς: I. Φυλή της Αττικής που είχε ιδρυθεί το 260 π.Χ. από τους Αθηναίους προς τιμήν του Πτολεμαίου του Φιλαδέλφου, ή, σύμφωνα με τον Πολύβιο, προς τιμήν του Πτολεμαίου του Ευεργέτη". [...] Πτολεμαΐς[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ [...] "Πτολεμαΐδα ή η Πτολεμαΐς, -ΐδος, ΝΑ, και Πτολεμαιΐς, -ίδος, Α: 3. ονομασία φυλής στην Αττική. [ΕΤΥΜΟΛ. < Πτολεμαῖος + κατάλ. -ίς (πρβλ. Δαρδαν-ίς)]". [...] Πτολεμαΐδα
- ↑ Από το άρθρο του John D. Morgan (Dept. of Physics and Astronomy, University of Delaware, Newark, Delaware 19716 USA), με τίτλο: "Σύντομη ανασκόπηση του υπολογισμού του χρόνου κατά την αρχαιότητα", (pdf), στο περιοδικό "Αρχαιολογία", τεύχος 74 (Μάρτιος), Αθήνα 2000, σελ. 30: [...] "Επομένως από το 307/6 έως το 223/2 π.χ. έχουμε 12 φυλές. Τότε προστέθηκε μια νέα φυλή, η Πτολεμαΐς, προς τιμήν του βασιλέως Πτολεμαίου Γ' του Ευεργέτου' άρα από το 222/1 π.χ. έως το 201/0 π.Χ. υπάρχουν 13 φυλές". [...]
- ↑ Σκαρλάτος Βυζάντιος, "Λεξικόν Επίτομον των εν τοις Ελλήσι συγγραφεύσιν απαντωμένων κυρίων ονομάτων, συντεθέν μεν υπό Σκαρλάτου Δ. του Βυζαντίου. Εκδοθέν δε στερεοτύπως υπό Ανδρέου Κορομηλά". Εκ της τυπογραφίας Ανδρέου Κορομηλά. Εν Αθήναις 1852, [...] "Πτολεμαΐς, ΐδος (η), φυλή, μία των μεταγενεστέρως προστεθεισών εις τας δέκα της Αττικής, προς τιμήν Πτολεμαίου του Φιλαδέλφου". [...], σελ. 154.
- ↑ 5,0 5,1 Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt". Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Βερενικίδαι, δήμος της Πτολεμαΐδος φυλής, δέκα γάρ φυλάς έχοντες Αθηναίοι προσέθεσαν δύο, Αντιγονίδα και Δημητριάδα καλούντες, ύστερον δε Ατταλίδα και Πτολεμαΐδα, διά των επωνύμων ευεργετηθέντες βασιλέων. όθεν και την βουλήν πεντακοσίων ούσαν εξακοσίων εποίησαν' εκάστη γάρ φυλή πεντήκοντα είχεν, οι κατά μήνα έπρυτάνευον. από δε Βερενίκης της Μάγα θυγατρός, γυναικός δε Πτολεμαίου, ωνομάσθησαν Βερενικίδαι οι δημόται. και άλλα γαρ εξηνέχθη πατρωνυμικώς' Αιθαλίδαι γάρ και Βουτάδαι. τα εις τόπον εις Βερενικιδών φασι, τα δ’ εν τόπω εν Βερενικιδών". [...], σελ. 73-74.
- ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Αιγιλία, δήμος της Αντιοχίδος φυλής. ο δημότης Αιγιλιεύς. τα τοπικά Αιγιλιάθεν, Αιγιλιάδε, Αιγιλιοί. έστι και νήσος μεταξύ Κρήτης και Πελοποννήσου Αιγίλεια. ο οικήτωρ Αιγίλιος, ως Κυθήριος". [...], σελ. 19.
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Αιγίλος, ή Αιγιλία, δήμος της Αττικής, εκ της Αντιοχίδος φυλής (Κάτοικ. Αιγιλεύς, ή Αιγιλιεύς, και Επιρρ. Αιγιλιάθεν)". [...], σελ. 13.
