Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πρόεδρος του Σουρινάμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Σουρινάμ
Προεδρική σημαία του Σουρινάμ
Κάτοχος
Τσαν Σαντόχι

από 16 Ιουλίου 2020
ΠροσφώνησηΚύριε Πρόεδρε (ανεπίσημα)
Η Αυτού Εξοχότης (διπλωματικά)
ΚατοικίαΠροεδρικό Μέγαρο του Σουρινάμ
ΈδραΠαραμαρίμπο
Διορισμός απόΕθνοσυνέλευση
Διάρκεια θητείαςΠέντε έτη, ανανεώσιμη χωρίς όριο
Αρχικός κάτοχοςJohan Ferrier
Δημιουργία25 Νοεμβρίου 1975
ΑναπληρωτήςΑντιπρόεδρος του Σουρινάμ
Μισθός133.560 δολάρια ΗΠΑ ετησίως[1][2]
ΙστοσελίδαCabinet of the President

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας του Σουρινάμ (ολλανδικά: President van de Republiek Suriname‎‎ ) είναι, σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1987, ο αρχηγός του κράτους και της κυβέρνησης του Σουρινάμ, και αρχηγός του Εθνικού Στρατού του Σουρινάμ (SNL). Ο πρόεδρος διορίζει επίσης το υπουργικό συμβούλιο.

Ο σημερινός πρόεδρος είναι ο Τσαν Σαντόχι, πρώην αρχηγός της αστυνομίας. Είναι προσκείμενος στο Προοδευτικό Μεταρρυθμιστικό Κόμμα (VHP). Ο Σαντόχι εξελέγη πρόεδρος στις 13 Ιουλίου 2020 διά βοής σε εκλογές χωρίς αντίπαλο [3] και ανέλαβε καθήκοντα στις 16 Ιουλίου στην Onafhankelijkheidsplein στο Παραμαρίμπο σε μια τελετή χωρίς την παρουσία κοινού λόγω της πανδημίας COVID-19. [4] [5]

Η θέση του προέδρου θεσμοθετήθηκε μετά την ανεξαρτησία από την Ολλανδία το 1975. Μέχρι το 1987 ο ρόλος ήταν σε μεγάλο βαθμό εθιμοτυπικός. Ο πρώτος αξιωματούχος ήταν ο Γιόχαν Φεριέρ, ένας δάσκαλος και βετεράνος πολιτικός που υπηρετούσε ως κυβερνήτης από το 1968. Παραιτήθηκε από πρόεδρος τον Αύγουστο του 1980, αρκετούς μήνες έπειτα από ένα πραξικόπημα . Από τότε μέχρι το 1988, οι κατ' όνομα πρόεδροι ήταν ουσιαστικά μαριονέτες του αντισυνταγματάρχη, εγκατεστημένου από τον στρατό, του Ντέσι Μπουτέρσε, ο οποίος κυβέρνησε ως δικτάτορας με ελάχιστους πρακτικούς ελέγχους στην εξουσία του. Η δημοκρατία αποκαταστάθηκε το 1988, το έτος μετά την ψήφιση του συντάγματος, στο οποίο περιλαμβάνονταν τα καθήκοντα και οι ευθύνες του προέδρου. Στις 24 Δεκεμβρίου 1990, δύο ημέρες μετά την παραίτηση του Μπουτέρσε από τη θέση του διοικητή του στρατού, ο στρατός κάλεσε τον πρόεδρο Ραμσεγουάκ Σανκάρ για να τον ενημερώσει ότι αυτός και το υπουργικό του συμβούλιο είχαν απομακρυνθεί από τα καθήκοντά τους. Ο αρχηγός της αστυνομίας και υπηρεσιακός διοικητής του στρατού, ο Ιβάν Γκράνουγκστ, διορίστηκε υπηρεσιακός πρόεδρος. Στις 27 Δεκεμβρίου 1990 ο Γιοχάνες Κράαγκ έγινε πρόεδρος. Από το 1991 ο πρόεδρος εκλέγεται δημοκρατικά.

Ο πρόεδρος και ένας αντιπρόεδρος εκλέγονται από τα δύο τρίτα τουλάχιστον των μελών της Εθνοσυνέλευσης για πενταετή θητεία και είναι υπόλογοι στη Συνέλευση. Κατά τη διάρκεια της θητείας τους, ο πρόεδρος πρέπει να χάσει τυχόν πρόσθετες θέσεις στην πολιτική ή τις επιχειρήσεις.

Ένας υποψήφιος πρέπει να είναι υπήκοος Σουρινάμ (κάτοικος της χώρας για τουλάχιστον έξι χρόνια) και να είναι τουλάχιστον 30 ετών. Ένας υποψήφιος πρέπει να κερδίσει τουλάχιστον τα δύο τρίτα των ψήφων στη Συνέλευση για να εκλεγεί. Εάν κανένας υποψήφιος δεν κερδίσει τα δύο τρίτα ύστερα από τρεις γύρους, ψηφίζει στη συνέχεια το Ενωμένο Λαϊκό Κογκρέσο, που αποτελείται από τη Συνέλευση και τους τοπικούς κυβερνητικούς αξιωματούχους. Σε αυτή την περίπτωση απαιτείται απλή πλειοψηφία.

