Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (2022)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φόρμουλα 1
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2022
2021 2023
Σειρές Υποστήριξης:
Φόρμουλα 2

Το Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 για το 2022 είναι το 73o το οποίο διοργανώνει η FIA, η οποία θα φέρει σε δράση τους καινούργιους κανονισμούς, που αρχικά ήταν σχεδιασμένοι να εισέλθουν το 2021 άλλα ακυρώθηκαν λόγο της Πανδημίας του COVID-19.[1] Το Πρωτάθλημα ξεκίνησε στις 20 Μαρτίου στο Μπαχρέιν και ολοκληρώθηκρ στις 20 Νοεμβρίου στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Ο Μαξ Φερστάπεν κατέκτησε το 2ο πρωτάθλημα του μετά από το Γκραν Πρι Ιαπωνίας.

Ομάδες και οδηγοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ακόλουθες ομάδες και οδηγοί έχουν δηλώσει συμμετοχή για τη σεζόν 2022.[2] Όλες οι ομάδες αγωνίζονται με ελαστικά που παρέχονται από την Pirelli.[3]

Nat. Ομάδα Κατασκευαστής Σασί Κινητήρας Αριθ. Nat. Οδηγοί
Alfa Romeo F1 Team ORLEN

AFOT

Alfa Romeo-Ferrari C40 Ferrari 77 Βαλτέρι Μπότας
24 Γκουάνγιου Τζόου
Scuderia AlphaTauri

RBSAT

Alpha Tauri-Red Bull AT03 Red Bull[4] 10 Πιερ Γκασλί
22 Γιούκι Τσουνόντα
Scuderia Ferrari

SFFT

Ferrari F1-75 Ferrari 16 Σαρλ Λεκλέρ
55 Κάρλος Σάινθ Jr
Haas F1 Team FERRARI

HTF

Haas-Ferrari VF-22 Ferrari 20 Κέβιν Μάγκνουσεν[5]
47 Μικ Σουμάχερ
McLaren F1 Team

MFT

McLaren-Mercedes MCL36 Mercedes 3 Ντάνιελ Ρικιάρντο
4 Λάντο Νόρις
Mercedes-AMG Petronas Formula One Team

MAPFOT

Mercedes F1 W13 Mercedes 44 Λιούις Χάμιλτον
63 Τζορτζ Ράσελ
Aston Martin Cognizant Formula One Team

AMC FOT

Aston Martin-Mercedes AMR22 Mercedes 5 Σεμπάστιαν Φέτελ
18 Λάνς Στρόλ
TAG HEUER Red Bull Oracle Racing

THRBOR / RBOR

Red Bull Racing RB18 Red Bull[4] 1 Μαξ Φερστάπεν
11 Σέρχιο Πέρες
BWT Alpine F1 Team BAT Alpine-Renault A522 Renault 14 Φερνάντο Αλόνσο
31 Εστεμπάν Οκόν
Mercedes-AMG Petronas

Williams Racing Team MAPWR WRT

Williams-Mercedes FW44 Mercedes 6 Νίκολας Λατίφι
23 Αλεξάντερ Άλμπον

Αλλαγές στους οδηγούς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Κίμι Ράικονεν στην Alfa Romeo Racing Team θα αντικαταστήσει ο Βαλτέρι Μπότας.

Τον Αντόνιο Τζιοβινάτσι στην Alfa Romeo Racing Team θα αντικαταστήσει ο νεοφερμένος από την Φόρμουλα 2 Γκουάνγιου Τζόου.

Στην Μερσέντες ο Τζορτζ Ράσελ θα αντικαταστήσει τον Βαλτέρι Μπότας που πήγε στην Alfa Romeo Racing Team

Ο Αλεξάντερ Άλμπον επιστρέφει στην Formula 1 μετά από 1 χρόνο για να αντικαταστήσει τον Τζορτζ Ράσελ στην Williams Grand Prix Engineering

Ο Νικίτα Μαζέπιν ήταν αρχικά να αγωνιστεί με την Haas αλλά λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία αποφάσισαν να διακόψουν το συμβόλαιο με τον οδηγό αλλά και με την εταιρεία Urakali που αποτελούσε χορηγό της ομάδας

Αλλαγές στις ομάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η Honda ανακοίνωσε ότι δεν θα παρέχει κινητήρες πέρα από το 2021.[6] Η εταιρία παρείχε κινητήρες στην AlphaTauri από το 2018 και την Red Bull από το 2019. Η Red Bull Racing επίσης ανακοίνωσε την πρόθεσή της να αναλάβει το πρόγραμμα κινητήρων της Honda και να το διαχειριστεί εσωτερικά, αλλά πρόσθεσε ότι κάτι τέτοιο εξαρτάται από το πάγωμα ανάπτυξης των κινητήρων έως το 2025, καθώς δεν έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν την τεχνολογία του κινητήρα αμέσως.[7]

Πρόγραμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρόγραμμα του 2022 αποτελείται από 22 ή 23 αγώνες,[8][9]

Αγώνας Γκραν Πρι Πίστα Ημερομηνία
1 Μπαχρέιν Διεθνής πίστα του Μπαχρέιν, Σακίρ 20 Μαρτίου
2 Σαουδικής Αραβίας Πίστα της Πόλης της Τζέντα, Τζέντα 27 Μαρτίου
3 Αυστραλίας Πίστα Άλμπερτ Παρκ, Μελβούρνη 10 Απριλίου
4 Εμίλια Ρομάνα Πίστα της Ίμολα, Ίμολα 24 Απριλίου
5 Μαϊάμι Διεθνές Αυτοκινητοδρόμιο του Μαϊάμι, Μαϊάμι 8 Μάϊου
6 Ισπανίας Πίστα της Βαρκελώνης-Καταλονίας, Βαρκελώνη 22 Μάϊου
7 Μονακό Πίστα του Μονακό, Μόντε Κάρλο 29 Μάϊου
8 Αζερμπαϊτζάν Πίστα της πόλης του Μπακού, Μπακού 12 Ιουνίου
9 Καναδά Πίστα Ζιλ Βιλνέβ, Μόντρεαλ 19 Ιουνίου
10 Μεγάλης Βρετανίας Πίστα του Σίλβερστοουν, Σίλβερστοουν 3 Ιουλίου
11 Αυστρίας Ρεντ Μπουλ Ρινγκ, Σπίλμπεργκ 10 Ιουλίου
12 Γαλλίας Πίστα Πολ Ρικάρντ, Λε Καστελέ 24 Ιουλίου
13 Ουγγαρίας Ουγκαρόριγνκ, Βουδαπέστη 31 Ιουλίου
14 Βελγίου Πίστα Σπα-Φρανκορσαμπ, Σταβλότ 28 Αυγούστου
15 Ολλανδίας Πίστα του Ζάντβορτ, Ζάντβορτ 4 Σεπτεμβρίου
16 Ιταλίας Διεθνές Αουτοντρομο της Μόντσα, Μόντσα 11 Σεπτεμβρίου
17 Σιγκαπούρης Πίστα της Μαρίνα Μπέι, Σιγκαπούρη 2 Οκτωβρίου
18 Ιαπωνίας Πίστα της Σουζούκα, Σουζούκα 9 Οκτωβρίου
19 Ηνωμένων Πολιτειών Πίστα της Αμερικής, Όστιν 23 Οκτωβρίου
20 Πόλης του Μεξικού Αουτοντρόμο Ερμάνος Ροντρίγκεζ, Πόλη του Μεξικό 30 Οκτωβρίου
21 Σάο Πάολο Αουτοντρόμο Χοσέ Κάρλος Πάσε, Σάο Πάολο 13 Νοεμβρίου
22 Αμπού Ντάμπι Πίστα της Γιας Μαρίνα, Αμπού Ντάμπι 20 Νοεμβρίου


Οι χώρες που πρόκειται να διεξάγουν Γκραν Πρι το 2022 είναι με πράσινο χρώμα, με την τοποθεσία της πίστας να είναι με μαύρη τελεία. Πρώην διοργανώτριες χώρες είναι με σκούρο γκρι, και πρώην πίστες είναι με άσπρη τελεία.
Πηγές:[8][10]

Επέκταση ημερολογίου και αλλαγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τα Γκραν Πρι Αυστραλίας, Καναδά, Ιαπωνίας και Σιγκαπούρης επέστρεψαν στο ημερολόγιο μετά από απουσία δύο ετών λόγω της πανδημίας του COVID-19.
  • Το Γκραν Πρι του Μαϊάμι πρόκειται να κάνει το ντεμπούτο του, με τον αγώνα να αναμένεται να διεξαχθεί στο Διεθνές Αυτοκινητοδρόμιο του Μαϊάμι στο Μαϊάμι Γκάρντενς της Φλόριντα.[11]
  • Τα Γκραν Πρι της Πορτογαλίας, Στυρίας και Τουρκίας δεν συμπεριλήφθηκαν στη λίστα των αγώνων του 2022. Προστέθηκαν ειδικά στο ημερολόγιο του 2021 ως απάντηση στην πανδημία, για να διασφαλιστεί ότι θα μπορούσαν να διεξαχθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι αγώνες.
  • Το Γκραν Πρι του Κατάρ, το οποίο πρόκειται να κάνει το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα του 2021 στη Διεθνής πίστα του Λουσαίλ, δεν θα είναι παρόν το 2022. Το Γκραν Πρι προγραμματίζεται να επιστρέψει το 2023, μετά από ένα χρόνο κατά τον οποίο η χώρα θα επικεντρωθεί στη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.[12]
  • Ακυρώθηκε Το Γκραν Πρι της Ρώσιας στο αυτοκινητοδρόμιο του Σότσι μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Γίνονταν συζητήσεις για το ποιο άλλο Γκραν Πρι θα πάρει τη θέση του όμως την Τετάρτη 18 Μαΐου ανακοινώθηκε επίσημα πως δε θ' αντικατασταθεί οπότε και φέτος θα έχουμε 22 Γκραν Πρι.
  • Επίσης ούτε φέτος θα έχουμε Γκραν Πρι Κίνας. Στη θέση του μπήκε το Γκραν Πρι της Εμίλια Ρομάνια στην πίστα της Ίμολα. Το Γκραν Πρι ήταν προγραμματισμένο να διεξαχθεί το τριήμερο 15-17 Απριλίου.

