Πίτσα Μαργαρίτα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η πίτσα Μαργαρίτα είναι μια κλασσική ναπολιτάνικη πίτσα, γαρνιρισμένη με ντομάτα, μοτσαρέλα (μοτσαρέλα στην παραδοσιακή πίτσα Μαργαρίτα, δεν είναι εκείνη με του βουβαλιού αλλά με γάλα αγελάδας[εκκρεμεί παραπομπή]), βασιλικό, αλάτι και λάδι; μαζί με την πίτσα μαρινάρα, αποτελούν τις πιο δημοφιλείς ιταλικές πίτσες.
Σίγουρα αντιπροσωπεύει το κατ'εξοχήν σύμβολο (ανάμεσα στις πολλές γεύσεις) της πολιτιστικής κληρονομιάς και ιταλικής γαστρονομίας, δημοφιλής για τη φήμη της σε όλο τον κόσμο και σε όλες τις παραλλαγές της.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μια διαδεδομένη είδηση αναφέρει ότι τον Ιούνιο του 1889, για να τιμήσουν την Βασίλισσα της Ιταλίας, Μαργαρίτα της Σαβοΐας, ο σεφ Ραφαέλε Εσποζίτο της Πιτσαρίας Μπράντι εφηύρε ένα πιάτο που το ονόμασε χαρακτηριστικά ,«Πίτσα Μαργαρίτα» (δεδομένου ότι ο όρος «πίτσα», άγνωστος έξω από την πόλη της Νάπολης, αναφερόταν σχεδόν πάντα στα γλυκά κέικ), όπου διαθέτοντας τα αλμυρά συστατικά, ντομάτα, μοτσαρέλα και βασιλικό, αντιπροσώπευαν ακόμα και τα ίδια χρώματα με την ιταλική σημαία.
Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες φιλολογικού χαρακτήρα η ιστορία της πίτσας μαργαρίτα που εκπονήθηκε από την «Μπράντι» για πρώτη φορά θα αποτελεί μια «ψεύτικη ιστορία». Στην πραγματικότητα, φαίνεται ότι η πίτσα μαργαρίτα γεννήθηκε στη Νάπολη πολύ πριν από το 1889, μεταξύ του 1796 και του 1810. Η φιλόλογος Εμανουέλε Ρόκο, το 1849, μίλησε για συνδυασμούς σάλτσας με διάφορα συστατικά, ανάμεσα στα οποία είναι βασιλικός, ντομάτα και λεπτές φέτες μοτσαρέλα. Η μοτσαρέλα κομμένη σε λεπτές φέτες, απλωμένη πάνω στη σάλτσα ντομάτας σε σχήμα μαργαρίτα, με την επακόλουθη προσθήκη φύλλων βασιλικού, αποτελούσε μάλλον το αληθινό κίνητρο του ονόματος της πριν από την ενοποίηση της Ιταλίας. Τα συστατικά του τι είναι αυτό που σήμερα ονομάζεται πίτσα μαργαρίτα βρίσκονται σε πίτσες που παρασκευάζονται πριν από την Μαργαρίτα αφιερωμένη στην ίδια τη Βασίλισσα. Ο Φραντσέσκο ντε Μπουρκάρντ το 1866, μιλώντας για την παράδοση της Νάπολης περιγράφει τους βασικούς τύπους πίτσας, δηλαδή αυτές που σήμερα ονομάζονται πίτσα με σάλτσα ντομάτας, πίτσα μαργαρίτα και καλτσόνε:
Francesco De Bourcard, Usi e costumi di Napoli e contorni descritti e dipinti, Vol. II, pag. 124
Επιπλέον, ήδη από το 1830, ένας σίγουρα «Σκαντζόχοιρος», στο βιβλίο της Νάπολης, περιγράμματα και περίχωρα, είχε περιγράψει μια πίτσα με ντομάτα, μοτσαρέλα και βασιλικό.
Αξιοπερίεργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1973 αργεντίνος πιτσαδόρος, ο Εστεμπάν Ροντρίγκο Πέκο, πραγματοποιεί στο κέντρο του Μπουένος Άιρες, μια πίτσα Μαργαρίτα, 11 μέτρων και 7 εκ., μπαίνοντας στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Empty citation (βοήθεια)• Φραντσέσκο ντε Μπουρκάρντ , Έθιμα και παραδόσεις της Νάπολης,.νέα έκδοση φαξ, περιορισμένη κυκλοφορία σε 999 αντίγραφα,Νάπολη, Αλμπέρτο Μαροτα [1866].