Πελαγία Σάιν
Πελαγία Σάιν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 19 Απριλίου 1894 Κράι του Περμ |
Θάνατος | 27 Αυγούστου 1956 Μόσχα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Σπουδές | Σχολή μαθημάτων Μπεστούζεφ |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αστρονόμος |
Εργοδότης | Αστροφυσικό Παρατηρητήριο της Κριμαίας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Grigory Abramovich Shajn |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | τάγμα του Λένιν |
![]() | |
Η Πελαγία Φεντόροβνα Σάιν το γένος Σάννικοβα (Пелагея Фёдоровна Шайн-Са́нникова, 22 Σεπτεμβρίου 1894 – 27 Αυγούστου 1956) ήταν Σοβιετική Ρωσίδα αστρονόμος, η πρώτη γυναίκα στην ιστορία που ανεκάλυψε ποτέ αστεροειδή, επίτευγμα που έλαβε χώρα στο Αστεροσκοπείο Σιμεΐζ στην Κριμαία[1][2], το 1928. Ανεκάλυψε επιπλέον πολλούς μεταβλητούς αστέρες και τον κομήτη 61P/Σάιν-Σάλνταχ. Η Πελαγία ήταν η σύζυγος του επίσης αξιόλογου αστρονόμου Γκριγκόρι Σάιν.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Πελαγία Σάννικοβα γεννήθηκε στο χωριό Όστανιν της Ευρωπαϊκής Ρωσίας, στο Διαμέρισμα Σολικάμσκι του τότε Κυβερνείου Περμ, από γονείς αγρότες.[2] Ο σύζυγός της, ο Γκριγκόρι Σάιν, ήταν και συνάδελφος και συνεργάτης της στο Αστεροσκοπείο Σιμεΐζ.[3][2] Στις 15 Αυγούστου 1928 η Πελαγία ανεκάλυψε τους αστεροειδείς 1112 Πολωνία και 1113 Κάτια, τους πρώτους στην ιστορία που ανακαλύφθηκαν από γυναίκα.[4]
Η Σάιν πέθανε σε ηλικία 62 ετών, τρεις μόλις εβδομάδες μετά τον θάνατο του συζύγου της.[3]
Ονομάσθηκαν προς τιμή της
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο αστεροειδής της Κύριας Ζώνης αστεροειδών 1190 Πελαγία, που ανακαλύφθηκε το 1930 από τον Γκριγκόρι Νεούιμιν (επίσης εργαζόμενο στο Αστεροσκοπείο Σιμεΐζ), ονομάσθηκε έτσι προς τιμή της μετά τον θάνατό της.[1] Επιπλέον, ο αστεροειδής 1648 Shajna ονομάσθηκε στη μνήμη της ίδιας και του συζύγου της[5]. Αντιθέτως, ο σεληνιακός κρατήρας Shayn ονομάσθηκε έτσι αποκλειστικώς προς τιμή του συζύγου της.[6]
Ανακαλύψεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι αστρονομικές ανακαλύψεις της Σάιν πιστώνονται στο όνομα «Π.Φ. Σάιν». Συνολικώς η Πελαγία Σάιν ανεκάλυψε 19 αστεροειδείς[7], τους 14 πριν και τους 5 μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ανεκάλυψε επίσης περί τους 140 μεταβλητούς αστέρες.[8] Το 1949 ανεκάλυψε ανεξάρτητα από τον Ρόμπερτ Σάλνταχ τον 61P/Σάιν-Σάλνταχ, έναν περιοδικό κομήτη βραχείας περιόδου.[9] Αντιθέτως, ο μη-περιοδικός κομήτης C/1925 F1 ή Σάιν - Κόμαζ Σολά (Shajn-Comas Solá, γνωστός και ως Κομήτης 1925 VI ή Κομήτης 1925a) ανακαλύφθηκε από τον σύζυγό της (και τον Καταλανό αστρονόμο Ζ. Κόμαζ ι Σουλά) και όχι από την Πελαγία.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Schmadel, Lutz D. (2007). «(1190) Pelagia». Dictionary of Minor Planet Names – (1190) Pelagia. Springer Berlin Heidelberg. σελ. 100. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1191. ISBN 978-3-540-00238-3.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Санникова-Шайн Пелагея Федоровна, астроном» [Sannikova-Shajn, Pelageya Fedorovna, astronomer] (στα Ρωσικά). Пермская крае (Perm Krai). Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2018.
- ↑ 3,0 3,1 «Shain [Shayn, Shajn], Grigory Abramovich». Biographical Encyclopedia of Astronomers. Νέα Υόρκη: Springer. 2007. σελ. 1046. ISBN 978-0-387-30400-7. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2018.
- ↑ Schmadel, Lutz D. (2007). «(1112) Polonia». Dictionary of Minor Planet Names – (1112) Polonia. Springer Berlin Heidelberg. σελ. 94. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1113. ISBN 978-3-540-00238-3.
- ↑ Schmadel, Lutz D. (2007). «(1648) Shajna». Dictionary of Minor Planet Names – (1648) Shajna. Springer Berlin Heidelberg. σελ. 131. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1649. ISBN 978-3-540-00238-3.
- ↑ Πρότυπο:GPN
- ↑ «Minor Planet Discoverers (by number)». Minor Planet Center. 4 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2018.
- ↑ Dobronravin, P.P. (1950). Krymskaia astrofizicheskaia observatoriia (Crimean Astrophysical Observatory) (στα Russian). University of California. σελ. 46.
- ↑ «JPL Small-Body Database Browser: 61P/Shajn-Schaldach». Jet Propulsion Laboratory. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2018.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Мишланова Л. Самостоянье: «Очерки о людях науки и культуры Пермского края. Пермь», Пушка, 2006, ил., Из содерж.: Планета Пелагея (Planet Pelagia), σσ. 27-33 με φωτογραφία