Πέτρος ντε Πάου

Πέτρος ντε Πάου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	14ος αιώνας;
Χώρα πολιτογράφησης	Δουκάτο των Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός
Περίοδος ακμής	1385 - 1388
	δεδομένα

Ο Πέτρος ντε Πάου (ισπανικά: Don Petro de Pau, αναφερόμενος και ως Pere de Pau), ήταν στρατιωτικός και ο τελευταίος Καταλανός υπερασπιστής της Ακρόπολης των Αθηνών.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο γενικός επίτροπος Ραϊμόνδος ντε Βιλανόβα του δουκάτου της Αθήνας αναγκάζεται να φύγει από την Αθήνα, λόγω οικογενειακών διαφορών μεταξύ του Πέτρου Δ΄ και του γιου του Ιωάννη Α΄. Αναθέτει την στρατιωτική διοίκηση στους Ρογήρο Β΄ και Αντουάν ντε Λούρια γιους του Ρογήρο Α΄ ντε Λούρια, που είχε υπηρετήσει κατά το παρελθόν ως γενικός επίτροπος. Τη φρουρά της Ακρόπολης, της πόλης των Αθηνών και των άλλων περιοχών των δουκάτων, την αναθέτει στον στρατιωτικό Πέτρο ντε Πάου.^[1]

Τον Ιούλιο του 1385, ο άρχοντας της Κορίνθου Νέριο Α΄ Ατσαγιόλι, μετά από επίθεση καταλαμβάνει το δουκάτο των Αθηνών, εκτός από την Ακρόπολη της οποίας την υπεράσπιση έχει αναλάβει ο Πέτρος ντε Πάου.^[2]

Τον Ιανουάριο του 1387, πεθαίνει οι Πέτρος Δ΄ της Αραγωνίας και γίνεται βασιλιάς ο γιος του Ιωάννης ο Α΄ που είναι και ο νέος δούκας Αθηνών και Νέων Πατρών.

Το Μάρτιο του 1387, είχε στείλει τον Ροδονέλο στη Βαρκελώνη, στον βασιλιά της Ισπανίας Ιωάννη Α΄, για να λάβει εντολές σχετικά με την τύχη του δουκάτου.^[3]

Ο Πάου είχε κατορθώσει μέχρι το τέλος του 1387 να βρίσκεται σε επικοινωνία με την κυβέρνηση της Ισπανίας.^[3]

Στις 2 Μαΐου του 1388, ο Νέριο Ατσαγιόλι καταλαμβάνει και την Ακρόπολη.^[4]

Ο ιστορικός Ουΐλλιαμ Μίλλερ τον εκθειάζει για την σθεναρή υπεράσπιση της Ακρόπολης λέγοντας ότι «το όνομά του είναι άξιο να συμπεριληφθεί στον κατάλογο των ηρώων του ιερού βράχου».^[3]