Πατ Τζένινγκς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πατ Τζένινγκς

2018
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης6 Ιανουαρίου 1945 (1945-1945-06) (78 ετών)
Τόπος γέννησηςΝιούρι, Βόρεια Ιρλανδία
Ύψος1,83 μ.
ΘέσηΤερματοφύλακας
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1963–1964Γουότφορντ ΦΚ48(0)
1964–1977Τότεναμ Χότσπερ472(0)
1977–1985Άρσεναλ ΦΚ237(0)
1985–1986Τότεναμ Χότσπερ0(0)
1986Έβερτον ΦΚ0(0)
Σύνολο747(0)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1964–1986Βόρεια Ιρλανδία119(0)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Πάτρικ Άντονι «Πατ» Τζένινγκς (Patrick Antony "Pat" Jennings, γεννήθηκε 12 Ιουνίου 1945) είναι Βορειοϊρλανδός πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν στη θέση του τερματοφύλακα. Από το 1964 έως το 1986 υπερασπίσθηκε την εστία της Εθνικής Ομάδας της χώρας του, πραγματοποιώντας με αυτή συνολικά, 119 εμφανίσεις, γεγονός που τον καθιστά, μέχρις στιγμής ρέκορντμαν όλων των εποχών.[1][2] Από το 1986 μέχρι το 1990 ήταν κάτοχος και του ρεκόρ κόσμου με την ανωτέρω επίδοση.[3][4] Στις εκλογές της IFFHS ψηφίστηκε 13ος καλύτερος τερματοφύλακας του 20ού αιώνα.[5]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έπαιξε στη διάρκεια της εφηβείας του κατά σειρά στους συλλόγους Σάμροκ Ρόβερς και Νιούρι Τάουν. Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στη Γουότφορντ και έγινε αμέσως γνωστός για τις ικανότητές του ώστε έκανε και το ντεμπούτο του για την εθνική ομάδα της Βόρειας Ιρλανδίας στις 15 Απριλίου 1964 σε αγώνα για το Βρετανικό Εσωτερικό Πρωτάθλημα με την Ουαλία που έληξε με νίκη 3–2.[1]

Το 1964 ήρθε η μεταγραφή του στην Τότεναμ, όπου έμεινε για 13 χρόνια και γνώρισε τις μεγαλύτερες επιτυχίες του. Ακολούθησε καριέρα στην Άρσεναλ, επίσης θα με ιδιαίτερη επιτυχία. Έχει κερδίσει το Κύπελλο Αγγλίας και με τις δύο ομάδες, με την Τότεναμ το 1967[6] και με την Άρσεναλ το 1978–79.[7] Το 1972 κατέκτησε Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με τους «πετεινούς» (Τότεναμ), σκόραρε στη διοργάνωση του Charity Shield (1967) απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και αγωνίστηκε συνολικά σε συνολικά 590 αγώνες (τρίτος στην ιστορία του συλλόγου). Ονομάστηκε Football Writers ποδοσφαιριστής της χρονιάς το 1973 και PFA παίκτης της χρονιάς το 1976.[3][8] Με την Άρσεναλ έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1980 αλλά η ομάδα γνώρισε την ήττα από τη Βαλένθια.[7]

Ένας από τους λόγους που ήταν τόσο επιτυχημένος ήταν το μέγεθος των χεριών του - τα οποία ήταν τόσο μεγάλα όσο «ένα ζευγάρι δορυφορικών πιάτων» (ή περίπου). Τα «φτυάρια Λούργκαν» του, όπως ήθελε να λέει ο μάνατζερ Μπίλι Μπίγκαν τον βοήθησαν να βγάλει θεαματικές αποκρούσεις με το ένα χέρι που δεν φαινόταν εφικτές και είχε τη συνήθεια να χαλάει προσπάθειες επιθετικών, αποσπώντας την μπάλα από τον αέρα από μόνος του. Ήταν επίσης ο πρώτος που χρησιμοποίησε τη δύναμη των ποδιών του με εξόδους μακριά από το τέρμα, ενώ το 1967 σημείωσε και ένα γκολ από μακρινό λάκτισμα.[9]

