Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πλίνιος ο Νεότερος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πλίνιος ο Νεότερος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση61 (περίπου)
Κόμο
Θάνατος113 (περίπου)
Βιθυνία
ΚατοικίαVilla Commedia
Λιέρνα
Λίμνη Κόμο
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα[1][2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[3][4][5]
πολιτικός
ποιητής
δικηγόρος
ιστορικός
στρατιωτικός
κυβερνητικός αξιωματούχος[4]
νομικός[6]
δημόσιος υπάλληλος[6]
Αξιοσημείωτο έργοεπιστολές του Πλινίου του Νεότερου
Οικογένεια
Σύζυγοςυιοθετημένη κόρη του Βέκιου Πρόκουλου
κόρη της Πομπηίας Κελερίνας (έως 96)
Καλπουρνία (από 103)
ΓονείςΠλίνιος ο Πρεσβύτερος και Plinia Marcella
ΣυγγενείςΠλίνιος ο Πρεσβύτερος (θείος)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός
Δήμαρχος των πληβείων
Ρωμαίος έπαρχος
Πραίτορας
Ταμίας (Quaestor)
consul suffectus
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γάιος Πλίνιος Καικίλιος (Gaius Plinius Caecilius Secundus, 61 - 113), γνωστότερος ως Πλίνιος ο Νεότερος, ήταν δικηγόρος, συγγραφέας και δικαστής της αρχαίας Ρώμης. Ήταν ανιψιός του Πλίνιου του Πρεσβύτερου, ο οποίος συμμετείχε στην ανατροφή του.

Έγραψε ποίηση, ρητορικούς λόγους και επιστολές προς δημοσίευση, ένα νέο, υποκειμενικό είδος μη μυθοπλαστικού πεζού λόγου. Μετά από μία πολύχρονη πολιτική καριέρα και ανέλιξη στα κρατικά αξιώματα, το 110 διορίστηκε πρέσβης του Αυτοκράτορα στη Βιθυνία. Σε επιστολή που έγραψε το 112 στον αυτοκράτορα Τραϊανό ζητούσε οδηγίες για τη μεταχείριση των χριστιανών της Βιθυνίας. Ήταν η εποχή που εξαπλωνόταν η νέα θρησκεία και ο Πλίνιος διεξήγαγε ανακρίσεις και έρευνες. Ήταν αυτόπτης μάρτυρας της έκρηξης του Βεζούβιου, το 79 όταν καταστράφηκε η Πομπηία και η μαρτυρία του διασώθηκε σε δύο επιστολές του[7].

To κύριο έργο του είναι οι Επιστολές (Epistulae).


  1. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19981001999. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  2. CONOR.SI. 15449187.
  3. BeWeB. 402. Ανακτήθηκε στις 4  Αυγούστου 2020.
  4. 4,0 4,1 The Fine Art Archive. 81837. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  5. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  6. 6,0 6,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19981001999. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  7. βλ. Pliny the Younger (μτφρ. Betty Radice), The Letters of the Younger Pliny, Penguin Classics, 1969