Πατριωτική Συμμαχία
Πατριωτική Συμμαχία | |
---|---|
Πρόεδρος | Δημήτρης Ζαφειρόπουλος |
Ίδρυση | 2004 |
Διάλυση | 2007 |
Συγχώνευση των | Χρυσή Αυγή κ.ά. |
Ιδεολογία | Εθνικισμός Αντικομμουνισμός Ευρωσκεπτικισμός |
Πολιτικό φάσμα | Ακροδεξιά[1] |
Ευρωπαϊκή προσχώρηση | Ευρωπαϊκό Εθνικό Μέτωπο |
Χρώματα | Μπλε |
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας Πολιτικά κόμματα Εκλογές |
Η Πατριωτική Συμμαχία (ΠΑΤΡΙ.Σ.) ήταν ακροδεξιό ελληνικό πολιτικό κόμμα. Ιδρύθηκε το 2004 από οργανώσεις και προσωπικότητες του εθνικιστικού χώρου. Έπαυσε τη λειτουργία του το 2007.
Η Πατριωτική Συμμαχία ήταν μέλος του Ευρωπαϊκού Εθνικού Μετώπου.[2]
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 21 Απριλίου 2004, επέτειο του πραξικοπήματος του 1967, η Χρυσή Αυγή, πρώην μέλη του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και μικρότερες ακροδεξιές οργανώσεις ανακοίνωσαν την ίδρυση της Πατριωτικής Συμμαχίας. Στο εγχείρημα συμμετείχαν και προσωπικότητες του εθνικιστικού χώρου όπως ο Γιάννης Σχοινάς από το Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα και ο πρώην ευρωβουλευτή της Εθνικής Πολιτικής Ενώσεως, Σπύρος Ζουρνατζής.[3] Η Πατριωτική Συμμαχία αποσκοπούσε στη σύγκλιση εθνικοσοσιαλιστών και φιλοχουντικών δυνάμεων[4] και εμφανιζόταν ως διάδοχος της Χρυσής Αυγής.[3] Τα τρία από τα εννιά γραφεία της ήταν γραφεία της Χρυσής Αυγής, τα κεντρικά γραφεία της Αθήνας στέγαζαν το βιβλιοπωλείο της οργάνωσης,[5] ενώ επικεφαλής της ήταν ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος, στέλεχος της Χρυσής Αυγής[3] και εκδότης της εφημερίδας Ελεύθερος Κόσμος.[4]
Το κόμμα συμμετείχε στις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2004, όπου έλαβε 10.618 ψήφους (0,17%).[6]
Στις 18-19 Δεκεμβρίου 2004 πραγματοποιήθηκε το 1ο Συνέδριο του κόμματος. Τις εργασίες του συνεδρίου παρακολούθησαν στελέχη της ιταλικής Κοινωνική Εναλλακτική και του νεοναζιστικού Εθνικοδημοκρατικού Κόμματος Γερμανίας.[3]
Το 2005, ο Γενικός Γραμματέας της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος, ανακοίνωσε την παύση των αυτόνομων πολιτικών δραστηριοτήτων της οργάνωσης[7] και διακόπηκε η κυκλοφορία της ομώνυμης εφημερίδας,[5] προβάλλοντας ως λόγο την ενίσχυση της Πατριωτικής Συμμαχίας.[7] Ωστόσο, τον Ιανουάριο του 2007, η Χρυσή Αυγή απέσυρε την υποστήριξή της στην Πατριωτική Συμμαχία, η οποία έπαυσε τη δράση της, καθώς ο Ζαφειρόπουλος συστρατεύτηκε με τους νοσταλγούς της δικτατορίας που φιλοξενούνταν στον Ελεύθερο Κόσμο.[8] Η Χρυσή Αυγή ισχυρίστηκε πως η Πατριωτική Συμμαχία ξεκίνησε ως ένας εθνικιστικός φορέας και πως τελικά η συνεργασία με διάφορες προσωπικότητες, άσχετες μέχρι εκείνη τη στιγμή με την οργάνωση, οδήγησαν στην εξαγωγή ενός θολού ιδεολογικοπολιτικού τοπίου, το οποίο έπρεπε να παύσει.[εκκρεμεί παραπομπή]
Αποτελέσματα εκλογών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες | Θέση | Ομάδα |
---|---|---|---|---|---|---|
2004 | Δημήτρης Ζαφειρόπουλος | 10.618 | 0,17% | 0 / 24
|
17η | - |
Κομματικά έντυπα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Πατριωτική Συμμαχία εξέδιδε την εφημερίδα Ελεύθερος Κόσμος.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ψαρράς, Δημήτρης (2012). Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής: Ντοκουμέντα από την ιστορία και τη δράση μιας ναζιστικής ομάδας. Αθήνα: Πόλις.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Χορεύοντας με τη σκληρή ακροδεξιά... Αρχειοθετήθηκε 2013-09-15 στο Wayback Machine. Καθημερινή
- ↑ Ο ΙΟΣ (25-09-2005). «Καλοκαίρι με τον Αδόλφο». Ελευθεροτυπία. http://www.iospress.gr/ios2005/ios20050925.htm. Ανακτήθηκε στις 19-08-2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Βασίλης Νέδος (11-09-2005). «Το κλούβιο «αβγό του φιδιού»». Το Βήμα. http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=168197. Ανακτήθηκε στις 07-03-2014.
- ↑ 4,0 4,1 Ψαρράς 2012, σελ. 154
- ↑ 5,0 5,1 Ο ΙΟΣ (13-05-2006). «Το δίκροκο αβγό του φιδιού». Ελευθεροτυπία. http://www.iospress.gr/mikro2006/mikro20060513.htm. Ανακτήθηκε στις 24-08-2014.
- ↑ «Υπουργείο Εσωτερικών - Αποτελέσματα Ευρωεκλογών 2014». Υπουργείο Εσωτερικών. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2014.
- ↑ 7,0 7,1 (Αγγλικά) Irene Koutelou, Former Junta leaders form alliance with Nazis, περιοδικό Searchlight, τεύχη 343-354, Anti-Nazi Initiative: Αθήνα, 2004, σελ. 34
- ↑ Ψαρράς 2012, σελ. 163-4