Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους
Ρητό στα ελληνικάΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ (αρχαία ελληνικά)
ΤύποςΔημόσιο πανεπιστήμιο
Ίδρυση1410–1413[1]
Προϋπολογισμός£286.6 εκατομμύρια (2020–21)
ΠρύτανηςΜένζις Κάμπελ
Ακαδημαϊκό προσωπικό1.230
Φοιτητές10.535 (2019/20)
Προπτυχιακοί8.470 (2019/20)
Μεταπτυχιακοί2.065 (2019/20)
ΤοποθεσίαΣαιντ Άντριους, Σκωτία, Ηνωμένο Βασίλειο
Ιστότοποςhttp://www.st-andrews.ac.uk/

Το Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους (αγγλ. University of St Andrews, λατιν. Universitas Sancti Andreae apud Scotos) είναι δημόσιο πανεπιστήμιο στη μικρή πόλη Σαιντ Άντριους της Σκωτίας. Είναι το αρχαιότερο πανεπιστήμιο της Σκωτίας και το τρίτο αρχαιότερο της Μεγάλης Βρετανίας αλλά και ολόκληρου του αγγλόφωνου κόσμου (μετά τα πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Κέμπριτζ). Ιδρύθηκε μεταξύ του 1410 και του 1413, όταν ο Πάπας της Αβινιόν Βενέδικτος ΙΓ΄ εξέδωσε μία παπική βούλλα σε μία μικρή ιδρυτική ομάδα Αυγουστινιανών ιερομονάχων.

Το Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους αξιολογήθηκε το 2013 ως το τέταρτο καλύτερο πανεπιστήμιο στο Ηνωμένο Βασίλειο από τον Guardian University Guide και τον Times Good University Guide το 2014[2]. Το Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του κατατάχθηκε δεύτερο στο Ηνωμένο Βασίλειο μετά από αυτό του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ[3]. Αντίστοιχα, το Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους απαιτεί την τρίτη υψηλότερη βαθμολογία για εισαγωγή ανάμεσα σε όλα τα βρετανικά ΑΕΙ[4].

Το πανεπιστήμιο κυριαρχεί στη ζωή της μικρής ιστορικής πόλεως του Σαιντ Άντριους: Κατά την περίοδο των μαθημάτων, πάνω από το 1/3 του πληθυσμού της είναι είτε φοιτητές, είτε εργαζόμενοι σε αυτό[5]. Το σώμα των φοιτητών είναι αξιοσημείωτα πολυεθνικό: πάνω από το 30% αυτών προέρχεται από 100 και πλέον ξένες χώρες, με το 15% από τη Β. Αμερική[6]. Είναι επίσης γνωστό για τη διατήρηση ποικίλων φοιτητικών εθίμων και άλλων παραδόσεων[7].

Πέντε απόφοιτοι του Πανεπιστημίου έχουν τιμηθεί με Βραβείο Νόμπελ: δύο με Νόμπελ Χημείας και από ένας με Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής, Νόμπελ Ειρήνης και Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ίδρυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά μία έννοια, το Πανεπιστήμιο ιδρύθηκε το 1410, όταν μία μικρή ομάδα Αυγουστινιανών ιερομονάχων, που είχαν εκδιωχθεί από τη Σορβόνη εξαιτίας του Σχίσματος της Αβινιόν, και από τα πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Κέμπριτζ εξαιτίας των πολέμων Αγγλίας-Σκωτίας, ίδρυσαν μία εταιρεία ανώτερων σπουδών στο Σαιντ Άντριους, που προσέφερε μαθήματα-διαλέξεις στη θεολογία, τη λογική, τη φιλοσοφία και τη νομική. Μία «χάρτα» προνομίων δόθηκε στην εταιρεία αυτή από τον επίσκοπο της πόλεως, τον Ερρίκο Γουόρντλω (Henry Wardlaw), στις 28 Φεβρουαρίου 1411. Στη συνέχεια ο Γουόρντλω ζήτησε και πέτυχε να εκχωρήσει ο Αντίπαπας Βενέδικτος ΙΓ΄ στη σχολή «στάτους» πανεπιστημίου εκδίδοντας μία σειρά από παπικές βούλλες, στις 28 Αυγούστου 1413. Πολύ αργότερα, ο βασιλιάς Ιάκωβος Ε΄ της Σκωτίας εκδήλωσε τη στήριξή του με την εκχώρηση βασιλικού καταστατικού (royal charter) το 1532[8][9]. Το κολέγιο θεολογίας και «τεχνών» (ανθρωπιστικών επιστημών) του πανεπιστημίου, με το όνομα «Κολέγιο του Αγίου Ιωάννου» (St John's College) ιδρύθηκε το 1418[10]. Δύο ακόμα κολέγια, του «Αγίου Σωτήρος» (St Salvator's College) και του «Αγίου Λεονάρδου» (St Leonard's College), ιδρύθηκαν το 1450 και το 1511 αντιστοίχως. Το Κολέγιο του Αγίου Ιωάννου επανιδρύθηκε από τον καρδινάλιο Τζέιμς Μπήτον (James Beaton) με το νέο όνομα «Κολέγιο της Αγίας Μαρίας» (St Mary's College) το 1538 για τη σπουδή της θεολογίας και της νομικής επιστήμης. Με την επίσημη αποχώρηση της Σκωτίας από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία το 1560, το κολέγιο μετατράπηκε αμέσως σε ίδρυμα διδασκαλίας των προτεσταντών κληρικών[11]. Ορισμένα από τα πανεπιστημιακά κτίσματα αυτής της περιόδου χρησιμοποιούνται ακόμα σήμερα, όπως το Παρεκκλήσιο του Αγίου Σωτήρος, το παρεκκλήσιο του Κολεγίου του Αγίου Λεονάρδου και τα κτήρια του τετραπλεύρου του Κολεγίου της Αγίας Μαρίας. Εκείνη την εποχή, η διδασκαλία ήταν κυρίως θρησκευτικής φύσεως και γινόταν από κληρικούς του καθεδρικού ναού της πόλεως.

