Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πεατονγκτάρν Σιναουάτρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εξοχότητα
Πεατονγκτάρν Σιναουάτρα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		แพทองธาร ชินวัตร (Ταϊλανδικά)
Γέννηση21  Αυγούστου 1986
Μπανγκόκ
ΚατοικίαChan Song Lar House
Phitsanulok Mansion (2024–2025)
ΕθνικότηταThai Chinese
Παρατσούκλιอุ๊งอิ๊ง και อิ๊ง
Χώρα πολιτογράφησηςΤαϊλάνδη
ΘρησκείαΤεραβάντα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΤαϊλανδικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΤαϊλανδικά
Αγγλικά
ΕκπαίδευσηΜάστερ Επιστημών
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Τσουλαλονγκόρν
Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ
Saint Joseph Convent School
Mater Dei School
Κολλέγιο Εθνικής Άμυνας της Ταϊλάνδης (από 2024)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
επιχειρηματίας
ΕργοδότηςMcDonald's
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΓια τους Ταϊλανδούς (κόμμα)
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠιτάκα Σουκσαβάτ (από 2019)[1]
ΤέκναThitara Suksawat
Phrutthasin Suksawat
ΓονείςΤαξίν Σιναουάτρα και Potjaman Na Pombejra
ΑδέλφιαPanthongtae Shinawatra (μεγαλύτερος αδελφός)
Pintongta Shinawatra (μεγαλύτερη αδερφή)
ΣυγγενείςΓινγκλάκ Σιναβάτρα (θεία από την πλευρά του πατέρα) και Σομτσάι Ουονγκσαουάτ (uncle-in-law)
ΟικογένειαShinawatra family
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός της Ταϊλάνδης (2024–2025)[2]
ηγέτης πολιτικού κόμματος (από 2023)
ΒραβεύσειςGold Medal of the Direkgunabhorn (2005)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Πεατονγκτάρν Σιναουάτρα (ταϊλανδικά: แพทองธาร ชินวัตร, 21 Αυγούστου 1986) είναι Ταϊλανδή πολιτικός και επιχειρηματίας, η οποία υπηρέτησε ως πρωθυπουργός της Ταϊλάνδης από τις 16 Αυγούστου 2024 έως τις 29 Αυγούστου 2025 και ως ηγέτης του Κόμματος Για τους Ταϊλανδούς από το 2023. Είναι μέλος της πολιτικής οικογένειας Σιναουάτρα και είναι η μικρότερη κόρη του Ταξίν Σιναουάτρα (πρωθυπουργός από το 2001 έως το 2006) και ανιψιά της Γίνγκλακ Σιναουάτρα (πρωθυπουργός από το 2011 έως το 2014).[3][4] Είναι η νεότερη γυναίκα στην ιστορία της Ταϊλάνδης που έγινε πρωθυπουργός και η δεύτερη γυναίκα που κατέχει τη θέση.[5] Της επιβλήθηκε προσωρινή αναστολή καθηκόντων με απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου την 1η Ιουλίου 2025, και ο αναπληρωτής πρωθυπουργός, Σουρίγια Τζουανγκρουνγκρουανγκίτ, ανέλαβε υπηρεσιακός πρωθυπουργός.[6][7]

Γεννήθηκε το 1986. Ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή της (γυμνάσιο) στο Convent School του Αγίου Ιωσήφ και τη μεταλυκειακή της εκπαίδευση στο Mater Dei School. Η Παετόνγκταρν σπούδασε στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Τσουλαλονγκόρν, όπου έλαβε το πτυχίο BA στην πολιτική επιστήμη το 2008, με έμφαση στην κοινωνιολογία και την ανθρωπολογία. Στη συνέχεια συνέχισε τις σπουδές της στην Αγγλία, όπου απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο MSc στη διεθνή διαχείριση ξενοδοχείων από το Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ.[8]

Paetongtarn is the largest shareholder of SC Asset Corporation and a director of the Thaicom Foundation, a benefactor of her family's wealth. As of 2022, she holds a total of 21 companies valued at approximately ฿68 billion (Πρότυπο:$2 billion).[9]

Επιχειρηματική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Πεατονγκτάρν είναι η μεγαλύτερη μέτοχος της SC Asset Corporation και διευθύντρια του Ιδρύματος Thaicom που αφορά τον οικογενειακό πλούτο. Μέχρι το 2022, κατέχει συνολικά 21 εταιρείες αξίας περίπου 68 δισεκατομμυρίων฿ (2 δισ. USD).[9]