- ↑ [...] "Αιγιλία: Δήμος της αρχαίας Αττικής, που ανήκε στην Αντιοχίδα φυλή και βρισκόταν πιθανότατα απέναντι από τη Σαλαμίνα. Λεγόταν και Αίγιλος και φημιζόταν για τα σύκα του". [...] Αιγιλία[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Σκαρλάτος Βυζάντιος, "Λεξικόν Επίτομον των εν τοις Ελλήσι συγγραφεύσιν απαντωμένων κυρίων ονομάτων, συντεθέν μεν υπό Σκαρλάτου Δ. του Βυζαντίου. Εκδοθέν δε στερεοτύπως υπό Ανδρέου Κορομηλά". Εκ της τυπογραφίας Ανδρέου Κορομηλά. Εν Αθήναις 1852, [...] "Άφιδνα (η) καί Άφιδναι (αι), δήμος της Αττικής ανήκων εις την Αιαντίδα ή την Λεοντίδα φυλήν, (ο δημ. Αφιδναίος)." [...], σελ. 34.
- ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Άφιδνα, δήμος Αττικής της Λεοντίδος φυλής, από Αφίδνου αυτόχθονος. ο δημότης Αφιδναίος, ως Πυδναίος. τα τοπικά δήλα Αφίδνηθεν, Αφίδναζε, Αφίδνησιν. Έστι και πληθυντικόν Αφίδναι. έστι και της Λακωνικής, όθεν ήσαν αι Λευκίππιδες Φοίβη και Ιλάειρα". [...], σελ. 67.
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Άφιδνα, ή Αφίδναι, δήμος της Αττικής, εκ της Λεοντίδος φυλής (Κάτοικ. Αφιδναίος, και Επιρρ. Αφιδνήθεν)". [...], σελ. 63.
- ↑ [...] "Βουτάδαι: Μικρός αρχαίος δήμος της Αττικής, που ονομάστηκε έτσι από το ιερατικό γένος των Βουταδών. Οι Β. κατάγονταν από τον ήρωα Βούτη, έναν από τους Αργοναύτες, ιερέα του Ποσειδώνα και της Αθηνάς. Από την οικογένεια αυτή προέρχονταν υποχρεωτικά ο ιερέας του Εριχθονίου Ποσειδώνα και η ιέρεια της πολιούχου Αθηνάς. Στο Ερέχθειον υπήρχε βωμός του γενάρχη τους και κατάλογος των κατά καιρούς ιερέων της οικογένειας. Από τους Β. καταγόταν και ο Αθηναίος πολιτικός και ρήτορας Λυκούργος". [...] Βουτάδαι Αρχειοθετήθηκε 2017-09-01 στο Wayback Machine.
- ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Εκάλη, δήμος της Λεοντίδος φυλής. ο δημότης Εκάλιος. τα τοπικά Εκαλήθεν, Εκαλήνδε, Εκαλήσι και Εκάλιος Ζεύς". [...], σελ. 116.
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834.Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Wörterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Εκάλη, δήμος της Αττικής, εκ της Λεοντίδος φυλής (Κάτοικ.Εκάλειος, και Επιρρ.Εκαλήθεν)". [...], σελ. 114.
- ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Θημακοί, δήμος της Ερεχθηίδος φυλής, ως δε Φρύνιχος, της Πτολεμαΐδος. ο δημότης Θημακεύς, το τοπικόν Θημακόθεν, Θημακόνδε, Θημακοί". [...], σελ. 138.
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Θημακός, δήμος της Αττικής, εκ της Ερεχθηίδος φυλής (Κάτοικ. Θημακεύς)". [...], σελ. 163.
