Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Σιγκαπούρης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πρέμιερ Λιγκ Σιγκαπούρης
ΔιοργανωτήςΠοδοσφαιρική Ομοσπονδία Σιγκαπούρης
Ίδρυση1996, πριν 28 έτη (1996)
(ως S.League)
2018, πριν 6 έτη (2018)
(ως Singapore Premier League)
ΧώραΣιγκαπούρη
Αριθμός ομάδων9
Επίπεδο1
Τοπικά κύπελλαΚύπελλο Σιγκαπούρης
Κομιούνιτι Σιλντ Σιγκαπούρης
Προκρίνει σεΑΦΚ Τσάμπιονς Λιγκ
ΑΦΚ Καπ
Τρέχων κάτοχοςΝΠΜΜ ΦΚ
(2ος τίτλος)
Περισ. κατακτήσειςΟυόριορς Φ.Κ. (9 τιτλοι)
Τηλεοπτική κάλυψηMycujoo
1 Play Sports
Σιγκαπούρη
Singtel TV
Starhub
Μπρουνέι
RTB
Ιαπωνία
J Sports
Ιστοσελίδαspl.sg

Το Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Σιγκαπούρης, γνωστό και ως Πρέμιερ Λιγκ Σιγκαπούρης (αγγλικά: Singapore Premier League), είναι η κορυφαία κατηγορία του συστήματος πρωταθλημάτων ποδοσφαίρου της Σιγκαπούρης. Αυτή τη στιγμή συμμετέχουν εννέα ομάδες και αποτελείται από τρεις γύρους στους οποίους κάθε ομάδα παίζει κάθε άλλη ομάδα από μία φορά το γύρο.

Η Πρέμιερ Λιγκ Σιγκαπούρης διευθύνεται από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Σιγκαπούρης (ΠΟΣ). Οι σεζόν διαρκούν από τα τέλη Μαρτίου έως τον Οκτώβριο, με τις ομάδες να παίζουν 24 αγώνες η καθεμία, συνολικά 108 αγώνες τη σεζόν. Επί του παρόντος χορηγείται από τον AIA Group, και ως εκ τούτου το πρωτάθλημα είναι επίσημα γνωστό ως AIA Πρέμιερ Λιγκ Σιγκαπούρης για λόγους χορηγίας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προέλευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σιγκαπούρη εκπροσωπούταν στο Κύπελλο Μαλαισίας μέσω της Σίγκαπουρ Λάιονς από το 1921. Η Λάιονς ήταν μια από τις πιο επιτυχημένες ομάδες της διοργάνωσης, έχοντας κερδίσει 24 φορές από το 1921 έως το 1994. Μετά από διαφωνία σχετικά με τις εισπράξεις αγώνων μεταξύ της ΠΟΣ και της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Μαλαισίας (ΠΟΜ),[1] μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου το 1994, η Λάιονς αποσύρθηκε από τις μαλαισιανές διοργανώσεις.

Στη συνέχεια, η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Σιγκαπούρης αποφάσισε να δημιουργήσει ένα επαγγελματικό σύστημα πρωταθλήματος. Ωστόσο, καθώς εκτιμήθηκε ότι χρειαζόταν περίπου ένας χρόνος για να δημιουργηθεί η δομή ενός επαγγελματικού πρωταθλήματος, η Σίγκαπουρ Λάιονς συμμετείχε στο τότε το ανώτερο επίπεδο του εγχώριου ποδοσφαίρου, την ημιεπαγγελματική Πρέμιερ Λιγκ ΠΟΣ. Η ομάδα κέρδισε τον τελευταίο τίτλο της Πρέμιερ Λιγκ ΠΟΣ, τερματίζοντας τη σεζόν αήττητη.

