Πριγκιπικό Σερβικό Θέατρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 44°0′38″N 20°54′37″E / 44.01056°N 20.91028°E / 44.01056; 20.91028

Πριγκιπικό Σερβικό Θέατρο
Χάρτης
Είδοςθίασος και θέατρο
ΔιεύθυνσηДаничићева 3
Γεωγραφικές συντεταγμένες44°0′38″N 20°54′37″E
Διοικητική υπαγωγήΚραγκούγιεβατς
ΤοποθεσίαΚραγκούγιεβατς
ΧώραΣερβία
Έναρξη κατασκευής1835[1]
Ολοκλήρωση1835[2]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το Πριγκιπικό Σερβικό Θέατρο (σερβικά κυριλλικά: Књажевско-српски театар‎‎) είναι το παλαιότερο θέατρο στην Κεντρική Σερβία. Βρίσκεται στην πόλη Κραγκούγιεβατς, την τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας . Το θέατρο ιδρύθηκε το 1835 από τον Μίλος Ομπρένοβιτς, πρίγκιπα της Σερβίας. Την εποχή που ιδρύθηκε το θέατρο, το Κραγκούγιεβατς ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου της Σερβίας.[3]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σκηνή Χοακίμ Βούζιτς

Ο Χοακίμ Βούζιτς (1772–1847), συγγραφέας, μεταφραστής, καθηγηγητής ξένων γλωσσών, θεατρικός παραγωγός και σκηνοθέτης ήταν ο πρώτος σκηνοθέτης Σερβικού Αυλικού Θεάτρου στο Κραγκούγιεβατς το 1835/36.

Υπάρχει αναφορά για την παράσταση του πρώτου έργου με κοσμικό θέμα το οποίο ανέβηκε στο Θέατρο Ροντέλα τον Αύγουστο του 1813 στη Βουδαπέστη με ένα έργο το οποίο μετέφρασε και σκηνοθέτησε ο Χοακίμ Βούζιτς. Εκείνη η παράσταση σηματοδότησε την αρχή του σερβικού κοσμικού θεάτρου.

Ο Όγκαστ φον Κοτσέμπουε (1761–1819) ένας από τους πιο παραγωγικούς Γερμανούς συγγραφείς που φαινόταν να είναι ο αγαπημένος θεατρικός συγγραφέας του Βούζιτς επειδή ο Βούζιτς είχε μεταφράσει επτά έργα του.

Το θέατρο ανακαινίστηκε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και μετατράπηκε στο πιο ανοιχτό πολιτιστικό ίδρυμα της πόλης το οποίο άσκησε μεγάλη επιρροή. Η σκηνή αυτού του θεάτρου έδωσε αφορμή για την εμφάνιση εξαιρετικών καλλιτεχνών που σημάδεψαν την ιστορία του θεάτρου στη χώρα.

Το θέατρο στην πόλη Κραγκούγιεβατς που φέρει το όνομα του πατέρα του Χοακίμ Βούζιτς ανέπτυξε το ρεπερτόριό του, ανέβασε παραστάσεις και μετατράπηκε σε σύγχρονο θέατρο.

Οι πρώτες θεατρικές παραστάσεις σε αυτό το κτήριο ανέβηκαν το 1825. Κατά τη δεύτερη επίσκεψή του στο Κραγκούγιεβατς, ο Χοακίμ Βούζιτς συνεργάστηκε με τα στελέχη του θεάτρου.

Το φθινόπωρο του 1834, μετά από πρόσκληση του μεγάλου δούκα Μίλος Ομπρένοβιτς, ο Χοακίμ Βούζιτς, ο πιο γνωστός τότε θεατράνθρωπος, ήρθε στο Κραγκούγιεβατς φέρνοντας μαζί τους μεγάλη εμπειρία και ευρύ ρεπερτόριο. Πολύ σύντομα διορίστηκε διευθυντής του θεάτρου.

Το ρεπερτόριο του θεάτρου αποτελούνταν κυρίως από τα έργα του Βούζιτς ενώ δίπλα στον Βούζιτς, που ήταν πρωταγωνισής και σκηνοθέτης, υπήρχαν μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αλλά και ενήλικες ερασιτέχνες.

Οι πρώτες παραστάσεις ανέβηκαν κατά την περίοδο μεταξύ 2–4 Φεβρουαρίου 1935. Αφορούσα κυρίως έργα του Βούζιτς που ανεβάστηκαν για τον μεγάλο δούκα και την οικογένειά του και πολιτικούς εκπροσώπους του λαού, δηλαδή τα μέλη της Συνέλευσης. Τη μουσική συνέθετε ο Γιόζεφ Σλέζινγερ.[4]

