Παλαιά Μεγάλη Βουλγαρία
Η Παλαιά Μεγάλη Βουλγαρία (βουλγαρικά: Стара Велика България), ήταν μια τουρκική νομαδική αυτοκρατορία του 7ου αιώνα που σχηματίστηκε από τους Ονογούρους Βουλγάρους στη δυτική Ποντιακή-Κασπιανή στέπα (σύγχρονη νότια Ουκρανία και νοτιοδυτική Ρωσία).[1] Η Μεγάλη Βουλγαρία ήταν αρχικά κεντρική μεταξύ του Δνειστέρου και του χαμηλότερου Βόλγα.
Η αρχική πρωτεύουσα ήταν η Φαναγορία στην Χερσόνησο του Ταμάν μεταξύ των Μαύρο και των Αζοφικών θαλασσιών. Στα μέσα του 7ου αιώνα, η Μεγάλη Βουλγαρία επεκτάθηκε δυτικά για να περιλαμβάνει το Αβαρικό έδαφος και επικεντρώθηκε στην Πολτάβα. Κατά τη διάρκεια του 7ου αιώνα, όμως, μια Αβαροσλαβική συμμαχία στη δυτική πλευρά και οι Χαζάροι στην ανατολική πλευρά, νίκησαν τους Βουλγάρους, και η Μεγάλη Βουλγαρία διαλύθηκε. Τα κράτη που θα διαδοχήσουν είναι η Πρώτη Βουλγαρική Αυτοκρατορία και η Βουλγαρία του Βόλγα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Leif Inge Ree Petersen (2013). Siege Warfare and Military Organization in the Successor States (400-800 AD. σελ. 112.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Old Great Bulgaria στο Wikimedia Commons