Ποσειδωνισμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Αβραάμ Γ. Βέρνερ (1749 - 1817), δημιουργός του Ποσειδωνισμού

Με την ονομασία "Ποσειδωνισμός" (εκ του λατινικού "Neptunismus") φέρεται μια παλαιότερη θεωρία της γεωλογίας, ήδη παρωχημένη, με βασικό αντικείμενο την ερμηνεία της προέλευσης των πετρωμάτων γενικά.

Σύμφωνα με την θεωρία αυτή, που αναπτύχθηκε περί τα τέλη του 18ου αιώνα, λαμβάνοντας υπ΄ όψη την έλλειψη ηφαιστειότητας κατά τις αρχαιότερες γεωλογικές εποχές, η γένεση των αρχαίων πετρωμάτων οφειλόταν κυρίως στην επίδραση των υδάτων που κάλυπταν αρχικά όλη την επιφάνεια της Γης, όπου στη συνέχεια αποσύρθηκαν σε μεγάλες κοιλότητες, (σημερινοί ωκεανοί και θάλασσες), που και αυτές δημιουργήθηκαν εκ του βάρους των υπερκειμένων υδάτων μετά την ιζηματοποίηση τμημάτων του φλοιού της Γης.

Η θεωρία αυτή που έλαβε το όνομά της από το όνομα του αρχαίου θεού της θάλασσας Ποσειδώνα, αναπτύχθηκε από τον γεωλόγο ερευνητή και καθηγητή της Φραϊδεμβέργης Αβραάμ Βέρνερ (1749 - 1817). Οι οπαδοί της θεωρίας αυτής που δεν υπήρξαν και λίγοι αποκαλούνταν Ποσειδωνιστές.

  • Σημειώνεται ότι αντίθετη της θεωρίας αυτής ήταν ο λεγόμενος πλουτωνισμός, που επίσης ως αποκλειστική θεωρία για τη δημιουργία των πετρωμάτων θεωρείται σήμερα παρωχημένη.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια τόμος Κ΄, σ.596.