Αλλαγές κανονισμών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τεχνικοί κανονισμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2022 αναμένεται να αναθεωρήσει τους τεχνικούς κανονισμούς.[13] Αυτές οι αλλαγές είχαν προγραμματιστεί για εισαγωγή το 2021, με τις ομάδες να αναπτύσσουν τα αυτοκίνητά τους κατά την διάρκεια του 2020. Ωστόσο, η εισαγωγή των κανονισμών καθυστέρησε μέχρι το πρωτάθλημα του 2022 ως απάντηση στην Πανδημία του COVID-19. Μόλις ανακοινώθηκε η καθυστέρηση, απαγορεύτηκε στις ομάδες να πραγματοποιήσουν οποιαδήποτε ανάπτυξη των αυτοκινήτων του 2022 κατά τη διάρκεια του ημερολογιακού έτους του 2020.[14]

Ζητήθηκε η γνώμη των οδηγών για την ανάπτυξη των νέων τεχνικών κανονισμών,[15] οι οποίοι σκόπιμα γράφτηκαν για να είναι περιοριστικοί, ώστε να αποτρέψουν τις ομάδες από την ανάπτυξη ριζικών σχεδίων που περιόριζαν την ικανότητα των οδηγών να προσπεράσουν.[16] Η FIA δημιούργησε μια ειδική ομάδα εργασίας ή μια επιτροπή μηχανικών, επιφορτισμένη με τον εντοπισμό και το κλείσιμο κενών στους κανονισμούς πριν από τη δημοσίευση τους. Θεωρητικά, η εξάλειψη των κενών θα αποτρέψει μια ομάδα από το να έχει κυρίαρχο αυτοκίνητο, και με τη σειρά της θα επιτρέψει στενότερο ανταγωνισμό σε όλες τις ομάδες, βελτιώνοντας παράλληλα την αισθητική των αυτοκινήτων. Αυτή η φιλοσοφία ήταν ένας σημαντικός στόχος των νέων κανονισμών.[17]

Αεροδυναμική και Σασί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι τεχνικοί κανονισμοί θα επαναφέρουν τη χρήση του ground effect για πρώτη φορά μετά της απαγόρευση του την δεκαετία του 1980.[18] Αυτό θα συμπέσει με μια απλοποίηση του αμαξώματος των αυτοκινήτων, καθιστώντας την κάτω πλευρά του αυτοκινήτου την κύρια πηγή αεροδυναμικού κρατήματος. Αυτό έχει ως στόχο να μειώσει τον ταραχώδη αέρα στο αυτοκίνητο και να επιτρέψει στους οδηγούς να ακολουθούν ο ένας τον άλλον πιο στενά, διατηρώντας παράλληλα παρόμοια κάθετη δύναμη σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια. Περαιτέρω αλλαγές στην αεροδυναμική στοχεύουν στον περιορισμό της ικανότητας των ομάδων να ελέγχουν τη ροή αέρα γύρω από τους μπροστινούς τροχούς και να μειώνουν περαιτέρω την αεροδυναμική ταραχή των αυτοκινήτων.[19] Αυτό περιλαμβάνει την εξάλειψη των 'bargeboard', τις σύνθετες αεροδυναμικές συσκευές που χειρίζονται τη ροή του αέρα γύρω από το σώμα του αυτοκινήτου.[20] Η μπροστινή πτέρυγα και τα endplates θα απλοποιηθούν, μειώνοντας τον αριθμό και την πολυπλοκότητα των αεροδυναμικών στοιχείων. Η μπροστινή πτέρυγα πρέπει επίσης να συνδέεται απευθείας με τη μύτη σε αντίθεση με τα σχέδια πριν από το 2022, όπου η πτέρυγα θα μπορούσε να συνδεθεί με τη μύτη μέσω στηριγμάτων για να δημιουργήσει ένα χώρο κάτω από το μονόκοκ, πιέζοντας έτσι τη ροή του αέρα κάτω από το αυτοκίνητο μέσω της μεγαλύτερης επιφάνειας της πτέρυγας και το αυξημένο ύψος της μύτης. Τα πίσω φτερά θα είναι πλατύτερα και τοποθετημένα ψηλότερα από τα προηγούμενα χρόνια, για να περιορίσουν την ικανότητα των ομάδων να χρησιμοποιούν τα καυσαέρια του αυτοκινήτου για να παράγουν κάθετη δύναμη. Στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από την Ομάδα Εργασίας αποκάλυψε ότι, όπου ένα αυτοκίνητο με προδιαγραφές 2019 που ακολουθούσε ένα άλλο αυτοκίνητο είχε μόλις το 55% των κανονικών επιπέδων κάθετης δύναμης ενώ ένα αυτοκίνητο με προδιαγραφές 2022 είχε και έως το 86% των κανονικών επιπέδων κάθετης δύναμης.

