Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πανεπιστήμιο του Όσλο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πανεπιστήμιο του Όσλο
Universitetet i Oslo
λατινικά: Universitas Osloensis[1]
Άλλη ονομασίαΒασιλικό Πανεπιστήμιο Φρέντερικ (1811–1939)
ΤύποςΔημόσιο ερευνητικό πανεπιστήμιο
Ίδρυση2 Σεπτεμβρίου 1811, πριν 213 έτη (1811-09-02)[2]
Ακαδημαϊκή συνεργασίαΕΕΠ, UNICA
Προϊστάμενος ιδρύματοςΣβέιν Στέλεν
Ακαδημαϊκό προσωπικό7.000 (2020)
Διοικητικό προσωπικό1.725 (2020)
Φοιτητές28.000 (2020)
ΤοποθεσίαΌσλο, Νορβηγία
Χρώματα     [3]
Ιστότοποςwww.uio.no
Κεντρική πανεπιστημιούπολη, όπου σήμερα βρίσκεται μόνο η νομική σχολή. Γι' αυτά τα κτίρια υπήρξε έμπνευση από τα διάσημα κτίρια του Πρώσου αρχιτέκτονα Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ στο Βερολίνο.

Το Πανεπιστήμιο του Όσλο (νορβηγικά: Universitetet i Oslo, λατινικά: Universitas Osloensis) είναι ένα δημόσιο ερευνητικό πανεπιστήμιο στο Όσλο της Νορβηγίας. Είναι το παλαιότερο πανεπιστήμιο στη Νορβηγία και θεωρείται σταθερά το κορυφαίο πανεπιστήμιο της χώρας, ένα από τα πανεπιστήμια με την υψηλότερη κατάταξη στις σκανδιναβικές χώρες και ένα από τα εκατό πανεπιστήμια με την υψηλότερη κατάταξη στον κόσμο[4]. Αρχικά ονομαζόταν Βασιλικό Πανεπιστήμιο Φρέντερικ. Το πανεπιστήμιο ιδρύθηκε το 1811 ως η de facto νορβηγική συνέχεια του κοινού πανεπιστημίου Δανίας-Νορβηγίας, του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, με το οποίο μοιράζεται πολλές παραδόσεις. Πήρε το όνομά του από τον βασιλιά Φρειδερίκο ΣΤ' της Δανίας και της Νορβηγίας και έλαβε το σημερινό του όνομα το 1939. Το πανεπιστήμιο ονομαζόταν συνήθως "The Royal Frederick's" ( Det Kgl. Frederiks ) πριν από την αλλαγή του ονόματος και ανεπίσημα αναφέρεται επίσης απλώς ως Universitetet.

Ήταν το μόνο πανεπιστήμιο στη Νορβηγία, έως ότου ιδρύθηκε το Πανεπιστήμιο του Μπέργκεν το 1946. Έχει περίπου 27.700 φοιτητές και απασχολεί περίπου 6.000 άτομα[5]. Οι σχολές του περιλαμβάνουν (Λουθηρανική) θεολογία (με τη Λουθηρανική Εκκλησία της Νορβηγίας να είναι η κρατική εκκλησία της Νορβηγίας από το 1536), νομική, ιατρική, ανθρωπιστικές επιστήμες, μαθηματικά, φυσικές επιστήμες, κοινωνικές επιστήμες, οδοντιατρική και εκπαίδευση. Η αρχική νεοκλασική πανεπιστημιούπολη του πανεπιστημίου βρίσκεται στο κέντρο του Όσλο και αυτή τη στιγμή καταλαμβάνεται από τη Νομική Σχολή. Οι περισσότερες από τις άλλες σχολές του πανεπιστημίου βρίσκονται στη νεότερη πανεπιστημιούπολη Μπλίντερν στο προάστιο Γουέστ Εντ. Η Ιατρική Σχολή χωρίζεται μεταξύ πολλών πανεπιστημιακών νοσοκομείων στην περιοχή του Όσλο. Το πανεπιστήμιο περιλαμβάνει επίσης ορισμένα επίσημα ανεξάρτητα, συνδεδεμένα ινστιτούτα, όπως το Κέντρο Διεθνούς Έρευνας για το Κλίμα και το Περιβάλλον (CICERO), το Νορβηγικό Κέντρο Σπουδών για τη Βία και το Τραυματικό Στρες (NKVTS( και το Κέντρο Φρις.

Το Νόμπελ Ειρήνης απονεμόταν στο Αίθριο του πανεπιστημίου από το 1947 έως το 1989 και το 2020.[6] Από το 2003, στο Αίθριο απονέμεται το βραβείο Άμπελ. Πέντε ερευνητές που συνεργάζονται με το πανεπιστήμιο ήταν βραβευμένοι με Νόμπελ και τρεις ήταν νικητές του βραβείου Τούρινγκ.

