Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πάτρικ Ζίσκιντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πάτρικ Ζίσκιντ
Ο Πάτρικ Ζίσκιντ σε πίνακα του Αλεξέι Ακίντινοβ το 2017/2018
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Patrick Süskind (Γερμανικά)
Γέννηση26  Μαρτίου 1949[1][2][3]
Ambach[4][5][6]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[7][8]
Γαλλικά
Αγγλικά
ισπανικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μονάχου (1968–1975)[9]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
σεναριογράφος
θεατρικός συγγραφέας
μεταφραστής
μυθιστοριογράφος
Αξιοσημείωτο έργοΤο κοντραμπάσο
Το άρωμα
The Pigeon
The Story of Mr Sommer
Περίοδος ακμής1980
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςToucan Prize (1978)
Παγκόσμιο βραβείο φαντασίας για το καλύτερο μυθιστόρημα (1987)[10]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πάτρικ Ζίσκιντ (γερμανικά: Patrick Süskind) (γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου 1949) είναι Γερμανός συγγραφέας και σεναριογράφος, από τους πιο δημοφιλείς σύγχρονους συγγραφείς γερμανικής λογοτεχνίας. Το μυθιστόρημά του Το άρωμα, που εκδόθηκε το 1985, έγινε παγκόσμια επιτυχία.[11]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζίσκιντ γεννήθηκε στο Άμπαχ της Βαυαρίας και μεγάλωσε στο βαυαρικό χωριό Χόλτσχαουζεν στη λίμνη Στάρνμπεργκ. Ο πατέρας του ήταν ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Βίλχελμ Εμάνουελ Ζύσκιντ, ο οποίος εργαζόταν για την εφημερίδα Süddeutsche Zeitung και συμμετείχε στη συγγραφή της γνωστής έκδοσης Από το λεξικό ενός απάνθρωπου, μια κριτική συλλογή δοκιμίων σχετικά με τη γλώσσα της ναζιστικής εποχής. Η μητέρα του, Άνναμαρι Ζίσκιντ, το γένος Σμιτ, ήταν γυμνάστρια. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Μάρτιν Έρχαρντ Ζίσκιντ (1944–2009) ήταν δημοσιογράφος.

Μετά την υποχρεωτική κοινωνική υπηρεσία, ο Ζίσκιντ σπούδασε μεσαιωνική και σύγχρονη ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και στην Αιξ-αν-Προβάνς από το 1968 έως το 1974, αλλά δεν αποφοίτησε ποτέ. Με χρηματοδότηση από τους γονείς του, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου έγραψε «κυρίως σύντομα, αδημοσίευτα μυθιστορήματα και μεγαλύτερα σενάρια που δεν έγιναν ταινίες».[12]

Ο Ζίσκιντ αποφεύγει τα φώτα της δημοσιότητας και μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στο Μόναχο και στο Παρίσι και το Μοντολιέ, στη νότια Γαλλία. Παρά την επιτυχία του, σπάνια δίνει συνεντεύξεις, δεν εμφανίζεται σε τηλεοπτικές εκπομπές και ελάχιστες φωτογραφίες του έχουν δημοσιευτεί.[13]

Η σύζυγός του είναι η Γερμανίδα εκδότρια Τάνια Γκραφ, με την οποία έχει έναν γιο.

Το 1981, σημείωσε την πρώτη του μεγάλη επιτυχία με το θεατρικό έργο Το κοντραμπάσο, μονόλογος ενός τραγικοκωμικού μουσικού, το οποίο αρχικά είχε σχεδιαστεί για ραδιοφωνικό έργο. Κατά τη θεατρική σεζόν 1984-85, το έργο παίχτηκε περισσότερες από 500 φορές. Κατά τη δεκαετία του 1980, συνεργαζόμενος με τον σκηνοθέτη Χέλμουτ Ντιτλ, σημείωσε επίσης επιτυχία ως σεναριογράφος μεταξύ άλλων για τις τηλεοπτικές παραγωγές Monaco Franze (1983) και Kir Royal (1987), έργα στα οποία παρουσιάζεται σατιρικά η πολιτιστική σκηνή του Μονάχου. [14]Το 1996 κέρδισε το Βραβείο Σεναρίου του Γερμανικού Υπουργείου Πολιτισμού για το σενάριο της κωμωδίας Ροσίνι – ή το δολοφονικό ερώτημα του ποιος κοιμήθηκε με ποιον, σε σκηνοθεσία Χέλμουτ Ντιτλ, η οποία ήταν μια από τις πιο επιτυχημένες ταινίες στη Γερμανία το 1997 με 3,2 εκατομμύρια θεατές στους κινηματογράφους. Ο Ζίσκιντ αρνήθηκε άλλα βραβεία, όπως το Βραβείο FAZ, το Βραβείο Toucan και το Βραβείο Gutenberg.[12]