Οι ομάδες θα περιοριστούν περαιτέρω στον αριθμό των αεροδυναμικών αναβαθμίσεων που μπορούν να εισαγάγουν στο αυτοκίνητο, τόσο κατά τη διάρκεια ενός τριημέρου όσο και κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος. Αυτοί οι κανόνες θεσπίστηκαν για να μειώσουν περαιτέρω το κόστος του ανταγωνισμού. Μετά την απόφαση για καθυστέρηση των κανονισμών του 2021 έως το 2022, η αεροδυναμική ανάπτυξη των αυτοκινήτων απαγορεύτηκε από τις 28 Μαρτίου έως το τέλος του 2020.[21]

Μονάδες ισχύος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι συζητήσεις για την αλλαγή των κανονισμών των κινητήρων του 2021 ξεκίνησαν το 2017 και ολοκληρώθηκαν τον Μάιο του 2018.[22][23] Οι προτεινόμενοι κανονισμοί περιελάμβαναν την αφαίρεση της μονάδας γεννήτριας θερμότητας του κινητήρα (MGU-H) για την απλοποίηση της τεχνολογίας που χρησιμοποιείται στον κινητήρα, ενώ αυξάνει το μέγιστο όριο στροφών κατά 3000 σ.α.λ.[24] Περαιτέρω προτάσεις με όνομα "plug-and-play" θα έβλεπαν τους προμηθευτές κινητήρων να δεσμεύονται από τους κανονισμούς στην κατασκευή μεμονωμένων εξαρτημάτων του κινητήρα καθιστώντας τα καθολικά συμβατά, επιτρέποντας στις ομάδες να προμηθεύουν τα εξαρτήματά τους από πολλούς προμηθευτές.[25] Οι κατασκευαστές επίσης θα υπόκεινται σε παρόμοιο κανονισμό που αφορά εμπορικά διαθέσιμα υλικά, όπως κατασκευαστές σασί από την αρχή του 2021. Οι προτάσεις αυτές έχουν σχεδιαστεί για να απλοποιήσει την τεχνολογία των κινητήρων, ενώ κάνει το άθλημα πιο ελκυστικό για νέους κατασκευαστές. Ωστόσο, καθώς κανένας νέος προμηθευτής μονάδων ισχύος δεν δεσμεύτηκε να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα από το 2021, οι υφιστάμενοι προμηθευτές πρότειναν να διατηρήσουν τον υπάρχοντα τύπο μονάδας ισχύος σε μια προσπάθεια μείωσης του συνολικού κόστους ανάπτυξης.[26]

Το σύστημα ποσοστώσεων της μονάδας ισχύος θα συνεχιστεί το 2021 με τις ομάδες να έχουν περιορισμένο αριθμό μεμονωμένων εξαρτημάτων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν πριν επιβληθεί ποινή. Το σύστημα εξάτμισης θα προστεθεί στη λίστα των εξαρτημάτων, με τις ομάδες να επιτρέπεται να χρησιμοποιούν έξι κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος.

Τυποποιημένα εξαρτήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το άθλημα σκοπεύει να εισαγάγει μια σειρά τυποποιημένων εξαρτημάτων από το 2022, με τους κανονισμούς που απαιτούν να ισχύσουν τα τυποποιημένα εξαρτήματα έως το 2024. Αυτά τα τυποποιημένα εξαρτήματα περιλαμβάνουν το κιβώτιο ταχυτήτων και το σύστημα πίεσης του καυσίμου.[27][28] Ορισμένα αεροδυναμικά εξαρτήματα - όπως ο δίσκος που βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του δαπέδου του αυτοκινήτου - θα τυποποιηθούν, έτσι ώστε να περιορίσουν την ικανότητα των ομάδων να αναπτύξουν την περιοχή και να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Τα μεμονωμένα μέρη θα ταξινομηθούν τώρα ως ένας τρόπος αποσαφήνισης των κανόνων προς το περιβάλλουν τους.

  • Τα Καταχωρισμένα Εξαρτήματα αναφέρονται στα μέρη του αυτοκινήτου που απαιτείται από τις ομάδες να σχεδιάσουν από μόνα τους.
  • Τα Στάνταρ Εξαρτήματα είναι το όνομα που δίνεται στα μέρη του αυτοκινήτου που θα πρέπει να χρησιμοποιούν όλες οι ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των ζαντών και του εξοπλισμού που χρησιμοποιείται σε pit stop.
  • Τα Μεταφερόμενα Εξαρτήματα είναι εξαρτήματα που μια ομάδα μπορεί να αναπτύξει και να πουλήσει σε μια άλλη ομάδα, όπως το κιβώτιο ταχυτήτων και τον συμπλέκτη.
  • Τα Προτεινόμενα Ανταλλακτικά είναι τμήματα που πρέπει να αναπτύξουν οι ομάδες σύμφωνα με ένα καθορισμένο σύνολο κανονισμών. Τα καθορισμένα μέρη περιλαμβάνουν καμάρες τροχών και αεροδυναμική τους.
  • Τα Εξαρτήματα Ανοικτού Κώδικα μπορούν να αναπτυχθούν συλλογικά από ομάδες και να πωληθούν σε πελάτες. Τα τιμόνια και ο μηχανισμός DRS αναφέρονται ως εξαρτήματα ανοιχτού κώδικα.

Το σύστημα κατηγοριοποίησης των εξαρτημάτων εισήχθη για να επιτρέπει την ελευθερία του σχεδιασμού, καθώς η αναθεώρηση των αεροδυναμικών κανονισμών ήταν εξαιρετικά προδιαγεγραμμένη.

Ελαστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρωτάθλημα θα κινηθεί από τροχούς 13 ιντσών σε 18 ιντσών. Αρχικά προτάθηκε ότι η χρήση των θερμαντήρων ελαστικών - ηλεκτρικές κουβέρτες που έχουν σχεδιαστεί για να διατηρούν τα ελαστικά στη βέλτιστη θερμοκρασία λειτουργίας θα απαγορευτούν,[29] αν και η απόφαση αυτή αντιστράφηκε αργότερα μετά από αντίθεση από τον προμηθευτή ελαστικών Pirelli.[30] Αντίθετα, οι θερμαντήρες των ελαστικών θα γίνουν ένα τυποποιημένο κομμάτι του εξοπλισμού.


