Πέτρος Λουδοβίκος Φαρνέζε
| Πέτρος Λουδοβίκος Φαρνέζε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 19 Νοεμβρίου 1503 Ρώμη |
| Θάνατος | 10 Σεπτεμβρίου 1547 Πιατσέντζα |
| Αιτία θανάτου | τραύμα από μαχαίρι |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
| Τόπος ταφής | Isola Bisentina |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά Ιταλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός καθολικός ιερέας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Τζερολάμα Ορσίνι |
| Τέκνα | Αλέξανδρος Φαρνέζε, καρδινάλιος Οκτάβιος Φαρνέζε της Πάρμας Ρανούτσο Φαρνέζε, καρδινάλιος Βικτώρια Φαρνέζε Οράτιος Φαρνέζε του Κάστρο |
| Γονείς | Πάπας Παύλος Γ΄ και Silvia Ruffini |
| Αδέλφια | Κοστάντσα Φαρνέζε Ρανούτσιο Φαρνέζε |
| Οικογένεια | Οίκος των Φαρνέζε |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Duchy of Castro (1537–1545) Δουκάτο της Πάρμας (1545–1547) |
| Θυρεός | |
.svg) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πέτρος Λουδοβίκος Φαρνέζε ή Πιερ Λουίτζι Φαρνέζε (19 Νοεμβρίου 1503 - 10 Σεπτεμβρίου 1547) ήταν ο πρώτος Δούκας του Κάστρο (1537 - 1545) και ο πρώτος Δούκας της Πάρμας και της Πιατσέντσας (1545 - 1547). Ο Πέτρος Λουδοβίκος ήταν ο μεγαλύτερος από τους τρεις νόθους γιους του Καρδινάλιου Αλεξάντρο Φαρνέζε αλλά νομιμοποιήθηκε. Στάθηκε ικανός στρατιωτικός ηγέτης και συμμετείχε στην Λεηλασία της Ρώμης (1527)
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πέτρος Λουδοβίκος ήταν ο μεγαλύτερος νόθος γιος τού καρδιναλίου Αλεξάνδρου Φαρνέζε, μετέπειτα πάπα Παύλου Γ΄ και μάλλον της ερωμένης του Σίλβια Ρουφφίνι.[1] Οι γονείς του έκαναν άλλα τρία παιδιά : την Κωνσταντία, τον Παύλο και τον Ρανούτσο. Ο πατέρας του εξελέγη Πάπας της Ρώμης (13 Οκτωβρίου 1534).[2] Το ότι ήταν νόθος τον βασάνιζε σε όλη τη ζωή του και άφησε το αποτύπωμα στον χαρακτήρα του. Η αριστοκρατία της Πλακεντίας τον πρόσβαλε, αποκαλώντας τον "το νόθο τού πάπα". Ήταν ο πρωτότοκος και ο αγαπητός, έτσι ο πατέρας του τον νομιμοποίησε στα 2 έτη του με απόφαση τού πάπα Ιουλίου Β΄ το 1505.[3] Ακολούθησε δεύτερη νομιμοποίηση την εποχή που ο πατέρας του εξελέγη Πάπας (23 Ιουνίου 1513).[4] Του δόθηκε ως εκπαιδευτής ο διάσημος ανθρωπιστής Βαλτάσαρ Μαλόσσο του Καζαλματζόρε, ο αποκαλούμενος Tranquillus και γρήγορα έδειξε αγάπη για τον πόλεμο και τις οχυρώσεις. Ο Αλέξανδρος ήθελε να τον κάνει την πραγματική κεφαλή τού Οίκου των Φαρνέζε και κανόνισε έναν ευνοϊκό γάμο με τη Τζιρολάμα Ορσίνι, κόρη τού Λουδοβίκου κόμη τού Πιτιλιάνο. Το 1513 καταρτίστηκε το συμβόλαιο γάμου και το επόμενο έτος εορτάστηκε ο γάμος.