Ο τυχοδιώκτης του Παρισιού
| Ο Τυχοδιώκτης του Παρισιού L'Empereur de Paris | |
|---|---|
 Η κινηματογραφική αφίσα | |
| Σκηνοθεσία | Ζαν-Φρανσουά Ρισέ |
| Παραγωγή | Éric and Nicolas Altmayer |
| Πρωταγωνιστές | Βενσάν Κασέλ, Freya Mavor, Denis Ménochet, August Diehl, Τζέιμς Τιερέ, Patrick Chesnais, Όλγα Κουριλένκο, Φαμπρίς Λουτσινί, Denis Lavant, Jérôme Pouly, Antoine Basler, Nemo Schiffman, Thierry Nenez, Vincent Schmitt, Maxime Lefrançois και Fayçal Safi |
| Μουσική | Μάρκο Μπελτράμι και Marcus Trumpp |
| Φωτογραφία | Manuel Dacosse |
| Μοντάζ | Hervé Schneid |
| Ενδυματολόγος | Pierre-Yves Gayraud |
| Διανομή | Vertigo Média[1] |
| Πρώτη προβολή | 2018 |
| Διάρκεια | 120 λεπτά |
| Προέλευση | Γαλλία |
| Γλώσσα | Γαλλική γλώσσα |
| δεδομένα () | |
Ο Τυχοδιώκτης του Παρισιού (γαλλικός τίτλος: L'Empereur de Paris) είναι γαλλική ταινία εποχής σε σκηνοθεσία Ζαν-Φρανσουά Ρισέ, που κυκλοφόρησε το 2018.[2]
Η ιστορία χρονολογεί τη ζωή και τις περιπέτειες του εγκληματία Φρανσουά Βιντόκ και το πέρασμά του από την παρανομία στην πάταξη της εγκληματικότητας, στο Παρίσι την εποχή της Πρώτης Αυτοκρατορίας.[3]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1805, ο Φρανσουά Βιντόκ, ένας θρύλος του παρισινού υποκόσμου για τις πολλαπλές του αποδράσεις από φυλακές υψίστης ασφαλείας, συνελήφθη και φυλακίστηκε για άλλη μια φορά. Αποδρά και πάλι και εξαφανίζεται για χρόνια, θεωρούμενος νεκρός από τις αρχές, πριν επανεμφανιστεί στο Παρίσι ως έμπορος υφασμάτων με πλαστή ταυτότητα. Το παρελθόν του όμως τον κυνηγά και σύντομα αναγνωρίζεται από παλιούς συγκρατούμενούς του, που τον κατηγορούν ψευδώς για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε. Συλλαμβάνεται από την αστυνομία και αρχίζει έναν μακρύ αγώνα για να αποδείξει την αθωότητά του και να σώσει τη ζωή του. [4] Συνάπτει συμφωνία με την αστυνομία να συλλάβει όλους τους κακοποιούς με αντάλλαγμα να του απονεμηθεί χάρη για την παλιά του απόδραση. Προσφέρει στην αστυνομία, «Ταξιαρχία Ασφαλείας» του Παρισιού, τις διασυνδέσεις του με τον υπόκοσμο και για να πετύχει τον σκοπό του, συνεργάζεται με μια μικρή ομάδα παράνομων και περιθωριοποιημένων ανθρώπων που ο ρόλος τους ήταν να διεισδύσουν στο οργανωμένο έγκλημα, να συλλάβουν τους κακοποιούς και να εξαλείψουν την εκτεταμένη ανομία. Λόγω των εξαιρετικών αποτελεσμάτων του, προκάλεσε την οργή των κλασικών αστυνομικών, μερικοί από τους οποίους σχετίζονταν με το έγκλημα, καθώς και του υπόκοσμου που τον επικήρυξε. Οι υπηρεσίες του αναγνωρίσθηκαν, και από παλαιός κρατούμενος, ο Βιντόκ έγινε αρχηγός της αστυνομίας του Παρισιού.[5]
Η ταινία συνδυάζει την αστυνομική περιπέτεια με το ιστορικό πλαίσιο του μετα-επαναστατικού Παρισιού των αρχών του 19ου αιώνα, παρουσιάζοντας μια πιστή αναπαράσταση της εποχής. Με φόντο το ξεκαθάρισμα των εγκληματικών στοιχείων, οι ήρωες κινούνται στους πολυσύχναστους δρόμους και τις αγορές του Παρισιού, στα φτηνά πανδοχεία αλλά και στα πλούσια σαλόνια της πόλης. Οι ίντριγκες και το πολιτικό παρασκήνιο αναφέρονται στη διατάραξη των θεσμών που προκάλεσε η Γαλλική επανάσταση και στις δυσκολίες της σταθεροποίησης της Αυτοκρατορίας του Ναπολέοντα. [6]
Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βενσάν Κασέλ ως Φρανσουά Βιντόκ
- Πατρίκ Ντεσναί ως κύριος Ανρί
- Φρέγια Μαβόρ ως Ανέτ,
- Ντενί Μενοσέ ως Ντυμπιγιάρ
- Όλγκα Κιριλένκο ως βαρόνη Ροξάν ντε Ζιβερνί
- Ογκίστ Ντιλ, Ναταναέλ ντε Βαν
- Φαμπρίς Λουκινί ως υπουργός της Αστυνομίας Ζοζέφ Φουσέ
- Τζαίημς Τιερέ ως δούκας του Νεφσατώ
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ nmhh
.hu /dokumentum /198182 /terjesztett _filmalkotasok _art _filmek _nyilvantartasa .xlsx. - ↑ . «imdb.com/title/tt7025976/L'Empereur de Paris».
- ↑ . «allocine.fr/film/fichefilm/L'Empereur de Paris».
- ↑ . «gaumont.fr/fr/film/L-empereur-de-Paris». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ . «cineramen.gr/Κριτική για την ταινία O Τυχοδιώκτης του Παρισιού».
- ↑ . «pascalide.fr/critique/lempereur-de-paris/».