- ↑ «Αγοραίος Κολωνός: Ονομασία του λόφου της αρχαίας Αγοράς που βρισκόταν κοντά στο Ευρυσάκειο και τον ναό του Ηφαίστου (το σημερινό Θησείο). Ο λόφος αυτός (υψόμ. 68,6 μ.), εξαιτίας της κεντρικής του θέσης (αποτελεί προεξοχή του λόφου της Πνύκας), ήταν τόπος όπου συγκεντρώνονταν οι ημερομίσθιοι εργάτες και αναζητούσαν εργασία. Στον Α.Κ. ο Αθηναίος αστρονόμος Μέτων είχε τοποθετήσει αστρονομικό ανάθημα και κοντά σε αυτόν το περίφημο Ηλιοτρόπιό του που ήταν γνωστό σε όλο τον ελληνικό κόσμο. Αγοραίος Κολωνός λεγόταν και δήμος της αρχαίας Αθήνας που πήρε το όνομά του από τον ομώνυμο λόφο. Ο δήμος αυτός ήταν ο πολυπληθέστερος από τους τρεις δήμους της Αθήνας με το όνομα Κολωνός και ανήκε στην Αιγηίδα φυλή.» Αγοραίος Κολωνός Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine. και «Κολωνός: Ονομασία με την οποία αναφέρονται τρεις αρχαίοι δήμοι της Αττικής. Αγοραίος Κολωνός: Πήρε την ονομασία του από τον λόφο που βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Αγοράς των Αθηνών, εκεί όπου είναι χτισμένο το Θησείο (ο ναός του Ηφαίστου και της Αθηνάς) και συγκεντρώνονταν οι ημερομίσθιοι εργάτες που αναζητούσαν εργασία. Ίππιος Κολωνός: Μικρός λόφος στην πεδιάδα του Κηφισού, 2 χλμ. από το Δίπυλον, ΒΔ των αρχαίων Αθηνών, στη σημερινή ομώνυμη συνοικία, τον οποίο περιγράφει ο Σοφοκλής στον Οιδίποδα επί Κολωνώ, ως «τερπνότατον τόπον». Ο εκεί ναός του Ιππίου Ποσειδώνα και το ιερό των Ευμενίδων καταστράφηκαν το 265 π.Χ. από τον Αντίγονο τον Γονατά. Σε μεταγενέστερους χρόνους θεωρούσαν τον Ίππιο Κ. πατρίδα του Σοφοκλή, ο οποίος όμως φαίνεται ότι γεννήθηκε στον Αγοραίο Κολωνό. Κολωνός ο έτερος: Η τοποθεσία του τρίτου Κολωνού, ο οποίος ήταν μικρός δήμος των Αθηνών, παραμένει άγνωστη.» Κολωνός Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine..
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Κονθύλη, δήμος της Αττικής, εκ της Αντιοχίδος φυλής (Κάτοικ. Κονθυλεύς)". [...], σελ. 215.
- ↑ «Κυδαντίδαι, δήμος της Αιγηίδος φυλής, ως δε Φρύνιχος, Πτολεμαϊδος, ο δημότης Κυνδαντίδης. τα τοπικά εκ Κυδαντιδώ, ες Κυδαντιδαία, εν Κυδαντιδών.» Στέφανος Βυζάντιος, «Εθνικών», Έκδοση 1839: Stephanus (Byzantius), Anton Westermann: “Stephani Byzantii Ethnikōn quae supersunt”, Sumptibus et typis B.G. Teubneri, Λειψία 1839. Σελ 172.
- ↑ «Κυδαντίδες: Αρχαίος δήμος της Αττικής. Ανήκε στην Αιγηίδα φυλή και πιθανολογείται ότι βρισκόταν στα Μεσόγεια της Αττικής. Σύμφωνα με την άποψη ορισμένων ιστορικών, οι δήμοι Κυδαντιδών και Φιλαίδων συγκροτούσαν τη Βραυρώνα.» Κυδαντίδες Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine..
- ↑ Σκαρλάτος Βυζάντιος, "Λεξικόν Επίτομον των εν τοις Ελλήσι συγγραφεύσιν απαντωμένων κυρίων ονομάτων, συντεθέν μεν υπό Σκαρλάτου Δ. του Βυζαντίου. Εκδοθέν δε στερεοτύπως υπό Ανδρέου Κορομηλά". Εκ της τυπογραφίας Ανδρέου Κορομηλά. Εν Αθήναις 1852, [...] "Οινόη (η) 2) (γεωγρφ.) φρούρ. και δήμος της Αττικής παρά τας Ελευθέρας της Βοιωτίας, ανήκων εις την Ιπποθοωντίδα φυλήν". [...], σελ. 131.