Ο βασιλιάς Φρειδερίκος ΣΤ' της Δανίας και της Νορβηγίας ήταν ο ιδρυτής του πανεπιστημίου.

Το 1811, πάρθηκε απόφαση για την ίδρυση του πρώτου πανεπιστημίου στη Δανο-Νορβηγική Ένωση, μετά από συμφωνία με τον βασιλιά Φρειδερίκο ΣΤ', ο οποίος νωρίτερα πίστευε ότι ένα τέτοιο ίδρυμα θα μπορούσε να ενθαρρύνει πολιτικές αποσχιστικές τάσεις. Το 1813, το Βασιλικό Πανεπιστήμιο Φρέντερικ ιδρύθηκε στην Χριστιανία (νυν Όσλο), μια μικρή πόλη εκείνη την εποχή. Οι συνθήκες άλλαξαν δραματικά ένα χρόνο μετά την έναρξη  του πανεπιστημίου, καθώς η Νορβηγία κήρυξε ανεξαρτησία. Ωστόσο, η ανεξαρτησία ήταν κάπως περιορισμένη, καθώς η Νορβηγία ήταν υποχρεωμένη να συνάψει προσωπική ένωση με τη Σουηδία με βάση την έκβαση του Σουηδονορβηγικού Πολέμου του 1814. Η Νορβηγία διατήρησε το δικό της σύνταγμα και τους ανεξάρτητους κρατικούς θεσμούς, παρόλο που η βασιλική εξουσία και οι εξωτερικές υποθέσεις ήταν κοινές με τη Σουηδία. Σε μια εποχή που οι Νορβηγοί φοβούνταν την πολιτική κυριαρχία των Σουηδών, το νέο πανεπιστήμιο έγινε βασικός θεσμός, που συνέβαλε στη νορβηγική πολιτική και πολιτιστική ανεξαρτησία.

Η κύρια αρχική λειτουργία του Βασιλικού Πανεπιστημίου Φρέντερικ ήταν να εκπαιδεύσει μια νέα τάξη δημοσίων υπαλλήλων ανώτερης βαθμίδας, καθώς και κοινοβουλευτικών εκπροσώπων και υπουργών της κυβέρνησης. Το πανεπιστήμιο έγινε επίσης το κέντρο για μια έρευνα της χώρας: μια έρευνα για τον πολιτισμό, τη γλώσσα, την ιστορία και τις λαϊκές παραδόσεις. Το προσωπικό του πανεπιστημίου προσπάθησε να αναλάβει ένα ευρύ φάσμα εργασιών απαραίτητων για την ανάπτυξη μιας σύγχρονης κοινωνίας. Καθ' όλη τη διάρκεια του 1800, οι ακαδημαϊκοί κλάδοι του πανεπιστημίου έγιναν σταδιακά πιο εξειδικευμένοι.

Μία από τις σημαντικότερες αλλαγές στο πανεπιστήμιο έγινε κατά τη δεκαετία του 1870, όταν δόθηκε μεγαλύτερη έμφαση στην έρευνα, η διοίκηση του πανεπιστημίου έγινε πιο επαγγελματική, τα ακαδημαϊκά θέματα αναμορφώθηκαν και οι μορφές διδασκαλίας εξελίχθηκαν.

Όταν η ένωση με τη Σουηδία διαλύθηκε το 1905, το πανεπιστήμιο έγινε σημαντικό για την παραγωγή ειδικών υψηλής μόρφωσης σε μια κοινωνία, που έδωσε αυξανόμενη έμφαση στη διασφάλιση ότι όλοι οι πολίτες της απολαμβάνουν μια ζωή αξιοπρέπειας και ασφάλειας. Η εκπαίδευση, οι υπηρεσίες υγείας και η δημόσια διοίκηση ήταν μεταξύ των τομέων, που προσέλαβαν προσωπικό από τους αποφοίτους του πανεπιστημίου.

Η έρευνα άλλαξε ποιοτικά γύρω στις αρχές του αιώνα, καθώς νέες μέθοδοι, επιστημονικές θεωρίες και μορφές πρακτικής άλλαξαν τη φύση της έρευνας. Αποφασίστηκε ότι οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να έχουν τις θέσεις τους ως ακαδημαϊκοί υψηλής ειδίκευσης και να συνεχίζουν την ακαδημαϊκή έρευνα παράλληλα με τον ρόλο τους ως εκπαιδευτικοί. Η επιστημονική έρευνα - είτε για να ξεκινήσει είτε να δοκιμάσει νέες θεωρίες, είτε για να καινοτομήσει είτε για να ανοίξει το δρόμο για ανακαλύψεις σε ένα ευρύ φάσμα επιστημονικών κλάδων - έγινε μέρος των αυξημένων προσδοκιών που είχε το πανεπιστήμιο. Οι εξελίξεις στην κοινωνία δημιούργησαν την ανάγκη για ολοένα και πιο εξειδικευμένες και πρακτικές γνώσεις, όχι απλώς επάρκεια στη θεολογία ή το δίκαιο, για παράδειγμα. Το πανεπιστήμιο προσπάθησε να ανταποκριθεί σε αυτές τις προσδοκίες μέσω της αύξησης της ακαδημαϊκής εξειδίκευσης.