Εναρκτήρια σεζόν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η S.League ιδρύθηκε το 1996. Η ΠΟΣ εξέδωσε προσκλήσεις προς τους συλλόγους να συμμετάσχουν στο νεοσύστατο πρωτάθλημα. Έγιναν οκτώ επιτυχημένες αιτήσεις. Δύο σύλλογοι από την Πρέμιερ Λιγκ ΠΟΣ, η Γκεϊλάνγκ Ιντερνάτιοναλ (μετονομάστηκε Γκεϊλάνγκ Γιουνάιτεντ, 6 συνεχόμενοι τίτλοι στην Πρέμιερ Λιγκ ΠΟΣ) και η Μπαλέστιερ Γιουνάιτεντ (μετονομάστηκε Μπαλέστιερ Σέντραλ), μαζί με έξι ομάδες από την ερασιτεχνική National Football League (Πολίς Φ.Κ., Ένοπλες Δυνάμεις της Σιγκαπούρης, Ταμπάινς Ρόβερς, Τιόνγκ Μπαχρού Γιουνάιτεντ, Ουέλινγκτον (μετονομάστηκε Γούντλαντς Ουέλινγκτον) και την Σεμπαουάνγκ Ρέιντζερς (συγχώνευση των Τζιμπράλταρ Κρέσεντ και Σεμπαουάνγκ Σ.Κ.) εντάχθηκαν για την εναρκτήρια σεζόν της S.League. Η σεζόν χωρίστηκε σε δύο σειρές. Οι νικητές της σειράς Tiger Beer, Γκεϊλάνγκ Γιουνάιτεντ, νίκησαν τους νικητές της σειράς Pioneer, Ένοπλες Δυνάμεις της Σιγκαπούρης, με 2-1 στο πλέι οφ πρωταθλητή στο τέλος της σεζόν για να στεφθεί η 1η πρωταθλήτρια της S.League.[2] Το πλήθος των 30.000 θεατών στον τελικό πλέι οφ παραμένει το ρεκόρ παρουσίας θεατών στην S.League.

Επέκταση του πρωταθλήματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Πολίς Φ.Κ. μετονομάστηκε σε Χομ Γιουνάιτεντ Φ.Κ. για τη σεζόν 1997 για να αντικατοπτρίζει την εκπροσώπησή όχι μόνο της Αστυνομίας της Σιγκαπούρης, αλλά και άλλων εσωτερικών τμημάτων του Υπουργείου Εσωτερικών της Σιγκαπούρης, όπως η Δύναμη Πολιτικής Προστασίας της Σιγκαπούρης και η Αρχή Μετανάστευσης και Σημείων Ελέγχου. Η ομάδα Γιουρόνγκ Τάουν Φ.Κ. της NFL, η οποία μετονομάστηκε σε Γιουρόνγκ Φ.Κ. και συμμετείχε στη διοργάνωση, αυξάνοντας τον αριθμό των συμμετεχόντων ομάδων σε 9. Το πρωτάθλημα άλλαξε από την προηγούμενη μορφή του σε round-robin. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Σιγκαπούρης κέρδισαν τον πρώτο τους τίτλο.

H Γκομπάκ Γιουνάιτεντ Φ.Κ. και η Μαρίν Καστλ Γιουνάιτεντ εντάχθηκαν στην S.League το 1998, αυξάνοντας περαιτέρω τον αριθμό των ομάδων σε 11. Η Τιόνγκ Μπαχρού Γιουνάιτεντ μετονομάστηκε σε Τανγιόνγκ Παγκάρ Γιουνάιτεντ στην αρχή της σεζόν. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Σιγκαπούρης κέρδισαν τον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο τους.

Η Κλεμεντί Κάλσα έγινε μέλος της S.League το 1999 ως εκπρόσωπος της κοινότητας των Σιχ στη Σιγκαπούρη. Το πρωτάθλημα είχε 12 ομάδες για τα επόμενα πέντε χρόνια. Η Χομ Γιουνάιτεντ κέρδισε τον πρώτο της τίτλο.

Ξένες ομάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ΠΟΣ αποφάσισε να προσκαλέσει ξένες ομάδες στο πρωτάθλημα για να βελτιώσει το μειωμένο ενδιαφέρον. Η Σιντσί Φ.Κ., μια ομάδα αποτελούμενη από Κινέζους παίκτες, έγινε ο πρώτος ξένος σύλλογος που συμμετείχε το 2003. Οι Σι Τζιαγί και Τσιού Λι συνέχισαν να αγωνίζονται στο πρωτάθλημα και έγιναν πολιτογραφημένοι παίκτες της Εθνικής Σιγκαπούρης.

Η ομάδα της J.League, Αλμπίρεξ Νίγκατα, δήλωσε την τροφοδοτική της ομάδα, Αλμπίρεξ Νίγκατα Σιγκαπούρης Φ.Κ., στην S.League 2004. Η ομάδα αποδείχθηκε μια από τις πιο επιτυχημένες ξένες ομάδες στην S.League, έχοντας την υποστήριξη των Ιαπώνων ομογενών. Παίζουν ακόμα στο S.League από το 2016.