Πολιτική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε συνεδρίαση του Κόμματος Φέου Τάι στις 20 Μαρτίου 2022 η Πεατονγκτάρν εκλέχθηκε ως «Επικεφαλής της Οικογένειας Φέου Τάι».[10]

Ομιλώντας στην ετήσια γενική συνέλευση του Κόμματος τον Απρίλιο του 2022, δήλωσε ότι επιθυμεί να δει αλλαγή καθεστώτος στην Ταϊλάνδη και ότι θέλει να αποκτήσει περισσότερη εμπειρία πριν θέσει υποψηφιότητα για τη θέση της πρωθυπουργού της χώρας.[11][12][13]

Αναδείχθηκε πρώτη στις δημοσκοπήσεις υποψηφίων για την πρωθυπουργία. Τον Απρίλιο του 2023 ορίστηκε επίσημα μία από τους τρεις υποψήφιους πρωθυπουργούς του Κόμματος Φέου Τάι για τις γενικές εκλογές του 2023, μαζί με τους Σρέτα Ταβίσιν και Τσαϊκασέμ Νιτισίρι.[14]

Μετά τις εκλογές του Μαΐου 2023 το Κόμμα Φέου Τάι κατέλαβε τη δεύτερη θέση στη Βουλή των Αντιπροσώπων, πίσω από το Κόμμα Προχώρα Μπροστά. Εκδήλωσε απογοήτευση που δεν κατέλαβε την πρώτη θέση όπως σχεδιαζόταν, αλλά δήλωσε έτοιμη να συνεργαστεί με το πρώτο κόμμα και άλλα κόμματα πρόθυμα για συνασπισμό.[15]

Ωστόσο, μετά την αποχώρηση του Κόμματος Φέου Τάι από το μνημόνιο κατανόησης για σχηματισμό κυβέρνησης με το Κόμμα Προχώρα Μπροστά, στις 9 Αυγούστου περπάτησε μαζί με στελέχη του κόμματος από τον Πύργο OAI, όπου εδρεύει η γραμματεία του κόμματος, στον διπλανό Πύργο Thai Summit για συζήτηση με ηγεσίες του πρώτου κόμματος σχετικά με την υποστήριξη υποψηφίου στον τρίτο γύρο ψηφοφορίας για πρωθυπουργό.[16] Την επόμενη μέρα, αναφέρθηκε ότι ενημέρωσε τους ηγέτες του πρώτου κόμματος για την ανάγκη εισόδου του Κόμματος Παλάγ Πρατσαράτ, υπό τον στρατηγό Πραβίτ Γουονγκσουγουάν, στον κυβερνητικό συνασπισμό.[17] Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το κόμμα Προχώρα Εμπρός να αποφασίσει, έξι ημέρες αργότερα, να μην υποστηρίξει τον υποψήφιο πρωθυπουργό του Pheu Thai. Μετά από εβδομάδες συζητήσεων, ο Σρέθα εξελέγη πρωθυπουργός από το κοινοβούλιο της Ταϊλάνδης.

Στις 13 Σεπτεμβρίου 2023, κατά την πρώτη συνεδρίαση του 63ου Υπουργικού Συμβουλίου της Ταϊλάνδης, ο πρωθυπουργός Σρέτα Ταβίσιν διέταξε τη σύσταση της Εθνική Επιτροπής Στρατηγικής Ήπιας Ισχύος και διόρισε τον Πεατονγκτάρν ως αναπληρωτή πρόεδρο.[18] Στη συνέχεια, στις 3 Οκτωβρίου ο Σρέθα την διόρισε σε δυο ακόμα θέσεις: Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Ανάπτυξης Ήπιας Ισχύος[19] και μέλος της Επιτροπής για την Οργάνωση των Εορτασμών για τα 72 α γενέθλια του βασιλιά Μάχα Βαγιραλονγκόρν στις 28 Ιουλίου 2024.[20] Στις 27 Οκτωβρίου 2023 η Πεατονγκτάρν εξελέγη από τα βασικά μέλη του PTP κατά τη διάρκεια γενικής συνέλευσης που πραγματοποιήθηκε στα κεντρικά γραφεία του κόμματος για να γίνει η νέα αρχηγός του κόμματος, λαμβάνοντας 289 ψήφους με μία αποχή.[21]