Η θέση του πρύτανη καθιερώθηκε από τη Βουλή το 1905 μετά τη Διάλυση της Ένωσης. Ο Βάλντεμαρ Κρίστοφερ Μπρέγκερ ήταν καθηγητής Γεωλογίας και έγινε ο πρώτος πρύτανης του πανεπιστημίου. Ο Μπρέγκερ αμφιταλαντεύτηκε μεταξύ μιας ορισμένης απαισιοδοξίας και μιας ισχυρά ενεργητικής στάσης σχετικά με τον τρόπο προμήθειας οικονομικών πόρων για την έρευνα και την εκπλήρωση των γενικότερων στόχων χρηματοδότησης του. Με την ίδρυση του εθνικού συμβουλίου έρευνας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το όραμα του Μπρέγκερ εκπληρώθηκε σε μεγάλο βαθμό. Η έρευνα έλαβε χρηματοδότηση ανεξάρτητα από τη διδασκαλία. Αυτό συνέπεσε με μια τεράστια άνοδο των εγγραφών φοιτητών κατά τη δεκαετία του '60, η οποία κατέστησε και πάλι δύσκολη την εξισορρόπηση της έρευνας με τις απαιτήσεις για διδασκαλία. Στα χρόνια που ακολούθησαν το 1940, η έρευνα συνδέθηκε στενότερα με την ανάπτυξη του έθνους, με την πρόοδο και την αυτοεπιβεβαίωση. Η έρευνα θεωρήθηκε επίσης ότι συμβάλλει στη δέσμευση της Νορβηγίας στη διεθνή ακαδημαϊκή και πολιτιστική ανάπτυξη.

Κατά την περίοδο μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η έρευνα μεταξύ Νορβηγών ερευνητών οδήγησε σε δύο βραβεία Νόμπελ. Το Νόμπελ Οικονομικών απονεμήθηκε στον Ράγκναρ Φρις. Το Νόμπελ Χημείας απονεμήθηκε στον Οντ Χάσελ. Στον τομέα της γλωσσολογίας, αρκετοί Νορβηγοί ερευνητές διακρίθηκαν διεθνώς. Η αυξημένη ερευνητική δραστηριότητα κατά το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1900 ήταν μέρος μιας διεθνούς εξέλιξης που περιλάμβανε και τη Νορβηγία. Οι εγγραφές φοιτητών διπλασιάστηκαν μεταξύ 1911 και 1940 και οι φοιτητές προσλήφθηκαν από όλο και πιο ευρεία γεωγραφική, έμφυλη και κοινωνική βάση. Ωστόσο, η εργατική τάξη έμεινε σε μεγάλο βαθμό πίσω.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, που διήρκεσε από το 1940 έως το 1945, ο πρύτανης του πανεπιστημίου, Ντίντρικ Άρουπ Σέιπ, φυλακίστηκε. Το πανεπιστήμιο στη συνέχεια τέθηκε υπό τη διαχείριση του Άντολφ Χόελ, διορισμένου από το Νορβηγικό Ναζιστικό Κόμμα. Ένας αριθμός φοιτητών συμμετείχε στο νορβηγικό κίνημα αντίστασης. Μετά την πυρπόληση στο αμφιθέατρο του πανεπιστημίου, ο Επίτροπος του Ράιχ Τερμπόβεν διέταξε το κλείσιμο του πανεπιστημίου και τη σύλληψη των φοιτητών. Αρκετοί φοιτητές και καθηγητές κρατήθηκαν από τους Γερμανούς σχεδόν μέχρι το τέλος του πολέμου.

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι δημόσιες Αρχές διέθεσαν δάνεια σε φοιτητές, των οποίων οι οικογένειες δεν ήταν σε θέση να παράσχουν οικονομική βοήθεια. Το Κρατικό Ταμείο Εκπαιδευτικών Δανείων για Νέους Φοιτητές ιδρύθηκε το 1947. Ως αποτέλεσμα, τα μεταπολεμικά χρόνια σημειώθηκε αύξηση ρεκόρ στον αριθμό των φοιτητών. Πολλοί από αυτούς τους φοιτητές δεν είχαν μπορέσει να ξεκινήσουν τις σπουδές τους ή οι σπουδές τους διακόπηκαν λόγω του πολέμου. Αυτοί μπορούσαν πλέον να εγγραφούν. Για το φθινοπωρινό εξάμηνο του 1945, 5.951 φοιτητές εγγράφηκαν στο πανεπιστήμιο. Αυτό αντιπροσώπευε την υψηλότερη εγγραφή φοιτητών στο Πανεπιστήμιο του Όσλο μέχρι εκείνη τη στιγμή. Το 1947, ο αριθμός είχε αυξηθεί σε περισσότερους από 6.000 φοιτητές. Αυτό αντιπροσώπευε μια αύξηση 50% σε σύγκριση με τον αριθμό των εγγραφέντων πριν από τον πόλεμο.