Η Σπορτίνγκ Αφρίκ Φ.Κ., μία ομάδα που αποτελούταν από Αφρικανούς παίκτες και η Σούπερ Ρεντς Φ.Κ., μια ομάδα που αποτελούταν από Νοτιοκορεάτες παίκτες, έγινε η τρίτη και τέταρτη ξένη ομάδα που συμμετείχαν στο πρωτάθλημα το 2006 και το 2007 αντίστοιχα. Η Σπορτίνγκ Αφρίκ αρνήθηκε να συμμετάσχει στην S.League 2007 λόγω εξωγηπεδικών διαφωνιών και κακής απόδοσης. Το 2010, η Σούπερ Ρεντς στερήθηκε θέση μετά από τρεις σεζόν μετά από προσπάθειες μετατροπής σε ομάδα ντόπιων παικτών.

Οι ομάδες της Σούπερ Λιγκ Κίνας, Λιαονίνγκ Φ.Κ. (2007), Νταλιάν Σίντε ΦΚ (2008) και Γκουοάν Πεκίνου (2010) δήλωσαν τις τροφοδοτικές ομάδες τους στη S.League. Και οι τρεις ομάδες διήρκεσαν μία σεζόν πριν αποχωρήσουν από το πρωτάθλημα λόγω κακών επιδόσεων και πειθαρχικών ζητημάτων.

Η ομάδα του Μπρουνέι, ΝΠΜΜ ΦΚ, εντάχθηκε στη S.League το 2009, πριν αποσυρθεί από το πρωτάθλημα ως αποτέλεσμα της απαγόρευσης της FIFA. Επανήλθε στο πρωτάθλημα από το 2012. Ήταν ο πρώτος σύλλογος που είχε βάση εκτός Σιγκαπούρης.

Το 2010, η γαλλική ομάδα Ετουάλ Φ.Κ. έγινε η πρώτη ξένη ομάδα που κέρδισε τη S.League. Η Ετουάλ Φ.Κ. αποχώρησε από την S.League πριν από τη σεζόν 2012 για να επικεντρωθεί στο ποδόσφαιρο στη Γαλλία και την ανάπτυξη των νέων.

Οι εθνικές ομάδες νέων της Μαλαισίας Χαριμάου Μουντά Α (U22) και Χαριμάου Μουντά Β (U21) ήταν οι πιο πρόσφατες ομάδες που συμμετείχαν στη S.League μετά από συμφωνία μεταξύ της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Σιγκαπούρης και της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Μαλαισίας για αποστολή των αντιπροσωπευτικών ομάδων τους στις αντίστοιχες εγχώριες διοργανώσεις τους. Η ομάδα της Σιγκαπούρης, ΛάιονςXII, επέστρεψε στις διοργανώσεις της Μαλαισίας το 2012.

20ή σεζόν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρωτάθλημα έκανε μια σειρά αλλαγών για τη σεζόν 2015 για να αυξήσει την ανταγωνιστικότητά του.[3][4] Ο αριθμός των ομάδων μειώθηκε από 12 σε 10, με την απόσυρση της Τανγιόνγκ Παγκάρ Γιουνάιτεντ λόγω οικονομικών προβλημάτων και τη συγχώνευση των Γούντλαντς Ουέλινγκτον και Χοουγκάνγκ Γιουνάιτεντ.[5] Το πρωτάθλημα επέστρεψε σε μορφή τριών γύρων που χρησιμοποιούταν από το 2001 έως το 2011. Η ποσόστωση ξένων παικτών παρέμεινε στους πέντε ανά ομάδα, αλλά δόθηκαν κίνητρα σε όσους υπέγραψαν έναν παίκτη κάτω των 21 ετών. Ο χρόνος για το υποχρεωτικό τεστ φυσικής κατάστασης 2,4 χιλιομέτρων μειώθηκε από 10 λεπτά σε 9 λεπτά 45 δευτερόλεπτα. Ένας νέος κανόνας σχετικά με τους περιορισμούς ηλικίας - το πολύ πέντε παίκτες ηλικίας 30 ετών και άνω και τουλάχιστον τρεις παίκτες κάτω των 25 ετών για ομάδες 22 ατόμων, το πολύ τέσσερις παίκτες ηλικίας 30 ετών και άνω και τουλάχιστον δύο άτομα κάτω των 25 ετών για ομάδες 20 ατόμων - αναιρέθηκε αργότερα.[6]

Μετονομασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρωτάθλημα μετονομάστηκε σε Singapore Premier League στις 21 Μαρτίου 2018. Γίνεται μια σημαντική ανανέωση για να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στους ντόπιους νεαρούς παίκτες σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της εθνικής ομάδας. Αυτό, στην πραγματικότητα, είχε ως αποτέλεσμα την αποδέσμευση ή τη μεταγραφή κάποιων ντόπιων και ξένων αστεριών στο εξωτερικό.[7]

