Περιφερειακό Συμβούλιο Αντιπροσώπων
Περιφερειακό Συμβούλιο Αντιπροσώπων Dewan Perwakilan Daerah | |
|---|---|
| Περίοδος 2024–2029 | |
| Είδος | |
| Τύπος | Άνω Βουλή |
| Ιστορία | |
| Σύσταση | 1 Οκτωβρίου 2004 |
| Αντικατέστησε | Utusan Daerah (Περιφερειακοί Εκπρόσωποι) |
| Ξεκίνημα νέας συνεδρίασης | 1 Οκτωβρίου 2024 |
| Ηγεσία | |
| Πρόεδρος | |
| Αντιπρόεδρος | |
| Αντιπρόεδρος | |
| Αντιπρόεδρος | |
| Δομή | |
| Έδρες | 152 |
Κοινοβουλευτικές Ομάδες | Ανεξάρτητοι (152) |
| Διάρκεια | Πέντε έτη |
| Εκλογές | |
| Μη μεταβιβάσιμη ενιαία ψήφος | |
Τελευταία εκλογή | 14 Φεβρουαρίου 2024 |
Επόμενη εκλογή | 2029 |
| Τόπος συνεδριάσεων | |
| Κτήριο Νουσαντάρα V, Κοινοβουλευτικό Συγκρότημα Τζακάρτα, Ινδονησία | |
| Ιστοσελίδα | |
| dpd.go.id | |
Το Περιφερειακό Συμβούλιο Αντιπροσώπων (Dewan Perwakilan Daerah, DPD; εναλλακτικά μεταφράζεται ως το Σώμα των Περιφερειών, το Σώμα Περιφερειακών Εκπροσώπων ή η Γερουσία της Ινδονησίας), είναι ένα από τα δύο νομοθετικά σώματα της Ινδονησίας. Μαζί με τη Βουλή των Αντιπροσώπων (DPR), συγκροτεί το εθνικό νομοθετικό σώμα της Ινδονησίας, τη Majelis Permusyawaratan Rakyat (MPR).[1] Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ινδονησίας, η αρμοδιότητα του DPD περιορίζεται σε θέματα που σχετίζονται με τις περιφερειακές κυβερνήσεις και μπορεί μόνο να προτείνει και να παρέχει συμβουλές για νομοσχέδια προς τη DPR.[2] Σε αντίθεση με τη DPR, το DPD δεν διαθέτει άμεση νομοθετική εξουσία.[3] Τα μέλη του αποκαλούνται συνήθως γερουσιαστές αντί για μέλη του DPD.[4]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ιδέα της περιφερειακής εκπροσώπησης στο κοινοβούλιο προβλεπόταν ήδη στην αρχική εκδοχή του Συντάγματος του 1945, με την έννοια του Utusan Daerah (Περιφερειακοί Εκπρόσωποι) στην MPR, μαζί με τους Utusan Golongan (Εκπροσώπους Ομάδων) και τα μέλη της DPR. Αυτό ρυθμιζόταν στο Άρθρο 2 του συντάγματος, το οποίο όριζε ότι «Η MPR αποτελείται από μέλη της DPR καθώς και από εκπροσώπους των περιφερειών και των ομάδων, σύμφωνα με τους κανόνες που καθορίζονται από το νόμο». Αυτή η χαλαρή ρύθμιση αναπτύχθηκε περαιτέρω με διάφορους νόμους και κανονισμούς.
Στο Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Ινδονησίας που τέθηκε σε ισχύ το 1949, η ιδέα αυτή υλοποιήθηκε με τη μορφή του Senat Republik Indonesia Serikat (Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ινδονησίας), που εκπροσωπούσε τις πολιτείες και λειτουργούσε παράλληλα με τη DPR.