Νικητές ανά αγώνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Rd. Αγώνας Pole position Ταχύτερος γύρος Νικητής Ομάδα
1 Γκραν Πρι Μπαχρέιν Σαρλ Λεκλέρ Σαρλ Λεκλέρ Σαρλ Λεκλέρ Σκουντερία Φερράρι
2 Γκραν Πρι Σαουδικής Αραβίας Σέρχιο Πέρες Σαρλ Λεκλέρ Μαξ Φερστάπεν Red Bull Racing
3 Γκραν Πρι Αυστραλίας Σαρλ Λεκλέρ Σαρλ Λεκλέρ Σαρλ Λεκλέρ Σκουντερία Φερράρι
4 Γκραν Πρι Εμίλια Ρομάνια Μαξ Φερστάπεν Μαξ Φερστάπεν Μαξ Φερστάπεν Red Bull Racing
5 Γκραν Πρι Μαϊάμι Σαρλ Λεκλέρ Μαξ Φερστάπεν Μαξ Φερστάπεν Red Bull Racing
6 Γκραν Πρι Ισπανίας Σαρλ Λεκλέρ Σέρχιο Πέρες Μαξ Φερστάπεν Red Bull Racing
7 Γκραν Πρι Μονακό Σαρλ Λεκλέρ Λάντο Νόρις Σέρχιο Πέρες Red Bull Racing
8 Γκραν Πρι Αζερμπαϊτζάν Σαρλ Λεκλέρ Σέρχιο Πέρες Μαξ Φερστάπεν Red Bull Racing
9 Γκραν Πρι Καναδά Μαξ Φερστάπεν Κάρλος Σάινθ (ο νεότερος) Μαξ Φερστάπεν Red Bull Racing
10 Γκραν Πρι Μεγάλης Βρετανίας Κάρλος Σάινθ (ο νεότερος) Λιούις Χάμιλτον Κάρλος Σάινθ (ο νεότερος) Σκουντερία Φερράρι
11 Γκραν Πρι Αυστρίας Μαξ Φερστάπεν Μαξ Φερστάπεν Σαρλ Λεκλέρ Σκουντερία Φερράρι
12 Γκραν Πρι Γαλλίας Σαρλ Λεκλέρ Κάρλος Σάινθ (ο νεότερος) Μαξ Φερστάπεν Red Bull Racing
13 Γκραν Πρι Ουγγαρίας Τζορτζ Ράσελ Λιούις Χάμιλτον Μαξ Φερστάπεν Red Bull Racing
14 Γκραν Πρι Βελγίου Κάρλος Σάινθ (ο νεότερος) Μαξ Φερστάπεν Μαξ Φερστάπεν Red Bull Racing
15 Γκραν Πρι Ολλανδίας Μαξ Φερστάπεν Μαξ Φερστάπεν Μαξ Φερστάπεν Red Bull Racing
16 Γκραν Πρι Ιταλίας Σαρλ Λεκλέρ Σέρχιο Πέρες Μαξ Φερστάπεν Red Bull Racing
17 Γκραν Πρι Σιγκαπούρης Σαρλ Λεκλέρ Τζόρτζ Ράσελ Σέρχιο Πέρες Red Bull Racing
18 Γκραν Πρι Ιαπωνίας Μαξ Φερστάπεν Γκουάνγιου Τζόου Μαξ Φερστάπεν Red Bull Racing
19 Γκραν Πρι Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής Κάρλος Σάινθ (ο νεότερος) Τζορτζ Ράσελ Μαξ Φερστάπεν Red Bull Racing
20 Γκραν Πρι Μεξικού Μαξ Φερστάπεν Τζορτζ Ράσελ Μαξ Φερστάπεν Red Bull Racing
21 Γκραν Πρι Σάο Πάολο Κέβιν Μάγκνουσεν Τζορτζ Ράσελ Τζορτζ Ράσελ Mercedes
22 Γκραν Πρι Άμπου Ντάμπι Μαξ Φερστάπεν Λάντο Νόρις Μαξ Φερστάπεν Red Bull Racing


Σύστημα βαθμολόγησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω πληροφορίες: Βαθμολόγηση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1

Οι πόντοι απονέμονται στους δέκα πρώτους ταξινομημένους οδηγούς και στον οδηγό που έθεσε τον ταχύτερο γύρο. Ο οδηγός με τον γρηγορότερο γύρο πρέπει να είναι εντός των 10 πρώτων για να λάβει τον βαθμό. Στην περίπτωση ισοπαλίας χρησιμοποιείται ένα σύστημα αντίστροφης μέτρησης όπου ο οδηγός με τα καλύτερα αποτελέσματα κατατάσσεται υψηλότερα, εάν το καλύτερο αποτέλεσμα είναι ίδιο, τότε το επόμενο καλύτερο αποτέλεσμα μετράει. Οι πόντοι απονέμονται για κάθε αγώνα χρησιμοποιώντας το ακόλουθο σύστημα:

Θέση 1η 2η 3η 4η 5η 6η 7η 8η 9η 10η ΤΓ
Γκραν Πρι 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 1
Sprint[α] 8 7 6 5 4 3 2 1


