Πρόεδρος του Σουρινάμ
Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Σουρινάμ
| |
---|---|
Προεδρική σημαία του Σουρινάμ | |
Προσφώνηση | Κύριε Πρόεδρε (ανεπίσημα) Η Αυτού Εξοχότης (διπλωματικά) |
Κατοικία | Προεδρικό Μέγαρο του Σουρινάμ |
Έδρα | Παραμαρίμπο |
Διορισμός από | Εθνοσυνέλευση |
Διάρκεια θητείας | Πέντε έτη, ανανεώσιμη χωρίς όριο |
Αρχικός κάτοχος | Johan Ferrier |
Δημιουργία | 25 Νοεμβρίου 1975 |
Αναπληρωτής | Αντιπρόεδρος του Σουρινάμ |
Μισθός | 133.560 δολάρια ΗΠΑ ετησίως[1][2] |
Ιστοσελίδα | Cabinet of the President |
Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας του Σουρινάμ (ολλανδικά: President van de Republiek Suriname ) είναι, σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1987, ο αρχηγός του κράτους και της κυβέρνησης του Σουρινάμ, και αρχηγός του Εθνικού Στρατού του Σουρινάμ (SNL). Ο πρόεδρος διορίζει επίσης το υπουργικό συμβούλιο.
Ο σημερινός πρόεδρος είναι ο Τσαν Σαντόχι, πρώην αρχηγός της αστυνομίας. Είναι προσκείμενος στο Προοδευτικό Μεταρρυθμιστικό Κόμμα (VHP). Ο Σαντόχι εξελέγη πρόεδρος στις 13 Ιουλίου 2020 διά βοής σε εκλογές χωρίς αντίπαλο [3] και ανέλαβε καθήκοντα στις 16 Ιουλίου στην Onafhankelijkheidsplein στο Παραμαρίμπο σε μια τελετή χωρίς την παρουσία κοινού λόγω της πανδημίας COVID-19. [4] [5]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η θέση του προέδρου θεσμοθετήθηκε μετά την ανεξαρτησία από την Ολλανδία το 1975. Μέχρι το 1987 ο ρόλος ήταν σε μεγάλο βαθμό εθιμοτυπικός. Ο πρώτος αξιωματούχος ήταν ο Γιόχαν Φεριέρ, ένας δάσκαλος και βετεράνος πολιτικός που υπηρετούσε ως κυβερνήτης από το 1968. Παραιτήθηκε από πρόεδρος τον Αύγουστο του 1980, αρκετούς μήνες έπειτα από ένα πραξικόπημα . Από τότε μέχρι το 1988, οι κατ' όνομα πρόεδροι ήταν ουσιαστικά μαριονέτες του αντισυνταγματάρχη, εγκατεστημένου από τον στρατό, του Ντέσι Μπουτέρσε, ο οποίος κυβέρνησε ως δικτάτορας με ελάχιστους πρακτικούς ελέγχους στην εξουσία του. Η δημοκρατία αποκαταστάθηκε το 1988, το έτος μετά την ψήφιση του συντάγματος, στο οποίο περιλαμβάνονταν τα καθήκοντα και οι ευθύνες του προέδρου. Στις 24 Δεκεμβρίου 1990, δύο ημέρες μετά την παραίτηση του Μπουτέρσε από τη θέση του διοικητή του στρατού, ο στρατός κάλεσε τον πρόεδρο Ραμσεγουάκ Σανκάρ για να τον ενημερώσει ότι αυτός και το υπουργικό του συμβούλιο είχαν απομακρυνθεί από τα καθήκοντά τους. Ο αρχηγός της αστυνομίας και υπηρεσιακός διοικητής του στρατού, ο Ιβάν Γκράνουγκστ, διορίστηκε υπηρεσιακός πρόεδρος. Στις 27 Δεκεμβρίου 1990 ο Γιοχάνες Κράαγκ έγινε πρόεδρος. Από το 1991 ο πρόεδρος εκλέγεται δημοκρατικά.
Εκλογή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πρόεδρος και ένας αντιπρόεδρος εκλέγονται από τα δύο τρίτα τουλάχιστον των μελών της Εθνοσυνέλευσης για πενταετή θητεία και είναι υπόλογοι στη Συνέλευση. Κατά τη διάρκεια της θητείας τους, ο πρόεδρος πρέπει να χάσει τυχόν πρόσθετες θέσεις στην πολιτική ή τις επιχειρήσεις.
Προσόντα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ένας υποψήφιος πρέπει να είναι υπήκοος Σουρινάμ (κάτοικος της χώρας για τουλάχιστον έξι χρόνια) και να είναι τουλάχιστον 30 ετών. Ένας υποψήφιος πρέπει να κερδίσει τουλάχιστον τα δύο τρίτα των ψήφων στη Συνέλευση για να εκλεγεί. Εάν κανένας υποψήφιος δεν κερδίσει τα δύο τρίτα ύστερα από τρεις γύρους, ψηφίζει στη συνέχεια το Ενωμένο Λαϊκό Κογκρέσο, που αποτελείται από τη Συνέλευση και τους τοπικούς κυβερνητικούς αξιωματούχους. Σε αυτή την περίπτωση απαιτείται απλή πλειοψηφία.