Με την εθνική ομάδα της χώρας του συμμετείχε σε δύο τελικές φάσεις Παγκοσμίων Κύπελλων, έχοντας καθοριστικό ρόλο στην πρόκριση της ομάδας στα προημιτελικά[10] και το 1982 και το 1986 χωρίς να γνωρίσει επιτυχία (αποκλεισμός στην πρώτη φάση). Στα 41 του χρόνια στον τελευταίο αγώνα πριν τη διοργάνωση του 1986, στις 24 Μαΐου σε φιλική συνάντηση με το Μαρόκο έκανε την 116η συμμετοχή του για την εθνική ομάδα της χώρας του,[1] καταρρίπτοντας το ρεκόρ κόσμου που είχε μέχρι τότε ο Σουηδός Μπγιορν Νόρντκβιστ (σύμφωνα με τα τότε στοιχεία της FIFA). Διατήρησε το ρεκόρ μέχρι το 1990 όταν ένας άλλος Βρετανός τερματοφύλακας, ο Πίτερ Σίλτον το πήρε. Ήταν επίσης ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που είχε αγωνιστεί σε Παγκόσμιο Κύπελλο με τον τελευταίο αγώνα (12 Ιουνίου) την ημέρα των 41ων γενεθλίων του με αντίπαλο τη Βραζιλία καταρρίπτοντας το ρεκόρ του Ντίνο Τζοφ από την προηγούμενη διοργάνωση.[9][11][12] Κατέχει ακόμα το παγκόσμιο ρεκόρ συμμετοχών σε πολλαπλά Παγκόσμια Κύπελλα (συμπεριλαμβανομένων των προκριματικών σταδίων), έξι συνολικά - 1966, 1970, 1974, 1978, 1982, 1986.[4][13] Στην 23ετή σταδιοδρομία του ξεπέρασε τις 1.000 επίσημες εμφανίσεις (τουλάχιστον 1.205).[14] Από αυτές οι 709 είναι σε αγώνες πρωταθλήματος πρώτης κατηγορίας.[15]

Μετά την αποχώρησή του, ο εργάστηκε ως προπονητής τερματοφυλάκων. Έχει εργαστεί στην Τότεναμ με αυτή την ιδιότητα από το 1993. Το 2003 εισήχθη στο αγγλικό ποδοσφαιρικό Hall of Fame σε αναγνώριση των δεξιοτήτων που επέδειξε στο αγγλικό πρωτάθλημα.[4] Είναι τιμημένος με τον Βρετανικό τίτλο OBE.[16] Καριέρα στην ίδια θέση ακολούθησε κι ο γιος του, Πατ Τζένινγκς Τζούνιορ.

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τότεναμ

  • Κύπελλο FA : 1966–67
  • Λιγκ Καπ (2) : 1970–71, 1972–73
  • FA Charity Shield : 1967
  • Κύπελλο UEFA : 1971–72

Άρσεναλ

  • Κύπελλο FA : 1978–79

Ατομικές διακρίσεις

  • FWA ποδοσφαιριστής της χρονιάς : 1972–73
  • Παίκτης της Χρονιάς Παικτών PFA : 1975–76
  • PFA Καλύτερη ομάδα της χρονιάς (2) : 1973–74, 1975–76
  • FWA Tribute Award : 1986
  • Football League 100 θρύλοι: 1998
  • IFFHS : 13ος καλύτερος τερματοφύλακας του 20ού αιώνα
  • Αίθουσα φήμης αγγλικού ποδοσφαίρου : 2003

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Patrick "Pat" Jennings - Century of International Appearances». Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2020. 
  2. «ALL-TIME GREATEST NORTHERN IRELAND SQUAD». Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2021. 
  3. 3,0 3,1 «Pat Jennings : PFA Footballer of the Year 1976». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2020. 
  4. 4,0 4,1 4,2 «Pat Jennings». Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2020. 
  5. «IFFHS' Century Elections». Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2020. 
  6. «Pat Jennings - 40 years, two Bills... and Watford». Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2020. 
  7. 7,0 7,1 «Pat Jennings». Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2020. 
  8. «Every player to have won PFA Player of the Year». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2023. 
  9. 9,0 9,1 «GOALKEEPING GREATS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2021. 
  10. «UEFA : Saving grace: Europe's favourite goalkeepers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2021. 
  11. «Τα δέκα… γερόντια που έχουν παίξει Μουντιάλ». Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021. 
  12. «WORLD CUP RECORDS (Part 1) - THE OLDEST PLAYERS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2022. 
  13. «IFFHS STATISTICS - THE PLAYERS WITH THE MOST WORLD CUP CAMPAIGNS». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2022. 
  14. «Thousand Matches - Patrick Jennings - Additional Data». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2022. 
  15. «IFFHS WORLD RANKINGS - MOST LEAGUE GAMES». Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2022. 
  16. «"England – Players Awards"». Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]