Παρά το ότι δεν υπήρχε αγάπη, η Τζιρολάμα έμεινε πιστή και αφοσιωμένη σύζυγος, υπομένοντας τις εκρήξεις του Πέτρου-Λουδοβίκου, τη βιαιότητά του και τις υπερβολές του με αξιοπρέπεια. Λόγωτης καθυστέρησης στην κατασκευή τού μεγάρου στο Γκραντιόλι, το νέο ζεύγος εγκαταστάθηκε στο κάστρο του Βαλεντάνο. Το 1520 γεννήθηκε ο πρώτος γιος τους Αλέξανδρος.[5]
Στρατιωτική υπηρεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
O Πέτρος Λουδοβίκος Φαρνέζε έγινε από μικρή ηλικία το πρότυπο του σκληρού και βάναυσου στρατιώτη, στάθηκε πολύ βίαιος απέναντι στους αντιπάλους του αν και δεν υποστήριζε πάντοτε τον πάπα όπως η οικογένεια του. Σε ηλικία 20 ετών (1520) ο Πέτρος Λουδοβίκος και ο αδελφός του Ρανούτσιο υπηρετούσαν ήδη σαν μισθοφόροι την Δημοκρατία της Βενετίας, παρέμεινε στο πλευρό του αυτοκράτορα Καρόλου Ε΄ ως το 1527 και συμμετείχε στην Λεηλασία της Ρώμης. O αδελφός του Ρανούτσιο οπισθοχώρησε στο Καστέλ Σαντ'Άντζελο να υπερασπιστεί τον πάπα, ο ίδιος ωστόσο συγκέντρωσε τους άνδρες του στα οικογενειακά του ανάκτορα για να τα σώσει από την καταστροφή. Η Οικογένεια Φαρνέζε κατακρίθηκε ότι υποστηρίζει και τις δύο πλευρές αλλά ο Πάπας Κλήμης Ζ΄ δίσταζε να τον καταδικάζει. Η επιδημία της πανώλης έπληξε την πόλη της Ρώμης και τα αυτοκρατορικά στρατεύματα πήραν διαταγή να αποχωρήσουν. Ο Πέτρος Λουδοβίκος λεηλάτησε την ύπαιθρο ληστεύοντας και δολοφονώντας τους κατοίκους. Ο Πάπας Κλήμης Ζ΄ απείλησε ότι θα τον αφορίσει αλλά ο πατέρας του Καρδινάλιος Αλέξανδρος Φαρνέζε έκανε επέμβαση για να τους συμφιλιώσει. Ο Πέτρος Λουίτζι ήταν ακόμα στις διαταγές του αυτοκράτορα (1528), πολέμησε εναντίον των Γάλλων στην Απουλία και υπερασπίστηκε με επιτυχία την Μανφρεντόνια. Με την άνοδο στον παπικό θρόνο του Αλέξανδρου Φαρνέζε (1534) διορίστηκε Καρδινάλιος από τον ίδιο τον πατέρα του. Ο Κάρολος Ε΄ παραχώρησε στον Πέτρο Λουδοβίκο μόνο την διοίκηση της Νοβάρας και μια ετήσια σύνταξη αλλά τα νέα δεν δημοσιοποιήθηκαν.[6] Το αξίωμα του Γενικού Καπετάνιου της εκκλησίας έμεινε κενό και ο Παύλος Γ΄ διόρισε τον γιο του ενώ ανέμενε περισσότερα αξιώματα από τον αυτοκράτορα (31 Ιανουαρίου 1537). Ο Πέτρος Λουδοβίκος ταξίδευσε στα Παπικά Κράτη και εισήλθε θριαμβευτικά στην Πιατσέντσα.