- ↑ Σκαρλάτος Βυζάντιος, "Λεξικόν Επίτομον των εν τοις Ελλήσι συγγραφεύσιν απαντωμένων κυρίων ονομάτων, συντεθέν μεν υπό Σκαρλάτου Δ. του Βυζαντίου. Εκδοθέν δε στερεοτύπως υπό Ανδρέου Κορομηλά". Εκ της τυπογραφίας Ανδρέου Κορομηλά. Εν Αθήναις 1852, [...] "Οίον (τό), υο Δεκελεικόν, δήμος της Αττικής, ανήκων εις την Ιπποθοωντίδα φυλήν. 2) το Κεραμεικόν, έτερος δήμος της Αττικής, ανήκων εις την Λεοντίδα φυλήν, (ο δημ. Εξ Οίου). 3) κώμη τις ορεινή των επικνημιδίων Λοκρών". [...], σελ. 132.
- ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Πρόσπαλτα, δήμος [της] Ακαμαντίδος φυλής, ο δημότης Προσπάλτιος. τα εθνικά Προσπαλτόθεν, Προσπαλτάδε, Προσπαλτοί". [...], σελ. 238.
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Πρόσπαλτα, δήμος της Αττικής, εκ της Ακαμαντίδος φυλής (Κάτοικ. Προσπάλτιος, και Επιρρ. Προσπαλτόθεν)". [...], σελ. 331.
- ↑ Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Φλυείς, δήμος της Κεκροπίδος φυλής. ο δημότης Φλυεύς και Φλυήθεν. τα τοπικά Φλύαθεν, Φλύαζε, Φλυήσι". [...], σελ. 299.
- ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Φλύα, δήμος της Αττικής, εκ της Κεκροπίδος φυλής (Κάτοικ. Φλυεύς, και Επιρρ. Φλύηθεν)". [...], σελ. 387.
- ↑ Σκαρλάτος Βυζάντιος, "Λεξικόν Επίτομον των εν τοις Ελλήσι συγγραφεύσιν απαντωμένων κυρίων ονομάτων, συντεθέν μεν υπό Σκαρλάτου Δ. του Βυζαντίου. Εκδοθέν δε στερεοτύπως υπό Ανδρέου Κορομηλά". Εκ της τυπογραφίας Ανδρέου Κορομηλά. Εν Αθήναις 1852, [...] "Ταρσός (η): 2) δήμος της Αττικής, ανήκων εις την Πτολεμαΐδα φυλήν, (ο δημ. Ταρσεύς)". [...], σελ. 154.
- ↑ 28,0 28,1 J.S. Traill. The Political Organization of Attica: A Study of the Demes, Trittyes, and Phylai, and Their Representation in the Athenian Council, Volumes 14-16. ASCSA, 1975 ISBN 0876615140 (134 pages) Volume 14 of Hesperia (Princeton, N.J.) Monographs (Archaeological Institute of America). Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2015.
- ↑ Βουλευτές - εκπρόσωποι στη πρώτη περίοδο
- ↑ Βουλευτές - εκπρόσωποι στη δεύτερη περίοδο
- ↑ Βουλευτές - εκπρόσωποι στη τρίτη περίοδο
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834.
- Στέφανος Βυζάντιος, «Εθνικών», Έκδοση 1839: Stephanus (Byzantius), Anton Westermann: “Stephani Byzantii Ethnikōn quae supersunt”, Sumptibus et typis B.G. Teubneri, Λειψία 1839.
- Σκαρλάτος Βυζάντιος, "Λεξικόν Επίτομον των εν τοις Ελλήσι συγγραφεύσιν απαντωμένων κυρίων ονομάτων, συντεθέν μεν υπό Σκαρλάτου Δ. του Βυζαντίου. Εκδοθέν δε στερεοτύπως υπό Ανδρέου Κορομηλά". Εκ της τυπογραφίας Ανδρέου Κορομηλά. Εν Αθήναις 1852.
Ξενόγλωσσες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Traill, John S. (1975). The Political Organization of Attica. Amsterdam: American School of Classical Studies at Athens (ASCSA). ISBN 978-0-87661-514-0. JSTOR 1353928.
- Fine, John V. A. The Ancient Greeks: A critical history (Harvard University Press, 1983). ISBN 0-674-03314-0.
- Hornblower, Simon, and Anthony Spawforth, ed., The Oxford Classical Dictionary (Oxford University Press, 2003). ISBN 0-19-866172-X.
- Meritt, B. D. The Athenian Year. Berkeley, 1961.
- Suzanne, Bernard (1998). plato-dialogues.org, "Attic Tribes and Demes". Accessed August 1, 2006.