Ποταμός Τζέιμς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ποταμός Τζέιμς
ΕκβολέςΚόλπος του Τσέζαπικ[1]
Χώρες ΛεκάνηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΧώραΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Μήκος560 χλμ
Παραπόταμοιποταμός Τσικαχόμινυ, ποταμός Αππομάττοξ, Jennings Creek, Nansemond River, Bailey Creek, Cedar Creek, Chuckatuck Creek, College Creek, Cowpasture River, Craig Creek, Falling Creek, Hoffler Creek, Jackson River, Pagan River, Pedlar River, Rivanna River, Rockfish River, Skiffe's Creek, Slate River, Tye River, Warwick River, Maury River, Hardware River, Willis River, Powhite Creek, Grays Creek, Powell's Creek και Hampton River[1]
Χάρτης
Ο Τζέιμς στο Λύντσμπεργκ της Βιρτζίνια

Ο ποταμός Τζέιμς (αγγλικά: James River‎‎) είναι ποταμός στην πολιτεία της Βιρτζίνια στις ΗΠΑ. Έχει μήκος 560 χιλιομέτρων (348 μίλια),[2] ή 715 χιλιόμετρα (444 μίλια) αν συμπεριληφθεί και ο ποταμός Τζάκσον, ο μεγαλύτερος από τους δύο παραποτάμους του.[2] Ο ποταμός Τζέιμς έχει λεκάνη απορροής 27.020 τετραγωνικών χιλιομέτρων (10.432 τετραγωνικά μίλια). Στη λεκάνη απορροής του κατοικούν 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι. Είναι ο 12ος μεγαλύτερος ποταμός στις Ηνωμένες Πολιτείες ο οποίος ρέει εντός μόνο μιας πολιτείας.

Διαδρομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ποταμός Τζέιμς ξεκινά από τα Απαλάχια Όρη, κοντά στο Άιρον Γκέιτ στα όρια των κομητειών Αλιγκέινι και Μπόουτουρτ, με τη συμβολή των ποταμών Καουπάστουρ και Τζάκσον. Ο ποταμός εκβάλει στον Κόλπο του Τσέζαπικ στο Χάμπτον Ρόουντς. Παλιρροϊκά ύδατα υπάρχουν στα δυτικά του Ρίτσμοντ. Οι μεγαλύτεροι παραπόταμοι που εκβάλουν εκεί είναι οι Αππομάττοξ, Τσικαχόμινυ, Γόργουικ, Πέιγκαν και Νάνσεμοντ.

Στις εκβολές του κοντά στο Νιούπορτ, ο ποταμός συμβάλει με τους ποταμούς Ελίζαμπεθ και Νάνσεμοντ και σχηματίζεται ο κόλπος του Χάμπτον Ρόουντς. Ανάμεσα στην άκρη της Χερσονήσου της Βιρτζίνια και του Νόρφολκ, υπάρχει διώρυγα που συνδέει το Χάμπτον Ρόουντς με το νότιο τμήμα του Κόλπου του Τσέζαπικ και συνεπώς με τον Ατλαντικό Ωκεανό σε μικρή απόσταση ανατολικά. Πολλά πλοία διέρχονται τον ποταμό Τζέιμς μεταφέροντας προϊόντα από και προς την Βιρτζίνια.

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Γηγενείς Αμερικάνοι που κατοικούσαν στην περιοχή τον 16ο και τον 17ο αιώνα αποκαλούσαν τον ποταμό Τζέιμς ως ποταμό Πάουχαταν, μια ονομασία που προερχόταν από την ομώνυμη συνομοσπονδία που εκτεινόταν στο μεγαλύτερο μέρος της Βιρτζίνια. Οι Άγγλοι άποικοι του έδωσαν το όνομα «Τζέιμς» προς τιμήν του βασιλιά Τζέιμς Α΄ της Αγγλίας,[3] κατασκευάζοντας παράλληλα τον πρώτο μόνιμο οικισμό τους στην Αμερική το 1607 στο Τζέιμσταουν κατά μήκος των οχθών του ποταμού Τζέιμς σε απόσταση 56 χιλιομέτρων από τον Κόλπο του Τσέζαπικ.