Δούκας του Κάστρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πάπας Παύλος Γ΄ μετά τον θάνατο του Ρανούτσο του Πρεσβύτερου ανέκτησε σταδιακά τα οικογενειακά κτήματα γύρω από το Κάστρο του Λάτσιο.[7] Ο Πέτρος Λουδοβίκος απέκτησε το δικαίωμα να κάνει εξαγωγή σιτηρών χωρίς φορολογείται. Ο πατέρας του συγκέντρωσε πολλές πόλεις στην περιοχή του Λατσίου και δημιούργησε ένα δουκάτο με στόχο να το δωρίσει στον γιο και τους κληρονόμους του, πέρασε σύντομα ωστόσο στον έλεγχο της Αγίας Έδρας. Το Δουκάτο του Κάστρο δημιουργήθηκε μέσα στα Παπικά κράτη υπό την δικαιοδοσία του Αγίου Πέτρου.[8] Περιείχε μια μεγάλη έκταση πλούσια σε δάση, αμπελώνες και έναν μεγάλο αριθμό από κάστρα. Ο Πέτρος Λουδοβίκος είχε την αποστολή να επισκευάσει όλα αυτά τα κάστρα, ο νέος Δούκας Αντόνιο ντα Σανγκάλλο ο Νεότερος δημιούργησε μια νέα πρωτεύουσα με Ακρόπολη, Δουκικό ανάκτορο και νομισματοκοπείο. Σε όλη την διάρκεια της ζωής του είχε αποκτήσει την φήμη της βιαιότητας και της σκληρότητας, χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο βιασμός του νεαρού επισκόπου Κοσίμο Γκέρι ο οποίος κατόπιν πέθανε.[9] Ο γιος του Οκτάβιος παντρεύτηκε (1538) την Μαργαρίτα της Πάρμας, νόθη κόρη του αυτοκράτορα Καρόλου Ε΄, με τον τρόπο αυτό ενισχύθηκαν οι δεσμοί ανάμεσα στους Φαρνέζε και την αυτοκρατορική οικογένεια. Ο άλλος του γιος Οράτιος παντρεύτηκε την Ντιάν της Γαλλίας, νόθη κόρη του βασιλιά της Γαλλίας Ερρίκου Β΄. Ο τρίτος του γιος έγινε Καρδινάλιος από τον παππού του πάπα Παύλο Γ΄.
Δούκας της Πάρμας και της Πιατσέντσας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πάπας Παύλος Γ΄ διόρισε κατόπιν τον γιο του Πέτρο Λουδοβίκο Δούκα της Πάρμας και της Πιατσέντσας, πόλεις που ανήκαν παραδοσιακά στα Παπικά Κράτη.[10] Ο Πέτρος Λουδοβίκος και ο γιος του Οκτάβιος δήλωσαν ότι θα πληρώνουν ετησίως στο θησαυροφυλάκιο της Αγίας Έδρας 9.000 χρυσά Δουκάτα, εγκαταστάθηκαν κατόπιν στα νέα τους κράτη (23 Σεπτεμβρίου 1456). Η τυραννική διακυβέρνηση του και οι πολύ ψηλοί φόροι έφεραν το μίσος των κατοίκων ακόμα και στον πατέρα του που ήταν πάπας. Οι κάτοικοι στράφηκαν για βοήθεια στον αυτοκράτορα Κάρολο Ε΄ που δεν έβλεπε καλά την νέα διακυβέρνηση του Πέτρου Λουδοβίκου και ήθελε να ενώσει τις δύο πόλεις με το Δουκάτο του Μιλάνου. Ο κυβερνήτης του Μιλάνου Φερράντε Α΄ Γκοντζάγκα έμαθε τις προθέσεις του αυτοκράτορα και αποφάσισε να ανατρέψει τον Πέτρο Λουδοβίκο, τον βοήθησαν ο Μαρκήσιος Ανγκουισόλα και ο Αντρέα Ντόρια.[11] Ο Φερράντε Α΄ ξεκίνησε την κατασκοπεία στον Πέτρο Λουδοβίκο και έστελνε τις αναφορές του στην Μαδρίτη. Ο Πέτρος Λουδοβίκος δεν έμεινε απαθής όταν άκουσε τα νέα, πάντρεψε την κόρη του Βικτώρια με τον Δούκα του Ουρμπίνο Γκουιντομπάλντο Β΄ ντελλα Ρόβερε και ξεκίνησε τις οχυρώσεις των εδαφών του. Ο Κάρολος Ε΄ ανησυχούσε για την διακυβέρνηση του Πέτρου Λουδοβίκου στην Πάρμα και έδωσε την άδεια στον Φερράντε Ε΄ να οργανώσει εναντίον του συνομωσία. Οι κύριοι συνεργάτες του ήταν ο μακρινός του συγγενής Λουδοβίκος Γκοντζάγκα, λόρδος του Καστιλιόνε και ο αδελφός του κόμης Τζιοβάννι Ανγκουισόλα κυβερνήτης της Κόμο. Ο Ανγκουισόλα κατάφερε να πείσει επίσης πολλούς άλλους δυσαρεστημένους ευγενείς να ενωθούν μαζί τους. Ο Πέτρος Λουδοβίκος θανατώθηκε άγρια με πολλές μαχαιριές, το νεκρό σώμα του κρεμάστηκε από ένα παράθυρο στην Πιατσέντσα. Ο βικάριος του Καρόλου Ε΄ Φερράντε Α΄ Γκοντζάγκα κατέλαβε τα Δουκάτα αν και καταγράφεται ως διάδοχος του Πέτρου Λουδοβίκου ο γιος του Οκτάβιος (1551). Ο πάπας Παύλος Γ΄ κατηγόρησε τον Φερράντε ως δολοφόνο του γιού του και ανακήρυξε διάδοχο του στα Δουκάτα της Πάρμας και της Πιατσέντσας τον εγγονό του Οκτάβιο.[12] Ο Πέτρος Λουδοβίκος τάφηκε αρχικά στην Πιστσέντσα, κατόπιν στην Πάρμα, η σύζυγος του Γερολάμα Ορσίνι μετέφερε αργότερα την σωρό του στον οικογενειακό τάφο των Φαρνέζε που βρισκόταν στο νησάκι της λίμνης Μπολσένα.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε τη Γερόλαμα Ορσίνι, κόρη τού Λουδοβίκου κόμη τού Πιτιλιάνο και είχαν τέκνα:
- Αλέξανδρος 1520-1589, καρδινάλιος.