Ως αντικατάσταση του Utusan Daerah, το DPD δημιουργήθηκε με την τρίτη τροποποίηση του Συντάγματος του 1945, που τέθηκε σε ισχύ στις 9 Νοεμβρίου 2001, στο πλαίσιο της μετάβασης σε διθάλαμο σύστημα. Το DPD δεν διαθέτει τις αναθεωρητικές αρμοδιότητες μιας τυπικής Άνω Βουλής, όπως η Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Το Άρθρο 22D περιορίζει το DPD στην ενασχόληση με νομοσχέδια που αφορούν «την περιφερειακή αυτονομία, τη σχέση κεντρικής και τοπικής κυβέρνησης, τη δημιουργία, επέκταση και συγχώνευση περιφερειών, τη διαχείριση φυσικών πόρων και άλλων οικονομικών πόρων, και νομοσχέδια που σχετίζονται με την οικονομική ισορροπία μεταξύ κέντρου και περιφερειών.»[5]
Το Διεθνές Ίδρυμα Εκλογικών Συστημάτων διεξήγαγε έρευνα κατά τις Ινδονησιακές βουλευτικές εκλογές 2004 η οποία έδειξε ότι δεν γνώριζαν όλοι οι ψηφοφόροι πώς να ψηφίσουν για υποψηφίους του νέου Συμβουλίου Περιφερειακών Εκπροσώπων ή ακόμη και την ύπαρξή του.[6] Οι πρώτοι 128 εκλεγμένοι γερουσιαστές του DPD ορκίστηκαν για πρώτη φορά την 1η Οκτωβρίου 2004.
Το DPD δεν αποτελεί αληθινή Άνω Βουλή, επειδή η ισχύς του είναι σχετικά περιορισμένη σε σύγκριση με το παλαιότερο σώμα, τη DPR. Ειδικότερα, δεν διαθέτει άμεση νομοθετική εξουσία ούτε την αρμοδιότητα άσκησης βέτο σε νομοσχέδια.[7][8] Σύμφωνα με τον Ινδονήσιο συνταγματολόγο Τζιμλί Ασίντικιέ, η σχετική αδυναμία του DPD ήταν αποτέλεσμα συμβιβασμού στην επιτροπή που ήταν υπεύθυνη για την τροποποίηση του συντάγματος.[8] Η μεταρρυθμιστική πτέρυγα επιθυμούσε ένα ισχυρό δεύτερο σώμα, παράλληλα με την υπάρχουσα DPR, ώστε να ενισχυθεί η ισορροπία εξουσιών, αλλά η συντηρητική πτέρυγα αντιτάχθηκε.[8]
Σύνθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Άρθρο 22C του Συντάγματος ορίζει ότι όλα τα μέλη του DPD εκλέγονται μέσω των ίδιων νομοθετικών εκλογών κάθε πέντε χρόνια, μαζί με τα μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων. Ο συνολικός αριθμός των γερουσιαστών περιορίζεται ώστε να μην υπερβαίνει το ένα τρίτο εκείνου της DPR. Καθεμία από τις 38 επαρχίες της Ινδονησίας εκλέγει 4 μέλη στο DPD, για σύνολο 152. Στις πρώτες Ινδονησιακές νομοθετικές εκλογές 2004, υπήρχαν 32 επαρχίες, με αποτέλεσμα 128 γερουσιαστές· καθώς όμως δημιουργήθηκαν νέες επαρχίες, ο αριθμός αυξήθηκε στις επόμενες εκλογές. Οι γερουσιαστές ήταν 132 στις Ινδονησιακές νομοθετικές εκλογές 2009, 136 στις Ινδονησιακές νομοθετικές εκλογές 2014 και 152 στις Ινδονησιακές γενικές εκλογές 2024.
Οι γερουσιαστές εκλέγονται σε μη κομματική βάση με το σύστημα μη μεταβιβάσιμη ενιαία ψήφος. Ωστόσο, πολλοί υποψήφιοι στις εκλογές του 2004 είχαν σχέσεις με τα κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή των Αντιπροσώπων, το Dewan Perwakilan Rakyat ή DPR. Οι γερουσιαστές που εκλέγονται στο Συμβούλιο εκπροσωπούν τα συμφέροντα των επαρχιών τους· έτσι το DPD μπορεί να θεωρηθεί ως μεταρρυθμισμένη μορφή των utusan daerah (περιφερειακών εκπροσώπων) της MPR κατά την εποχή του Σουχάρτο, οι οποίοι διορίζονταν στην MPR κατά την κρίση του προέδρου.[7]
Εξουσίες και δομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το DPD μπορεί να προτείνει περιφερειακά νομοσχέδια στη Βουλή των Αντιπροσώπων και οι γερουσιαστές του οφείλουν να ακούγονται σε οποιοδήποτε περιφερειακό νομοσχέδιο προτείνεται από αυτή.[7]
Ηγεσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ακολουθεί κατάλογος των προέδρων του Περιφερειακού Συμβουλίου
Πρόεδρος της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών Ινδονησίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| No | Πορτρέτο | Όνομα | Από | Έως | Περιφέρεια | Θητεία | Αναπληρωτής | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Μελκίας Αγκουστίνους Πελαουπέσι (1906–?) |
27 Φεβρουαρίου 1950 | 15 Αυγούστου 1950 | Ανατολική Ινδονησία |
1 | Τεούκου Μουχάμαντ Χασάν | [9] |
Πρόεδροι του Περιφερειακού Συμβουλίου Αντιπροσώπων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| No. | Πορτρέτο | Όνομα | Από | Έως | Περιφέρεια | Θητεία | Αναπληρωτές |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Γκανατζλαρ Καρτασασμίτα (1941-) |
1 Οκτωβρίου 2004 | 30 Σεπτεμβρίου 2009 | Δυτική Ιάβα |
1 | Irman Gusman La Ode Ida | |
| 2 | Ιρμάν Γκουσμάν (1962-) |
2 Οκτωβρίου 2009 | 30 Σεπτεμβρίου 2014 | Δυτική Σουμάτρα |
2 | GKR Hemas La Ode Ida | |
| 2 Οκτωβρίου 2014 | 11 Οκτωβρίου 2016 | 3 | GKR Hemas Φαρούκ Μουχαμάντ | ||||
| 3 | Μοχάμαντ Σαλέχ (1966-) |
11 Οκτωβρίου 2016 | 3 Απριλίου 2017 | Μπενγκούλου | |||
| 4 | Οεσμάν Σάπτα Οντάνγκ (1950-) |
4 Απριλίου 2017 | 30 Σεπτεμβρίου 2019 | Δυτικό Καλιμαντάν |
Νόνο Σαμπόνο Νταμαγιαντί Λουμπίς | ||
| 5 | Λα Νιάλα Ματαλίτι (1959-) |
2 Οκτωβρίου 2019 | 2 Οκτωβρίου 2024 | Ανατολική Ιάβα |
4 | Νόνο Σαμπόνο Μαχιουντίν Σουλτάν Μπακτιάρ Νατζαμουντίν | |
| 6 | Σουλτάν Μπακτιάρ Νατζαμουντίν (1979-) |
2 Οκτωβρίου 2024 | Σημερινός | Μπενγκούλου |
5 | GKR Hemas Γιόρις Ραγουεγιάι Ταμσίλ Λινρούνγκ |
Διάφορα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το ακρωνύμιο DPD είναι κοινό στην Ινδονησία. Στα πολιτικά κόμματα συνήθως σημαίνει Dewan Pimpinan Daerah (Περιφερειακό Συμβούλιο Ηγεσίας) και εδρεύει σε κάθε πρωτεύουσα επαρχίας. Δεν πρέπει να συγχέεται με το νομοθετικό σώμα.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Djuana, Mohammad; Sulwan (1956), Tata-negara Indonesia, Jakarta: Groningen
- Tim Penyusun Sejarah (1970), Seperempat Abad Dewan Perwakilan Rakyat Republik Indonesia, Jakarta: Sekretariat DPR-GR, http://repositori.dpr.go.id/81/1/SEPEREMPAT%20ABAD%20DPR%20RI.pdf
- Indrayana, Denny (2005). «Indonesian Constitutional Reform 1999–2002: An Evaluation of Constitution-Making in Transition». Faculty of Law, University of Melbourne.
- Asshiddiqie, Jimly (2009). «Lembaga Perwakilan dan Permusyawaratan Rakyat Tingkat Pusat». jimly.com (στα Ινδονησιακά).
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Indrayana 2005, σελ. 369.
- ↑ Asshiddiqie 2009, σελίδες 11-12.
- ↑ Asshiddiqie 2009, σελ. 12.
- ↑ «Senator Indonesia». twitter.com (στα Ινδονησιακά). Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2018.
- ↑ Indrayana 2005, σελ. 446.
- ↑ na Thalang, Chanintira (June 2005). «The Legislative Elections in Indonesia, April 2004». Electoral Studies 24 (2): 326–332. doi:. https://zenodo.org/record/896485.
- 1 2 3 Harijanti, Susi Dwi; Lindsey, Tim (January 2006). «Indonesia: General elections test the amended Constitution and the new Constitutional Court». International Journal of Constitutional Law 4 (1): 138–150. doi:.
- 1 2 3 Asshiddiqie 2009, σελ. 11.
- ↑ Tim Penyusun Sejarah 1970, σελ. 99