Ρεπερτόριο 2009-2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ρεπερτόριο της θεατρικής σεζόν 2009-2010 περιελάμβανε τα εξής: Ιστορία για την αείμνηστη κόρη του αυτοκράτορα του Νικολάι Κολιάντα σε σκηνοθεσία Μπόσκο Ντιμίτριεβιτς, Πινόκιο του Κάρλο Κολόντι, με σκηνοθέτη και σκηνογράφο τον Ντούσαν Μπάζιν, Ο ψεύτης και ο αρχιψεύτης του Γιόβαν Στερίζια Πόποβιτς, με σκηνοθέτη και σκηνογράφο τον Ντράγκαν Γιακοβλίεβιτς, Le ultime lune του Φούριο Μπορμπον σε σκηνοθεσία Μάσιμο Λουκόνι, Οι δούλες του Ζαν Ζενέ σε σκηνοθεσία Ιβόνα Σιγιάκοβιτς, Το ημερολόγιο ενός τρελού του Νικολάι Γκόγκολ από τον Ιβάν Βιντοσαβλίγιεβιτς, D ale carnevalului του Ιόν Λούκα Καρατζιάλε, Μεταναστεύσεις του Μίλος Κρνιάνσκι σε σκηνοθεσία Πιερ Βάλτερ Πόλιτς, Πειρατές του Μίλος Γιάνουσεκ και σκηνοθεσία Για Τσάνι, Thesis των Τζέρι Ντιουκς, Πολ Μιντ και Ντέιβιντ Παρνέλ σε σκηνοθεσία Νταν Τουντόρ, Η σύζυγος του υπουργού του Μπράνισλαβ Νούσιτς και σκηνοθεσία Γιοβάν Γκρούζιτς. Πρωτοπόροι στο Ίνγκολσταντ της Μαριελίζ Φλάισερ σε σκηνοθεσία Ιβάνα Βούζιτς, Club new world order με κείμενα των Χάρολντ Πίντερ, Χάινερ Μίλερ και Πλάτωνα σε σκηνοθεσία Αλεξάνταρ Ντουντέροβιτς, Ο διάβολος και η μικρή κυρία του Ντόρντε Μιλοσαβλίγιεβιτς σε σκηνοθεσία του Τζάνκο Τόμιτς, Νύχτα στο μπαρ Τιτανικός του Νεμπότζα Μπράντιτς σε σκηνοθεσία του ίδιου και Η βασίλισσα ομορφιάς του Λινέιν του Μάρτιν Μακ Ντόνα και σκηνοθεσία του Μίλιτς.[5]

Ημέρα Θεάτρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 15 Φεβρουαρίου, την Ημέρα Θεάτρου, το παλαιότερο σερβικό θέατρο τιμά τους πιο διαπρεπείς Σέρβους θεατρικούς συγγραφείς, ηθοποιούς, σκηνοθέτες, σκηνογράφους και θεατρικούς συνθέτες με το αγαλματίδιο του Χοακίμ Βούζιτς, το δαχτυλίδι με τη μορφή του Χοακίμ Βούζιτς και το Ετήσιο βραβείο του θεάτρου.[6]

Το θέατρο σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 2006, το θέατρο έγινε ο τακτικός οικοδεσπότης του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου Joakimfest.[7]

Ως θεσμός ιδιαίτερης σημασίας για τον σερβικό πολιτισμό και τη σερβική τέχνη, το θέατρο προσπαθεί να αναπτύξει και άλλες δραστηριότητες εκτός από την παραγωγή θεατρικών έργων. Από το 2005 το θέατρο ξεκίνησε εκδοτικές δραστηριότητες σε συνεργασία με την εφημερίδα Joakim[8] ), ίδρυσε τη Γκαλερί Joakim,[9] παρήγγειλε μονογραφίες όλων των νικητών του αγαλματιδίου του Χοακίμ Βούζιτς,[10] 2009 εξέδωσε την πρώτη έκδοση του βιβλίου Πρεμιέρα και[11] άρχισε να ερευνά και να δημοσιεύει θέματα σχετικά με τη θεατρική κληρονομιά του Κραγκούγιεβατς. Αυτός είναι ο λόγος που η πόλη του Κραγκούγιεβατς φέρει το όνομα Θεατρόπολη, όπως ανακηρύχθηκε το 2005, κατά την 170ή επέτειο από την ίδρυση του παλαιότερου θεάτρου στη σύγχρονη Σερβία.[12]

Στις 14 Φεβρουαρίου 2007, μετά από πρόταση του διοικητικού συμβουλίου του Θεάτρου Χοακίμ Βούζιτς αποφασίστηκε να αποδοθεί στο θέατρο το αρχικό του όνομα, Πριγκιπικό Σερβικό Θέατρο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ театар Књажевско-српски театар.
  2. ↑ (Αγγλικά, Τσεχικά, Σλοβακικά, Σλοβενικά, Πολωνικά, Ουγγρικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Σουηδικά, Κροατικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά) European Theatre Architecture. Arts and Theatre Institute. 3145. Ανακτήθηκε στις 11  Φεβρουαρίου 2020.
  3. ↑ «History of the City of Kragujevac». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2022. 
  4. ↑ «Knjaževsko-srpski teatar, About Theatre». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2009. 
  5. ↑ «Knjaževsko-srpski teatar, Repertoire». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2022. 
  6. ↑ «Awards of the Knjazevsko-srpski teatar». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2009. 
  7. ↑ «About Festival». КЊАЖЕВСКО-СРПСКИ ТЕАТАР - Крагујевац (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2021. 
  8. ↑ «Magazine Joakim, Editor: Zoran Misic, Publisher: Knjaževsko-srpski teatar 2005–2009». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2009. 
  9. ↑ «Gallery Joakim». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2022. 
  10. ↑ «Author: Feliks Pasic, Publisher: Joakim Vujic Theatre and The Theatre Museum of Serbia, 2006». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2009. 
  11. ↑ «The first edition book Premijera». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2009. 
  12. ↑ «World Theatre Network InterAct». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πριγκιπικό_Σερβικό_Θέατρο&oldid=9992614"