- Οκτάβιος 1524-1586, δούκας της Πάρμας & Πλακεντίας.
- Ρανούτσο 1530-1565, καρδινάλιος.
- Βικτώρια, παντρεύτηκε τον Γκουιντομπάλντο Β΄ ντελλα Ρόβερε δούκα τού Ουρμπίνο.
Από μία μη νόμιμη σχέση είχε ένα φυσικό τέκνο:
- Οράτιος 1532-1553, 3ος δούκας τού Κάστρο. Νυμφεύτηκε τη Ντιάν των Βαλουά, νόθη κόρη τού Ερρίκου Β΄ της Γαλλίας.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Gamrath 2007, σ. 25
- ↑ de Vitoria 1991, σ. 333
- ↑ Roberto Zapperi, La leggenda del papa Paolo III: arte e censura nella Roma pontificia (Torino: Bollati Boringhieri, 1998): 20
- ↑ Zapperi, 21
- ↑ Giovanni Drei, I Farnese, Parma, 1950
- ↑ https://books.google.gr/books?id=BchPAAAAMAAJ&dq=Pier+Luigi+Farnese,+Duke+of+Parma&pg=RA3-PT344&redir_esc=y#v=onepage&q=Pier%20Luigi%20Farnese%2C%20Duke%20of%20Parma&f=false
- ↑ https://books.google.gr/books?id=BchPAAAAMAAJ&dq=Pier+Luigi+Farnese,+Duke+of+Parma&pg=RA3-PT344&redir_esc=y#v=onepage&q=Pier%20Luigi%20Farnese%2C%20Duke%20of%20Parma&f=false
- ↑ https://books.google.gr/books?id=BchPAAAAMAAJ&dq=Pier+Luigi+Farnese,+Duke+of+Parma&pg=RA3-PT344&redir_esc=y#v=onepage&q=Pier%20Luigi%20Farnese%2C%20Duke%20of%20Parma&f=false
- ↑ Giovanni Dall'Orto, "Un avo poco presentabile", Babilonia, 162 (January 1998)
- ↑ Villari, Luigi (1911). "Farnese s.v. Pierluigi Farnese" . In Chisholm, Hugh (ed.). Encyclopædia Britannica. Vol. 10 (11th ed.). Cambridge University Press. σ. 183
- ↑ Villari, Luigi (1911). "Farnese s.v. Pierluigi Farnese" . In Chisholm, Hugh (ed.). Encyclopædia Britannica. Vol. 10 (11th ed.). Cambridge University Press. σ. 183
- ↑ https://books.google.gr/books?id=twSgAAAAMAAJ&dq=Pier+Luigi+Farnese,+Duke+of+Parma&pg=PA185&redir_esc=y#v=onepage&q=Pier%20Luigi%20Farnese%2C%20Duke%20of%20Parma&f=false
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Williams, George L. "Papal Genealogy: The Families and Descendants of the Popes". McFarland & Co Inc, 2004. 76. ISBN 0-7864-2071-5
- Giovanni Drei, I Farnese, Parma, 1950
- Knight, Charles. "Farnese", Biography: Or, Third Division of "The English Encyclopedia", Vol. 2, 1867
|