Ο τρελολύκος και ο πονηρολαγός
| Ο τρελολύκος και ο πονηρολαγός | |
|---|---|
.png) | |
| Σκηνοθεσία | Βιατσεσλάβ Κοτιονότσκιν, Vladimir Tarasov και Aleksey Kotyonochkin |
| Σενάριο | Felix Kandel, Aleksandr Kurlyandskiy και Arkady Khait |
| Ηθοποιοί φωνής | Ανατόλι Παπάνοφ, Κλάρα Ρουμιάνοβα και Igor Khristenko |
| Μουσική | Tamás Deák |
| Εταιρεία παραγωγής | Soyuzmultfilm |
| Πρώτη προβολή | 1969 |
| Προέλευση | Ρωσία και Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Γλώσσα | Ρωσικά |
| Προηγείται | Well, Just You Wait! |
| Έπεται | I'll Get You! Holidays |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο τρελολύκος και ο πονηρολαγός (πρωτότυπος ρωσικός τίτλος: Ну, погоди!, προφέρεται: [Νου, πογκοντί!]), επίσης γνωστή και ως Ο λαγός και ο λύκος,[1] είναι σοβιετική/ρωσική σειρά κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους, παραγωγή της Soyuzmultfilm. Σε ρωσική δημοσκόπηση του 2014, Ο τρελολύκος και ο πονηρολαγός κέρδισε με μεγάλη διαφορά ως η αγαπημένη σειρά κινουμένων σχεδίων όλων των εποχών.[2]
Η σειρά ακολουθεί τις κωμικές περιπέτειες του Λύκου (Волк), προσπαθώντας να πιάσει - και πιθανότατα να φάει - το Λαγό (Заяц). Περιλαμβάνει επιπλέον χαρακτήρες που συνήθως είτε βοηθούν το Λαγό είτε παρεμβαίνουν στα σχέδια του Λύκου. Η αρχική γλώσσα της ταινίας είναι η ρωσική, αλλά χρησιμοποιείται πολύ λίγη ομιλία, συνήθως επιφωνήματα ή το περισσότερο ελάχιστες φράσεις ανά επεισόδιο. Η πιο κοινή ατάκα της σειράς είναι η ομώνυμη «Λοιπόν, περίμενε εσύ!»,[2] που φωνάζει ο Λύκος όταν τα σχέδιά του αποτυγχάνουν. Περιλαμβάνει επίσης πολλά μουγκρητά, γέλια και τραγούδια.
Χαρακτήρες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Λαγός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λαγός (ρωσικά: Заяц, προφέρεται: [ζάγιατς]), απεικονίζεται ως υποτιθέμενος θετικός ήρωας. Είναι λιγότερο αναπτυγμένος από τον Λύκο και οι περισσότερες ενέργειές του είναι απλά αντιδράσεις στα σχέδια του Λύκου. Σε μεταγενέστερα επεισόδια, ο ρόλος του Λαγού γίνεται πιο ενεργός και αναπτυγμένος, και καταφέρνει ακόμη να σώσει τον Λύκο σε αρκετές περιπτώσεις. Ο Λαγός απεικονίζεται ως μουσικός κρουστών σε μια σειρά επεισοδίων. Ο χαρακτήρας έλαβε φωνή αρχικά από την Κλάρα Ρουμιάνοβα.
Ο Λαγός συχνά εσφαλμένα θεωρείται ως θηλυκό λόγω της εμφάνισής και της φωνής του. Ωστόσο, το φύλο του Λαγού δεν αναφέρεται ποτέ ρητά. Η ρωσική λέξη για το λαγός, заяц (ζάγιατς), είναι αρσενικού φύλο. Το θηλυκό ισοδύναμο είναι το зайчиха (ζαϊτσίχα).
Ο Λαγός σχεδόν πάντα εμφανίζεται να φοράει το ίδιο πράσινο μπλουζάκι και σκούρο πράσινο σορτς, σε αντίθεση με την συνεχώς μεταβλητή καρνταρόμπα του Λύκου. Υπάρχουν σπάνιες εξαιρέσεις, ωστόσο: στο πρόλογο του επεισοδίου 8, εμφανίζεται με στολή παγοδρομίας, και αργότερα στο ίδιο επεισόδιο, είναι ντυμένος με σκόπιμη παραλλαγή ως ο παππούς Ντεντ Μορός (Άγιος Βασίλης), η αστειότητα του οποίου επιδεικνύεται μόνο από τον Λύκο που εμφανίζεται στη συνέχεια ως η εγγονή του, Σνεγκούροτσκα.