Εξέλιξη και κρίση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τον 17ο και τον 18ο αιώνα το πανεπιστήμιο βρέθηκε συχνά στο επίκεντρο πολιτικών και θρησκευτικών αναταραχών. Σε μία ιδιαίτερα οξεία οικονομική ύφεση το 1747, έντονα οικονομικά προβλήματα κατέληξαν στη διάλυση του Κολεγίου του Αγίου Λεονάρδου, του οποίου η περιουσία και το προσωπικό συγχωνεύθηκαν με αυτά του Κολεγίου του Αγίου Σωτήρος και σχημάτισαν το «Ηνωμένο Κολέγιο του Σαιντ Άντριους». Εξάλλου, μετά την ένωση της Σκωτίας με την Αγγλία, το πανεπιστήμιο παρήκμασε, καθώς οι καλύτεροι και οι πλουσιότεροι φοιτητές στέλνονταν πλέον από τους γονείς τους στα πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Κέμπριτζ. Σε όλο τον 18ο αιώνα οι αριθμοί των φοιτητών στο Σαιντ Άντριους ήταν πολύ μικροί, π.χ. κατά την επίσκεψή του στο πανεπιστήμιο το 1773 ο Σάμιουελ Τζόνσον, βρήκε ένα ίδρυμα με λιγότερους από 100 φοιτητές, που βρισκόταν κατά τη γνώμη του, σε σταθερή παρακμή. Το περιέγραψε ως «αγωνιζόμενο για την επιβίωσή του»[12]. Η φτώχεια της Σκωτίας εκείνη την περίοδο έβλαψε επίσης το ίδρυμα, καθώς ελάχιστοι ήταν ικανοί να το στηρίξουν ως ευεργέτες, ενώ η κρατική υποστήριξη ήταν εκτός συζητήσεως.

Η νεότερη περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Παρεκκλήσιο του Αγίου Σωτήρος το 1843

Κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ο αιώνα αυξήθηκε η πίεση να ανοίξουν τα πανεπιστήμια για τις γυναίκες[13]. Το 1876 η σύγκλητος του Πανεπιστημίου του Σαιντ Άντριους απεφάσισε να επιτρέψει σε γυναίκες να εκπαιδευθούν στο ίδρυμα μέχρι επίπεδο παρόμοιο του σημερινού μάστερ, στις ανθρωπιστικές επιστήμες, ένα πρόγραμμα που αποκλήθηκε «Lady Literate in Arts» (L.L.A.). Οι φοιτήτριες έπρεπε να περάσουν 5 μαθήματα στο κανονικό επίπεδο και ένα με «άριστα» (honours level), και αυτό τους έδινε το δικαίωμα να πάρουν τίτλο σπουδών από το Πανεπιστήμιο. Η γενική εισδοχή γυναικών στα πανεπιστήμια της Σκωτίας ισότιμα με τους άνδρες έγινε το 1889. Με αυτό το καθεστώς, η Agnes Forbes Blackadder έγινε η πρώτη γυναίκα που απεφοίτησε από το Σαιντ Άντριους τον Οκτώβριο του 1894, παίρνοντας μάστερ στις ανθρωπιστικές επιστήμες.

Μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα το Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους προσέφερε μία παραδοσιακή εκπαίδευση βασισμένη στις κλασικές γλώσσες, τη θεολογία και τις φιλοσοφικές σπουδές, και καθυστέρησε να αγκαλιάσει πιο πρακτικές σπουδές, όπως στις επιστήμες και στην ιατρική, οι οποίες γίνονταν πιο δημοφιλείς σε άλλα πανεπιστήμια. Ανταποκρινόμενο στην ανάγκη για εκσυγχρονισμό, και προκειμένου να αυξήσει τον αριθμό των φοιτητών και να απαλύνει τα οικονομικά του προβλήματα, το πανεπιστήμιο συγχωνεύθηκε το 1897 με το Πανεπιστήμιο του Ντάντη, ένα ΑΕΙ που εστίαζε στις θετικές επιστήμες και στην ιατρική.

Μετά από αυτή την εξέλιξη, τα διάφορα προβλήματα του Σαιντ Άντριους γενικώς υπεχώρησαν. Μέχρι το 1967, πολλοί φοιτητές που έπαιρναν πτυχίο από το Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους είχαν στην πραγματικότητα περάσει το μεγαλύτερο μέρος των σπουδών τους στο Ντάντη.

Καθώς προχωρούσε ο 20ός αιώνας, άρχισε να γίνεται όλο και πιο δημοφιλές στις ανώτερες τάξεις της Σκωτίας να στέλνουν τα παιδιά τους στο αρχαιότερο ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας, με αποτέλεσμα τη γρήγορη αύξηση του φοιτητικού πληθυσμού του πανεπιστημίου. Αυτή η αναζωογόνηση συνεχίσθηκε μέχρι τις ημέρες μας.

Το 1967 η ένωση με το Πανεπιστήμιο του Ντάντη έληξε. Μετά από αυτό, το Σαιντ Άντριους έχασε τη δυνατότητα να δίνει πτυχία σε πολλούς τομείς, όπως η νομική, τα λογιστικά, η οδοντιατρική και οι επιστήμες μηχανικού, αλλά και η ιατρική. Ωστόσο, το ίδρυμα ευδοκίμησε με άλλους τρόπους.

Το 1972 το Κολέγιο του Αγίου Λεονάρδου άλλαξε το καταστατικό του και έγινε μεταπτυχιακό ινστιτούτο[14].