Βαθμολογία οδηγών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέση Οδηγός BHR
 SAU
 AUS
 EMI
 MIA
 ESP
 MON
 AZE
 CAN
 GBR
 AUT
 FRA
 HUN
 BEL
 NED
 ITA
 TBA
 SIN
 JPN
 USA
 MXC
 SAP
 ABU
 Πόντοι
2 Σαρλ Λεκλέρ 1 2 1 62 2 Εγκ 4 Εγκ 5 5 4 5 5 1 Εγκ 9 4 3 1 2 2 4 6 330
4 Τζορτζ Ράσελ 4 5 3 4 5 4 5 200
5 Κάρλος Σάινθ Jr 2 3 Εγκ Εγκ4 3 3 1 335
3 Σέρχιο Πέρες 18dagger 4 2 23 4 2 6 320
7 Λιούις Χάμιλτον 3 10 4 13 9 30
1 Μαξ Φερστάπεν 19dagger 1 Εγκ 11 6 6 3 1 1 340
9 Εστεμπάν Οκόν 7 6 7 14 20
6 Λάντο Νόρις 15 7 5 35 35
10 Κέβιν Μάγκνουσεν 5 9 14 98 15
8 Βαλτέρι Μπότας 6 Εγκ 8 57 24
11 Ντάνιελ Ρικιάρντο 14 Εγκ 6 186 11
13 Πιερ Γκασλί Εγκ 8 9 12 6
12 Γιούκι Τσουνόντα 8 ΔΕΚ 15 7 10
15 Φερνάντο Αλόνσο 9 Εγκ 17 Εγκ 1 2 2 2 1 1 1 3 4 1 2 3 4 5 9 1 1 2 1 350
16 Γκουάνγιου Τζόου 10 11 11 15 1
18 Μικ Σουμάχερ 11 ΑΠ 13 17 0
19 Λανς Στρολ 12 13 12 10 1
20 Νίκο Χούλκενμπεργκ 17 12 0
17 Αλεξάντερ Άλμπον 13 14dagger 10 11 1
21 Νίκολας Λατίφι 16 Εγκ 16 16 0
14 Σεμπάστιαν Φέτελ Εγκ 8 4
Θεσ. Οδηγός BHR
 SAU
 AUS
 EMΙ
 MIA
 ESP
 MON
 AZE
 CAN
 GBR
 AUT
 FRA
 HUN
 BEL
 NED
 ITA
 TBA
 SIN
 JPN
 USA
 MXC
 SAP
 ABU
 Πόντοι
Πηγές:[32]
Υπόμνημα
Χρώμα Αποτέλεσμα
Χρυσό Νικητής
Ασημί 2η Θέση
Χάλκινο 3η Θέση
Πράσινο Βαθμολογούμενη θέση
Μπλε Μη βαθμολογούμενη θέση
Δεν Ταξινομήθηκε, Τερμάτισε (NC)
Μοβ Δεν Ταξινομήθηκε, Εγκατέλειψε (Εγκ)
Κόκκινο Δεν προκρίθηκε (DNQ)
Δεν προ-κατατάχθηκε (DNPQ)
Black Αποκλεισμός εντός αγώνα (DSQ)
Άσπρο Δεν εκκίνησε (ΔΕΚ)
Αγώνας ακυρώθηκε (ΑΑ)
Blank Δεν πήρε μέρος στα δοκιμαστικά (DNP)
Δεν συμπεριλήφθηκε (ΔΕΣ)
Δεν έφτασε (DNA)
Αποχώρησε (ΑΠ)
Ένδειξη Σημασία
Έντονοι χαρακτήρες Pole position
Πλάγιοι χαρακτήρες Ταχύτερος Γύρος

Σημείωση:

  • dagger– Οδηγοί που δεν τερμάτισαν τον αγώνα, αλλά κατατάχθηκαν έχοντας συμπληρώσει πάνω από το 90% της συνολικής διαδρομής.

Βαθμολογία Κατασκευαστών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θεσ. Κατασκευαστής BHR
 SAU
 AUS
 EMI
 MIA
 ESP
 MON
 AZE
 CAN
 GBR
 AUT
 FRA
 HUN
 BEL
 NED
 ITA
 TBA
 SIN
 JPN
 USA
 MXC
 SAP
 ABU
 Πόντοι
1 Ferrari 1 2 1 104
2 3 Εγκ
2 Mercedes 3 5 4 65
4 10 3
3 Red Bull Racing 18dagger 1 Εγκ 55
19dagger 4 2
4 McLaren-Mercedes 14 7 5 24
15 Εγκ 6
5 Alpine-Renault 7 6 7
9 Εγκ 17
6 Haas-Ferrari 5 9 14 12
11 ΑΠ 13
7 Alfa Romeo-Ferrari 6 11 8 9
10 Εγκ 11
8 Alpha Tauri-Red Bull 8 8 9 8
Εγκ ΔΕΚ 15
9 Aston Martin-Mercedes 12 12 12 0
17 13 Εγκ
10 Williams-Mercedes 13 14dagger 10 0
16 Εγκ 16
Θεσ. Κατασκευαστής BHR
 SAU
 AUS
 EMI
 MIA
 ESP
 MON
 AZE
 CAN
 GBR
 AUT
 FRA
 HUN
 BEL
 NED
 ITA
 TBA
 SIN
 JPN
 USA
 MXC
 SAP
 ABU
 Πόντοι
Πηγές:[33]
Υπόμνημα
Χρώμα Αποτέλεσμα
Χρυσό Νικητής
Ασημί 2η Θέση
Χάλκινο 3η Θέση
Πράσινο Βαθμολογούμενη θέση
Μπλε Μη βαθμολογούμενη θέση
Δεν Ταξινομήθηκε, Τερμάτισε (NC)
Μοβ Δεν Ταξινομήθηκε, Εγκατέλειψε (Εγκ)
Κόκκινο Δεν προκρίθηκε (DNQ)
Δεν προ-κατατάχθηκε (DNPQ)
Black Αποκλεισμός εντός αγώνα (DSQ)
Άσπρο Δεν εκκίνησε (ΔΕΚ)
Αγώνας ακυρώθηκε (ΑΑ)
Blank Δεν πήρε μέρος στα δοκιμαστικά (DNP)
Δεν συμπεριλήφθηκε (ΔΕΣ)
Δεν έφτασε (DNA)
Αποχώρησε (ΑΠ)
Ένδειξη Σημασία
Έντονοι χαρακτήρες Pole position
Πλάγιοι χαρακτήρες Ταχύτερος Γύρος

