Πρωτοβουλία των έξι

Η Κίνηση των έξι για την ειρήνη και το διεθνή αφοπλισμό υπήρξε μια διεθνής πολιτική κίνηση στην οποία πρωτοστάτησαν οι ηγέτες έξι χωρών της υφηλίου, με στόχο τον περιορισμό των εξοπλισμών και την προώθηση των ειρηνευτικών διαδικασιών μεταξύ εμπολέμων κρατών. Θεωρείται ότι η κίνηση σημειώθηκε ως αντιστάθμισμα κατά της πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης, που είχαν εμπλακεί σε μια διελκυνστίδα ανταγωνισμού μέσω του «προγράμματος του πολέμου των άστρων» και άλλων διαφορών τους, οι οποίες είχαν καταστήσει επισφαλή τη διεθνή σταθερότητα. Στην πρωτοβουλία μετείχαν οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας Ανδρέας Παπανδρέου, της Σουηδίας Ούλοφ Πάλμε, της Ινδίας Ίντιρα Γκάντι και οι πρόεδροι του Μεξικού Μιγέλ ντε λα Μαδρίδ, της Αργεντινής Ραούλ Αλφονσίν και της Τανζανίας Τζούλιους Νυερέρε. Η πρωτοβουλία αναγγέλθηκε επίσημα στις 22 Μαΐου του 1984, αλλά πολύ σύντομα δέχθηκε δυο σοβαρά πλήγματα^[1] με την απώλεια αφενός της Ίντιρα Γκάντι που δολοφονήθηκε τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς (αντικαταστάθηκε προσωρινά από το γιο της Ρατζίβ Γκάντι), αφετέρου του Πάλμε που δολοφονήθηκε^[2] τον Φεβρουάριο του 1986. Παρά το αγαθό των προθέσεών τους, οι έξι ηγέτες δεν κατάφεραν να πετύχουν πολλά στην κατεύθυνση του στόχου τους, αφού η κυριαρχία του ψυχρού πολέμου σε συνδυασμό με τα συμφέροντα και τις επιμέρους διεκδικήσεις που επικρατούσαν καθόλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 δεν επέτρεψαν τη δικαίωση των προσδοκιών τους.