Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πιέρο Μαντσόνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πιέρο Μαντσόνι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση13  Ιουλίου 1933[1][2][3]
Σοντσίνο[2]
Θάνατος6  Φεβρουαρίου 1963[4][5][6]
Μιλάνο[7][2]
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
ΕθνικότηταΙταλοί[8]
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία (1946–1963)[9]
Βασίλειο της Ιταλίας (1933–1946)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[10]
ΣπουδέςΚαθολικό Πανεπιστήμιο της Ιερής Καρδιάς
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαλλιτέχνης[11][12]
ζωγράφος[8][2]
σκιτσογράφος[13]
φωτογράφος[2]
γλύπτης[8][2]
εννοιολογικός καλλιτέχνης[14][8][15]
εικαστικός καλλιτέχνης[16]
δημιουργός γραπτών έργων[17]
ΑντιπρόσωποςSperone Westwater Gallery[18]
Hauser & Wirth[19]
Αξιοσημείωτο έργοΤα σκατά του καλλιτέχνη
Achromes
Linee
Body of Air
Manifesto for the International Exhibition of Nothing
Οικογένεια
ΣύντροφοςNanda Vigo
ΣυγγενείςPippa Bacca (ανιψιά)
Ιστότοπος
www.pieromanzoni.org/index_it.htm
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πιέρο Μαντσόνι (Ιταλικά: Piero Manzoni, Σοντσίνο, 13 Ιουλίου 1933 - Μιλάνο, 6 Φεβρουαρίου 1963) ήταν Ιταλός καλλιτέχνης γνωστός για την ειρωνική του προσέγγιση στην τέχνη της αβάν-γκαρντ. Συχνά σε σύγκριση με το έργο του Υβ Κλάιν, το δικό του έργο προέβλεψε και επηρέασε άμεσα το έργο μιας γενιάς νεότερων Ιταλών καλλιτεχνών που συγκέντρωσε ο κριτικός Germano Celant στην πρώτη έκθεση Arte Povera που πραγματοποιήθηκε στη Γένοβα το 1967.[20] Ο Μαντσόνι είναι πιο διάσημος για μια σειρά έργων τέχνης που αμφισβητούν τη φύση του αντικειμένου τέχνης, προϊδεάζοντας άμεσα την εννοιολογική τέχνη.[21][22] Το έργο του αποφεύγει τα κανονικά υλικά του καλλιτέχνη, και χρησιμοποιεί τα πάντα, από γούνα κουνελιού μέχρι ανθρώπινα περιττώματα, προκειμένου να «εκμεταλλευτεί τις μυθολογικές πηγές και να συνειδητοποιήσει αυθεντικές και παγκόσμιες αξίες».[21]

Το έργο του θεωρείται ευρέως ως κριτική της μαζικής παραγωγής και του καταναλωτισμού που άλλαζε την ιταλική κοινωνία (το ιταλικό οικονομικό θαύμα) μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.[23] Ιταλοί καλλιτέχνες όπως ο Μαντσόνι έπρεπε να διαπραγματευτούν τη νέα οικονομική και υλική τάξη της μεταπολεμικής Ευρώπης μέσω εφευρετικών καλλιτεχνικών πρακτικών που διέσχιζαν γεωγραφικά, καλλιτεχνικά και πολιτιστικά σύνορα. Ο Μαντσόνι πέθανε από έμφραγμα του μυοκαρδίου στο στούντιό του στο Μιλάνο στις 6 Φεβρουαρίου 1963. Ο σύγχρονός του Ben Vautier υπέγραψε το πιστοποιητικό θανάτου του Μαντσόνι, χαρακτηρίζοντάς το έργο τέχνης.[24]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 (Ολλανδικά) RKDartists. 52431.
  3. 3,0 3,1 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. (Αγγλικά) Library of Congress Authorities. Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. n86150419. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2020.
  5. «Manzoni, Piero» 13  Δεκεμβρίου 2017.
  6. Jean-Pierre Delarge: (Γαλλικά) Le Delarge. Gründ, Jean-Pierre Delarge. Παρίσι. 2001. 10531_artiste_MANZONI_Piero. ISBN-13 978-2-7000-3055-6. ISBN-10 2-7000-3055-9.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500010451.
  9. www.workwithdata.com/person/piero-manzoni-1933.
  10. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 122147497. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  11. «Enciclopedia d'Arte Italiana, Catalogo generale artisti dal 900 ad oggi» (Ιταλικά) Enciclopedia d'Arte Italiana. Μιλάνο. 150. Ανακτήθηκε στις 6  Απριλίου 2022.
  12. 3741. Ανακτήθηκε στις 1  Σεπτεμβρίου 2024.
  13. 36623. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  14. The Fine Art Archive. 30909. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  15. (Ολλανδικά) RKDartists. 52431. Ανακτήθηκε στις 10  Σεπτεμβρίου 2021.
  16. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2024.
  17. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2024.
  18. www.speronewestwater.com/artists. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2018.
  19. www.hauserwirth.com/artists/. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2018.
  20. Grove Art Online, Arte Povera.
  21. 21,0 21,1 Grove Art Online, Piero Manzoni, essay by Laural Weintraub.
  22. Tate Online
  23. Art Invest/Manzoni biography
  24. Silk, Gerald. Myths and Meanings in Manzoni's Merda d'artista, Art Journal, Vol. 52, No. 3, Autumn, 1993

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]