Σημείωση:

  • dagger– Οδηγοί που δεν τερμάτισαν τον αγώνα, αλλά κατατάχθηκαν έχοντας συμπληρώσει πάνω από το 90% της συνολικής διαδρομής.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Τα Sprint θα διεξαχθούν στους ακόλουθους αγώνες: Γκραν Πρι Εμίλια Ρομάνια, Αυστρίας και Σάο Πάολο.[31]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Herrero, Daniel (20 Μαρτίου 2020). «Formula 1's new regulations delayed until 2022». speedcafe.com. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2021. 
  2. ↑ Smith, Luke (19 August 2020). «All 10 Formula 1 teams sign up for new Concorde Agreement». Autosport. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 December 2020. https://web.archive.org/web/20201204120305/https://www.autosport.com/f1/news/151511/all-f1-teams-sign-up-for-new-concorde-agreement. Ανακτήθηκε στις 28 January 2021. 
  3. ↑ Coch, Mat (26 November 2018). «Pirelli to remain F1 tyre supplier until 2023». speedcafe.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 August 2019. https://web.archive.org/web/20190821215821/https://www.speedcafe.com/2018/11/26/pirelli-to-remain-f1-tyre-supplier-until-2023/. Ανακτήθηκε στις 10 February 2019. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Red Bull agree deal to run Honda engine technology until 2025». Formula1.com. 15 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2021. 
  5. ↑ «BREAKING: Kevin Magnussen to make sensational F1 return with Haas in 2022 | Formula 1®». www.formula1.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2022. 
  6. ↑ «Honda to quit Formula 1 at the end of 2021 season». www.motorsport.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2020. 
  7. ↑ Daniel Herrero (23 Ιανουαρίου 2021). «Marko: Red Bull engine freeze demand 'not blackmail'». speedcafe.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Formula 1 announces 23-race calendar for 2022». www.formula1.com. 15 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2021. 
  9. ↑ Baldwin, Alan; Sarkar, Pritha; Ferris, Ken (15 October 2021). «Chinese GP off F1 calendar for third year in a row». Reuters (London). https://www.reuters.com/lifestyle/sports/china-absent-record-23-race-2022-formula-one-calendar-2021-10-15/. Ανακτήθηκε στις 21 October 2021. 
  10. ↑ Benson, Andrew (15 October 2021). «Chinese Grand Prix: Shanghai race dropped from 2022 F1 calendar». BBC Sport. https://www.bbc.co.uk/sport/formula1/58918353. Ανακτήθηκε στις 21 October 2021. 
  11. ↑ «Miami Grand Prix to join F1 calendar in 2022, with exciting new circuit planned». www.formula1.com (στα Αγγλικά). 18 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021. 
  12. ↑ Cooper, Adam (30 Σεπτεμβρίου 2021). «F1 confirms Qatar GP on 2021 calendar as part of long-term deal». Autosport.com (στα e). Motorsport Network. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2021. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  13. ↑ Herrero, Daniel (14 June 2019). «Formula 1 delays presentation of 2021 regulations». speedcafe.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 August 2019. https://web.archive.org/web/20190822220535/https://www.speedcafe.com/2019/06/14/formula-1-delays-presentation-of-2021-regulations/. Ανακτήθηκε στις 19 June 2019. 
  14. ↑ Pugmire, Jerome (31 March 2020). «F1 rule changes approved amid coronavirus disruption». The Washington Post. Associated Press (Nash Holdings). https://www.washingtonpost.com/sports/auto-racing/f1-rule-changes-approved-amid-coronavirus-disruption/2020/03/31/584fb320-7361-11ea-ad9b-254ec99993bc_story.html. Ανακτήθηκε στις 1 April 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  15. ↑ Coch, Mat (25 June 2019). «F1 keen to work with drivers on new rules». speedcafe.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 June 2019. https://web.archive.org/web/20190629160345/https://www.speedcafe.com/2019/06/25/f1-keen-to-work-with-drivers-on-new-rules/. Ανακτήθηκε στις 25 June 2019. 
  16. ↑ Noble, Jonathan (19 July 2019). «2021 Formula 1 rules made restrictive to prevent racing limitations». Autosport. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 July 2019. https://web.archive.org/web/20190718205841/https://www.autosport.com/f1/news/144874/2021-rules-restrictive-to-prevent-racing-limitations. Ανακτήθηκε στις 19 July 2019. 
  17. ↑ Noble, Jonathan (19 July 2019). «F1 creates aero group to find 2021 loopholes in same way teams try». Autosport. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 July 2019. https://web.archive.org/web/20190719185544/https://www.autosport.com/f1/news/144890/f1-creates-aero-group-to-find-2021-rules-loopholes. Ανακτήθηκε στις 20 July 2019. 