Σε καμία προηγούμενη περίοδο μια δεκαετία δεν έφερε τόσες πολλές αλλαγές για το πανεπιστήμιο όσο η δεκαετία του '60. Η δεκαετία αντιπροσώπευε μια απαράμιλλη περίοδο ανάπτυξης. Από το 1960 έως το 1970, οι εγγραφές φοιτητών τριπλασιάστηκαν, από 5.600 σε 16.800. Αυτή η τεράστια εισροή θα ήταν από μόνη της αρκετή για να μεταμορφώσει τον τρόπο που αντιλαμβανόταν ο κόσμος το πανεπιστήμιο, τόσο από μέσα όσο και από έξω. Όπως αποδείχθηκε, οι αλλαγές ήταν ακόμη πιο ολοκληρωμένες. Η πανεπιστημιούπολη στο Μπλίντερν επεκτάθηκε και ο αριθμός των ακαδημαϊκών και διοικητικών υπαλλήλων αυξήθηκε. Ο αριθμός των ακαδημαϊκών θέσεων διπλασιάστηκε, από λιγότερες από 500 σε περίπου 1.200. Η αύξηση του αριθμού των φοιτητών και του προσωπικού μεταμόρφωσε τις παραδοσιακές μορφές εργασίας και οργάνωσης. Η επέκταση του συγκροτήματος Μπλίντερν επέτρεψε τη στέγαση 7.000 φοιτητών. Η εκρηκτική αύξηση του αριθμού των φοιτητών κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '60 επηρέασε ιδιαίτερα την πανεπιστημιούπολη του Μπλίντερν. Οι σχολές που βρίσκονται στο κέντρο του Όσλο - Νομική και Ιατρική - σημείωσαν μόνο διπλασιασμό στις εγγραφές φοιτητών κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '60, ενώ ο αριθμός των φοιτητών στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες τριπλασιάστηκε.

Μέχρι το 1968, οι επαναστατικές πολιτικές ιδέες είχαν ριζώσει μεταξύ των φοιτητών. Η «Φοιτητική Εξέγερση» έγινε σημείο καμπής στην ιστορία των πανεπιστημίων σε όλο τον δυτικό κόσμο. Συχνά, οι προοπτικές για τους φοιτητές τη δεκαετία του '60 ήταν ζοφερές. Περισσότερο από ποτέ προέρχονταν από μη ακαδημαϊκό υπόβαθρο και είχαν λίγα πρότυπα. Το «Πανεπιστήμιο των Μαζών» δεν μπόρεσε να ανυψώσει όλους τους φοιτητές του στις «υψηλές, ελίτ θέσεις» που απολάμβαναν οι προηγούμενες γενιές ακαδημαϊκών. Πολλοί φοιτητές αποστασιοποιήθηκαν, λοιπόν, από το λεγόμενο «κατεστημένο» και από τον τρόπο λειτουργίας του. Πολλοί ήταν ανυπόμονοι και ήθελαν να χρησιμοποιήσουν τις γνώσεις τους για να αλλάξουν την κοινωνία. Θεωρήθηκε ότι οι ακαδημαϊκοί έπρεπε να στέκονται αλληλέγγυοι στους μη προνομιούχους.

Η πιο θεμελιώδης αλλαγή στον φοιτητικό πληθυσμό ήταν το αυξανόμενο ποσοστό των γυναικών φοιτητριών. Καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του '70, ο αριθμός των γυναικών αυξήθηκε μέχρι να αποτελέσει την πλειοψηφία των φοιτητών. Ταυτόχρονα, το πανεπιστήμιο έγινε κέντρο του οργανωμένου γυναικείου απελευθερωτικού κινήματος, το οποίο εμφανίστηκε τη δεκαετία του '70.

Μέχρι το 2000, ο αριθμός των εγγεγραμμένων φοιτητ(ρι)ών στο πανεπιστήμιο αυξήθηκε εκθετικά. Το 1992, το Πανεπιστήμιο του Όσλο εφάρμοσε για πρώτη φορά περιορισμό στις εισαγωγές για όλες τις σχολές του. Ένα μεγάλο μέρος της εξήγησης για τους υψηλούς αριθμούς φοιτητ(ρι)ών πιστεύεται ότι εντοπίζεται στη φτωχή αγορά εργασίας. Το 1996, υπήρχαν 38.265 εγγεγραμμένοι φοιτητές και φοιτήτριες. Αυτό το επίπεδο ήταν περίπου 75% πάνω από το μέσο όρο κατά τις δεκαετίες του '70 και του '80. Η έντονη αύξηση του αριθμού των φοιτητ(ρι)ών κατά τη δεκαετία του '90 αποδόθηκε εν μέρει στην κακή αγορά εργασίας.