Μορφή διοργάνωσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ομάδες λαμβάνουν τρεις πόντους για νίκη και έναν βαθμό για ισοπαλία. Δεν απονέμονται πόντοι για ήττα. Οι πρωταθλητές στέφονται στο τέλος της σεζόν. Οι ομάδες κατατάσσονται με βάση τους συνολικούς πόντους, ύστερα τη διαφορά γκολ, τα γκολ που σημειώθηκαν και μετά τον αριθμό των νικών. Εάν εξακολουθούν να είναι ίσες, οι ίδιοι παράγοντες χρησιμοποιούνται στους μεταξύ τους αγώνες, ακολουθούμενο από το καλύτερο ρεκόρ fair play. Δεν υπάρχει σύστημα υποβιβασμού ή προβιβασμού στο πρωτάθλημα. Οι σύλλογοι εισέρχονται στην Πρέμιερ Λιγκ Σιγκαπούρης μετά από πρόσκληση της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Σιγκαπούρης.

Προκριματικά στις ασιατικές διοργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι νικητές του πρωταθλήματος πληρούν τις προϋποθέσεις για μία θέση στα πλέι οφ του ΑΦΚ Τσάμπιονς Λιγκ και οι νικητές του Κυπέλλου Σιγκαπούρης προκρίνονται στα πλέι οφ του ΑΦΚ Καπ. Σε περίπτωση που ο ίδιος σύλλογος κερδίσει τόσο το πρωτάθλημα όσο και το κύπελλο, η δευτεραθλήτρια του πρωταθλήματος καταλαμβάνει τη θέση πρόκρισης στο ΑΦΚ Καπ. Οι ξένες ομάδες δεν είναι επιλέξιμες να εκπροσωπήσουν την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Σιγκαπούρης σε ηπειρωτικούς αγώνες της Ασιατικής Συνομοσπονδίας Ποδοσφαίρου. Η θέση στα προκριματικά δίνεται στην επόμενη καλύτερα τοποθετημένη ομάδα στο πρωτάθλημα, εάν μία ξένη ομάδα έχει κερδίσει κάποια από τις δύο διοργανώσεις.

Πρωταθλήτριες ομάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωταθλήματα ανά ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ομάδα Τίτλοι 2η θέση Έτη κατάκτησης
Ουόριορς Φ.Κ.
9
4
1997, 1998, 2000, 2002, 2006, 2007, 2008, 2009, 2014
Ταμπάινς Ρόβερς
5
7
2004, 2005, 2011, 2012, 2013
Αλμπίρεξ Νίγκατα Σιγκαπούρης
3
0
2016, 2017, 2018
Χομ Γιουνάιτεντ
2
5
1999, 2003
Γκεϊλάνγκ Ιντερνάτιοναλ
2
1
1996, 2001
ΝΠΜΜ Φ.Κ.
2
2
2015, 2019
Ετουάλ Φ.Κ.
1
0
2010
Τανγιόνγκ Παγκάρ Γιουνάιτεντ
0
3
Σούπερ Ρεντς
0
1

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Joe Dorai (17 January 1995). «Malaysian states want 15 per cent levy to play at Kallang». The Straits Times. 
  2. «Geylang wins S-League's Championship match». The Straits Times. 10 Νοεμβρίου 1996. 
  3. Osman, Shamir (4 Νοεμβρίου 2014). «Only 10 teams in S.League next year». The New Paper. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-04. https://web.archive.org/web/20160304043019/http://news.asiaone.com/news/sports/football-smaller-10-team-s-league-next-season. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2014. 
  4. Λόου, Λιν Φούνγκ (6 Νοεμβρίου 2014). «Changes will make S-League 'stronger, more competitive'». Today. http://www.todayonline.com/sports/football/changes-will-make-s-league-stronger-more-competitive. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2014. 
  5. Λόου, Λιν Φούνγκ (5 Νοεμβρίου 2014). «Uncertainty over S-League's changes for 2015». Today. http://www.todayonline.com/sports/football/uncertainty-over-s-leagues-changes-2015?singlepage=true. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2014. 
  6. Φουά, Εμάνιουελ (24 Νοεμβρίου 2014). «Players ambivalent about S-League U-turn». Today. http://www.todayonline.com/sports/football/players-ambivalent-about-s-league-u-turn?singlepage=true. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2014. 
  7. Football: Goodbye S-League, welcome Singapore Premier League The Straits Times, 21 Μαρτίου 2018

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]