Το πανεπιστήμιο είχε ισχυρούς ιστορικούς δεσμούς με τις ΗΠΑ και αρκετοί εξέχοντες Αμερικανοί σκωτσέζικης καταγωγής είχαν κάποια σχέση με αυτό, με σημαντικότερο τον Άντριου Κάρνετζι, που εκλέχθηκε από τους φοιτητές rector και θεσμοθέτησε μία ομώνυμη υποτροφία εκεί. Αλλά και τρεις από τους υπογράψαντες τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ είχαν παρακολουθήσει ή είχαν τίτλο από το Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους, οι Τζέιμς Ουίλσον, Τζων Γουίδερσπουν και Βενιαμίν Φραγκλίνος.

Οι αμερικανικοί δεσμοί του ιδρύματος συνεχίζονται μέχρι σήμερα, καθώς έχει τη μεγαλύτερη αναλογία Αμερικανών φοιτητών ανάμεσα σε όλα τα βρετανικά πανεπιστήμια (περίπου 15%)[15]. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει σημαντική παρουσία αποφοίτων του Σαιντ Άντριους στην Αμερική.

Κολέγια και σχολές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους διαιρείται σε 4 ακαδημαϊκές Σχολές. Από ένας κοσμήτορας διορίζεται από τον διευθυντή του Ηνωμένου Κολεγίου για να επιβλέπει την καθημερινή λειτουργία της καθεμιάς. Οι φοιτητές αιτούνται να γίνουν μέλη μιας Σχολής και όχι ενός τμήματος. Αυτές οι Σχολές είναι: η των ανθρωπιστικών επιστημών (Arts), η θεολογική (Κολέγιο της Αγίας Μαρίας), η ιατρική και η (φυσικών) επιστημών (Faculty of Science).

Το Πανεπιστήμιο αποτελείται επίσης από τρία κολέγια, παρότι η ύπαρξή τους είναι πλέον κυρίως συμβολική: το Ηνωμένο Κολέγιο, υπεύθυνο για όλους τους φοιτητές των Σχολών των ανθρωπιστικών επιστημών, των θετικών επιστημών και της ιατρικής, το Κολέγιο της Αγίας Μαρίας, υπεύθυνο για όλους τους φοιτητές της θεολογικής, και το Κολέγιο του Αγίου Λεονάρδου, υπεύθυνο για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές.

Ακαδημαϊκά θέματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξάμηνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πανεπιστημιακό έτος χωρίζεται σε δύο εξάμηνα. Το φθινοπωρινό εξάμηνο αποκαλείται «Martinmas», διαρκεί από τις αρχές Σεπτεμβρίου μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου και έχει 11 εβδομάδες διδασκαλίας, ενώ οι εξετάσεις του διεξάγονται αμέσως πριν τα Χριστούγεννα. Το εαρινό εξάμηνο αποκαλείται «Candlemas» και διαρκεί από τα τέλη Ιανουαρίου μέχρι τα τέλη Μαΐου. Η διδασκαλία σταματά στα τέλη Απριλίου και ακολουθούν επαναλήψεις και εξεταστική περίοδος μέχρι τις 31 Μαΐου[16].

Εισαγωγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα (2014), για κάθε 10 υποψήφιους που καταθέτουν αίτηση για να εγγραφούν στο Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους για προπτυχιακές σπουδές γίνεται δεκτός ο 1, κάτι που το καθιστά ένα από τα πλέον ανταγωνιστικά πανεπιστήμια στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Το Πανεπιστήμιο έχει ένα από τα μικρότερα ποσοστά φοιτητών (13%) που προέρχονται από κατώτερα εισοδηματικά στρώματα σε σχέση με τα υπόλοιπα ΑΕΙ του Ηνωμένου Βασιλείου[17][18]. Οι φοιτήτριες είναι περισσότερες από τους φοιτητές σε αναλογία 42:58 στο προπτυχιακό επίπεδο[19].

Διαλέξεις προσωπικοτήτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Classics Building

Για την εξακοσιοστή επέτειο από την ίδρυση του Πανεπιστημίου, μία σειρά διαλέξεων (600th Lecture Series) διοργανώθηκε το 2011 και έφερε διάσημους ομιλητές από διάφορους χώρους, όπως ο πρώην πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν, ο φυσιοδίφης Ντέιβιντ Ατένμπορω και ο γλωσσολόγος Νόαμ Τσόμσκι, στην πόλη[20].

Η σειρά διαλέξεων «`Άντριου Λανγκ» εγκαινιάσθηκε το 1927 προς τιμή του αποφοίτου του Πανεπιστημίου, Σκωτσέζου ποιητή, συγγραφέα και λαογράφου Άντριου Λανγκ. Η πιο διάσημη διάλεξη σε αυτή τη σειρά είναι αυτή που δόθηκε από τον Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν τον Μάρτιο του 1939 με θέμα «Παραμύθια» και τυπώθηκε μετά υπό τον τίτλο On Fairy-Stories[21].

Προγράμματα ανταλλαγών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πανεπιστήμιο έχει αρκετά διεθνή προγράμματα ανταλλαγών φοιτητών και συμμετέχει στο πανευρωπαϊκό Πρόγραμμα Erasmus. Το ίδρυμα του παίκτη του γκολφ Μπόμπυ Τζόουνς (το Σαιντ Άντριους θεωρείται η γενέτειρα του αθλήματος) χρηματοδοτεί προγράμματα ανταλλαγών με το Πανεπιστήμιο Έμορυ στην Ατλάντα και τα πανεπιστήμια Κουήνς και Δυτικού Οντάριο στο Οντάριο[22]. Μία από τις μεγαλύτερες ανταλλαγές είναι με το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Τα τμήματα Διεθνών Σχέσεων και Νεότερων Γλωσσών εποπτεύουν πρόγραμμα ανταλλαγής με το Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών των Παρισίων. Το «Κέντρο Handa για τη Μελέτη της Τρομοκρατίας και της Πολιτικής Βίας» του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του πανεπιστημίου προσφέρει ανταλλαγές φοιτητών με το «Κέντρο Μελετών Ασφαλείας» στο Πανεπιστήμιο Τζώρτζταουν[23].