Η υψηλότερη θέση στο πανεπιστήμιο είναι ο Καθηγητής, δηλαδή «τακτικός Καθηγητής». Στη Νορβηγία, ο τίτλος «Καθηγητής», ο οποίος προστατεύεται από το νόμο, χρησιμοποιείται μόνο για τακτικούς καθηγητές. Πριν από το 1990, όλοι οι καθηγητές διορίζονταν ισόβια στις έδρες τους από το Βασιλικό Συμβούλιο, δηλαδή από τον Βασιλιά κατόπιν συμβουλής του Υπουργικού Συμβουλίου. Η θέση υπό τον Καθηγητή ήταν ιστορικά ο υφηγητής. Το 1985, όλοι οι υφηγητές έγιναν τακτικοί. Οι πιο συνηθισμένες θέσεις παρακάτω είναι ο αναπληρωτής καθηγητής και ο λέκτορας ή επίκουρος καθηγητής. Στο Πανεπιστήμιο του Όσλο, σχεδόν όλες οι νέες μόνιμες θέσεις ανακοινώνονται σε επίπεδο Αναπληρωτή Καθηγητή. Ένας αναπληρωτής καθηγητής μπορεί να υποβάλει αίτηση για προαγωγή σε τακτικό καθηγητή εάν έχει την απαραίτητη επάρκεια.

Επιπλέον, υπάρχουν προσωρινές θέσεις που πληρούν τις προϋποθέσεις, όπως Ερευνητής και μεταδιδακτορικός (Μεταδιδακτορικός Συνεργάτης).

Ένας μικρός αριθμός εργαζομένων με λίγες ή καθόλου διδακτικές υποχρεώσεις κατέχουν τις ειδικές βαθμίδες ερευνητικής σταδιοδρομίας ερευνητή, ανώτερου ερευνητή και καθηγητή ερευνητή, οι οποίες αντιστοιχούν σε επίκουρο καθηγητή, αναπληρωτή καθηγητή και καθηγητή, αντίστοιχα.

Υπάρχουν επίσης πολλές άλλες λιγότερο κοινές ακαδημαϊκές θέσεις. Ιστορικά, μόνο οι καθηγητές είχαν δικαίωμα ψήφου και εκπροσώπησης στα διοικητικά όργανα του πανεπιστημίου. Αρχικά, όλοι οι καθηγητές ήταν αυτόματα μέλη του Collegium Academicum, του ανώτατου διοικητικού οργάνου του πανεπιστημίου, αλλά λίγο αργότερα η ιδιότητα μέλους του ήταν περιορισμένη. Το δικαίωμα ψήφου και εκπροσώπησης δόθηκε στους Υφηγητές το 1939 και σε άλλους ακαδημαϊκούς και φοιτητές το 1955. Το 1975 παραχωρήθηκε και στο τεχνικοδιοικητικό προσωπικό υποστήριξης το δικαίωμα ψήφου και εκπροσώπησης σε ορισμένα όργανα, ως τελευταία ομάδα. Παλαιότερα βάσει νόμου και τώρα κατά παράδοση, τις υψηλότερες θέσεις, όπως Πρύτανης ή Κοσμήτορας, κατέχουν μόνο καθηγητές. Εκλέγονται από την ακαδημαϊκή κοινότητα (ακαδημαϊκοί και φοιτητές) και από το τεχνικό-διοικητικό υποστηρικτικό προσωπικό, αλλά οι ψήφοι των ακαδημαϊκών έχουν σημαντικά μεγαλύτερη βαρύτητα.

Η ερευνητική δομή του πανεπιστημίου αποτελείται από οκτώ σχολές. Είναι οι Σχολές Οδοντιατρικής, Παιδαγωγικής, Ανθρωπιστικών, Νομικών, Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών, Ιατρικής, Κοινωνικών Επιστημών και Θεολογίας. [7]

Η παλιά πανεπιστημιούπολη του πανεπιστημίου, επηρεασμένη έντονα από το νεοκλασικό στυλ του Πρώσου αρχιτέκτονα Καρλ Φρίντριχ Σίνκελ, βρίσκεται στο κέντρο του Όσλο κοντά στο Εθνικό Θέατρο, το Βασιλικό Παλάτι και το Κοινοβούλιο. Η παλιά πανεπιστημιούπολη καταλήφθηκε τότε από τη Νομική Σχολή και οι περισσότερες από τις άλλες σχολές μεταφέρθηκαν στην πανεπιστημιούπολη Μπλίντερν στο προάστιο Γουέστ Εντ, που ανεγέρθηκε τη δεκαετία του '30. Η Ιατρική Σχολή χωρίζεται μεταξύ πολλών πανεπιστημιακών νοσοκομείων στην περιοχή του Όσλο.

