Προπικοναζόλη
Η προπικοναζόλη (αγγλ. propiconazole) είναι συνθετική χημική ένωση που ανήκει στις αζόλες και συγκεκριμένα στις τριαζόλες. Χρησιμοποιείται ως μυκητοκτόνο,[1] γνωστό και ως DMI, δηλ. μυκητοκτόνο αναστολής της απομεθυλίωσης λόγω της δέσμευσης και αναστολής του ενζύμου 14-άλφα δεμεθυλάσης από την απομεθυλίωση ενός προδρόμου της εργοστερόλης. Χωρίς αυτό, οι εργοστερόλες δεν ενσωματώνονται στις υπό ανάπτυξη κυτταρικές μεμβράνες των μυκήτων και έτσι η κυτταρική ανάπτυξή των διακόπτεται οριστικά.
Η προπικοναζόλη χρησιμοποιείται στη γεωργία ως ένα συστημικό μυκητοκτόνο για χορτοτάπητες που καλλιεργούνται για σπόρους και για αισθητική ή αθλητική χρήση, επίσης για καλλιέργειες λ.χ. σιτάρι, μανιτάρια, καλαμπόκι, άγριο ρύζι, φιστίκια, αμύγδαλα, σόργο, βρώμη, πεκάν, βερίκοκα, ροδάκινα, νεκταρίνια, δαμάσκηνα, δαμάσκηνα[2] και λεμόνια.
Χρησιμοποιείται επίσης σε συνδυασμό με περμεθρίνη σε συνθέσεις συντηρητικών - μυκητοκτόνων για συμπαγής ξυλεία ή προϊόντα της.[3] Η προπικοναζόλη χημικώς αποτελεί μία σύνθεση[4] τεσσάρων στερεοϊσομερών και αναπτύχθηκε για πρώτη φορά το 1979 από την φαρμακευτική πολυεθνική Janssen Pharmaceutica.[5] Η προπικοναζόλη παρουσιάζει ισχυρές αντιδιατροφικές ιδιότητες έναντι του αυστραλιανού σκαθαριού χαλιών Anthrenocerus australis που καταναλώνει την κερατίνη.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «32020D0027 - EN - EUR-Lex». EUR-Lex (στα Ισπανικά). 13 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ EXTOXNET
- ↑ «See entry for Complete Wood Preservative». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ L. Toribio, M. J. del Nozal, J. L. Bernal, J. J. Jeménez und C. Alonso, J. Chromatography A 2004, 1046, 249-253.
- ↑ W. T. Thomson. 1997. Agricultural Chemicals. Book IV: Fungicides. 12th edition. Thomson Publications, Fresno, CA
- ↑ Sunderland, M. R.; Cruickshank, R. H.; Leighs, S. J. (2014). "The efficacy of antifungal azole and antiprotozoal compounds in protection of wool from keratin-digesting insect larvae". Textile Research Journal 84 (9): 924–931. http://trj.sagepub.com/content/84/9/924[νεκρός σύνδεσμος]