Υποδομές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους έχει κτήρια διδασκαλίας, βιβλιοθήκες, φοιτητικές εστίες-κοιτώνες και άλλα κτήρια διάσπαρτα σε όλη την πόλη του Σαιντ Άντριους, αλλά συγκεντρωμένα κυρίως σε δύο τοποθεσίες: 1) Το Ηνωμένο Κολέγιο στη North Street, που περιλαμβάνει τα Τμήματα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Νεότερων Γλωσσών, μαζί με το Κολέγιο της Αγίας Μαρίας στη South Street, όπου βρίσκονται τα Τμήματα Θεολογίας, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης, καθώς και τη Βιβλιοθήκη King James. 2) Αρκετά τμήματα βρίσκονται στην περιοχή «The Scores», όπως των κλασικών γλωσσών, της αγγλικής φιλολογίας, της ιστορίας, της φιλοσοφίας, των οικονομικών και διεθνών σχέσεων, όπως και το Μουσείο του Πανεπιστημίου. Η North Street φιλοξενεί επίσης το τμήμα κινηματογραφικών σπουδών και την Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου. Στο North Haugh βρίσκονται τα τμήματα των θετικών επιστημών και το Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων (School of Management).

Βιβλιοθήκες και μουσεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κτήριο της βιβλιοθήκης

Το Πανεπιστήμιο διαθέτει μία από τις μεγαλύτερες συλλογές ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών στο Ηνωμένο Βασίλειο, που περιλαμβάνει βιβλία, χειρόγραφα, έγγραφα και φωτογραφίες. Οι τόμοι βιβλίων είναι πάνω από ένα εκατομμύριο, μεταξύ των οποίων είναι περισσότερες από 200 χιλιάδες σπάνια και παλαιά βιβλία[24].

Η αρχική Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου ιδρύθηκε από τον βασιλιά Ιακώβου Α΄ το 1612, με τη δωρεά 350 έργων από τη βασιλική συλλογή, μετά από παράκληση του τότε πρύτανη και αρχιεπισκόπου του Σαιντ Άντριους, Γεωργίου Γκλέντστέινς, παρότι υπήρχαν ήδη βιβλιοθήκες των επιμέρους κολεγίων[25][26]. Από το 1710 ως το 1837 η βιβλιοθήκη λειτουργούσε ως αποθεματική και για τον λόγο αυτό διαθέτει εκτεταμένη συλλογή έργων του 18ου αιώνα[27].

Το κύριο κτήριο της βιβλιοθήκης, στη North Street, φιλοξενεί πάνω από 750.000 βιβλία[28]. Η ιστορική Βιβλιοθήκη King James, που κτίσθηκε το 1643, φιλοξενεί τις συλλογές θεολογίας και μεσαιωνικής ιστορίας του Πανεπιστημίου.

Το 2012 το Πανεπιστήμιο αγόρασε τον κενό Ναό των Μαρτύρων στη North Street και τον μετέτρεψε σε αναγνωστήρια[29].

Το κτήριο της βιβλιοθήκης από ψηλά με την παραλία West Sands στο βάθος

Το Πανεπιστήμιο διατηρεί αρκετά μουσεία και πινακοθήκες, που είναι ανοικτά στο κοινό χωρίς εισιτήριο[30]. Το Μουσείο του Πανεπιστημίου του Σαιντ Άντριους (MUSA) άνοιξε το 2008 και εκθέτει μέρος των συλλογών των εκατό χιλιάδων και πλέον ιστορικών αντικειμένων και πινάκων του ιδρύματος. Αρκετές από αυτές τις συλλογές έχουν αναγνωρισθεί ως «εθνικής σημασίας για τη Σκωτία» από το Συμβούλιο Σκωττικών Μουσείων[31].

Το Μουσείο Bell Pettigrew φιλοξενεί τις συλλογές φυσικής ιστορίας του Πανεπιστημίου. Ιδρύθηκε το 1912 και στεγάζεται στο παλαιό κτήριο της Ιατρικής Σχολής. Ο επισκέπτης μπορεί να δει εκεί τα υπολείμματα αρκετών ειδών που έχουν εκλείψει, όπως είναι το ντόντο και ο λύκος της Τασμανίας, καθώς και απολιθωμένα ψάρια από το κοντινό φαράγγι Ντούρα Ντεν.

Παρεκκλήσια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πτέρυγα Wardlaw του κεντρικού κτηρίου του Πανεπιστημίου

Το Πανεπιστήμιο έχει δύο παρεκκλήσια. Το μεγαλύτερο, το Παρεκκλήσιο του Αγίου Σωτήρος (St Salvator's Chapel ή "Sallies", όπως είναι γνωστό στην κοινότητα), ιδρύθηκε το 1450 από τον επίσκοπο Τζέιμς Κένεντι και σήμερα αποτελεί ένα κέντρο της πανεπιστημιακής ζωής[32]. Το Παρεκκλήσιο του Αγίου Λεονάρδου είναι το αρχαιότερο κτίσμα του Πανεπιστημίου, με κάποια από τα τμήματά του να χρονολογούνται από το 1144[33]. Το κάθε παρεκκλήσιο διαθέτει τη δική του χορωδία φοιτητών.