Η Θεολογική Σχολή χρηματοδοτεί 8 ερευνητικές ομάδες στους ακόλουθους τομείς: [8]

  • Καινή Διαθήκη
  • Ιστορικός Προτεσταντισμός
  • Διαθρησκειακές σπουδές
  • Εβραϊκή Θρησκεία και Λογοτεχνία σε περσικές και ελληνιστικές περιόδους
  • Κανονικό Δίκαιο
  • Φύλο, Θεολογία και Θρησκεία
  • Επαγγελματική Ηθική, Διακονική Επιστήμη και Πρακτική Θεολογία
  • Θρησκευτική Αισθητική
  • Κέντρο Ευρωπαϊκού Δικαίου
  • Τμήμα Εγκληματολογίας και Κοινωνιολογίας του Δικαίου
  • Τμήμα Ιδιωτικού Δικαίου
  • Νορβηγικό Ερευνητικό Κέντρο Υπολογιστών και Δικαίου (NRCCL)
  • Τμήμα Δημοσίου και Διεθνούς Δικαίου
  • Νορβηγικό Κέντρο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
  • Σκανδιναβικό Ινστιτούτο Ναυτικού Δικαίου [9]
Η Νομική Σχολή. Το Νόμπελ Ειρήνης απονεμόταν σε αυτό το κτίριο μέχρι το 1989.
Το κτίριο της βιβλιοθήκης στην πανεπιστημιούπολη Μπλίντερν στεγάζει τη Βιβλιοθήκη Τεχνών και Κοινωνικών Επιστημών.
  • Ινστιτούτο Υγείας και Κοινωνίας
  • Ινστιτούτο Βασικών Ιατρικών Επιστημών
  • Ινστιτούτο Κλινικής Ιατρικής

Κέντρα Αριστείας:

  • Νορβηγικό Κέντρο Έρευνας Ψυχικών Διαταραχών (NORMENT)
  • Κέντρο Ανοσολογικής Ρύθμισης (CIR)
  • Κέντρο Βιοϊατρικής του Καρκίνου (CCB)

Ανθρωπιστικές σπουδές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών είναι η μεγαλύτερη σχολή του Πανεπιστημίου του Όσλο και έχει περίπου 8.000 φοιτητές και 917 υπαλλήλους.

  • Τμήμα Αρχαιολογίας, Συντήρησης και Ιστορίας
  • Τμήμα Πολιτιστικών Σπουδών και Ανατολικών Γλωσσών
  • Τμήμα Φιλοσοφίας, Κλασικών, Ιστορίας της Τέχνης και Ιδεών
  • Τμήμα Φιλολογίας, Περιφερειακών Σπουδών και Ευρωπαϊκών Γλωσσών
  • Τμήμα Γλωσσολογίας και Σκανδιναβικών Σπουδών
  • Τμήμα Μέσων και Επικοινωνίας
  • Τμήμα Μουσικολογίας
  • Κέντρο Μελετών Ίψεν
  • Κέντρο για τη Μελέτη του Νου στη Φύση
  • Το Νορβηγικό Πανεπιστημιακό Κέντρο στην Αγία Πετρούπολη
  • Το Νορβηγικό Ινστιτούτο στη Ρώμη
  • Κέντρο Γαλλο-Νορβηγικής ερευνητικής συνεργασίας στις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες
  • Κέντρο Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος
Το κτίριο για το Τμήμα Πληροφορικής

Μαθηματικά και Φυσικές Επιστήμες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Τμήμα Βιοεπιστημών
  • Τμήμα Χημείας
  • Τμήμα Γεωεπιστημών
  • Τμήμα Πληροφορικής
  • Τμήμα Μαθηματικών
  • Τμήμα Φυσικής
  • Ινστιτούτο Θεωρητικής Αστροφυσικής
  • Τμήμα Φαρμακευτικής
  • Τμήμα Τεχνολογικών Συστημάτων
  • Κέντρο Επιχειρηματικότητας
  • Κέντρο για την Εξέλιξη και τη Δυναμική της Γης (CEED)
  • Κέντρο Επιστημών Υλικών και Νανοτεχνολογίας (SMN)
  • Κέντρο Μαθηματικών για Εφαρμογές (CMA)
  • Κέντρο Οικολογικής και Εξελικτικής Σύνθεσης (CEES)
  • Κέντρο Θεωρητικής και Υπολογιστικής Χημείας (CTCC)
  • Κέντρο Καινοτόμων Διεργασιών και Προϊόντων Φυσικού Αερίου (inGAP)
  • Κέντρο για Έρευνα και Ενεργειακή Φυσική Βασισμένη σε Επιταχυντές (SAFE)
  • Ινστιτούτο Στοματικής Βιολογίας
  • Ινστιτούτο Κλινικής Οδοντιατρικής

