Μετάβαση στο περιεχόμενο

Παύλος Μυλωνάς (αρχιτέκτονας)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παύλος Μυλωνάς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Παύλος Μυλωνάς (Ελληνικά)
Γέννηση1915[1][2]
Αθήνα
Θάνατος21 Μαρτίου 2005 (90 ετών)
Αθήνα
Τόπος ταφήςΠρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[3]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Γαλλικά[4]
Αγγλικά[4]
Γερμανικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας
διδάσκων πανεπιστημίου
Οικογένεια
ΣύζυγοςΡαλλού Μάνου[5]
Τέκνα2
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Ακαδημίας Αθηνών

Ο Παύλος Μυλωνάς (Αθήνα, 1915 - 21 Μαρτίου 2005) ήταν αρχιτέκτονας και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.[6]

Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Μιλτιάδη Μυλωνά, μηχανικού και επιθεωρητή δημοσίων έργων, και της Έλλης Ζάννου, κόρης του δικηγόρου Κωνσταντίνου Ζάννου.[7] Απο την πλευρά του πατέρα του ήταν εγγονός του Κυριάκου Μυλωνά, ανηψιός του Αλέξανδρου Μυλωνά και πρωτος ξάδελφος του Γεωργίου Μυλωνά ενώ από την πλευρά της μητέρας του καταγόταν από την επιχειρηματική οικογένεια Ζάννου και ήταν ανηψιός του Δημητρίου Ζάννου, αδελφού της μητέρας του. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός και αρχιτέκτονας μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης την περίοδο 1945 - 1949.[8] Την περίοδο της κατοχής (1941 - 1945) είχε εργαστεί ως επιμελητής στην Αρχιτεκτονική Σχολή.[8]

Ακουλούθησε ακαδημαϊκή καριέρα εκλεγόμενος το 1956 τακτικός καθηγητής στην έδρα της Ρυθμολογίας στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1982 οπότε και αποχώρησε πια ως ομότιμος καθηγητής. Το 1976 δίδαξε και στο πανεπιστήμιο Columbia.[9] Το 1996 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα Αρχιτεκτονικής.[10] Το 1987 τιμήθηκε με το Αριστείον Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών ενώ το 2001 με τον τίτλο του επίτιμου μέλους του ICOMO.[9] Επίσης έχει χρηματίσει μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Με αυτή την ιδιότητα το 1958 πρότεινε την ανακήρυξη της Ύδρας ως προστατευόμενου μνημειακού συνόλου, το οποίο και πέτυχε το 1962.[9]

Παράλληλα με την ακαδημαϊκή σταδιοδρομία διατηρούσε αρχιτεκτονικό γραφείο μελετών. Σχεδίασε σημαντικά κτίρια μεταξύ των οποίων την Στρατιωτική Λέσχη Θεσσαλονίκης (1951), το Ξενοδοχείο Mont Parnes στην Πάρνηθα (1958 - 1961), την Εθνική Πινακοθήκη (1961 - 1969), το Ινστιτούτο Γκαίτε (1979 - 1982) κ.α.[8] Την περίοδο 1976 - 1984 ήταν υπεύθυνος για την αναστήλωση του ναού της Αναστάσεως και του Παναγίου Τάφου, στα Ιεροσόλυμα. Σχεδίασε επίσης την κρεμαστή σιδερένια πεζογέφυρα της Αγίας Παρασκευής στον ποταμό Πηνειό στην Κοιλάδα των Τεμπών (1960).[11] Σημαντικό μέρος του θεωρητικού του έργου καταλαμβάνει η έρευνά του για το Άγιο Όρος και για την νεοκλασσική αρχιτεκτονική του 19ου αιώνα στην Αθήνα.[7][8]

Απεβίωσε στην Αθήνα το 2005. Ήταν παντρεμένος με την περίφημη χορογράφο Ραλλού Μάνου και είχε αποκτήσει παιδιά.

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 115057934.
  2. 2,0 2,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. uk20231210225. Ανακτήθηκε στις 19  Φεβρουαρίου 2024.
  3. LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 23  Οκτωβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/1zcfjnck3nj2blv. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  4. 4,0 4,1 4,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. uk20231210225. Ανακτήθηκε στις 20  Φεβρουαρίου 2024.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 122910206. Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2022.
  6. Φωτογραφίες του Παύλου Μυλωνά, από το Μουσείο Μπενάκη
  7. 7,0 7,1 Τα νεοκλασικά του Παύλου Μυλωνά, από την εφημερίδα "Το Βήμα
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 Βιογραφικό Παύλου Μυλωνά, από το μουσείο Μπενάκη
  9. 9,0 9,1 9,2 Η Νεοκλασική Αθήνα του Παύλου Μυλωνά Αρχειοθετήθηκε 2013-06-18 στο Wayback Machine., από το περιοδικό του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος
  10. Λίστα με τα μέλη της Ακαδημίας Αθηνών Αρχειοθετήθηκε 2015-04-07 στο Wayback Machine., από την επίσημη ιστοσελίδα της Ακαδημίας Αθηνών
  11. Μυλωνάς Κ. (2007). «Παύλος Μ. Μυλωνάς». Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας.