Παρεκκλήσιο της Μητέρας του Λυτρωτή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παρεκκλήσιο της Μητέρας του Λυτρωτή
Είδοςπαρεκκλήσιο
Διοικητική υπαγωγήΡώμη
ΧώραΒατικανό και Ιταλία

Το Παρεκκλήσιο της Μητέρας του Λυτρωτή, ιταλ./λατιν. Capella Redemptoris Mater, προηγουμένως γνωστό ως Παρεκκλήσιο της Ματθίλδης, είναι ένα ρωμαιο-καθολικό παρεκκλήσιο στον 2ο όροφο του Αποστολικού Παλατιού στο Βατικανό. Τοποθετημένο μόλις έξω από τη θύρα των παπικών διαμερισμάτων, το παρεκκλήσιο είναι αξιοσημείωτο για τα ποικίλα ψηφιδωτά του, όμοια με τα έργα της πρώιμης Βυζαντινής περιόδου και χρησιμοποιείται αποκλειστικά από τον πάπα.

Το κόστος της ανακαίνισής του ήταν δώρο το 1996 από τον Σύλλογο των Καρδιναλίων στην επέτειο των 50 ετών από την χειροτονία σε ιερέα του πάπα Ιωάννη-Παύλου Β΄ (1987-2005). Ο τωρινός Αποστολικός Ιεροκήρυκας, Καπουτσίνος αδελφός, πατήρ Ρανιέρο Κανταλαμέσα συνήθως προεδρεύει των ομιλιών στο παρεκκλήσιο, που χρησιμοποιούσε περιστασιακά ο πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄ (2005-2013).

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το παρεκκλήσιο αρχικά ονομαζόταν της Ματθίλδης, αλλά μετονομάστηκε κατ' αίτηση του πάπα Ιωάννη Παύλου Β΄ το 1987. Την εποχή εκείνη συνέπεσε οι παραδόσεις των Ανατολικών Καθολικών Εκκλησιών να γίνουν πιο έντονες μέσα στην Εκκλησία, όπως περιγράφεται στο βιβλίο Λειτουργία των ανατολικών χριστιανών στη Ρώμη το έτος της Μαρίας 1987-88. Οι ανακαίνιση άρχισε στα τέλη του 1996 και αφιερώθηκε από τον Ιωάννη-Παύλο Β΄ στις 4 Νοεμβρίου 1999.

Ο πάπας θεώρησε το παρεκκλήσιο ως ένα οικουμενικό σύμβολο για τις διάφορες ανατολικές και Δυτικές εκκλησίες, που ενώνονται (unite) στην παπωσύνη. Σημείωσε ότι το παρεκκλήσιο έχει μία ειδική οικουμενική αξία και υπηρετεί ως μία σημαντική παρουσία της Ανατολικής παράδοσης στο Βατικανό. Ο σχεδιαστής του εικονογραφικού προγράμματος των ψηφιδωτών είναι ο καθηγητής Ολέγκ Ουλυάνοφ.

Ο πρώτος τοίχος είναι καμωμένος από έναν Ορθόδοξο καλλιτέχνη της Ρωσίας, τον Αλεξάντερ Κορνούκοφ. Η εργασία του συνίσταται από μία παραδοσιακή απόδοση της Θεοτόκου και της Αγίας Τριάδος, όπως συχνά παρίσταται στην Ανατολική Ορθοδοξία και της Ανατολικές Καθολικές εκκλησίες. Οι άλλοι τρεις τοίχοι ολοκληρώθηκαν με ένα πιο σύγχρονο σχέδιο και ποικίλες βιβλικές σκηνές, που τελείωσε ο Σλοβένος Ιησουΐτης ιερέας Μάρκο-Ιβάν Ρούπνικ. Υπάρχει επίσης ένα μεγάλο ψηφιδωτό της Ευλογημένης Παρθένου Μαρίας ως μητέρας του Λυτρωτή στον πρώτο κεντρικό τοίχο, που ιδιαίτερα ζητήθηκε και θαυμάστηκε από τον Ιωάννη-Παύλο Β΄.

Το 2005 η Αγία Έδρα, με την οικονομική βοήθεια των Ιπποτών του Κολόμβου, έδωσε μία πανοραμική 3-Διάστατη περιήγηση του παρεκκλησίου στο διαδίκτυο, επιτρέποντας σε προσκυνητές που δεν ταξίδευσαν να δουν το παρεκκλήσιο από τον επίσημο ιστότοπο του Βατικανού.

Το παρεκκλήσιο της Μητέρας του Λυτρωτή λειτούργησε επίσης ως έμπνευση για το παρεκκλήσιο των Ιπποτών του Κολόμβου στο Νιού Χέιβεν του Κοννέκτικατ των ΗΠΑ. Ο ανώτερος ιππότης του Τάγματος, Καρλ Α. Άντερσον, προσκάλεσε τον πατέρα Μάρκο-Ιβάν Ρούπνικ, δημιουργό των αυθεντικών μωσαϊκών της Μητέρας του Λυτρωτή (ο οποίος είχε επίσης συνεισφέρει στο ιερό της Ημετέρας Κυρίας της Λούρδης και στη βασιλική της πόλης Σαν Τζοβάννι Ροτόντο) να δημιουργήσει όμοια ψηφιδωτά για την οργάνωση της αδελφότητας.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • The Secrets of the Vatican’s New Sistine Chapel: The Redemptoris Mater Chapel, Marcianum Press, 2008; ISBN 978-88-89736-58-6, 319pp., 42 colour plates