Μετά την απομάκρυνση του Σρέθα από την πρωθυπουργία από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ταϊλάνδης στις 14 Αυγούστου 2024 η Πεατονγκτάρν προτάθηκε από το κόμμα Pheu Thai για να τον διαδεχθεί.[22][23] Ο διορισμός της εγκρίθηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων στις 16 Αυγούστου καθώς δεν υπήρχαν άλλοι υποψήφιοι για διορισμό από άλλα κόμματα του κυβερνώντος συνασπισμού,[24][25] με αποτέλεσμα να γίνει το νεαρότερο σε ηλικία πρόσωπο και η δεύτερη γυναίκα πρωθυπουργός στη χώρα.[26][27] Η επίσημη ορκωμοσία της έλαβε χώρα στις 18 Αυγούστου[28] και της κυβέρνησής της στις 6 Σεπτεμβρίου.[29]

Η πρωθυπουργία της μαστίζεται από την επιστροφή του πατέρα της Τακσίν Σιναουάτρα, μιας εξέχουσας και εξαιρετικά αμφιλεγόμενης πολιτικής προσωπικότητας της Ταϊλάνδης. Αυτό οδήγησε σε ψήφο δυσπιστίας από την αντιπολίτευση, υποστηρίζοντας ότι επέτρεψε στον πατέρα της να ελέγχει την κυβέρνηση της Ταϊλάνδης και δεν έχει τη δική της αυτονομία για να διοικήσει τη χώρα - η Πεατονγκτάρν επέζησε της πρότασης μομφής και παρέμεινε στη θέση της.[30]

Τον Ιανουάριο του 2025, η Πεατονγκτάρν αποκάλυψε ότι παραλίγο να πέσει θύμα απάτης χρησιμοποιώντας ένα μήνυμα με φωνή που ακουγόταν πανομοιότυπη με ενός άλλου παγκόσμιου ηγέτη, τον οποίο δεν αποκάλυψε, στο οποίο ο καλών ζητούσε δωρεές.[31]

Στις 24 Μαρτίου 2025 κατατέθηκε πρόταση δυσπιστίας κατά της Πεατονγκτάρν από τον αρχηγό της αντιπολίτευσης Νατθαφόνγκ Ρουενγκπανιαούτ, ο οποίος την κατηγόρησε ότι δεν αντιμετώπισε πολλαπλά ζητήματα και ότι εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της οικογένειάς της και του Τακσίν Σιναουάτρα.[32] Η πρόταση δυσπιστίας δεν πέρασε στις 26 Μαρτίου και η Πεατονγκτάρν κέρδισε 319 ψήφους.[33]

Τα επακόλουθα της βίαιης στρατιωτικής σύγκρουσης μεταξύ των στρατευμάτων της Ταϊλάνδης και της Καμπότζης στις 28 Μαΐου 2025 επιβεβαίωσαν τη συνεχή ένταση σε αυτά τα σύνορα. Το περιστατικό αυτό έθεσε τέλος σε μια σχετικά ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των γειτόνων μετά την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου του 2013 σχετικά με την κυριότητα του ναού Πρεάχ Βιχεάρ.[34]

Την 1η Ιουλίου 2025 το Συνταγματικό Δικαστήριο επέβαλε στην πρωθυπουργό προσωρινή αναστολή καθηκόντων και ο αναπληρωτής πρωθυπουργός, Σουρίγια Τζουανγκρουνγκρουανγκίτ, ανέλαβε υπηρεσιακός πρωθυπουργός. Το αιτιολογικό ήταν ότι διέρρευσε μια τηλεφωνική κλήση μεταξύ της ίδιας και του πρώην ηγέτη της Καμπότζης Χουν Σεν, στο οποίο φάνηκε υποτακτική σε εκείνον εν μέσω της συνοριακής κρίσης των χωρών τους. [6][7] Στι2 29 Αυγούστου το Συνταγματικό Δικαστήριο απομάκρυνε οριστικά από την πρωθυπουργία την Πεατονγκτάρν με απόφαση που έχει αναδρομική ισχύ.

