Πιερ-Ζιλ ντε Ζεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Πιερ Ζιλ ντε Ζεν)
Πιερ-Ζιλ ντε Ζεν
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Pierre-Gilles de Gennes (Γαλλικά)
Γέννηση24  Οκτωβρίου 1932[1][2][3]
16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[4]
Θάνατος18  Μαΐου 2007[5][1][2]
Ορσαί[6]
Αιτία θανάτουκαρκίνος
ΥπηκοότηταΓαλλία
ΣπουδέςLycée Claude-Bernard, École Normale Supérieure, Λύκειο Σαν-Λουί και École de Physique des Houches
ΣύντροφοςFrançoise Brochard-Wyart
ΤέκναClaire Wyart, Matthieu Wyart, Marc de Gennes, Christian de Gennes και Marie-Christine Picard de Gennes
ΒραβεύσειςΧρυσό μετάλιο Γαλλικού Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα (1980), Βραβείο Νόμπελ Φυσικής (1991), Βραβείο Βόλφγκαν Όστβαλντ (1991), Βραβείο Χόλβεκ (1968), Μετάλλιο Λόρεντζ (1990), βραβείο φυσικής Βολφ (1990), βραβείο Χάρβεϊ (1988), βραβείο Γκαι-Λυσάκ Χούμπολτ (1983), Μετάλλιο Ματεούτσι (1987), Prize Louis Ancel (1959), βραβείο Ονσάγκερ, εταίρος του Αλεξάντερ φον Χούμπολτ, βραβείο Αμπέρ (1977), Eringen Medal (1998), επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Σερμπρούκ (1988), επίτιμος διδάκτωρ του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ, Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Λαβάλ (1995), βραβείο Χούμπολτ, Εταίρος της Αυστραλιανής Ακαδημίας Επιστημών (1996), honorary doctorate of the University of Vigo (1997), αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (28  Ιουνίου 1984), μετάλλιο Φρανκ Άλμπερτ Κότον (1997), Bourke Award (1976), Polymer Physics Prize (1982), ACS Award in Polymer Chemistry (1988) και αργυρό μετάλλιο του CNRS (Δεκαετία του 1960)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςφυσική
Ιδιότηταφυσικός, θεωρητικός φυσικός, καθηγητής πανεπιστημίου, διδάσκων πανεπιστημίου και ερευνητής
Διδακτορικός καθηγητήςCharles Kittel, Francis Perrin και André Herpin

Ο Πιερ-Ζιλ ντε Ζεν (Pierre-Gilles de Gennes, 24 Οκτωβρίου 1932 - 18 Μαΐου 2007) ήταν Γάλλος φυσικός, ο οποίος βραβεύτηκε με Νόμπελ Φυσικής το 1991.

Γεννήθηκε στο Παρίσι στις 24 Οκτωβρίου 1932 και απεβίωσε στο Ορσέ (Orsay) στις 18 Μαΐου 2007. Βραβεύτηκε το 1991 με Νόμπελ Φυσικής για την ανακάλυψη ότι οι μέθοδοι που αναπτύχθηκαν για τη μελέτη φαινομένων σε απλά συστήματα μπορούν να γενικευτούν για πιο πολύπλοκες μορφές της ύλης, ειδικότερα σε υγρούς κρυστάλλους και πολυμερή. Το 1990 τιμήθηκε με άλλα δύο βραβεία, το Βραβείο Λόρεντς και το Βραβείο Βολφ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]