Εξουσίες και καθήκοντα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πρόεδρος έχει εκτεταμένες λειτουργικές εξουσίες. Ο πρόεδρος διορίζει και απολύει υπουργούς, υπογράφει νομοσχέδια και διορίζει και απολύει το διπλωματικό προσωπικό. Κηρύσσει πόλεμο και κατάσταση έκτακτης ανάγκης με την επικύρωση της Εθνοσυνέλευσης. Συνάπτει ξένες συνθήκες και συμφωνίες, πάλι με τη σύμφωνη γνώμη της Συνέλευσης. Ασκεί επίσης τελετουργικά καθήκοντα όπως η απονομή βραβείων, η υποδοχή ξένων διπλωματών και η χορήγηση χάρης.

Κατάλογος προέδρων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[6]

Πολιτικά κόμματα
Πρόεδρος θητεία Πολιτικό κόμμα Αντιπρόεδρος
Σειρά Πορτρέτο Όνομα
(Γέννηση–Θάνατος)
Από Έως Χρόνος παραμονής στη θέση
1 Γιόχαν Φεριέρ
(1910–2010)
25 Νοεμβρίου 1975 13 Αυγούστου 1980
(παραιτήθηκε έπειτα από το πραξικόπημα του 1980)
70081488672000000004 έτη, 262 ημέρες NPS Η θέση δεν είχε θεσμοθετηθεί
2 Χενκ Τσιν Α Σεν
(1934–1999)
15 Αυγούστου 1980 4 Φεβρουαρίου 1982
(απολύθηκε από τον Ντέσι Μπουτέρσε).[7][8]
70074650480000000001 έτος, 173 ημέρες PNR
3 Φρεντ Ράμνταντ Μισίερ
(1926–2004)
8 Φεβρουαρίου 1982 25 Ιανουαρίου 1988 70081881144000000005 έτη, 351 ημέρες Ανεξάρτητος
4 Ραμσεγουάκ Σανκάρ
(1937-)
25 Ιανουαρίου 1988 24 Δεκεμβρίου 1990
(ανατράπηκε στο "Πραξικόπημα του Τηλεφώνου").[9]
70079188640000000002 έτη, 333 ημέρες VHP Χενκ Άρον
5 Γιόχαν Κράαγκ
(1913–1996)
29 Δεκεμβρίου 1990 16 Σεπτεμβρίου 1991 7007225504000000000261 ημέρες NPS Ζυλ Βάιντενμπος
6 Ρόναλντ Βενεσιάαν
(1936-)
16 Σεπτεμβρίου 1991 15 Σεπτεμβρίου 1996 70081577664000000004 έτη, 365 ημέρες NPS Ζιλ Ατζόντια
7 Ζυλ Βάιντενμπος
(1941-)
15 Σεπτεμβρίου 1996 12 Αυγούστου 2000 70081233576000000003 έτη, 332 ημέρες NDP Πρεταπναριάν Ραντακισούν
(6) Ρόναλντ Βενεσιάαν
(1936-)
12 Αυγούστου 2000 12 Αυγούστου 2010 10 χρόνια NPS Ζιλ Ατζόντια
Ραμντιέν Σαρτζό
8 Ντέσι Μπουτέρσε
(1945-)
12 Αυγούστου 2010 16 Ιουλίου 2020 70083133080000000009 έτη, 339 ημέρες NDP Ρόμπερτ Αμεεράλι
Ασουίν Αντίν
9 Τσαν Σαντόχι
(1959-)
16 Ιουλίου 2020 Σήμερα 70081389312000000004 έτη, 147 ημέρες VHP Ρόνι Μπρούνσβαϊκ
Τσαν ΣαντόχιΝτέσι ΜπουτέρσεΖυλ ΒάιντενμποςΡόναλντ ΒενεσιάανΓιόχαν ΚράαγκΡαμσεγουάκ ΣανκάρΦρεντ Ράμντατ ΜισίερΧενκ Τσιν Α ΣενΓιόχαν Φεριέρ
  1. «Starnieuws – Salaris alle ministers is ruim SRD 15.000 netto». starnieuws.com. 
  2. BFMTV. «Qui sont les chefs d'État les mieux rémunérés au monde?». BFMTV. 
  3. «Live blog: Verkiezing president en vicepresident Suriname» (στα nl). De Ware Tijd. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-01-15. https://web.archive.org/web/20210115220444/http://dwtonline.com/laatste-nieuws/2020/07/13/live-blog-verkiezing-president-en-vicepresident-suriname/. Ανακτήθηκε στις 2020-07-13. 
  4. «Inauguratie nieuwe president van Suriname op Onafhankelijkheidsplein» (στα nl). Waterkant. https://www.waterkant.net/suriname/2020/07/12/inauguratie-nieuwe-president-van-suriname-op-onafhankelijkheidsplein/. Ανακτήθηκε στις 2020-07-13. 
  5. «Live blog: Inauguratie president en vicepresident» (στα nl). De Ware Tijd. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-10-09. https://web.archive.org/web/20201009095133/http://dwtonline.com/laatste-nieuws/2020/07/16/live-blog-inauguratie-president-en-vicepresident/. Ανακτήθηκε στις 2020-07-16. 
  6. «Kabinet van de President - Historie». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2018. 
  7. «AROUND THE WORLD; Military in Suriname Takes Over Government». The New York Times. 6 Φεβρουαρίου 1982. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2020. 
  8. «Chin A Sen onder druk afgetreden» (στα nl). 1982-02-05. https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/offset/8/zoekwoord/Chin+A+Sen/id/c0087201859ec9d8360edad52a52e827. Ανακτήθηκε στις 2020-06-23. 
  9. Howard W. French (27 Δεκεμβρίου 1990). «Suriname Coup Leaders Had Power Already». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]