Το πλωτό τμήμα του ποταμού ήταν ο κύριος διάδρομος μεταφοράς αγαθών για την Αποικία της Βιρτζίνια κατά τα πρώτα 15 χρόνια της ύπαρξης της, δίνοντας την δυνατότητα σε πλοία να μεταφέρουν προμήθειες και ανθρώπους από την Αγγλία. Ωστόσο, για τα πρώτα πέντε χρόνια, παρά τις πολλές ελπίδες για χρυσό και πλούτο, αυτά τα πλοία απέδωσαν ελάχιστα χρηματική αξία για τους εγγυητές τους. Το 1612, ο επιχειρηματίας Τζον Ρολφ καλλιέργησε με επιτυχία ένα μη-γηγενές στέλεχος καπνού που αποδείχθηκε δημοφιλής στην Αγγλία. Σύντομα, ο ποταμός έγινε ο κύριος δίαυλος εξαγωγής προϊόντων της Βιρτζίνια, ενώ κατασκευάστηκαν αποβάθρες σε όλο το μήκος του ποταμού. Η εξέλιξη αυτή κατέστησε επιτυχημένες οικονομικά τις προσπάθειες της Εταιρείας της Βιρτζίνια στο Λονδίνο, προωθώντας ακόμα περισσότερο την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και τη μετανάστευση. Στις περιοχές κοντά στο Ρίτσμοντ πολλά αγροκτήματα διέθεταν τις δικές τους αποβάθρες ενώ άρχισε δειλά η τοποθέτηση σιδηροδρομικών γραμμών.[4]

Η δυνατότητα πλεύσης στον ποταμό Τζέιμς έπαιξε σημαντικό ρόλο στο πρώιμο εμπόριο της Βιρτζίνια και την δημιουργία οικισμών στο εσωτερικό της, αν και ανάπτυξη της αποικίας εστιαζόταν στις παραθαλάσσιες περιοχές κατά τα πρώτα 75 χρόνια. Στα ανώτερα τμήματα του ποταμού άρχισε να τελείται εμπόριο γουναρικών από τον Άμπραχαμ Γουντ στα τέλη του 17ου αιώνα.[5]

Αν και τα υπερωκεάνια πλοία δεν μπορούσαν να πλεύσουν πέρα από το σημερινό Ρίτσμοντ, η μεταφορά προϊόντων εκτός του καπνού και η πλεύση με μικρότερα σκάφη ήταν εφικτή. Η παραγωγή από το Πιεντμόντ και τη Μεγάλη Κοιλάδα μεταφερόταν προς τους λιμένες του Ρίτσμοντ και του Μάντσεστερ μέσω των λιμένων του Λύντσμπεργκ, του Σκότσβιλ, της Κολούμπια και του Μπούχαναν.

Ποταμός Τζέιμς και Διώρυγα Κανόου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ποταμός Τζέιμς θεωρούνταν ως διάδρομος μεταφοράς αγαθών από την Κοιλάδα του Οχάιο. Η διώρυγα των ποταμών Τζέιμς και Κανόου κατασκευάστηκε για τον σκοπό αυτό, ώστε να παρέχει ένα πλωτό τμήμα στον ποταμό Κανόου, παραπόταμο του ποταμού Οχάιο. Στο πλέον ορεινό τμήμα μεταξύ των δύο σημείων, κατασκευάστηκε η οδός των ποταμών Τζέιμς και Κανόου ώστε να παρέχει σύνδεση για άμαξες. Ωστόσο, πριν την ολοκλήρωση της διώρυγας, στα μέσα του 19ου αιώνα, οι σιδηρόδρομοι εμφανίστηκαν ως μια πλέον πρακτική τεχνολογία και εξάλειψαν τις διώρυγες ως μέσα οικονομικής μεταφοράς. Ο Σιδηρόδρομος Τσέζαπικ και Οχάιο κατασκευάστηκε μεταξύ του Ρίτσμοντ και του ποταμού Οχάιο, φτάνοντας ως τη νεοσυσταθείσα πόλη Χάντινγκτον στη Δυτική Βιρτζίνια το 1873, καταδικάζοντας τις οικονομικές προοπτικές της διώρυγας. Τη δεκαετία του 1880, ο Σιδηρόδρομος Ρίτσμοντ και Αλιγκέινι κατασκευάστηκε κατά μήκος της ανατολικής όχθης της διώρυγας και έγινε τμήμα του Σιδηροδρόμου Τσέζαπικ και Οχάιο στα επόμενα 10 χρόνια. Στη σύγχρονη εποχή, η σιδηροδρομική αυτή γραμμή χρησιμοποιείται για την μεταφορά άνθρακα από την Δυτική Βιρτζίνια στο λιμάνι του Νιούπορτ Νιούζ.[6]

Αναψυχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ποταμός Τζέιμς κοντά στο Νιούπορτ Νιούζ

Στον ποταμό Τζέιμς υπάρχουν πολυάριθμα πάρκα και χώροι αναψυχής. Κανό, ψάρεμα, καγιάκ, πεζοπορία και κολύμβηση είναι μερικές από τις δραστηριότητες που υλοποιούνται κατά μήκος του ποταμού τους καλοκαιρινούς μήνες. Ο ποταμός Τζέιμς είναι το τελευταίο καταγεγραμμένο σημείο προστασίας του οξύρρυγχου του Ατλαντικού στην ευρύτερη περιοχή του κόλπου του Τσέζαπικ. Επίσης, στην περιοχή διαβιούν μπλε γατόψαρα.[7]

Φράγματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λόγω των δυνατοτήτων παραγωγής μηχανικής ενέργειας για περιστρεφόμενα μηχανήματα, όπως μύλοι αλέσματος, υδροηλεκτρική ενέργεια και ως υδάτινη διαδρομή για εμπόριο, έχουν κατασκευαστεί πολλά φράγματα στον ποταμό Τζέιμς από την εποχή του ευρωπαϊκού εποικισμού της περιοχής. Ενώ τα περισσότερα από αυτά τα φράγματα έχουν καταρρεύσει ή κατεδαφιστεί, υπάρχουν ακόμη ορισμένα στα ψηλότερα τμήματα του ποταμού.[8]

Το ψηλότερο φράγμα είναι το Φράγμα Ριγούζενς, το οποίο έχει την μεγαλύτερη ονομαστική υδροηλεκτρική παραγωγή, και την μεγαλύτερη δεξαμενή. Το μακρύτερο φράγμα είναι αυτό στο Κούσο λόγω των μεγάλων γωνιών του κατά μήκος του ποταμού.[9]

Αν και δεν είναι καταγεγραμμένη στον Εθνικό Κατάλογο Φραγμάτων, μια περίεργη κατασκευή βρίσκεται κοντά στο Ρίτσμοντ. Είναι γνωστή με την ονομασία «Φράγμα-Ζ» λόγω του σχήματός της. Κατασκευάστηκε το 1932 και χρησιμεύει για την προώθηση νερού στις εγκαταστάσεις ύδρευσης της πόλης του Ρίτσμοντ.[10][11]

Εφεδρικός Στόλος του Ποταμού Τζέιμς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέρος του Στόλου του Ποταμού Τζέιμς

Ο ποταμός Τζέιμς αποτελεί το αγκυροβόλιο (37°07′13″N 76°38′47″W / 37.120393°N 76.646469°W / 37.120393; -76.646469) για μεγάλο μέρος του Εθνικού Αμυντικού Εφεδρικού Στόλου, που ονομάζεται και «στόλος του ποταμού Τζέιμς» ή «στόλος φάντασμα». Ο στόλος αυτός αποτελείται από εφεδρικά πλοία, κυρίως εμπορικά, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διάρκεια 20 έως 120 ημερών παρέχοντας ναυτιλιακές υπηρεσίες στις ΗΠΑ σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, είτε στρατιωτικής είτε όχι.[12]

Ο στόλος βρίσκεται υπό την εποπτεία του τμήματος Ναυτικής Διοίκησης του Υπουργείου Μεταφορών των ΗΠΑ. Πρόκειται για διαφορετική οντότητα από τον στόλο εφέδρων του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, ο οποίος αποτελείται κυρίως από πολεμικά πλοία.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 The National Map.
  2. 2,0 2,1 «The National Map». U.S. Geological Survey. National Hydrography Dataset high-resolution flowline data. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2012. 
  3. Gannett, Henry (1905). The Origin of Certain Place Names in the United States. Govt. Print. Off. σελ. 168. 
  4. Roberts, Bruce· Kedash, Elizabeth (1990). Plantation Homes of the James River. Chaper Hill: UNC Press Books. σελ. 4. ISBN 9780807842782. 
  5. Drake, Richard B. (2001). A History of Appalachia. Lexington: University Press of Kentucky. σελ. 39. 
  6. Hoffman, Steven J. (2004). Race, Class and Power in the Building of Richmond, 1870–1920. Jefferson: McFarland. σελ. 25. ISBN 9780786480845. 
  7. Karl Blankenship, Alliance for the Chesapeake Bay, "Bay Journal", September 2007, σελ. 7
  8. «CorpsMap: The National Inventory of Dams (NID)». nid.usace.army.mil (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2017. 
  9. Swift, Earl (2014). Journey on the James: Three Weeks through the Heart of Virginia. USA: University of Virginia Press. σελίδες 117, 119. ISBN 9780813937212. 
  10. Riggan, Phil (2012-12-18). «Williams Island Now Part of James River Park» (στα αγγλικά). Richmond Times-Dispatch. http://www.richmond.com/outdoors/james-river/article_129b5338-486d-11e2-84d8-0019bb30f31a.html. Ανακτήθηκε στις 2017-10-17. 
  11. Riggan, Philip (2011-12-27). «Where am I RVA? Z-Dam on the James». Richmond Times. http://www.richmond.com/outdoors/article_3a398939-ae9b-5acc-ace3-330cf2937d40.html. Ανακτήθηκε στις 2017-10-17. 
  12. «Future of the James River "Ghost Fleet"» (PDF). www.gpo.gov. Committee on Commerce, Sciences, and Transportation, United States Senate. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]