Παλάτι των Νορμανδών
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Παλάτι των Νορμανδών | |
---|---|
Palazzo dei Normanni και Palazzo Reale | |
Είδος | βασιλική κατοικία, κάστρο[1], palazzo museum[2][3] και ιδιωτικό μουσείο[3] |
Διεύθυνση | Piazza del Parlamento, Palermo[2] και Piazza Parlamento 1, 90134 Palermo[3] |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 38°6′41″N 13°21′12″E |
Διοικητική υπαγωγή | Παλέρμο[4][1] |
Χώρα | Ιταλία[4][1] |
Ολοκλήρωση | 1130 |
Προστασία | ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[5] |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Το Παλάτι των Νορμανδών, (ιταλικά: Palazzo dei Normanni, ή βασιλικό ανάκτορο του Παλέρμο της Σικελίας. Ήταν η έδρα των βασιλέων της νήσου κατά τη Νορμανδική κυριαρχία και κατόπιν του Φρειδερίκου Β΄ και του γιου του Κορράδου Δ΄ των Χοενστάουφεν βασιλέων της Γερμανίας & Σικελίας. Υπηρέτησε έπειτα ως η κύρια έδρα της εξουσίας για τους ηγεμόνες της Σικελίας, που ακολούθησαν. Έγινε η ιδιωτική κατοικία των μετέπειτα Βουρβόνων βασιλέων της Σικελίας. Στην εποχή μας είναι η έδρα του Τοπικής Συνέλευσης της Σικελίας. Το κτήριο είναι η αρχαιότερη βασιλική κατοικία στην Ευρώπη.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κτήριο στέκεται στο υψηλότερο σημείο του παλαιού κέντρου της πόλης, λίγο πιο επάνω από τις πρώτες εγκαταστάσεις των Καρχηδονίων, των οποίων υπολείμματα υπάρχουν στη βάση του.
Το πρώτο κτήριο, το al Qasr (το κάστρο) πιστεύεται, ότι ξεκίνησε τον 9ο αιώνα από τον εμίρη του Παλέρμο. Τμήματα αυτού του πρώτου κτηρίου είναι ακόμη ορατά στις θεμελιώσεις, όπου υπάρχουν τυπικές αραβικές αψίδες. Όταν οι Νορμανδοί κατέλαβαν το 1072 τη Σικελία και κατέστησαν το Παλέρμο πρωτεύουσα του νέου βασιλείου της Σικελίας, το ανάκτορο επιλέχθηκε ως η κύρια κατοικία των ηγεμόνων. Οι Νορμανδοί βασιλείς μετέτρεψαν το πρώην Αραβικό παλάτι σε ένα συγκρότημα με πολλές λειτουργίες, κατοικίας και διοίκησης. Όλα τα κτήρια ήταν ενωμένα μεταξύ τους μέσω στοών και περιέκλειαν κήπους, σχεδιασμένους από τους καλύτερους κηπουρούς της μέσης Ανατολής. Το 1132 ο Ρογήρος Β΄ των Ωτβίλ πρόσθεσε το περίφημο Παλατινό Παρεκκλήσιο στο συγκρότημα.
Κατά τη βασιλεία των Χοενστάουφεν βασιλέων της Γερμανίας, το ανάκτορο διατήρησε τις διοικητικές του λειτουργίες και ήταν το κέντρο της Σχολής της Σικελίας στην ποίηση· ωστόσο σπάνια χρησιμοποιόταν ως μόνιμη κατοικία του ηγεμόνα, ιδιαίτερα κατά τη βασιλεία του Φρειδερίκου Β΄.
Οι Καπετίδες-Ανζού και οι βασιλείς της Αραγωνίας προτιμούσαν άλλες έδρες. Το ανάκτορο επέστρεψε στον διοικητικό του ρόλο κατά το 2ο ήμισυ του 16ου αι., όταν οι Ισπανοί κυβερνήτες το επέλεξαν ως κύρια κατοικία τους. Εκτέλεσαν σημαντικές ανακατασκευές με σκοπό της αντιπροσωπευτικές και τις στρατιωτικές ανάγκες τους, με τη δημιουργία ενός συστήματος προμαχώνων.
Τότε οι Βουρβώνοι της Ισπανίας έκτισαν πρόσθετα δωμάτια υποδοχής (την Ερυθρή αίθουσα, την Κίτρινη και την Πράσινη) και αναδόμησαν την αίθουσα του Ηρακλή, που πήρε το όνομά της από τις νωπογραφίες της με τον μυθολογικό αυτόν ήρωα. Από το 1946 το ανάκτορο έγινε η έδρα της Τοπικής Συνέλευσης της Σικελίας. Η δυτική πτέρυγα (με την Πόρτα Νουόβα) δόθηκε στον Ιταλικό στρατό και είναι η έδρα της Νότιας Στρατιωτικής Λεγεώνας. Κατά τη δεκαετία του 1960 το κτήριο έλαβε ολοκληρωμένες επισκευές υπό τη διεύθυνση του Ροζάριο Λα Ντούκα. Το παλάτι είναι επίσης η έδρα του Αστρονομικού Παρατηρητηρίου του Παλέρμο.
Το ανάκτορο περιέχει το Παλατινό Παρεκκλήσιο, που είναι το καλύτερο δείγμα του Βυζαντινο-Αραβο-Νορμανδικού ρυθμού, που επικράτησε τον 12ο αιώνα στη Σικελία. Τα εκθαμβωτικά ψηφιδωτά, η ξύλινη οροφή, που είναι επιτηδευμένα σκαλισμένη και ζωγραφισμένη και η ορθομαρμάρωση του κάτω μέρους των τοίχων και του δαπέδου, είναι εκλεπτυσμένης τέχνης. Το μεγαλύτερο μέρος του ανακτόρου επανοικοδομήθηκε και επαυξήθηκε την εποχή των Αραγωνέζων· έμειναν από την εποχή των Ωτβίλ κάποια τμήματα μόνο, όπως η Νορμανδική αίθουσα.
Η δομή του συγκροτήματος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η βόρεια πτέρυγα αρχίζει από τη Νέα Είσοδο (Πόρτα Νουόβα) και εκτείνεται ως το Νορμανδικό κτήριο. Στο σημείο αυτό η βόρεια πτέρυγα συνεχίζεται προς το νότο, χωρισμένη σε δύο μέρη: τη δυτική πτέρυγα και την ανατολική. Ο εσωτερικός χώρος ανάμεσα στις δυο τελευταίες χωρίζεται από το Παλατινό Παρεκκλήσιο σε δύο αυλές. Δυτικά υπάρχει περίκλειστος κήπος και ανατολικά η πιάτσα ντελ Παρλαμέντο. Όλες οι πτέρυγες εφάπτονται και αποτελούν ένα ενιαίο συγκρότημα.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- "Palermo Buildings and Monuments". Nozio. Retrieved 7 December 2017. The palace houses the spectacular Cappella Palatina inside, which was also built by the Normans
- "Palazzo dei Normanni". Trip Historic. Retrieved 7 December 2017.
- Freeman, Edward Augustus; Ashby, Thomas (1911). "Palermo" . In Chisholm, Hugh. Encyclopædia Britannica. 20 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 599.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Atlante castellano d'Italia.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας: «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2019 survey on museums and similar institutions. 2021.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2022 survey on museums and similar institutions. 2024.
- ↑ 4,0 4,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 22265. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ Wiki Loves Monuments Italia.