Πίτερ ντε Μολάιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πίτερ ντε Μολάιν
Γέννηση6  Απριλίου 1595[1][2][3]
Λονδίνο
Θάνατος23  Μαρτίου 1661[4]
Χάαρλεμ
Χώρα πολιτογράφησηςΟλλανδική Δημοκρατία
Ιδιότηταχαράκτης[5], ζωγράφος[4], σκιτσογράφος[4], επιμελητής κειμένων και τοπιογράφος[4]
ΤέκναAnthony Molijn
ΓονείςPieter Jansz. de Molijn και Catalijnke Hendrixdr. van den Bossche
Είδος τέχνηςτοπιογραφία
Σημαντικά έργαHalting at a roadside inn, Wool Making και Evening festival on the Grote Markt, Haarlem
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Πίτερ ντε Μολάιν (ολλανδικά: Pieter de Molijn, επίσης αναγραφόμενος και Pieter de Molyn, 6 Απριλίου 1595, Λονδίνο - 23 Μαρτίου 1661, Χάαρλεμ) ήταν Ολλανδός ζωγράφος και χαράκτης, γεννημένος στην Αγγλία, που δραστηριοποιήθηκε κατά την περίοδο της Χρυσής ολλανδικής εποχής στη ζωγραφική.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ντε Μολάιν βαπτίστηκε στην Αναμορφωμένη Ολλανδική Εκκλησία του Λονδίνου. Ελάχιστα είναι γνωστά για την πρώτη του εκπαίδευση, αλλά πιθανότατα ταξίδεψε στην Ιταλία και το 1616 έγινε μέλος στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά του Χάαρλεμ. Ήταν σύγχρονος με τον Γιάκομπ Πίνας.[6] Στο Χάαρλεμ νυμφεύτηκε την Χεερτρόιτ Χόιχεν ντε Μπι (Geertuyt Huygen de Bie) και κατά την περίοδο 1616-1627 έζησε στο Ντελφτ, όπου νυμφεύτηκε εκ νέου όταν η πρώτη σύζυγός του απεβίωσε. Στη ληξιαρχική πράξη γάμου αναφέρεται ότι η σύζυγός του, Χεερτρόιτ ντε Ρόοβερε (Geertruyt de Roovere) ήταν από το Άμστερνταμ, ενώ ο ίδιος από το Ντελφτ.

Πιθανότατα διετέλεσε μαθητής το Εσάιας φαν ντε Φέλντε. Ο ίδιος είχε αρκετούς μαθητές, ανάμεσά τους οι Χέραρντ τερ Μπορχ και ο γιος του , οι Γιαν Κουλενμπίρ (Jan Coelenbier), ο Άλλαρτ φαν Έφερντινγκεν, ο Κρίστιαν ντε Χουλστ, ο Άντονι Μολάιν, ο Γιαν Νόσε και ο Γιαν Βιλς.[7] Ο ντε Μολάιν ήταν γνωστός για τα τοπία του, αλλά δημιούργησε και πίνακες με σκηνές της καθημερινότητας, θαλασσογραφίες, πορτρέτα και πίνακες με αρχιτεκτονήματα. Αυτός ο τύπος έργου ήταν τυπικός για τους Ιταλούς καλλιτέχνες της εποχής του, που ζωγράφιζαν "λίγο απ' όλα".

Σύμφωνα με τον Άρνολντ Χαουμπράκεν ο Πίτερ ντε Μολάιν απέκτησε ένα γιο, τον Πίτερ Μολάιν τον νεότερο (1637 - 1701),[8] ο οποίος ζωγράφιζε αρκετά καλά, αλλά μετανάστευσε στη Ρώμη σε μικρή ηλικία και έγινε μέλος του συλλόγου Bentvueghels ((Ολλ.)= πουλιά ενός φτερού), στον οποίο ανήκαν Φλαμανδοί και Ολλανδοί ζωγράφοι που δραστηριοποιούνταν στη Ρώμη. Εκεί είχε λάβει το προσωνύμιο Tempeest (καταιγίδα).[9] και δραστηριοποιούνταν στη δημιουργία κυνηγετικών σκηνών, όπως ο Φρανς Σνάιντερς. Στη Γένοβα φυλακίστηκε για 16 χρόνια, για τη δολοφονία της συζύγου του και στη φυλακή τον επισκέφθηκε ο Γιαν Φίσσερ (Jan Visser), μέλος του ίδιου συλλόγου. Όταν έγινε ο βομβαρδισμός της πόλης από τους Γάλλους το 1684, αποφυλακίστηκε και διέφυγε στην Πάρμα, όπου ζωγράφιζε μέχρι τα γεράματά του, "χρησιμοποιώντας δύο ζευγάρια γυαλιά, το ένα επάνω στο άλλο".

Ωστόσο, σύμφωνα με τον Ελβετό ιστορικό τέχνης Μαρσέλ Ρετλισμπέγκερ (Marcel Roethlisberger) το προσωνύμιο "Pietro Tempesta" είχε δοθεί σε άλλον ζωγράφο από το Χάαρλεμ, τον Πίτερ Μούλιερ ΙΙ (Pieter Mulier II), ο οποίος το είχε λάβει επειδή ζωγράφιζε θαλασσογραφίες σε θύελλα. Στο RKD αναφέρεται ότι μόνον ένας από τους γιους του έγινε αξιόλογος ζωγράφος, ο Άντονι ντε Μολάιν.[7][10]

Φωτοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00124355. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  2. ↑ Biografisch Portaal. 30277207. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 00199409.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/58902. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  5. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 9  Αυγούστου 2021. 500118808. Ανακτήθηκε στις 11  Φεβρουαρίου 2024.
  6. ↑ Pieter Molyn biography in De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen (1718) του Άρνολντ Χαουμπράκεν, με επιμέλεια της Ψηφιακής Βιβλιοθήκης της Ολλανδικής Λογοτεχνίας
  7. ↑ 7,0 7,1 Pieter de Molijn[νεκρός σύνδεσμος] στο RKD
  8. ↑ Henry Reveley. Notices illustrative of the drawings and sketches of some of the most distinguished masters in all the principal schools of design. Longman, Hurst, Rees, Orme and Brown, 1820. Page 233.)
  9. ↑ P. Molyn biography in De groote schouburgh
  10. ↑ Anthony Molijn[νεκρός σύνδεσμος] στο RKD
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πίτερ_ντε_Μολάιν&oldid=10057564"