Λύκος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λύκος (ρωσικά: Волк, προφέρεται: [Βονκ]), απεικονίζεται αρχικά ως χούλιγκαν που στρέφεται με προθυμία σε βανδαλισμούς, κακοποίηση ανηλίκων, παραβίαση των νόμων και είναι καπνιστής. Η εμφάνισή του εμπνεύστηκε από ένα άτομο που ο σκηνοθέτης Βιατσεσλάβ Κοτιονότσκιν είδε στο δρόμο, συγκεκριμένα έναν άνδρα με μακριά μαλλιά, μια πεταχτή κοιλιά και ένα παχύ τσιγάρο ανάμεσα στα χείλη του.[3] Ο χαρακτήρας έλαβε φωνή αρχικά από τον Ανατόλι Παπάνοφ.
Η πιο κοινή ατάκα του σε όλη τη σειρά όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως περιμένει είναι η «Λοιπόν, περίμενε εσύ!». Στο τέλος κάθε επεισοδίου (και στο τέλος της αρχικής εισαγωγής), ο Λύκος συνήθως φωνάζει την τίτλο της σειράς, «Ну, Заяц... Ну, погоди!», η οποία μεταφράζεται ως «Λοιπόν, Λαγέ... Λοιπόν, περίμενε εσύ!».
Παρά την άγρια εμφάνισή του, πολλές από τις προσπάθειες του Λύκου να πιάσει το Λαγό χαρακτηρίζονται συχνά από απρόσμενες ικανότητες από τη μεριά του (συμπεριλαμβανομένων της καλλιτεχνικής παγοδρομίας, του μπαλέτου, της γυμναστικής και του βαλς) για την αστεία αντίθεση. Επίσης, παίζει πολύ καλά κιθάρα και οδηγεί μια δυναμική μοτοσικλέτα rocker. Στο πρώτο επεισόδιο, καθώς σκαρφαλώνει σε ένα ψηλό κτίριο για να πιάσει το Λαγό, ο Λύκος σφυρίζει το δημοφιλές τραγούδι ορειβασίας, «Ένα τραγούδι για έναν φίλο» (ένα χαρακτηριστικό τραγούδι του Βλαντίμιρ Βισότσκι). Παρά τα ταλέντα του, τα περισσότερα σχέδια του Λύκου τελικά αποτυγχάνουν ή αντιστρέφονται εναντίον του.
Κατά τη διάρκεια της ύστερης σοβιετικής και μετασοβιετικής εποχής, ωστόσο, ο Λύκος σταδιακά έγινε πιο αστείος παρά απειλητικός. Στο τελευταίο επεισόδιο (#20), για παράδειγμα, ο Λύκος φαίνεται να μασάει ένα γλειφιτζούρι αντί να καπνίζει και το στυλ του σχεδιασμού του θυμίζει τα νέα ρωσικά κινούμενα σχέδια (ρωσικά: Новые русские мультфильмы) και όχι το παλιό σοβιετικό είδος χονδροειδούς χιούμορ. Ο Λύκος έγινε όλο και πιο δειλός ή ακόμα και εντελώς δειλός κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σε έντονη αντίθεση με την αρχική του «μάτσο» προσωπικότητα και τη φωνή του ηθοποιού.
Το πιο χαρακτηριστικό κομμάτι του ρουχισμού του Λύκου είναι τα παντελόνια καμπάνα του, τα οποία μπορεί αμφιλεγόμενα να είναι μέρος είτε της ναυτικής στολής είτε της μόδας της δεκαετίας του 1970. Εμφανίζεται πιο συχνά με ροζ μπλουζάκι με κίτρινη γραβάτα, αλλά περιστασιακά (Επεισόδιο 7) εμφανίζεται με ναυτικό ριγωτό φανελάκι και στο Επεισόδιο 8, εμφανίζεται με γυναικεία ρούχα, υποδυόμενος την Σνεγκούροτσκα. Στο Επεισόδιο 11, φοράει ένα σακάκι στην αρχή, αλλά σύντομα το βγάζει όταν κυνηγάει το Λαγό. Συχνά, χάνει τα περισσότερα ρούχα του κατά τη διάρκεια του κυνηγίου, μένοντας μόνο με τα εμπριμέ εσώρουχά του (είναι μια ρεαλιστική απεικόνιση εσωρούχου σοβιετικού στυλ), αν και στο Επεισόδιο 6, διατηρεί μόνο το πουκάμισο του και το τραβά κάτω για να καλύψει τα «γυμνά» του οπίσθια. Χιουμοριστικά, όλα τα ρούχα του κάτω από την μέση έχουν ένα ειδικό άνοιγμα για την ουρά του.