Εξουσίες και καθήκοντα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πρόεδρος έχει εκτεταμένες λειτουργικές εξουσίες. Ο πρόεδρος διορίζει και απολύει υπουργούς, υπογράφει νομοσχέδια και διορίζει και απολύει το διπλωματικό προσωπικό. Κηρύσσει πόλεμο και κατάσταση έκτακτης ανάγκης με την επικύρωση της Εθνοσυνέλευσης. Συνάπτει ξένες συνθήκες και συμφωνίες, πάλι με τη σύμφωνη γνώμη της Συνέλευσης. Ασκεί επίσης τελετουργικά καθήκοντα όπως η απονομή βραβείων, η υποδοχή ξένων διπλωματών και η χορήγηση χάρης.
Κατάλογος προέδρων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολιτικά κόμματα
- Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα (NDP)
Πρόεδρος | θητεία | Πολιτικό κόμμα | Αντιπρόεδρος | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Σειρά | Πορτρέτο | Όνομα (Γέννηση–Θάνατος) |
Από | Έως | Χρόνος παραμονής στη θέση | ||
1 | Γιόχαν Φεριέρ (1910–2010) |
25 Νοεμβρίου 1975 | 13 Αυγούστου 1980 (παραιτήθηκε έπειτα από το πραξικόπημα του 1980) |
4 έτη, 262 ημέρες | NPS | Η θέση δεν είχε θεσμοθετηθεί | |
2 | Χενκ Τσιν Α Σεν (1934–1999) |
15 Αυγούστου 1980 | 4 Φεβρουαρίου 1982 (απολύθηκε από τον Ντέσι Μπουτέρσε).[7][8] |
1 έτος, 173 ημέρες | PNR | ||
3 | Φρεντ Ράμνταντ Μισίερ (1926–2004) |
8 Φεβρουαρίου 1982 | 25 Ιανουαρίου 1988 | 5 έτη, 351 ημέρες | Ανεξάρτητος | ||
4 | Ραμσεγουάκ Σανκάρ (1937-) |
25 Ιανουαρίου 1988 | 24 Δεκεμβρίου 1990 (ανατράπηκε στο "Πραξικόπημα του Τηλεφώνου").[9] |
2 έτη, 333 ημέρες | VHP | Χενκ Άρον | |
5 | Γιόχαν Κράαγκ (1913–1996) |
29 Δεκεμβρίου 1990 | 16 Σεπτεμβρίου 1991 | 261 ημέρες | NPS | Ζυλ Βάιντενμπος | |
6 | Ρόναλντ Βενεσιάαν (1936-) |
16 Σεπτεμβρίου 1991 | 15 Σεπτεμβρίου 1996 | 4 έτη, 365 ημέρες | NPS | Ζιλ Ατζόντια | |
7 | Ζυλ Βάιντενμπος (1941-) |
15 Σεπτεμβρίου 1996 | 12 Αυγούστου 2000 | 3 έτη, 332 ημέρες | NDP | Πρεταπναριάν Ραντακισούν | |
(6) | Ρόναλντ Βενεσιάαν (1936-) |
12 Αυγούστου 2000 | 12 Αυγούστου 2010 | 10 χρόνια | NPS | Ζιλ Ατζόντια | |
Ραμντιέν Σαρτζό | |||||||
8 | Ντέσι Μπουτέρσε (1945-) |
12 Αυγούστου 2010 | 16 Ιουλίου 2020 | 9 έτη, 339 ημέρες | NDP | Ρόμπερτ Αμεεράλι | |
Ασουίν Αντίν | |||||||
9 | Τσαν Σαντόχι (1959-) |
16 Ιουλίου 2020 | Σήμερα | 4 έτη, 147 ημέρες | VHP | Ρόνι Μπρούνσβαϊκ |
Γραμμή χρόνου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Starnieuws – Salaris alle ministers is ruim SRD 15.000 netto». starnieuws.com.
- ↑ BFMTV. «Qui sont les chefs d'État les mieux rémunérés au monde?». BFMTV.
- ↑ «Live blog: Verkiezing president en vicepresident Suriname» (στα nl). De Ware Tijd. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-01-15. https://web.archive.org/web/20210115220444/http://dwtonline.com/laatste-nieuws/2020/07/13/live-blog-verkiezing-president-en-vicepresident-suriname/. Ανακτήθηκε στις 2020-07-13.
- ↑ «Inauguratie nieuwe president van Suriname op Onafhankelijkheidsplein» (στα nl). Waterkant. https://www.waterkant.net/suriname/2020/07/12/inauguratie-nieuwe-president-van-suriname-op-onafhankelijkheidsplein/. Ανακτήθηκε στις 2020-07-13.
- ↑ «Live blog: Inauguratie president en vicepresident» (στα nl). De Ware Tijd. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-10-09. https://web.archive.org/web/20201009095133/http://dwtonline.com/laatste-nieuws/2020/07/16/live-blog-inauguratie-president-en-vicepresident/. Ανακτήθηκε στις 2020-07-16.
- ↑ «Kabinet van de President - Historie». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2018.
- ↑ «AROUND THE WORLD; Military in Suriname Takes Over Government». The New York Times. 6 Φεβρουαρίου 1982. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «Chin A Sen onder druk afgetreden» (στα nl). 1982-02-05. https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/offset/8/zoekwoord/Chin+A+Sen/id/c0087201859ec9d8360edad52a52e827. Ανακτήθηκε στις 2020-06-23.
- ↑ Howard W. French (27 Δεκεμβρίου 1990). «Suriname Coup Leaders Had Power Already». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2020.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Presidents of Suriname στο Wikimedia Commons