Φοιτητικές εστίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους ξεχωρίζει ανάμεσα στα ΑΕΙ της Σκωτίας στο ότι έχει μεγάλο αριθμό φοιτητών που ζουν σε πανεπιστημιακά καταλύματα (52% το 2012), τα οποία ποικίλλουν πολύ σε ηλικία και χαρακτήρα: το αρχαιότερο, το Deans Court, χρονολογείται από τον 12ο αιώνα, ενώ το νεότερο, το David Russell Apartments, κτίσθηκε το 2004.[34]. Ο αρχιτεκτονικός τους ρυθμός ποικίλλει από τον γοτθικό μέχρι τον μπρουταλισμό. Σήμερα είναι πλέον όλα μικτά και απαγορεύεται σε όλα το κάπνισμα[35]. Το Πανεπιστήμιο εγγυάται στέγαση σε κάθε πρωτοετή φοιτητή[36].

Φοιτητική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Παρεκκλήσιο του Αγίου Σωτήρος από τη North Street.

Η φοιτητική ένωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο σύλλογος φοιτητών (Students' Association) αντιπροσωπεύει το φοιτητικό σώμα του Πανεπιστημίου[37] It was founded in 1885 and comprises the Students' Representative Council (SRC)[38]. Διαθέτει 9 υποεπιτροπές, μεταξύ των οποίων η επιτροπή για φιλανθρωπικές εκστρατείες και η επιτροπή για τον ραδιοσταθμό (STAR, St Andrews Radio).

Το Κτήριο του Συλλόγου Φοιτητών (ανεπίσημα γνωστό ως «η ένωση») βρίσκεται στο St Mary's Place. Φιλοξενεί βιβλιοπωλείο, μπαρ και τις υπηρεσίες υποστηρίξεως φοιτητών του Πανεπιστημίου.

Τα φοιτητικά ΜΜΕ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μουσικό Κέντρο του Πανεπιστημίου (κτήριο Younger Hall)

Υπάρχει μία ισχυρή παράδοση φοιτητικών μέσων στο Σαιντ Άντριους. Υπάρχουν δύο εφημερίδες στο Πανεπιστήμιο, η δεκαπενθήμερη The Saint, με υψηλά και σπάνια απαντώμενα επίπεδα οικονομικής και συντακτικής ανεξαρτησίας τόσο από το Πανεπιστήμιο, όσο και από τον σύλλογο φοιτητών[39], και η The Stand, μία ηλεκτρονική έκδοση που ιδρύθηκε το 2011[40]. Εκδίδεται επίσης η Foreign Affairs Review από την ομώνυμη φοιτητική οργάνωση[41]. Εκτός αυτών, υπάρχουν και μικρότερες φοιτητικές εκδόσεις, όπως τα περιοδικά The Tribe[42] και The Regulus, καθώς και εξειδικευμένα έντυπα, όπως το Stereoscope Magazine για τη φωτογραφία, το Ha@sta (ετήσιο) για όσους ενδιαφέρονται για την ιστορία της τέχνης[43], το Aporia για τη φιλοσοφία[44] και το ερευνητικού επιπέδου Postgraduate Journal of Art History and Museum Studies[45]. Ο ραδιοσταθμός STAR (St Andrews Radio) του πανεπιστημίου μεταδίδει online πρόγραμμα 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα κατά τη διάρκεια των εξαμήνων[46]. Ο The Sinner είναι ένας ανεξάρτητος ιστότοπος και φόρουμ συζητήσεων που ιδρύθηκε από φοιτητές του πανεπιστημίου[47].

Το τετράπλευρο του Κολεγίου της Αγίας Μαρίας

Τέχνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η «Μουσική Εταιρεία» του Πανεπιστημίου αποτελείται από πολλά μουσικά σύνολα που διοικούνται από φοιτητές, μεταξύ των οποίων είναι η συμφωνική ορχήστρα, η ορχήστρα πνευστών και χορωδίες. Από τα παλαιότερα σύνολα είναι η «Ομάδα Μαδριγαλίων του Πανεπιστημίου του Σαιντ Άντριους», που δίνει μία συναυλία κάθε εξάμηνο και περιοδεύει κάθε καλοκαίρι.

Το φοιτητικό θέατρο στο Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους χρηματοδοτείται από ειδικό ταμείο (Mermaids Performing Arts). Δίνονται τακτικές παραστάσεις στο Θέατρο Barron[48], ενώ η ομάδα αυτοσχεδιαστικού θεάτρου Blind Mirth ανεβάζει παραστάσεις κάθε εβδομάδα στην πόλη και μία φορά τον χρόνο μία παραγωγή στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου[49].

Η Λέσχη Κέιτ Κένεντι διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο στην πανεπιστημιακή ζωή, συντηρώντας πανεπιστημιακές παραδόσεις όπως η «Πομπή Κέιτ Κένεντι», στην οποία φοιτητές παρελαύνουν στους δρόμους της πόλεως ντυμένοι ως εξέχουσες μορφές της ιστορίας του Πανεπιστημίου, και οργανώνοντας κοινωνικές εκδηλώσεις όπως οι χοροί της ενάρξεως και του Μαΐου. Η λέσχη αυτή ιδρύθηκε το 1926 και αποτελείται από 60 εγγεγραμμένους φοιτητές που εκλέγονται. Τη δεκαετία του 2000 η λέσχη δέχθηκε επικρίσεις από τη διευθύντρια του Πανεπιστημίου Λουίζ Ρίτσαρντσον και την απόφοιτο δούκισσα Αικατερίνη για το ότι δεν δεχόταν γυναίκες ως μέλη. Κατόπιν αυτών, το 2012 η λέσχη απεφάσισε να επιτρέψει την είσοδο σε φοιτήτριες[50][51].

