Ο ψαράς της Ισλανδίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο ψαράς της Ισλανδίας
Μοντέλο της Occasion, πρώτης γολέτας για ψάρεμα στην Ισλανδία το 1852, στο Θαλάσσιο μουσείο του Παιμπόλ στη Βρετάνη.
ΣυγγραφέαςΠιέρ Λοτί
ΤίτλοςPêcheur d'Islande
ΓλώσσαΓαλλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1886
Μορφήμυθιστόρημα
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο ψαράς της Ισλανδίας (γαλλικός τίτλος: Pêcheur d'Islande) είναι μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Πιέρ Λοτί που δημοσιεύθηκε το 1886. Απεικονίζει τη ρομαντική αλλά αναπόφευκτα σκληρή ζωή των ψαράδων της Βρετάνης που κάθε χρόνο έφευγαν για ψάρεμα στις θυελλώδεις θάλασσες της Ισλανδίας. Θεωρείται το καλύτερο μυθιστόρημα του Πιέρ Λοτί.[1]

Στα ελληνικά μεταφράστηκε το 2019.[2]

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Παιμπόλ στη Βρετάνη

Το μυθιστόρημα αφηγείται τον έρωτα μιας νεαρής Βρετόνης από πλούσια οικογένεια, της Γκωντ Μεβέλ, για έναν ψαρά, τον όμορφο Γιαν Γκαός, άνθρωπο της εργατικής τάξης, τον «ψαρά της Ισλανδίας», που ταξιδεύει κάθε άνοιξη για το ψάρεμα του μπακαλιάρου στη μακρινή Ισλανδία. Η Γκωντ ζει στο Παρίσι με τον πατέρα της, έναν πλούσιο πρώην ψαρά μεγαλέμπορο, και επιστρέφει στον τόπο καταγωγής της, το παραθαλάσσιο χωριό Παιμπόλ στο νομό Κοτ-ντ'Αρμόρ της Βρετάνης.[3] Εκεί, ερωτεύεται τον Γιαν. Αυτός όμως πρέπει να φύγει, όπως κάθε χρόνο στην Ισλανδία από τον Φεβρουάριο μέχρι τα τέλη Αυγούστου. Τον τρίτο χρόνο της γνωριμίας τους, και αφού ξεπέρασαν τα εμπόδια στη σχέση τους, παντρεύονται, λίγο πριν τη νέα αναχώρηση του Γιαν. Όμως η ευτυχία τους δεν διαρκεί γιατί το σκάφος του χάνεται στη θάλασσα.[4]

Πέρα από τη συγκινητική ιστορία, ο Πιέρ Λοτί περιγράφει το μεγάλο δράμα της θάλασσας και είναι μια από τις πιο επιτυχημένες αναπαραστάσεις αυτού του αιώνιου θέματος. Ναυτικός ο ίδιος, ο συγγραφέας αναπτύσσει μια δυνατή ποίηση, εντυπωσιακά αληθινή, για να απεικονίσει τη σκληρή ζωή των ψαράδων, τη σκληρή μοναξιά τους, την αγωνία των γυναικών που τους περιμένουν, την αναχώρηση των σκαφών, τη συναρπαστική και απειλητική παρουσία του ωκεανού.[5]

Σχολιασμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όπως σε όλα τα μυθιστορήματα του Πιέρ Λοτί, η περιγραφή των τοπίων και της ατμόσφαιρας και η απεικόνιση της φύσης, κατέχουν σημαντικό ρόλο, ισάξιο της πλοκής και των χαρακτήρων, ακόμα κι αν η Βρετάνη φαίνεται λιγότερο εξωτική από τις ιστορίες που ο ναυτικός-συγγραφέας έγραψε κατά τις περιπλανήσεις του στον κόσμο.[6]

Στον Ψαρά της Ισλανδίας, ο συγγραφέας εστιάζει σε μια σχεδόν εθνολογική περιγραφή της ζωής των ψαράδων που πήγαιναν για ψάρεμα στην Ισλανδία, αντιμετωπίζοντας, για μήνες, τις καταιγίδες και τους κινδύνους της Βόρειας Θάλασσας. Περιγράφει επίσης και τη ζωή των συζύγων τους που τους περίμεναν στο λιμάνι με αγωνία και ανησυχία για πολλούς μήνες, μερικές φορές μάταια καθώς οι άνδρες τους είχαν χαθεί στις ταραγμένες θάλασσες της Ισλανδίας.[7]

Το ύφος του Λοτί είναι ένας συνδυασμός της γαλλικής ρεαλιστικής σχολής με μια μορφή λογοτεχνικού ιμπρεσιονισμού. Όπως αναφέρεται, «ο Λοτί έγραψε σε μια εποχή που ο Εμίλ Ζολά και η σχολή του ήταν το κυρίαρχο λογοτεχνικό κίνημα στη Γαλλία. Από τα κείμενα του Λοτί όμως απέπνεε ένα διαπεραστικό άρωμα ποίησης, που απελευθέρωσε τη γαλλική λογοτεχνία από τον βαρύ και καταπιεστικό ζυγό της νατουραλιστικής σχολής». [8]

Το μυθιστόρημα είναι αφιερωμένο στη συγγραφέα Ζυλιέτ Αντάμ (1836-1936), με την αναφορά: «Αφιέρωμα υιικής στοργής».

Διασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μυθιστόρημα έχει διασκευασθεί για το θέατρο, την όπερα, τον κινηματογράφο [9]και την τηλεόραση [10]αρκετές φορές.

Στο μυθιστόρημα βασίζεται το 30λεπτο συμφωνικό ποίημα Nordland-Rhapsodie (Σκανδιναβική Ραψωδία) για μεγάλη ορχήστρα που γράφτηκε από τον Αυστριακό συνθέτη Joseph Marx το 1929.

Μετάφραση στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ψαράς της Ισλανδίας. Μετάφραση: Ιφιγένεια Μποτουροπούλου, εκδόσεις Στερέωμα, 2019

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]