Ο Πατέρας (ταινία, 2020)

Ο Πατέρας
	Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας
Σκηνοθεσία	Φλοριάν Ζελέρ
Παραγωγή	Ντείβιντ Πάρφι; Ζαν-Λουίς Λίβι; Φίλιπ Καρκάσον; Κρίστοφ Σπάντον; Σίμον Φριέντ
Σενάριο	Φλοριάν Ζελέρ; Κρίστοφερ Χάμπτον
Βασισμένο σε	Le Père του Φλοριάν Ζελέρ
Πρωταγωνιστές	Άντονι Χόπκινς; Ολίβια Κόλμαν; Μαρκ Γκέιτις; Ολίβια Γουίλιαμς
Μουσική	Λουντοβίκο Εϊνάουντι
Φωτογραφία	Μπεν Σμίθαρντ
Μοντάζ	Γιώργος Λαμπρινός
Εταιρεία παραγωγής	F comme Film; Trademark Films; Cine@; AG Studios; Film4; Orange Studio; Canal+; Ciné+;
Διανομή	Lions Gate; (Ηνωμένο Βασίλειο); Embankment Films; (Διεθνώς)
Πρώτη προβολή	27 Ιανουαρίου 2020 (Σάντανς)
Κυκλοφορία	26 Φεβρουαρίου 2021 (ΗΠΑ)
Διάρκεια	97 λεπτά
Προέλευση	Ηνωμένο Βασίλειο; Γαλλία
Γλώσσα	Αγγλικά
Προϋπολογισμός	$6 εκατομμύρια
Ακαθάριστα έσοδα	$28,04 εκατομμύρια
	δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Πατέρας (αγγλικά The Father) είναι μια Βρετανική δραματική κινηματογραφική ταινία του 2020 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Φλοριάν Ζελέρ, που κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο. Το σενάριο έγραψε ο Φλοριάν Ζελέρ μαζί με τον συνάδελφο του και θεατρικό συγγραφέα, τον Κρίστοφερ Χάμπτον.Η ταινία είναι βασισμένη στο θεατρικό έργο του ίδιου του Φλοριάν Ζέλερ, το Le Père του 2012. Η ταινία είναι μια γαλλοβρετανική συμπαραγωγή, στην οποία πρωταγωνιστούν οι Άντονι Χόπκινς, Ολίβια Κόλμαν, Μαρκ Γκέιτις, Imogen Poots, Rufus Sewell και Ολίβια Γουίλιαμς. Κεντρικό πρόσωπο της ταινίας είναι ένας ηλικιωμένος που πρέπει να αντιμετωπίσει την προοδευτική άνοιά του. Πρόκειται για τη δεύτερη διασκευή του έργου μετά την ταινία Floride του 2015.

Η ταινίσ έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς στις 27 Ιανουαρίου 2020 και κυκλοφόρησε στη Γαλλία στις 26 Μαΐου 2021 από την UGC Distribution και στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 11 Ιουνίου 2021 από τη Lionsgate. Απέφερε 20 εκατομμύρια δολάρια με προϋπολογισμό 6 εκατομμυρίων δολαρίων και αποθεώθηκε από τους κριτικούς, οι οποίοι επαίνεσαν τις ερμηνείες των Χόπκινς και Κόλμαν καθώς και την παραγωγή για την απεικόνιση της άνοιας.