Στα Επεισόδια 1-16, το στυλ των μαλλιών του Λύκου είναι βασικά αμετάβλητο, αν και στο Επεισόδιο 14 τα μαλλιά του είναι σχεδιασμένα σε στυλ που δεν διαφέρει από του Έλβις Πρίσλεϊ. Στο Επεισόδιο 17, έχει αλογοουρά και στο Επεισόδιο 18, η φράντζα του είναι κομμένη και η χαίτη δένεται αλογοουρά. Ωστόσο, στα τρία τελευταία επεισόδια επαναλαμβάνει το προηγούμενο χτένισμα του από τα Επεισόδια 1-16.
Άλλοι χαρακτήρες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ιστορία περιλαμβάνει επίσης ένα υποστηρικτικό καστ χαρακτήρων ζώων, ο πιο συχνός εκ των οποίων είναι ο σωματικά ισχυρός και βαρύς Ιπποπόταμος (ρωσικά: Бегемот, προφέρεται: [Μπεγκεμότ]), ο οποίος συμμετέχει σε διάφορους ρόλους (π.χ. θεματοφύλακας μουσείου, καταστηματάρχης, περαστικός, θυρωρός, κ.α.) και τον οποίο ο Λύκος συνήθως ενοχλεί και πρέπει να φύγει μακριά του. Στο Επεισόδιο #5 (1972), ο Λαγός βρίσκει το Λύκο κρυμμένο ανάμεσα σε καρπούζια (το καπέλο του Λύκου τον καμουφλάρει στη σκηνή). Ο Λαγός συνιστά στον περαστικό Ιπποπόταμο, ο οποίος επίσης ψάχνει να αγοράσει καρπούζια, ένα που τελικά καταλήγει να είναι το κεφάλι του Λύκου. Ο Ιπποπόταμος σφίγγει το κεφάλι του Λύκου για να δοκιμάσει την ωριμότητα του «καρπουζιού», και ακούσια τον αναγκάζει να βγει από την κρυψώνα. Το επεισόδιο τελειώνει με το Λύκο σε μία λεκάνη πλυσίματος να γλιστράει στο Μετρό Μόσχας και να χτυπάει μετωπικά σε αυτό, και να καταλήγει κάτω από τον Ιπποπόταμο.
Ένας άλλος επαναλαμβανόμενος χαρακτήρας είναι η Γάτα (ρωσικά: Кот, προφέρεται: [Κοτ]), η οποία είναι θαυματοποιός και εμφανίζεται σε αρκετές σκηνικές παραστάσεις σε όλη τη σειρά. Η Γάτα φαίνεται να είναι καλός μάγος, αλλά πολύ νάρκισσος και πολύ ευαίσθητη σε χειροκρότημα. Στο Επεισόδιο #9 (1976), η Γάτα παγιδεύει το Λύκο στο μαγικό αιώηρησης της (που σώζει το Λαγό από το να πιαστεί). Ρίχνει το Λύκο δύο φορές στο μαγικό του για να δεχτεί το χειροκρότημα από το Λαγό.
Ένας από τους πιο εμφανείς στο οθόνη δευτερεύοντες χαρακτήρες σε ένα μόνο επεισόδιο είναι ο Θαλάσσιος ίππος (ρωσικά: морж, προφέρεται: [Μορς]), ο οποίος είναι ο ένστολος Καπετάνιος του πλοίου στο Επεισόδιο #7, ο οποίος συνεχώς επεμβαίνει στις προσπάθειες του Λύκου να επιβιβαστεί στο πλοίο και/ή να προσπαθήσει να πιάσει το Λαγό. Ωστόσο, μόλις ο Λύκος είναι στο πλοίο, προσποιείται ότι σκουπίζει το κατάστρωμα μπροστά στον Καπετάνιο, εξαπατώντας τον να πιστέψει ότι είναι μέλος του πληρώματος. Ο Καπετάνιος φαίνεται αργότερα να κλείνει το καπάκι πάνω από την αποθήκη του πλοίου, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα ο Λύκος και ο Λαγός να παγιδεύονται μαζί στο σκοτάδι.