Οι παραδόσεις του Πανεπιστημίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η είσοδος του Κολεγίου της Αγίας Μαρίας

Sponsio Academica[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκειμένου να καταστεί φοιτητής ή φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο, κάθε νεοεισερχόμενος είναι υποχρεωμένος/-η να δώσει τον παρακάτω όρκο στη λατινική γλώσσα κατά την εγγραφή, γνωστό ως Sponsio Academica, που τώρα πάντως μπορεί να δοθεί και ηλεκτρονικά:

Nos ingenui adolescentes, nomina subscribentes, sancte pollicemur nos preceptoribus obsequium debitum exhibituros in omnibus rebus ad disciplinam et bonos mores pertinentibus, Senatus Academici autoritati obtemperaturos, et hujus Academiae Andreanae emolumentum et commodum, quantum in nobis sit, procuraturos, ad quemcunque vitae statum pervenerimus. Item agnoscimus si quis nostrum indecore turbulenterve se gesserit vel si parum diligentem in studiis suis se praebuerit neque admonitus se in melius correxerit eum licere Senatui Academico vel poena congruenti adficere vel etiam ex Universitate expellere.

Σε μετάφραση:

Εμείς οι φοιτητές που θέτουμε τα ονόματά μας κάτωθι με όλη την καλή πίστη δίνουμε επίσημα μία υπόσχεση ότι θα επιδεικνύουμε τον προσήκοντα σεβασμό στους δασκάλους μας σε όλα τα θέματα που αφορούν την τάξη και την καλή διαγωγή, ότι θα υπακούμε στην εξουσία της Συγκλήτου (Senatus Academicus) και ότι θα προάγουμε, οποιαδήποτε θέση και αν αποκτήσουμε στο μέλλον, όσο εξαρτάται από εμάς, το όφελος και τα συμφέροντα του Πανεπιστημίου μας. Περαιτέρω, αναγνωρίζουμε ότι, αν κάποιος από εμάς συμπεριφερθεί με μη προσήκοντα τρόπο ή επιδείξει ανεπαρκή επιμέλεια στις σπουδές του και, μετά από παρατήρηση, δεν βελτιωθεί, είναι στις εξουσίες της Συγκλήτου να τον τιμωρήσει κατάλληλα, ή ακόμα και να τον αποβάλλει από το Πανεπιστήμιο.

Τήβεννοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φοιτητές του Σαιντ Άντριους με τηβέννους προπτυχιακών

Μία από τις πλέον ορατές παραδόσεις στο Σαιντ Άντριους είναι η αμφίεση με ακαδημαϊκά ενδύματα, ιδίως με την ξεχωριστή ερυθρή τήβεννο των προπτυχιακών του Ηνωμένου Κολεγίου. Προπτυχιακοί φοιτητές σε επίσημες τελετές ή ακολουθίες στα παρεκκλήσια, σε περιπάτους στην αποβάθρα, σε επίσημες δεξιώσεις, σε ξεναγήσεις υποψήφιων φοιτητών και επισκεπτών, καθώς και στην εορτή του πολιούχου Αγίου Ανδρέου, κατά την οποία προσφάτως πολλοί φοιτητές φορούν την τήβεννό τους ολόκληρη την ημέρα. Οι φοιτητές της θεολογικής φορούν μαύρη τήβεννο, ενώ οι μεταπτυχιακοί, ως ανήκοντες στο Κολέγιο του Αγίου Λεονάρδου, μαύρη τήβεννο με βυσσινί τελείωμα.

Bejant[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρωτοετείς φοιτητές αποκαλούνται Bejants, ενώ οι πρωτοετείς φοιτήτριες Bejantines. Οι δευτεροετείς είναι γνωστοί ως Semis, ο τριτοετής αποκαλείται Tertian και ο τελειόφοιτος Magistrand. Αυτοί όλοι οι όροι θεωρούνται μοναδικοί, και δεν χρησιμοποιούνται σε κανένα άλλο πανεπιστήμιο. Οι φοιτητές κάθε έτους μπορούν να ξεχωρίσουν από τον τρόπο με τον οποίο φορούν τις τηβέννους τους.

«Ακαδημαϊκοί γονείς» και Raisin Weekend[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι φοιτητές του Πανεπιστημίου του Σαιντ Άντριους έχουν μία ασυνήθιστη «οικογενειακή παράδοση» που αποσκοπεί να κάνει τους νεοεισερχόμενους να νιώσουν «σαν στο σπίτι τους» και να οικοδομήσουν σχέσεις μέσα στο φοιτητικό σύνολο. Παραδοσιακά, ένας Bejant ή μία Bejantine αποκτά «ακαδημαϊκούς γονείς», οι οποίοι φοιτούν τουλάχιστον στο τρίτο έτος σπουδών. Αυτοί οι παλαιότεροι φοιτητές δρουν ως ανεπίσημοι καθοδηγητές σε ακαδημαϊκά και κοινωνικά θέματα, και δεν είναι ασυνήθιστο για τέτοιους «ακαδημαϊκούς οικογενειακούς δεσμούς» να συνεχισθούν μετά τα φοιτητικά χρόνια. Η σύναψη αυτών των δεσμών αρχίζει ήδη από την αρχή του πρώτου εξαμήνου[52].