Στα 93α βραβεία Όσκαρ, ο Χόπκινς κέρδισε βραβείο Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου και οι Ζέλερ και Χάμπτον βραβείο καλύτερου προσαρμοσμένου σεναρίου, ενώ η ταινία έλαβε συνολικά έξι υποψηφιότητες, μεταξύ των οποίων καλύτερης ταινίας και Β' γυναικείου ρόλου (Κόλμαν). ^[4] Στα 78α βραβεία Χρυσής Σφαίρας, η ταινία έλαβε τέσσερις υποψηφιότητες, μεταξύ των οποίων Kαλύτερης Tαινίας - Dράμα, ενώ στα 74α Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας έλαβε έξι υποψηφιότητες, κερδίζοντας τον Α' ανδρικό ρόλο (Χόπκινς) και το καλύτερο προσαρμοσμένο σενάριο. Επιπλέον, ο Χόπκινς και ο Κόλμαν ήταν υποψήφιοι για βραβείο α' ανδρικού και β' γυναικείου ρόλου αντίστοιχα στα 27α βραβεία Guild Screen Actors Guild.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αν επισκέπτεται τον πατέρα της, Άντονι, στο διαμέρισμά του μετά από μια αντιπαράθεσή του με το άτομο που τον φρόντιζε πρόσφατα. Ο Άντονι έχει άνοια και ξεχνά συνεχώς σημαντικά γεγονότα της ζωής και πού βρίσκονται τα πράγματα στο διαμέρισμά του, όπως το ρολόι του. Λέει στην Αν ότι πιστεύει πως η φροντίστρια του έκλεψε το ρολόι του και ότι δεν θα φύγει ποτέ από το διαμέρισμά του. Εκείνη λέει στον Άντονι ότι θα μετακομίσει στο Παρίσι ακολουθώντας έναν άντρα, κάτι που μπερδεύει τον Άντονι αφού δεν θυμάται κανέναν άντρα στη ζωή της μετά το τέλος του γάμου της με τον Τζέιμς. Η Αν λέει ότι αν συνεχίσει να αρνείται να έχει φροντιστή, θα πρέπει να τον μεταφέρει σε γηροκομείο.

Την επόμενη μέρα, ο Άντονι βλέπει έναν άγνωστο, τον Πολ, και μπερδεύεται που βρίσκεται στο διαμέρισμά του. Ο Πολ του λέει ότι ο Άντονι ζει με τον ίδιο και με την Αν. Η Αν έρχεται για βραδινό και εμφανίζεται ως διαφορετική γυναίκα, μπερδεύοντας ξανά τον Άντονι. Η Αν προγραμματίζει συνέντευξη με μια νέα φροτνίστρια, τη Λόρα. Ο Άντονι λέει στη Λόρα ότι ήταν επαγγελματίας χορευτής και επίσης ότι δεν χρειάζεται καμία βοήθεια. Ο Άντονι αργότερα λέει ότι η Λόρα του θυμίζει την άλλη κόρη του, Λούσι, με την οποία έχει να μιλήσει εδώ και μήνες για λόγους που αγνοεί.

Ο Άντονι οδηγείται στον γιατρό όπου τον ρωτούν για τη μνήμη του. Ισχυρίζεται ότι δεν έχει προβλήματα μνήμης. Αργότερα, λέει στη Λόρα πόσο περήφανος είναι για τη Λούσι, που είναι ζωγράφος. Εκείνη του λέει ότι λυπάται για το ατύχημα της Λούσι, το οποίο ο Άντονι αγνοεί. Κατά τη διάρκεια της ταινίας, αποκαλύπτεται ότι ο Άντονι ζει τελικά στο διαμέρισμα της Αν and του Πολ εδώ και χρόνια, αλλά πιστεύει ότι εξακολουθεί να ζει στο δικό του διαμέρισμα. Αφού η Αν επιστρέψει στο σπίτι, εκείνη και ο Πολ τσακώνονται για την ακύρωση των διακοπών τους στην Ιταλία λόγω της συμπεριφοράς του Άντονι προς τη φροντίστριά του και για τις θυσίες της Αν για τον πατέρα της. Ο Πολ ρωτά τον Άντονι πόσο σκοπεύει να μείνει στο διαμέρισμά τους και να ενοχλεί τους πάντες, ενώ στη συνέχεια τον χαστουκίζει.