  18. ↑ Noble, Jonathan (17 July 2019). «F1 commits to reintroducing ground effect aero concept with '21 rules». autosport.com (Motorsport Network). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 July 2019. https://web.archive.org/web/20190717035841/https://www.autosport.com/f1/news/144841/f1-commits-to-reintroducing-ground-effect-for-2021. Ανακτήθηκε στις 17 July 2019. 
  19. ↑ Coch, Mat (19 July 2019). «F1 rubbishes cookie cutter 2021 design concerns». speedcafe.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 July 2019. https://web.archive.org/web/20190721111730/https://www.speedcafe.com/2019/07/19/f1-rubbishes-cookie-cutter-2021-design-concerns/. Ανακτήθηκε στις 20 July 2019. 
  20. ↑ «Tech Tuesday: What's been banned under the 2021 rules». formula1.com. Formula One Administration. 12 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  21. ↑ «FIA approve raft of F1 rule changes for 2020 and 2021». 31 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2020. 
  22. ↑ Herrero, Dan (14 April 2018). «May deadline for 2021 F1 engine regulations». speedcafe.com. https://www.speedcafe.com/2018/04/14/may-deadline-2021-f1-engine-regulations/. Ανακτήθηκε στις 9 May 2018. 
  23. ↑ Coch, Mat (4 May 2018). «Ferrari 'encouraged' by change in F1 attitude». speedcafe.com. https://www.speedcafe.com/2018/05/04/ferrari-encouraged-change-f1-attitude/. Ανακτήθηκε στις 9 May 2018. 
  24. ↑ Mitchell, Scott (11 May 2018). «F1 removing MGU-H for 2021 engines a 'backwards step' - Mercedes». Autosport. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 March 2019. https://web.archive.org/web/20190327195849/https://www.autosport.com/f1/news/135942/f1-losing-mguh-a-backwards-step--mercedes. Ανακτήθηκε στις 11 May 2018. 
  25. ↑ «Formula 1 unveils 2021 engine plans». speedcafe.com. 1 November 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 November 2017. https://web.archive.org/web/20171107131517/https://www.speedcafe.com/2017/11/01/formula-1-unveils-2021-engine-plans/. Ανακτήθηκε στις 9 May 2018. 
  26. ↑ Cooper, Adam (10 July 2018). «F1 manufacturers push back on 2021 engine proposals». Autosport. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 July 2018. https://web.archive.org/web/20180718115959/https://www.autosport.com/f1/news/137319/f1-manufacturers-push-back-on-2021-changes. Ανακτήθηκε στις 10 July 2018. 
  27. ↑ Cooper, Adam (19 February 2019). «FIA issues tender for standard F1 gearbox supplier from 2021 season». Autosport. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 September 2019. https://web.archive.org/web/20190926220647/https://www.autosport.com/f1/news/141610/f1-teams-will-use-standard-gearbox-from-2021. Ανακτήθηκε στις 19 February 2019. 
  28. ↑ Cooper, Adam (20 May 2019). «FIA releases new standard parts tender for key F1 fuel system parts». Autosport. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 May 2019. https://web.archive.org/web/20190520205322/https://www.autosport.com/f1/news/143528/fia-releases-another-f1-standard-parts-tender. Ανακτήθηκε στις 20 May 2019. 
  29. ↑ Coch, Mat (21 July 2018). «F1 to run bigger wheels, ban tyre warmers». speedcafe.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 August 2019. https://web.archive.org/web/20190821025147/https://www.speedcafe.com/2018/07/21/f1-to-run-bigger-wheels-ban-tyre-warmers/. Ανακτήθηκε στις 21 July 2018. 
  30. ↑ Cooper, Adam. «Decision to ban tyre blankets from F1 for 2021 reversed»Δωρεάν πρόσβαση υπoκείμενη σε περιορισμένη δοκιμή, συνήθως απαιτείται συνδρομή. autosport.com. Motorsport Network. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2019. 
  31. ↑ Formula1.com. 14 Φεβρουαρίου 2022. https://www.formula1.com/en/latest/article.formula-1-to-hold-three-sprint-events-in-2022-with-more-points-on-offer.4UXmrMDm6We04ZFlW0Ieo9.html#:~:text=The%20F1%20Commission%20has%20approved,lasting%20around%2025%2D30%20minutes.. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022. 
  32. ↑ «2022 Driver Standings». Formula1.com. Formula One World Championship Limited. 9 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022. 
  33. ↑ «2022 Constructor Standings». Formula1.com. Formula One World Championship Limited. 9 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Παγκόσμιο_πρωτάθλημα_Φόρμουλα_1_(2022)&oldid=9812035"