  1. ↑ «Khao Sod». (Ταϊλανδικά) Khao Sod.
  2. ↑ (Γερμανικά) tagesschau.de. Ανακτήθηκε στις 16  Αυγούστου 2024.
  3. ↑ «New Shinawatra may lead the next quest for power as Pheu Thai aims for 14 million members». Thai Examiner (στα Αγγλικά). 21 Μαρτίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022.
  4. ↑ «Young Shinawatra appointed Pheu Thai chief adviser for innovation». Bangkok Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 August 2024. https://web.archive.org/web/20240816071416/https://www.bangkokpost.com/thailand/politics/2205667/young-shinawatra-appointed-pheu-thai-chief-adviser-for-innovation. Ανακτήθηκε στις 29 April 2022.
  5. ↑ «Paetongtarn Shinawatra becomes Thailand's youngest prime minister» (στα αγγλικά). CNBC. 16 August 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 August 2024. https://web.archive.org/web/20240816071413/https://www.cnbc.com/2024/08/16/paetongtarn-shinawatra-becomes-thailands-youngest-prime-minister.html. Ανακτήθηκε στις 16 August 2024.
  6. 1 2 Ng, Kelly (1 Ιουλίου 2025). «Thai prime minister suspended over leaked phone call». BBC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2025.
  7. 1 2 Wongcha-um, Panu· Thepgumpanat, Panarat (1 Ιουλίου 2025). «Thai court suspends PM from duty pending case seeking her dismissal». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2025.
  8. ↑ «เปิดประวัติ อุ๊งอิ๊ง-แพทองธาร ทายาทชินวัตร หัวหน้าครอบครัวเพื่อไทย». matichon (στα Ταϊλανδικά). 22 Μαρτίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022.
  9. 1 2 «เจาะขุมทรัพย์ อุ๊งอิ๊ง แพทองธาร ชินวัตร ทรัพย์สินอู้ฟู่ 6.8 หมื่นล้าน» (στα th-TH). thansettakij. 20 March 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 August 2024. https://web.archive.org/web/20240816071416/https://www.thansettakij.com/insights/518077. Ανακτήθηκε στις 15 August 2024.
  10. ↑ «The Return of Shinawatra in Thai politics?». Asia Media Centre | New Zealand. 5 Απριλίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022.
  11. ↑ «New 'Pheu Thai Family' head wants more experience before becoming PM». www.thaipbsworld.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022.
  12. ↑ «New Shinawatra may lead the next quest for power as Pheu Thai aims for 14 million members». Thai Examiner (στα Αγγλικά). 21 Μαρτίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022.
  13. ↑ «Young Shinawatra appointed Pheu Thai chief adviser for innovation». Bangkok Post. 28 October 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 August 2024. https://web.archive.org/web/20240816071416/https://www.bangkokpost.com/thailand/politics/2205667/young-shinawatra-appointed-pheu-thai-chief-adviser-for-innovation. Ανακτήθηκε στις 29 April 2022.
  14. ↑ «Pheu Thai Party unveils its three prime ministerial candidates». www.thaipbsworld.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2023.
  15. ↑ «เพื่อไทย ยอมรับผิดหวัง เป็นรองก้าวไกล ยินดีโหวต 'พิธา' นายกฯ ให้ กก.บห.คุยดีลตั้ง รบ. (คลิป).». Matichon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 May 2023. https://web.archive.org/web/20230525144343/https://www.matichon.co.th/politics/news_3981507. Ανακτήθηκε στις 15 August 2024.
  16. ↑ «"แพทองธาร" ยัน ก้าวไกล-เพื่อไทย ไม่มีปัญหากัน-"ภูมิธรรม" อุบตอบเรื่องกลับไปจับมือ (คลิป)» (στα th). www.thairath.co.th. 9 August 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 August 2024. https://web.archive.org/web/20240816071421/https://www.thairath.co.th/news/politic/2716080. Ανακτήθηκε στις 15 August 2024.
  17. ↑ «เบื้องหลัง"อุ๊งอิ๊ง"ถกก้าวไกลแจ้งจำเป็นต้องพึ่งพรรค"ลุงป้อม"ตั้งรัฐบาล» (στα th). thansettakij. 10 August 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 January 2024. https://web.archive.org/web/20240111032041/https://www.thansettakij.com/thailand-elections/573098. Ανακτήθηκε στις 15 August 2024.
  18. ↑ «ตั้ง "อุ๊งอิ๊ง" นั่งรองประธานยุทธศาสตร์ซอฟต์เพาเวอร์» (στα th). mgronline.com. 13 September 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 October 2023. https://web.archive.org/web/20231003050926/https://mgronline.com/politics/detail/9660000082663. Ανακτήθηκε στις 15 August 2024.