Ο Άντονι ξυπνά και βγαίνει από το διαμέρισμα και ξαφνικά βρίσκεται στον διάδρομο ενός νοσοκομείου. Θυμάται τη Λούσι ξαπλωμένη στο κρεβάτι του νοσοκομείου με αίματα στο πρόσωπό της. Στη συνέχεια ξυπνά σε μια εντελώς διαφορετική κρεβατοκάμαρα. Βρίσκεται σε γηροκομείο. Η νοσοκόμα του, η Κάθριν, τον ενημερώνει ότι η Αν έχει μετακομίσει στο Παρίσι με τον Πολ και τον επισκέπτεται περιστασιακά τα Σαββατοκύριακα. Ένας άλλος νοσοκόμος, ο Μπιλ, έρχεται επίσης στο δωμάτιο. Ο Άντονι παθαίνει συναισθηματική κατάρρευση λόγω της αδυναμίας του να καταλάβει τι του συμβαίνει, καθώς και της εξαφάνισης της Αν. Λέει ότι θέλει τη μητέρα του και ότι «χάνει τα φύλλα του, τα κλαδιά, τον άνεμο και τη βροχή». Η Κάθριν τον παρηγορεί και του λέει ότι θα τον βγάλει αργότερα βόλτα στο πάρκο.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άντονι Χόπκινς ως Άντονι
Olivia Colman ως Αν
Rufus Sewell ως Ποπλ
Imogen Poots ως Λόρα/Λούσι
Ολίβια Γουίλιαμς ως Κάθριν/Λόρα/Αν
Μαρκ Γκέιτις ως Μπιλ/Πολ
Ayesha Dharker ως γιατρός

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάιο του 2019 ανακοινώθηκε ότι ο Florian Zeller θα σκηνοθετούσε ένα σενάριο μαζί με τον Κρίστοφερ Χάμπτον, βασισμένο στο θεατρικό του έργο. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στις 13 Μαΐου. ^[5] Οι τοποθεσίες γυρισμάτων περιλάμβαναν τα West London Film Studios και Hayes, Hillingdon. ^[6] ^[7]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 «The Father (2021)». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2021.
↑ Eric Kohn (26 February 2021). «How 'The Father' Production Designer Peter Francis Created the Most Disoriented Set of the Year». https://www.indiewire.com/2021/02/the-father-production-design-peter-francis-1234619073/. Ανακτήθηκε στις 2 May 2021.
↑ «The Father (2021)». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2021.
↑ Bisset, Jennifer. «Oscars 2021 results: The full list of winners, from Nomadland to Daniel Kaluuya». CNET. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021.
↑ Wiseman, Andreas (2 Μαΐου 2019). «Anthony Hopkins & Olivia Colman To Star In Stage Play Adaptation 'The Father', Embankment To Launch Sales — Cannes». Deadline Hollywood. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021.
↑ Mueller, Matt (4 Σεπτεμβρίου 2020). «Four UK producers with films at the autumn festivals reflect on a crazy year». Screen International. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2021.
↑ Giardina, Carolyn (12 Ιανουαρίου 2021). «How 'The Father' Production Designer Evoked Disorientation in Film About Memory Loss». The Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2021.

Εξωτερικές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πατέρας στην IMDb (αγγλικά)
Ο Πατέρας στο Rotten Tomatoes (αγγλικά)
Κριτική στο Αθηνόραμα
Κριτική στο Lifo
Κριτική στο FLIX

[NUM-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 «The Father (2021)». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2021.

[2] Eric Kohn (26 February 2021). «How 'The Father' Production Designer Peter Francis Created the Most Disoriented Set of the Year». https://www.indiewire.com/2021/02/the-father-production-design-peter-francis-1234619073/. Ανακτήθηκε στις 2 May 2021.

[BOM-3] «The Father (2021)». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2021.

[4] Bisset, Jennifer. «Oscars 2021 results: The full list of winners, from Nomadland to Daniel Kaluuya». CNET. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021.

[5] Wiseman, Andreas (2 Μαΐου 2019). «Anthony Hopkins & Olivia Colman To Star In Stage Play Adaptation 'The Father', Embankment To Launch Sales — Cannes». Deadline Hollywood. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021.

[6] Mueller, Matt (4 Σεπτεμβρίου 2020). «Four UK producers with films at the autumn festivals reflect on a crazy year». Screen International. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2021.

[7] Giardina, Carolyn (12 Ιανουαρίου 2021). «How 'The Father' Production Designer Evoked Disorientation in Film About Memory Loss». The Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]