Κοινωνικές επιστήμες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Τμήμα Κοινωνιολογίας και Ανθρωπογεωγραφίας
  • Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης
  • Τμήμα Ψυχολογίας
  • Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας
  • Τμήμα Οικονομικών Επιστημών
  • Κέντρο τεχνολογίας, καινοτομίας και πολιτισμού
  • ARENA – Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών
  • Κέντρο Ισότητας, Κοινωνικής Οργάνωσης και Απόδοσης (ESOP)
  • Τμήμα Παιδαγωγικής και Σχολικής Έρευνας
  • Τμήμα Ειδικής Αγωγής
  • Τμήμα Εκπαιδευτικής Έρευνας
  • Κέντρο Εκπαιδευτικής Μέτρησης στο Πανεπιστήμιο του Όσλο (CEMO)
  • InterMedia

Το Πανεπιστήμιο του Όσλο διαθέτει πολλές μονάδες, που δεν αποτελούν μέρος μιας από τις σχολές, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων διεπιστημονικών ερευνητικών κέντρων, ερευνητικών κέντρων στο εξωτερικό, επιστημονικών μουσείων και βιβλιοθηκών:

Ερευνητικά κέντρα και άλλες ειδικές μονάδες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Κέντρο Βιοτεχνολογίας του Όσλο
  • Κέντρο Έρευνας για το Φύλο
  • Νορβηγικό Ινστιτούτο στη Ρώμη (εξ ολοκλήρου ιδιοκτησία του πανεπιστημίου)
  • Barony Rosendal (εξ ολοκλήρου ιδιοκτησία του πανεπιστημίου)
  • Επιστήμη της Μοριακής Ζωής
  • Διεθνές Θερινό Σχολείο
Σκάλες που οδηγούν από το Domus Media της Νομικής Σχολής στην Πλατεία Πανεπιστημίου

Συνεργαζόμενα ινστιτούτα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα συνεργαζόμενα ινστιτούτα είναι ανεξάρτητα ινστιτούτα, που έχουν επίσημη συμφωνία συνεργασίας και στενούς δεσμούς με το Πανεπιστήμιο του Όσλο. Τα περισσότερα από αυτά ιδρύθηκαν από το Πανεπιστήμιο του Όσλο, αλλά έχουν οργανωθεί ως οντότητες επίσημα χωριστές από το πανεπιστήμιο για διάφορους λόγους.

Αναγνωστήριο πρώην Πανεπιστημιακής Βιβλιοθήκης
  • Βιβλιοθήκη Ιατρικής και Επιστημών Υγείας
  • Βιβλιοθήκη Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών
  • Βιβλιοθήκη Νομικής Σχολής
  • Βιβλιοθήκη της Σχολής Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών
  • Ορυκτολογικό-Γεωλογικό Μουσείο
  • Παλαιοντολογικό Μουσείο
  • Ζωολογικό Μουσείο
  • Βοτανικός Κήπος
  • Βοτανικό Μουσείο


Πολιτιστικής Ιστορίας

  • Ιστορικό Μουσείο
  • Συλλογή νομισμάτων και μεταλλίων
  • Εθνογραφικό Μουσείο
  • Μουσείο Πλοίων Βίκινγκ

Αξιόλογοι άνθρωποι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Φρίντγιοφ Νάνσεν ήταν καθηγητής Ζωολογίας και εκλεγμένος Πρύτανης και ήταν επίσης γνωστός ως εξερευνητής, ανθρωπιστής και αποδέκτης του Νόμπελ Ειρήνης
Ο Γιόχαν Γκάλτουνγκ, ιδρυτής των μελετών για την ειρήνη και τις συγκρούσεις, κατείχε την πρώτη έδρα στον κόσμο σε αυτόν τον κλάδο στο Πανεπιστήμιο του Όσλο τα έτη 1969-1977

Το Πανεπιστήμιο του Όσλο έχει μια μακρά λίστα με αξιόλογους ακαδημαϊκούς και αποφοίτους, που καλύπτουν τους τομείς των υποτροφιών που καλύπτονται από το πανεπιστήμιο. Το πανεπιστήμιο φιλοξενεί πέντε νικητές του βραβείου Νόμπελ και είναι θεσμικά συνδεδεμένο με μερικά από τα πιο διάσημα βραβεία στον κόσμο. Το Νόμπελ Ειρήνης απονεμόταν στο αίθριο του πανεπιστημίου μεταξύ 1947 και 1989, καθιστώντας έτσι το μοναδικό πανεπιστήμιο που φιλοξένησε τελετή βραβείου Νόμπελ. [10] Από το 2003, το βραβείο Άμπελ απονέμεται στο αίθριο του πανεπιστημίου.