  19. ↑ «แผนรัฐเคลื่อน ซอฟต์พาวเวอร์ 4 ล้านล้าน เปิด 'รีสกิล' 20 ล้านครัวเรือนต้นปี 67» (στα th). bangkokbiznews. 23 October 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 January 2024. https://web.archive.org/web/20240111031415/https://www.bangkokbiznews.com/business/economic/1094687. Ανακτήθηκε στις 15 August 2024.
  20. ↑ «สรุปข่าวการประชุมคณะรัฐมนตรี 3 ตุลาคม 2566». Thai Gov Web News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 October 2023. https://web.archive.org/web/20231010083913/https://www.thaigov.go.th/news/contents/details/72897. Ανακτήθηκε στις 15 August 2024.
  21. ↑ «Paetongtarn elected new Pheu Thai leader» (στα αγγλικά). Bangkok Post. 27 October 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 August 2024. https://web.archive.org/web/20240816071436/https://www.bangkokpost.com/thailand/politics/2672956/paetongtarn-elected-new-pheu-thai-leader. Ανακτήθηκε στις 7 May 2024.
  22. ↑ «Thailand's Pheu Thai party picks Paetongtarn Shinawatra as PM candidate». France 24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 August 2024. https://web.archive.org/web/20240815130045/https://www.france24.com/en/asia-pacific/20240815-thailand-s-pheu-thai-party-picks-paetongtarn-shinawatra-as-pm-candidate. Ανακτήθηκε στις 15 August 2024.
  23. ↑ «Paetongtarn Shinawatra elected youngest Thai PM». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 August 2024. https://web.archive.org/web/20240816110217/https://www.reuters.com/world/asia-pacific/baptism-fire-awaits-paetongtarn-thailand-gears-up-pm-vote-2024-08-16/. Ανακτήθηκε στις 16 August 2024.
  24. ↑ «Paetongtarn Shinawatra elected Thailand's 31st prime minister». Bangkok Post. 16 August 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 August 2024. https://web.archive.org/web/20240817155740/https://www.bangkokpost.com/thailand/politics/2848292/paetongtarn-shinawatra-elected-thailands-31st-prime-minister. Ανακτήθηκε στις 18 August 2024.
  25. ↑ «Thai lawmakers elect Thaksin's daughter Paetongtarn Shinawatra as PM». France 24. 16 Αυγούστου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2024. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2024.
  26. ↑ «Ex-PM's daughter picked as youngest ever Thai leader». BBC. 16 Αυγούστου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2024. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2024.
  27. ↑ «Paetongtarn Shinawatra becomes Thailand's youngest prime minister» (στα αγγλικά). CNBC. 16 August 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 August 2024. https://web.archive.org/web/20240816071413/https://www.cnbc.com/2024/08/16/paetongtarn-shinawatra-becomes-thailands-youngest-prime-minister.html. Ανακτήθηκε στις 16 August 2024.
  28. ↑ «Thailand's Paetongtarn Shinawatra sworn in as PM after royal sign-off». Al Jazeera. 18 Αυγούστου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2024. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2024.
  29. ↑ «Thailand's king swears in new government after turmoil». Rappler. 6 Σεπτεμβρίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2024.
  30. ↑ «Thailand prime minister survives vote of no-confidence». Al Jazeera (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2025.
  31. ↑ france24.com/en/live-news/20250115-thai-pm-says-nearly-fell-for-foreign-leader-phone-scam «Thai PM says nearly fell for foreign leader phone scam» Check |url= value (βοήθεια). France 24. 15 Ιανουαρίου 2025. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2025. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2025.
  32. ↑ «Thailand's prime minister faces a no-confidence vote over alleged influence by her father». AP News. 24 March 2025. https://apnews.com/article/thailand-paetongtarn-thaksin-confidence-vote-4c4dd0be876b9df503b29b1bc06465f3.
  33. ↑ «Thai prime minister survives a challenge by rivals who say her father is pulling the strings». AP News (στα Αγγλικά). 26 Μαρτίου 2025. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2025.
  34. ↑ «Temple of Preah Vihear (Cambodia v. Thailand)». www.icj-cij.org. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2025.
Προκάτοχος
Πουμτάμ Ουετσαγιατσάι		 Πρωθυπουργός της Ταϊλάνδης
2024-2025		 Διάδοχος
τρέχων
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πεατονγκτάρν_Σιναουάτρα&oldid=11366428"