Το πιο γνωστό του έργο είναι το μυθιστόρημα Το άρωμα (1985), το οποίο βρισκόταν στη λίστα με τα μπεστ σέλερ του γερμανικού εβδομαδιαίου περιοδικού Der Spiegel για 9 χρόνια, έχει μεταφραστεί σε 49 γλώσσες και μέχρι το 2019 είχε παγκόσμιες πωλήσεις άνω των 20 εκατομμυρίων αντιτύπων. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, συμπεριλήφθηκε στη λίστα του BBC με τα 100 πιο αγαπημένα μυθιστορήματα. [15] Επίσης, διασκευάστηκε σε ταινία το 2006 με τίτλο Το άρωμα: Η ιστορία ενός δολοφόνου σε σκηνοθεσία Τομ Τίκβερ.  

Ανάμεσα σε άλλα πολυμεταφρασμένα έργα που έχει δημοσιεύσει είναι η νουβέλα Το περιστέρι (1988), Η ιστορία του κυρίου Ζόμερ (1991, εικονογραφημένο από τον φίλο του Γάλλο σκιτσογράφο Ζαν Ζακ Σανπέ), Τρεις ιστορίες (1996) και ένα δοκίμιο: Για την αγάπη και τον θάνατο (2006).[16]

  • Der Kontrabaß (Το κοντραμπάσο) (θεατρικό έργο, 1981)
  • Das Parfum (Το άρωμα) (μυθιστόρημα, 1985)
  • Die Taube (Το περιστέρι) (νουβέλα, 1988)
  • Die Geschichte von Herrn Sommer (Η ιστορία του κυρίου Ζόμερ) (νουβέλα, 1991)
  • Drei Geschichten (Τρεις ιστορίες) (διηγήματα, 1996)
  • Über Liebe und Tod (Για τον έρωτα και τον θάνατο) (δοκίμιο, 2006)

Μεταφράσεις στα ελληνικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Το άρωμα, μτφ. Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Ψυχογιός, 2007 [17]
  • Το κοντραμπάσο, μτφ. Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Ψυχογιός, 2007
  • Το περιστέρι, μτφ. Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Ψυχογιός, 2007
  • Τρεις παλιές ιστορίες, μτφ. Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Ψυχογιός, 2003
  • Το καλοκαίρι του κυρίου Ζόμερ, μτφ. Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Ψυχογιός, 1992
  • Για τον έρωτα και τον θάνατο, μτφ. Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Ψυχογιός, 2007
  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: «Gemeinsame Normdatei» (Γερμανικά) Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
  2. (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0845752. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  3. (Αγγλικά) ISFDB. 2346. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 118885006.
  5. n85377310.
  6. suskind-patrick.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12037851v. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. CONOR.SI. 18926179.
  9. (Γερμανικά) Focus Online. www.focus.de/kultur/buecher/so-fluechtig-wie-ein-duft-patrick-sueskind_id_2233545.html. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
  10. www.sfadb.com/World_Fantasy_Awards_1987.
  11. . «penguinrandomhouse.com/authors/patrick-suskind/».
  12. 1 2 . «lepetitlitteraire.fr/auteurs/patrick-suskind».
  13. . «inhaltsangabe.de/autoren/sueskind/#biografie-lesen».
  14. . «imdb.com/name/Patrick Süskind/Writer».
  15. . «bbc.co.uk/arts/ BBC's poll-generated list of the 100 best-loved novels».
  16. . «diogenes.ch/leser/autoren/s/patrick-sueskind».
  17. . «protoporia.gr/suggrafeas-ziskint-patrik».