Το τετράπλευρο του Αγίου Σωτήρος μετά την «αφρομαχία» του Raisin Weekend

Στη συνέχεια, ακολουθεί το «Raisin Weekend» που τιμά τη σχέση μεταξύ «ακαδημαϊκών τέκνων» και «ακαδημαϊκών γονέων». Ως ανταπόδοση για την καθοδήγηση από τους «γονείς», επεκράτησε η παράδοση τα «τέκνα» τους να τους ανταμείβουν με μία λίβρα σταφίδες (raisins). Από τον 19ο αιώνα το δώρο αυτό έδωσε βαθμιαία τη θέση του σε πιο «σύγχρονα», όπως ένα μπουκάλι κρασί. Ανταποδίδοντας, οι «γονείς» δίνουν στα «τέκνα» τους μία «απόδειξη» για το δώρο, τη Raisin Receipt, γραμμένη στα λατινικά. Με την πάροδο των αιώνων, αυτή η απόδειξη έγινε πιο περίτεχνη ως κείμενο και συχνά χιουμοριστική. Η απόδειξη μπορεί να είναι γραμμένη πάνω σε οτιδήποτε και κατά το έθιμο πρέπει να τη φέρει επάνω του/της παντού ο/η Bejant/Bejantine το πρωί της επόμενης ημέρας, της «Raisin Monday», μέχρι το μεσημέρι[53].

Το Raisin Weekend είναι το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Νοεμβρίου. Οι σχετικές εκδηλώσεις αρχίζουν συχνά με ένα πάρτι τσαγιού (ή κάτι παρόμοιο) από τις «μητέρες» και συνεχίζονται με μια «μπαρότσαρκα» ή πάρτι στο σπίτι καθοδηγούμενα από τους «πατεράδες». Είναι αρκετά συνηθισμένο αρκετές ακαδημαϊκές οικογένειες να συνδυάζονται στα τελευταία στάδια των εκδηλώσεων[54]. Το μεσημέρι, όλοι οι πρωτοετείς συγκεντρώνονται στο Τετράπλευρο του Κολεγίου του Αγίου Σωτήρος για να συγκρίνουν τις «αποδείξεις» τους και να δεχθούν να τις εξετάσουν παλαιότεροι φοιτητές για να ανακαλύψουν λάθη στα λατινικά του κειμένου (μία σχεδόν αναπόφευκτη περίπτωση). Μετά την ανακάλυψη τέτοιων λαθών, μπορεί να ζητηθεί από τον φορέα να τραγουδήσει το Gaudeamus igitur. Τα τελευταία χρόνια, αυτή η συγκεντρωση αποκορυφώνεται με έναν «πόλεμο με αφρό ξυρίσματος». Το Raisin Weekend έχει επίσης γίνει συνώνυμο με την υπερβολική κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών.[55]

Πέτρες-μνήματα και η «βουτιά του Μάη»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην πόλη του Σαιντ Άντριους υπάρχουν σημάδια με πέτρες στο καλντερίμι που δείχνουν τους τόπους στους οποίους μάρτυρες του προτεσταντισμού κάηκαν στην πυρά τον 16ο αιώνα. Για τους φοιτητές, οι σημαντικότερες από αυτές τις πέτρες είναι οι 26 που σχηματίζουν τα αρχικά «PH», όντας έξω από την κύρια πύλη του Κολεγίου του Αγίου Σωτήρος. Αυτές οι πέτρες υποδεικνύουν το σημείο στο οποίο μαρτύρησε ο Πάτρικ Χάμιλτον το έτος 1528.[56] Κατά τη φοιτητική παράδοση, όποιος πατήσει πάνω στο «PH» θα ενεργοποιήσει μία κατάρα, με αποτέλεσμα να αποτύχει στις πτυχιακές εξετάσεις του. Για τον λόγο αυτό, οι φοιτητές υπερπηδούν τις συγκεκριμένες πέτρες όταν περνούν από εκεί. Προκειμένου να απαλλαγεί κάποιος από την κατάρα, μία παλαιά «συνταγή» είναι να περπατήσει τρεις φορές γύρω από τον στύλο στην άκρη της αποβάθρας, ενώ μία νεότερη είναι να συμμετάσχει στη «βουτιά του Μάη».

Η «βουτιά του Μάη» στο Σαιντ Άντριους το έτος 2013

Η «βουτιά του Μάη» (May Dip) είναι ένα φοιτητικό έθιμο που λαβαίνει χώρα μία φορά τον χρόνο, την αυγή της Πρωτομαγιάς. Σύμφωνα με αυτό, οι φοιτητές ξενυχτούν μέχρι την αυγή και τότε τρέχουν όλοι μαζί μέσα στη θάλασσα υπό τους ήχους των μαδριγαλίων που τραγουδά η χορωδία «Ομάδα Μαδριγαλίων του Πανεπιστημίου του Σαιντ Άντριους»[57].

Διάσημοι απόφοιτοι του Πανεπιστημίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

(σε ελληνική αλφαβητική σειρά)

Τέχνες, λογοτεχνία και μέσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Φέυ Γουέλντον σε συνέντευξη

Φιλοσοφία και ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολιτική, στρατός και διπλωματία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο θάνατος του Μαρά
Ο Άλεξ Σάλμοντ, πρωθυπουργός της Σκωτίας

Θρησκεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βασιλείς και πρίγκιπες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο δούκας και η δούκισσα του Κέμπριτζ με το ζεύγος Ομπάμα

Θετικές επιστήμες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζων Νάπιερ, θεμελιωτής των λογαρίθμων
Ο Έντουαρντ Τζέννερ, εφευρέτης του εμβολίου της ευλογιάς

Διάφοροι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές στον λαϊκό πολιτισμό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους έχει εμφανισθεί ή αναφέρεται σε ταινίες ή βιβλία:

