Παναγία με το παίζον παιδίον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Παναγία με το παίζον παιδίον είναι εικονογραφικός τύπος της Παναγίας σύμφωνα με τον οποίο ο Χριστός αγκαλιάζει με τρυφερότητα την μητέρα του και κρατάει αυτήν από το μαφόριό της και πάιζει στην αγκαλιά της, ενώ με το δεξί χέρι του κρατάει ειλητάριο, το οποίο γράφει τη φράση Πνεύμα Κυρίου επ' εμέ ου ένεκεν έχρισέ με (Ησαΐας 61, 1)[1]

Προέλευση εικονογραφικού τύπου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προέρχεται από βακχικές παραστάσεις παιδιού το οποίο παίζει στην αγκαλιά της μητέρας του οι οποίες πρωτεπέδρασαν στην κοπτική τέχνη. Συγκεκριμένα η παράσταση του Παίζοντος παιδίου Ιησού εντοπίζεται στην εποχή των Κομνηνών[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Κωνσταντίνος Καλοκύρης, Η Θεοτόκος εις την εικονογραφίαν ανατολής και δύσεως, εκδ.Πατριαρχικόν Ίδρυμα Πατερικών Μελετών, Θεσσαλονίκη, 1972, σελ.81
  2. Κωνσταντίνος Καλοκύρης, Η Θεοτόκος εις την εικονογραφίαν ανατολής και δύσεως, εκδ.Πατριαρχικόν Ίδρυμα Πατερικών Μελετών, Θεσσαλονίκη, 1972, σελ.81

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κωνσταντίνος Καλοκύρης, Η Θεοτόκος εις την εικονογραφίαν ανατολής και δύσεως, εκδ.Πατριαρχικόν Ίδρυμα Πατερικών Μελετών, Θεσσαλονίκη, 1972