Μερικοί από τους αξιόλογους ακαδημαϊκούς του πανεπιστημίου είναι:

Μια παλαιότερη έκδοση της σφραγίδας του πανεπιστημίου

Η σφραγίδα του Πανεπιστημίου του Όσλο απεικονίζει τον Απόλλωνα με τη Λύρα και χρονολογείται από το 1835. Η σφραγίδα έχει επανασχεδιαστεί αρκετές φορές, με πιο πρόσφατη το 2009.

Όπως όλα τα δημόσια ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη Νορβηγία, το πανεπιστήμιο δεν χρεώνει δίδακτρα. Ωστόσο, μια μικρή χρέωση 600 κορόνων (περίπου 70 δολαρίων) ανά εξάμηνο πηγαίνει στον οργανισμό φοιτητικής πρόνοιας στο Όσλο για να επιδοτήσει νηπιαγωγεία, υπηρεσίες υγείας, στέγαση και πολιτιστικές πρωτοβουλίες, την εβδομαδιαία εφημερίδα Universitas και τον ραδιοφωνικό σταθμό Radio Nova.

Επιπλέον, οι φοιτητές χρεώνονται αντίγραφα 200 kορόνες[11] (περίπου 25 δολάρια) για φοιτητές πλήρους φοίτησης και 100 κορόνες (περίπου 12 δολάρια) για φοιτητές μερικής φοίτησης. Τέλος, ένα εθελοντικό ποσό 40 κορόνων (περίπου 5 δολαρίων) δωρίζεται στο SAIH.

Το 2023, η ακαδημαϊκή κατάταξη των παγκόσμιων πανεπιστημίων του Πανεπιστημίου Σαγκάης Τζιάο Τονγκ κατέταξε το Πανεπιστήμιο του Όσλο στην 73η θέση παγκοσμίως και το καλύτερο στη Νορβηγία, ενώ η κατάταξη των Times Higher Education World University Rankings του 2024 το κατέταξε 127ο και το QS World University Rankings117ο παγκοσμίως. Το Webometrics Ranking of World Universities κατέταξε το πανεπιστήμιο το 2022 στην 94η θέση παγκοσμίως. [12]

Διεθνής συνεργασία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πανεπιστήμιο του Όσλο διαχειρίζεται την έδρα Χένρικ Στέφενς στο Πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου από κοινού με το Πανεπιστήμιο Χούμπολτ. Η έδρα ιδρύθηκε και χρηματοδοτείται από τη νορβηγική κυβέρνηση. [13]

Το πανεπιστήμιο συμμετέχει σε πολλά από τα πειράματα του ερευνητικού προγράμματος CERN. [14]

Είναι ενεργό μέλος του Πανεπιστημίου της Αρκτικής.[15] Το UArctic είναι ένα διεθνές συνεργατικό δίκτυο που βασίζεται στην περιοχή του Αρκτικού Κύκλου, που αποτελείται από περισσότερα από 200 πανεπιστήμια, κολέγια και άλλους οργανισμούς που ενδιαφέρονται για την προώθηση της εκπαίδευσης και της έρευνας στην περιοχή της Αρκτικής. [16]

  1. «Search». Internet Archive. 
  2. «University of Oslo (UiO) - Maritime & North Sea Energy Law Education». EduMaritime.net. 25 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2018. 
  3. «Fargepalett». University of Oslo. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2022. 
  4. «Inne på topp 100 i rangering av 21.000 universiteter». Khrono. https://www.khrono.no/inne-pa-topp-100-i-rangering-av-21000-universiteter/874647. Ανακτήθηκε στις 21 May 2024. 
  5. «About Oslo». European Union – Health Education and Management (EU–HEM) (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2018. 
  6. «I år skal Nobels fredspris utdeles på UiO - Uniforum». www.uniforum.uio.no (στα Νορβηγικά). Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2022. 
  7. «Research. University of Oslo. Retrieved July 21, 2016». 
  8. «Research Groups. The Faculty of Theology. University of Oslo. Nov 11, 2011. Retrieved July 21, 2016». 
  9. «University of Oslo (UiO) - Maritime & North Sea Energy Law Education». EduMaritime.net. 25 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2018. 
  10. «Prisutdelingen». Nobels Fredspris (στα Νορβηγικά). Det Norske Nobelinstitutt. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  11. «Kopinor-avgiften» (στα Νορβηγικά). University of Oslo. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2018. 
  12. «Webometrics Ranking of World Universities». 
  13. «Humboldt-universitetet: Alle moderne universiteters mor». 
  14. «List of institutes—U. Oslo participation». greybook.cern.ch. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  15. «Members». UArctic (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2025. 
  16. «About Us». UArctic - University of the Arctic (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2025. 

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • John Peter Collett: Historien om Universitetet i Oslo, Universitetsforlaget 1999, (ISBN 9788200129370)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]