  • Αναφέρεται στο έργο ταξιδιωτικής λογοτεχνίας του Σάμιουελ Τζόνσον Ταξίδιον εις τας δυτικάς νήσους της Σκωτίας (1775), καθώς ο συγγραφέας επισκέφθηκε το ίδρυμα[60].
  • Το ρομαντικό μυθιστόρημα του 1956 «Κορίτσι το Μάη» (Girl in May) του Μπρους Μάρσαλ διαδραματίζεται στο Πανεπιστήμιο και στην πόλη[61].
  • Στα έξι μυθιστορήματα της Ένιντ Μπλάιτον Malory Towers, η ηρωίδα Ντάρελ Ρίβερς σχεδιάζει να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους με μερικά από τα άλλα πρόσωπα του έργου[62].
  • Στο Andrew Melville Hall του Πανεπιστημίου κινηματογραφήθηκαν σκηνές της ταινίας Never Let Me Go (2010), βασισμένης στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Καζούο Ισιγκούρο[63].
  • Στην παραλία West Sands στο Σαιντ Άντριους κινηματογραφήθηκε η σκηνή της ταινίας Οι Δρόμοι της Φωτιάς (1981) στην οποία πολλά από τα κύρια πρόσωπα του έργου τρέχουν κατά μήκος της ακτής, σκηνή που χαρακτηρίστηκε γενικά ως μία από τις πιο διάσημες στην ιστορία ολόκληρου του βρετανικού κινηματογράφου[64][65].

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «History of the University». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2013. 
  2. The University Today Αρχειοθετήθηκε 2007-06-01 στο Wayback Machine.. st-andrews.ac.uk (8 October 2010). Retrieved on 28 September 2012.
  3. «Top Physics and Astronomy Courses of UK Universities 2012». Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2013. 
  4. «Guardian University League 2014». Guardian. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2013. 
  5. «The University today». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013. 
  6. North American applicants | University of St Andrews Αρχειοθετήθηκε 2013-11-24 στο Wayback Machine.. St-andrews.ac.uk. Retrieved on 14 May 2011.
  7. «The low-down on our traditions». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013. 
  8. «St Andrews history of the university». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2013. 
  9.  «University of Saint Andrews». Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. 1913. 
  10. «Lindores, Lawrence of, ? 1372–1437, Rector, University of St Andrews, Scotland». Gashe.ac.uk:443. 15 Αυγούστου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2011. 
  11. «Beaton, James, d 1539, Archbishop of St Andrews». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013. 
  12. «A Journey to the Western Isles of Scotland». Gutenberg.org. 20 Απριλίου 2005. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2011. 
  13. «Pressure for womens edu». 
  14. «St leonards college». Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013. 
  15. «Americans at St Andrews». Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013. 
  16. «Semester dates &». University of St Andrews. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2012. 
  17. «Most middle class» (PDF). The Times. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2012. 
  18. «Access agenda is now back on track». The Times. UK. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2008. 
  19. «Ucas stats». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013. 
  20. «600th Lecture series». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013. 
  21. «Andrew Lang lecture». Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2013. 
  22. «Scholarships for Study Abroad». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2013. 
  23. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2014. 
  24. «University of St Andrews Library». Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2013. 
  25. «A note on the early history of St Andrews University Library, by R.V. Pringle». nesms.org.uk/rvp. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013. 
  26. «St Andrews University Library, Sources for Library History, 1 : A revised transcript of the 'Foundation List' of 1612–13, by R.V. Pringle». nesms.org.uk/rvp. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013. 
  27. «Rare books». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2013. 
  28. «Learning Resources». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2013. 
  29. «University to develop new library facility in iconic St Andrews church». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2013. 
  30. «Museums About us». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2013. 
  31. «Collections of national significance». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013. 
  32. «St salvators chapel». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2013. 
  33. «St leonards chapel». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013. 
  34. «DRA». Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2013. 
  35. «St andrews accommodation». 
  36. «St Andrews Accommodation guarantee». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2012. 
  37. University of St Andrews (24 January 2006). Publication Scheme – Category 13 – Class: Relationship with Students’ Association. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 23 July 2007. Αρχειοθετήθηκε 2007-08-08 στο Wayback Machine. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2014. CS1 maint: Unfit url (link)
  38. «Ministry of Justice – Universities (Scotland) Act 1889». 
  39. «The Saint». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2013. 
  40. «Stand News». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2013. 
  41. «Foreign Affairs Review». Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2013. 
  42. «The Tribe, about». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2013. 
  43. «Haasta». Ah.st-andrews.ac.uk. 27 Νοεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2011. 
  44. «Aporia». Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2013. 
  45. «Journal of Art History & Museum and Gallery Studies». Ah.st-andrews.ac.uk. 10 Ιανουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2011. 
  46. «STAR radio». Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2013. 
  47. «The sinner». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2013. 
  48. «Mermaids about us». Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2013. 
  49. «Blind Mirth». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2013. 
  50. «Breaking News: Kate Kennedy Club votes to admit women». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2013. 
  51. «Kate Kennedy Club to admit women». The Stand. 22 March 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-07-07. https://archive.today/20130707052909/http://www.stand-news.co.uk/kkc-to-admit-women/. Ανακτήθηκε στις 24 May 2013. 
  52. «St Andrews Fresher A guide to academic families». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2012. 
  53. BAM Agency Ltd. «St Andrews Students' Association – The Home for St Andrews University Students». Yourunion.net. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013. 
  54. «Raisin Weekend». St. Andrews Freshers. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013. 
  55. «Raisin Weekend 2012 – University of St Andrews». YouTube. 31 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2012. 
  56. Reformation History
  57. «2011 | University of St Andrews». St-andrews.ac.uk. 5 Μαΐου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2012. 
  58. By Emiratweet. «Zayed Bin Sultan receives Masters degree from St Andrews University». Emiratweet.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2011. 
  59. «James Ogilvy». Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2013. 
  60. «Journey to west gutenberg». Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013. 
  61. «Girl in May». Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2013. 
  62. «Last term at Malory Towers». Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2013. 
  63. «Film + St. Andrews, Scotland « MUSEYON GUIDES». Museyon.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013. 
  64. «Chariots of Fire Trivia». Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2013. 
  65. «Chariots of fire beach». Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • R.G. Cant: The University of St Andrews, A Short History (Oliver and Boyd Ltd., 1946)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]