Άλλα ζώα εμφανίζονται στη σειρά, συμπεριλαμβανομένων αρκούδας, κόκκινης αλεπούς, ελέφαντα, κάστορα, σκύλου και χοίρου (σε στολή κολύμβησης με τρεις στηθόδεσμους).
Κριτική και λαϊκή υποδοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα].jpg)
Η σειρά ήταν, για πολλά χρόνια, εξαιρετικά δημοφιλής μεταξύ του σοβιετικού κοινού, και είναι δημοφιλή στη Ρωσία μέχρι σήμερα. Η κριτική αντίδραση των συναδέλφων του σκηνοθέτη ήταν λιγότερο ευνοϊκή. Ο γιος του σκηνοθέτη, Αλέκσι Κοτιονότσκιν, θυμάται πως, αν και κανείς δεν το είπε στον πατέρα του, οι ζωγράφοι και οι σκηνοθέτες της Soyuzmultfilm γενικά θεωρούσαν το Ο τρελολύκος και ο πονηρολαγός να είναι χαμηλής ποιότητας. Από την πλευρά του, ο Βιατσεσλάβ Κοτιονότσκιν δεν ήταν οπαδός των ταινιών auteur (πολλές από τις οποίες παράγονταν στο στούντιο εκείνη την εποχή) και τις θεωρούσε παραδείγματα κάποιου που έκανε άσκοπη επίδειξη.
Ο Κοτιονότσκιν δεν συμπαθούσε το υποκρυπτόμενο νόημα και προσπάθησε να δημιουργήσει πολύ απλό, ξεκάθαρο σενάριο. Η ιδέα της σειράς ήταν απλή: μην πληγώσεις τον αδύναμο ή θα μπεις σε μια ανόητη κατάσταση. Επειδή η σειρά ήταν τόσο δημοφιλής, ωστόσο, ήταν συχνά αντικείμενο κριτικής συζήτησης και κερδοσκοπίας - δηλαδή, ότι η σειρά αντιπροσωπεύει τον αγώνα μεταξύ της ιντελιγκέντσια (Λαγός) και της εργατικής τάξης (Λύκος). Ο Αλέκσι Κοτιονότσκιν απορρίπτει αυτές τις ερμηνείες ως αβάσιμες.[4]
Από τη δεκαετία του 1990, όταν η πτώση της Σιδηρούν παραπετάσματος επέτρεψε καλύτερη ανταλλαγή ταινιών, τόσο το ρωσικό όσο και το δυτικό κοινό έχουν παρατηρήσει ομοιότητες μεταξύ του Ο τρελολύκος και ο πονηρολαγός και αμερικανικών κινουμένων σχεδίων, με τα πιο εμφανή είναι το Τομ και Τζέρι. Ο σκηνοθέτης παραδέχτηκε ότι μάθαινε από τις ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney που εισήχθησαν στην ΕΣΣΔ από τη Γερμανία αμέσως μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ιδιαίτερα το Μπάμπι. Ωστόσο, δεν είδε κανένα επεισόδιο του Τομ και Τζέρι μέχρι που ο γιος του αγόρασε ένα VCR το 1987.[4] Θεματικά, το Ο τρελολύκος και ο πονηρολαγός τοποθετεί μεγαλύτερη έμφαση σε διάφορες πραγματικές καταστάσεις και τοποθεσίες.
Βιντεοπαιχνίδια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Ο τρελολύκος και ο πονηρολαγός έχει διασκευαστεί σε πολλά βιντεοπαιχνίδια. Το 1984, κυκλοφόρησε στη Σοβιετική Ένωση ένα παιχνίδι LCD με τίτλο Nu, pogodi!. Μεταξύ 2002 και 2010, η ρωσική εταιρεία βιντεοπαιχνιδιών SoftClub κυκλοφόρησε πέντε διαφορετικά παιχνίδια για υπολογιστή βασισμένα στη σειρά κινουμένων σχεδίων.
