Παντόλφο Γ΄ Μαλατέστα
| Παντόλφο Γ΄ Μαλατέστα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 2 Ιανουαρίου 1370[1] Παπικά Κράτη |
| Θάνατος | 3 Οκτωβρίου 1427[1] Φάνο[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Δουκάτο του Μιλάνου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κοντοτιέρος[1] |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Μαλατέστα Νοβέλλο Γκαλεότο Ροβέρτος Μαλατέστα Σιγισμόνδος Παντόλφο Μαλατέστα |
| Γονείς | Γκαλεότο Α΄ Μαλατέστα[1] και Gentile da Varano[1] |
| Οικογένεια | Οίκος των Μαλατέστα[1] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Lord (1385–1427) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Παντόλφο Γ΄, ιταλ.: Pandolfo III Malatesta (π. 1369 - 3 Οκτωβρίου 1427) από τον Οίκο των Μαλατέστα ήταν Ιταλός κοντοτιέρος και κύριος του Φάνο.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
_-_BEIC_6347239.jpg)
Ήταν ο δεύτερος γιος του Γκαλεότο Α΄ Μαλατέστα. Μετά το τέλος του τελευταίου, τα εδάφη των Μαλατέστα διαιρέθηκαν: έλαβε το Φάνο, ενώ τα αδέλφια του Κάρλο Α΄, Ανδρέας και Γκαλεότο Νοβέλλο κληρονόμησαν το Ρίμινι, την Τσεζένα και τη Σέρβια, αντίστοιχα. Οι γιοι του Γκαλεότο Α΄ εκπαιδεύτηκαν από ανθρωπιστές, όπως ο Τζιάκομο Αλεγκρέτι και ο διάσημος Φραντσέσκο Φίλελφο.
Ο Παντόλφο ξεκίνησε την καριέρα του ως κοντοτιέρου σε ηλικία 18 ετών, οδηγώντας μία ομάδα τραμπούκων (masnadieri) που λεηλάτησε την Τοσκάνη. Το 1388 ανέλαβε μία κοντότα από τη Βενετία εναντίον της οικογένειας Καραρέζι της Πάντοβας. Το 1393 πολέμησε με τον Ανδρέα ενάντια στους Ορντελάφι του Φορλί, αλλά η κατάληψη του Τόντι και του Νάρνι, που τότε ήταν μέρος των γειτονικών Παπικών Κρατών, προκάλεσε τον αφορισμό του από τον πάπα Βονιφάτιο Θ΄. Αργότερα του δόθηκε άφεση (χάρη), και πολέμησε εναντίον των Βισκόντι του Μιλάνου σε μία Ένωση (Lega) υποστηρίζοντας τον Φραντσέσκο Α΄ Γκονζάγκα κυβερνήτη της Μάντοβα.
Στη συνέχεια ο Παντόλφο Γ΄ πήγε για σταυροφορία στους Αγίους Τόπους, επιστρέφοντας το 1402. Προσλήφθηκε από τον Τζιαν-Γκαλεάτσο Βισκόντι μαζί με τον αδελφό του Aνδρέα, πολέμησε στη νικηφόρα μάχη του Καζαλέκιο εναντίον της Μπολόνια και στη συνέχεια ονομάστηκε κυβερνήτης αυτής της πόλης. Μετά το τέλος του Τζιαν-Γκαλεάτσο ενήργησε ως σύμβουλος της χήρας του Αικατερίνης Βισκόντι. Εκμεταλλεύτηκε αυτή τη θέση, καθώς και άλλες κοντότες από τα Ιταλικά κράτη, για να διευρύνει τη μικρή του κυριότητα και να λεηλατήσει γειτονικά κράτη και πόλεις (όπως το Τρέτσο και το Κόμο το 1403, ακολουθούμενο από την Μπρέσια το 1404, την οποία έλαβε από τους Βισκόντι αντί της οφειλόμενης από αυτούς πληρωμής του των 200.000 δουκάτων και το Μπέργκαμο το 1407).
Το 1413 έγινε αρχιστράτηγος (capitano generale) των Βενετικών στρατευμάτων και πολέμησε εναντίον του βασιλιά Σιγισμούνδου της Ουγγαρίας. Μία νίκη στο Ούντινε και μία επιδέξια υποχώρηση, του έδωσαν ένα παλάτσο στη Βενετία και τον τίτλο του δούκα της Κρήτης, τον οποίο αρνήθηκε. Ωστόσο τα εδάφη του στη Λομβαρδία δέχθηκαν σύντομα επίθεση από τον Φραντσέσκο Μπουσόνε, κοντοτιέρο του νέου δούκα των Βισκόντι, Φιλίππο-Μαρία και του δόθηκε ένας ισχυρός στρατός. Ο Παντόλφο Γ΄ έχασε το Μπέργκαμο και την Μπρέσια το 1421. Το 1424 κατά τη διάρκεια του Α΄ Πολέμου στη Λομβαρδία, ο στρατός της Φλωρεντίας με επικεφαλής τους αδελφούς Μαλατέστα (με 10.000 ιππείς και 3.000 πεζούς) ηττήθηκε σοβαρά στη μάχη της Ζαγονάρα. Ο Κάρλο Α΄ αιχμαλωτίστηκε και ο Παντόλφο κατέφυγε στην Τσεζένα με μερικούς άνδρες στα όπλα. Ως εκ τούτου, έχασε την Ίμολα και τη Φαέντσα από τους Βισκόντι, αλλά κατάφερε να κρατήσει το Φάνο χάρη στη μεσολάβηση του πάπα Mαρτίνου Ε΄.
Τα επόμενα χρόνια ο Παντόλφο Γ΄ αφιερώθηκε στις ανθρωπιστικές σπουδές και στον εξωραϊσμό της πόλης του.
Ο Παντόλφο Γ΄ απεβίωσε στο Φάνo το 1427 και τάφηκε στην εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου στο Φάνο. Ο τάφος κτίστηκε από τον νόθο γιο του, Σιγισμόνδο-Παντόλφο, έναν από τους πιο εξαιρετικούς κοντοτιέρους του 15ου αι. Ο άλλος γιος του Ντομένικο Νοβέλο ήταν κύριος της Τσεζένα από το 1429 έως το 1456.
Oικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Είχε τέκνα:
- Σιγισμόνδος-Παντόλφο 1417-1468, κοντοτιέρος, κύριος των Ρίμινι και Φάνο.
- Ντομένικο Νοβέλλο 1418-1465, κοντοτιέρος.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Rendina, Claudio (1994). I capitani di ventura. Rome: Newton Compton.
Eξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Σελίδα στο www.condottierieridiventura.it (in Italian)
Παραπομπές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 2007. pandolfo-malatesta. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022.
|