Παραλία Λυγιάς Ηλείας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°49′54.16″N 21°08′30.55″E / 37.8317111°N 21.1418194°E / 37.8317111; 21.1418194 Για συνώνυμους οικισμούς δείτε τα λήμματα: Παραλία (αποσαφήνιση)
Για συνώνυμους οικισμούς στην Ηλεία δείτε: Παραλία Ηλείας

Παραλία
Παραλία is located in Greece
Παραλία
Παραλία
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΔυτικής Ελλάδας
Περιφερειακή ΕνότηταΗλείας
ΔήμοςΠηνειού
Δημοτική ΕνότηταΒαρθολομιού
Γεωγραφία
Υψόμετρο2
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας27050
Τηλ. κωδικός+30 26230

Η Παραλία Λυγιάς ή Παραλία Γλύφας είναι μικρός παραθαλάσσιος οικισμός της Ηλείας στην Περιφερειακή Ενότητα Ηλείας σε υψόμετρο 2 μέτρα[2].

Γεωγραφία - Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Παραλία βρίσκεται στα δυτικά παράλια της Πελοποννήσου, στο βόρειο άκρο του Χελωνίτη κόλπου και σε απόσταση 8,5 χλμ. Β. από το Βαρθολομιό και 14 χλμ. Δ.-ΝΔ. από τη Γαστούνη (έδρα του δήμου) και 3 χλμ. Ν.-ΝΔ. από τη Λυγιά. Η παραλία της είναι αμμώδης με διάφανα νερά και με αρκετά μικρά ξενοδοχεία και τουριστικά καταλύματα (κάμπινγκ, ενοικιαζόμενα). Στην ανατολική άκρη υπάρχει μικρό λιμανάκι του ναυτικού ομίλου της περιοχής και στη συνέχεια δίπλα στην ακτογραμμή το τεχνητό δάσος της Γλύφας.[3]

Ως ξεχωριστός οικισμός αναφέρεται επίσημα για πρώτη φορά το 1971 να απογράφεται στην τότε κοινότητα Λυγιάς.[4] Σύμφωνα με το Σχέδιο Καλλικράτης μαζί με τη Λυγιά, το Αρκούδι, τη Γλύφα και το Ιονικό αποτελούν την τοπική κοινότητα Λυγιάς που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Βαρθολομιού του Δήμου Πηνειού και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 85 κατοίκους[5].

Σημείωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον ίδιο δήμο και νότια του Βαρθολομιού υπάρχει ο οικισμός Θίνες ο οποίος μέχρι το 2001 ονομαζόταν Παραλία Θινών.[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. «Παραλία ΗΛΕΙΑΣ, Δήμος ΠΗΝΕΙΟΥ | buk.gr». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2020. 
  3. «Δήμος Πηνειού». www.dimospineiou.gov.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2020. 
  4. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2020. 
  5. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10735 (σελ. 261 του pdf)
  6. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2020.