Remake
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2019, η Soyuzmultfilm ανακοίνωσε ένα επερχόμενο remake του Ο τρελολύκος και ο πονηρολαγός. Ο Λύκος και ο Λαγός έλαβαν νέα σχέδια και εισήχθησαν τρεις νέοι χαρακτήρες: ο Ούλια το Ζαρκάδι, ο Σου ο Σκαντζόχοιρος και ο Τιμ ο Ασβός.[5][6] Ένας από τους μοναδικούς ζωντανούς δημιουργούς, ο Φέλιξ Κάντελ, εξέφρασε την δυσαρέσκειά του βλέποντας το remake και πρόσφερε να πληρώσει το στούντιο για να μην το κυκλοφορήσει.[7] Το πολιτικό κόμμα Κομμουνιστές της Ρωσίας ζήτησε από την Κρατική Δούμα να απαγορεύσει στην Soyuzmultfilm να κάνει το remake.[8] Η Soyuzmultfilm σχεδίαζε να κυκλοφορήσει το remake το χειμώνα του 2020, αλλά αναγκάστηκε να καθυστερήσει αρκετές φορές και ανακοίνωσε τελικά την κυκλοφορία του το χειμώνα του 2021. Η σειρά αποτελείται από 26 7λεπτα επεισόδια και μια δεύτερη σεζόν σε εργασία για μια μελλοντική κυκλοφορία. Η πρώτη σεζόν ονομάστηκε «Каникулы» (Διακοπές).[9] Η σειρά ανανεώθηκε για ένα νεότερο δημογραφικά κοινό. Επίσης, έλαβε αγγλικη μεταγλώττιση με τον τίτλο I'll Get You!.
Το πρώτο επεισόδιο κυκλοφόρησε στις 17 Δεκεμβρίου 2021, με μαζικές αρνητικές κριτικές.[10][11] Τα επεισόδια είναι διαθέσιμα και στο διαδίκτυο.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Τα cartoons της Σοβιετίας: Αφιέρωμα στα κινούμενα σχέδια της Σοβιετικής Ένωσης – Α' Μέρος». katiousa.gr. 21 Φεβρουαρίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 «Сериал "Ну, погоди!" стал самым любимым мультфильмом России». ria.ru (στα Ρωσικά). 26 Φεβρουαρίου 2014.
- ↑ Fomina, Oksana (3 March 2005). (στα ru)Komsomolskaya Pravda. http://www.kp.ru/daily/23487.3/38328/. Ανακτήθηκε στις 14 May 2015.
- ↑ 4,0 4,1 Kapkov, Sergey (2 June 2007). (στα ru)Gazeta 109. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 June 2007. https://web.archive.org/web/20070621160458/http://gzt.ru/culture/2007/06/19/220001.html.
- ↑ «Ремейк "Ну, погоди!": появились фото главных героев мультфильма» ["Remake of 'Nu, Pogodi': the first pictures of the main characters are introduced"]. Argumenty i Fakty (στα Ρωσικά). 26 Οκτωβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ Uskov, Oleg. «На "Союзмультфильме" объяснили, зачем в "Ну, погоди!" новые персонажи» ["Soyuzmultfilm explained why there are new characters in 'Nu, Pogodi']. Rossiyskaya Gazeta (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ Dvornikov, Yevgeny (15 Σεπτεμβρίου 2020). «"Я бы им заплатил, чтобы они не делали ничего": автор "Ну, погоди!" о перезапуске сериала» ["I would pay them to not do anything": the author of 'Nu Pogodi' on the reboot of the series]. Radio Komsomolskaya Pravda (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «Волк из "Ну, погоди!" меняет имидж — "Коммунисты России" против» ["The Wolf from 'Nu, Pogodi' is changing his image- 'Communists of Russia' are against it]. bfm.ru (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «Nu, Pogodi! Kanikuly (Animation)». TV Tropes. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2023.
- ↑ «Взрослые бухтят, а детям нравится!» Зрители оценила новую версию «Ну, погоди!» [""Adults complain, but kids like it!" Viewers react to the new version of "Nu, Pogodi!"]. Novye Izvestia (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Рецензия на "Ну, погоди! Каникулы": торопливый и небрежный перезапуск хитового мультфильма» ["Reviews of "Nu, Pogodi! Vacation": a rushed and careless reboot of the hit animation]. Vokrug.tv. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2021.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο τρελολύκος και ο πονηρολαγός στην IMDb
- Nu, pogodi! στο Animator.ru
- Το αρχείο της πλήρους συλλογής Nu Pogodi
