Πούμουκλ
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
.JPG)
Ο Πούμουκλ (γερμανικά: Pumuckl) είναι χαρακτήρας καρτούν, ένα ζωηρό ξωτικό με φουντωτά κόκκινα μαλλιά που μιλά ακατάπαυστα και κάνει αδιάκοπα σκανταλιές. Εκφράζει συνεχώς απορίες λόγω έμφυτης περιέργειας, είναι άτακτος και δημιουργεί συχνούς μπελάδες στον γεράκο επιπλοποιό Eder, στου οποίου το σπίτι κατοικεί, με χαριτωμένη αναίδεια. Είναι από φύση εγωιστής, αισθάνεται όμως τύψεις όταν προκαλεί τη στενοχώρια του επιπλοποιού. Εμφανίζεται πάντα ξυπόλυτος με μουσταρδί μπλουζάκι και πράσινο παντελονάκι και δεν είναι γνωστή η ηλικία του.
Γερμανική μυθολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανήκει στην κατηγορία των ξωτικών της γερμανικής μυθολογίας και παραπέμπει στη γερμανική φολκλορική παράδοση. Κατάγεται από τη δυναστεία Klabautermänner.[Σημ 1][Σημ 2].
Προβολή στα μέσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο χαρακτήρας του Pumuckl δημιουργήθηκε το 1961 από τη Γερμανίδα συγγραφέα παιδικών βιβλίων Ellis Kaut και πρωτοεμφανίσθηκε στο βαυαρικό ραδιόφωνο το 1962.[1] Το τελευταίο επεισόδιο ακούστηκε το 1973. Η σειρά ήταν αυστροουγγαρέζικης παραγωγής και προβαλλόταν στη γερμανική τηλεόραση έως και το 2003. Ο πρώτος κύκλος επεισοδίων προβλήθηκε στην τηλεοπτική σεζόν 1982 - 1983 (26 επεισόδια) ενώ ο δεύτερος 1988 - 1989 (52 επεισόδια) με εικοσιπεντάλεπτη διάρκεια το καθένα.[2] Επιπλέον δημιουργήθηκαν 3 ταινίες και ένα μιούζικαλ[Σημ 3] με τον Pumuckl και τις περιπέτειές του. Στην Ελλάδα προβλήθηκε το 1987 από την ΕΡΤ1 μεταγλωττισμένος με τη φωνή της Κλεοπάτρας Ροντήρη[Σημ 4].
Πλοκή σεναρίου & χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πούμουκλ χάνεται στη Βαυαρία και βρίσκει καταφύγιο στο ξυλουργείο του Meister[Σημ 5] Eder, χώρο που χαρακτηρίζεται από την ακαταστασία που ταιριάζει στη φύση του ξωτικού. Είναι αόρατος για τους ανθρώπους και γίνεται ορατός μόλις ακουμπά κάτι φτιαγμένο από ανθρώπινο χέρι. Καθώς τρυπώνει στο ξυλουργείο πατά σε χυμένη κόλλα και έτσι χάνει το προνόμιό του να είναι αόρατος. Γίνεται στο εξής ορατός αλλά μόνο στον άνθρωπο που τον είδε, δηλαδή τον ηλικιωμένο ξυλουργό.
Η βάση του σεναρίου είναι πως ο Πούμουκλ με την έμφυτη ξεροκεφαλιά του και τη ζωτική του ορμή συχνά παρακούει τον παππούλη του και είτε βγαίνει στον κόσμο των ανθρώπων και τους δημιουργεί προβλήματα, με τις σκανταλιές του, ή μπλέκει σε μπελάδες τον ίδιο και τον ξυλουργό όταν κάποιος άνθρωπος ή πελάτης επισκεφθεί το ξυλουργείο. Όταν βαριέται κάνει του κεφαλιού του και τιμωρείται από τον ξυλουργό. Ωστόσο, στο τέλος έρχεται πάντα η συμφιλίωση λόγω της χαριτωμένης φύσης του Πούμουκλ.
Ο Franz ή Meister Eder είναι ένας ηλικιωμένος κύριος που ζει μόνος, αφοσιωμένος στο αγαπημένο του επάγγελμα. Είναι νομοταγής πολίτης, πάντα ευγενής, χαμηλών τόνων και δεν επιθυμεί εντάσεις. Ο χαρακτήρας του βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με αυτόν του Φρου Φρου. Έχει λιγοστούς φίλους και δεν έχει δημιουργήσει οικογένεια.
Σχέση με το κοινό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λόγω της παιχνιδιάρικης και εύθυμης φύσης του, ο Πούμουκλ προκαλεί το γέλιο αλλά και την αγάπη και τη συμπάθεια, ταυτιζόμενος με την ανεμελιά και τις γκάφες ενός μικρού παιδιού. Η σχέση του με τον ηλικιωμένο ξυλουργό θυμίζει τη σχέση ενός μικρού παιδιού με τον παππού του (ή και τη γιαγιά του), όπου το νεότερο μέλος της οικογένειας εισπράττει προστασία και θαλπωρή από το γηραιότερο. Αντίστοιχα προβάλλεται η ανοχή του γηραιότερου και η ζωντάνια που αντλεί αυτός από το νεαρό άτομο.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Πρόκειται για καλικάντζαρους (ή νεράιδες) που βοηθούν ναύτες και ψαράδες, στα καθήκοντά τους στο πλοίο, στα νερά της Βαλτικής και της Βόρειας θάλασσας. Χαρακτηρίζεται ως εύθυμο και εργατικό πλάσμα που κατέχει άριστα την εμπειρία της θάλασσας. Σύμφωνα με την παράδοση, τα πλάσματα αυτά δε γίνονται ορατά παρά μόνο στο πλήρωμα ενός καταδικασμένου σκάφους προς βύθιση.
- ↑ Το Klabautermänner ετυμολογείται από το γερμανικό ρήμα klabastern που ομιλείται κυρίως στη βόρεια Γερμανία και Ολλανδία και σημαίνει δημιουργώ υπόκωφη βοή.
- ↑ πρωτοπαίχτηκε στο Μόναχο
- ↑ φωνή του Tweety
- ↑ στα γερμανικά σημαίνει δάσκαλος μαθητευομένων
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Max Merbald. «Meister Eder und sein Pumuckl (1982–1989)». IMDb.com. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2015.
- ↑ Δώρα Πουρή (28 Οκτωβρίου 2013). «Ο Φρου Φρου: το αόρατο ξωτικό των παιδικών μας χρόνων». Elniplex.com. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2015.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Pumuckl (character) στο Wikimedia Commons
|