Ο κουρέας της Σεβίλλης (θεατρικό έργο)
 | |
| Συγγραφέας | Πιερ Μπωμαρσαί |
|---|---|
| Τίτλος | Le Barbier de Séville |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 23 Φεβρουαρίου 1775 |
| Μορφή | θεατρικό έργο |
| Χαρακτήρες | Count Almaviva, Figaro και d:Q107299850 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο κουρέας της Σεβίλλης ή Η ανώφελη προφύλαξη (γαλλικός τίτλος: Le Barbier de Séville ou la Précaution inutile) είναι κωμωδία σε 4 πράξεις σε πρόζα του Πιερ-Ωγκυστέν Καρόν ντε Μπωμαρσαί.[1]
Αρχικά γράφτηκε το 1772 ως όπερα κομίκ αλλά απορρίφθηκε από τους Ιταλούς ηθοποιούς. Το έργο, όπως είναι σήμερα γνωστό, γράφτηκε το 1773, αλλά, λόγω νομικών και πολιτικών προβλημάτων του συγγραφέα, παίχτηκε το 1775 στην Κομεντί Φρανσαίζ. Είναι μια ελαφριά αλλά καυστική σάτιρα της αισιόδοξης ανερχόμενης αστικής τάξης πριν από τη Γαλλική επανάσταση, στο τυπικό ύφος του Γάλλου θεατρικού συγγραφέα.[2]
Το θέμα του έργου είναι εμπνευσμένο από Το σχολείο των γυναικών του Μολιέρου. Ο κόμης Αλμαβίβα, που έχει ερωτευτεί μια νεαρή ορφανή, τη Ροζίνα, είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα για να την κερδίσει από τον δον Μπάρτολο, τον ηλικιωμένο κηδεμόνα της, που σχεδιάζει να την παντρευτεί. Ενώ, μεταμφιεσμένος, προσπαθεί να φέρει εις πέρας το έργο του, συναντά τον πρώην υπηρέτη του τον Φιγκαρό, ο οποίος με τα τεχνάσματά του θα τον βοηθήσει στα σχέδιά του.[3]
Αν και το έργο είχε κακή υποδοχή στην αρχή, ο Μπωμαρσαί δούλεψε γρήγορα το σενάριο, μετατρέποντάς το σε μεγάλη επιτυχία μετά από τρεις ημέρες. Η Μαρία-Αντουανέτα έπαιξε το ρόλο της Ροζίν το 1785.[2]
Μαζί με τον Γάμο του Φιγκαρό (1784) και το λιγότερο διάσημο Η ένοχη μητέρα (1792) αποτελεί μια τριλογία βασισμένη στους ίδιους χαρακτήρες.
Η επιτυχημένη κωμωδία του Μπωμαρσαί διασκευάστηκε πολλές φορές για την όπερα. Η πιο γνωστή διασκευή είναι Ο Κουρέας της Σεβίλλης του Τζιοακίνο Ροσίνι.[4]
Σύνοψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το έργο διαδραματίζεται στη Σεβίλλη και η ιστορία ακολουθεί την παραδοσιακή δομή της κομέντια ντελ άρτε. [5]
Ο Ισπανός κόμης Αλμαβίβα έχει ερωτευτεί τη Ροζίνα, μια κοπέλα που συνάντησε στη Μαδρίτη και κατάφερε μετά από 6 μήνες αναζήτησης να τη βρει στη Σεβίλλη. Για να διασφαλίσει ότι αυτή θα τον ερωτευθεί πραγματικά και όχι μόνο τα χρήματά του, ο κόμης μεταμφιέζεται σε φτωχό φοιτητή που ονομάζεται Λιντόρο και προσπαθεί να την προσελκύσει. [6]Τα σχέδιά του ματαιώνονται από τον κηδεμόνα της Ροζίνας, τον φιλάργυρο ηλικιωμένο γιατρό δον Μπάρτολο, ο οποίος την κρατά κλεισμένη στο σπίτι του και σκοπεύει να την παντρευτεί ο ίδιος.
Η τύχη του κόμη αλλάζει, ωστόσο, μετά από τυχαία συνάντηση με έναν πρώην υπηρέτη του, τον Φιγκαρό, ο οποίος αυτή την εποχή εργάζεται ως κουρέας και φαρμακοποιός και ως εκ τούτου έχει πρόσβαση στο σπίτι του γιατρού. Ο Φιγκαρό προθυμοποιείται να τον βοηθήσει. Ενώ οι δύο άντρες συζητούν, ο γιατρός δον Μπάρτολο και η Ροζίνα εμφανίζονται σε ένα μπαλκόνι του σπιτιού. Η Ροζίνα προσποιείται ότι της έπεσαν δύο σελίδες από ένα μυθιστόρημα (Η ανώφελη προφύλαξη του Πωλ Σκαρρόν) κατά λάθος και λέει στον κηδεμόνα της να κατεβεί για να τις πάρει, συγχρόνως κάνει νόημα στον κόμη να πάρει ο ίδιος τις σελίδες, μέσα στις οποίες βρίσκει ένα σημείωμα όπου η Ροζίνα του ζητά να εξηγήσει ποιος είναι και γιατί την έχει ακολουθήσει στη Σεβίλλη. Ο κόμης καταλαβαίνει ότι η Ροζίνα ανταποκρίνεται στον έρωτά του και ο Φιγκαρό επινοεί διάφορους τρόπους ώστε το ζευγάρι να ανταλλάξει σημειώματα, να συναντηθούν και να μιλήσουν, ο κόμης εμφανίζεται στη συνέχεια στο σπίτι ως στρατιώτης και ως Αλόνσο, αντικαταστάτης του δον Μπαζίλε, δάσκαλου μουσικής της Ροζίνας.[7]
Ο δον Μπάρτολο μαθαίνει για τον κόμη και υποψιάζεται ότι κάτι συμβαίνει, έτσι αποφασίζει να τον συκοφαντήσει. Λέει στη Ροζίνα ότι ο άντρας αυτός είναι άνθρωπος του διαβόητου κόμη Αλμαβίβα, ο οποίος σχεδιάζει να την απαγάγει. Η Ροζίνα πιστεύει την ιστορία και, προδομένη στον έρωτά της, συμφωνεί να παντρευτεί τον δον Μπαρτόλο, ο οποίος κινείται γρήγορα και ζητά να έρθει αμέσως συμβολαιογράφος να τελέσει τον γάμο.
Ο Φιγκαρό και ο κόμης μπαίνουν στο σπίτι, συζητώντας το σχέδιο του κόμη να κάνει πρόταση γάμου στη Ροζίνα και ανησυχούν για το πώς θα ανακοινώσουν ότι είναι πραγματικά κόμης. Η Ροζίνα επιστρέφει και του λέει ότι γνωρίζει τα πάντα για το φρικτό σχέδιό του να την απαγάγει: παρατηρεί ότι ο Φιγκαρό συνεχίζει να τον αποκαλεί «κύριέ μου» και ρωτά για τον λόγο. Ο κόμης αποκαλύπτει τότε την αληθινή του ταυτότητα και και το ζευγάρι συμφιλιώνεται.
Ο συμβολαιογράφος μπαίνει και ο κόμης τον πείθει να συντάξει ένα συμβόλαιο γάμου μεταξύ του ίδιου και της Ροζίνας. Ο δον Μπάρτολο έρχεται μόλις μια στιγμή μετά την υπογραφή, και αφού προβάλλει κάποια μάταια επιχειρήματα κατά της εγκυρότητας του συμβολαίου, παραιτείται. Ως παρηγοριά του δίνονται τα χρήματα της προίκας της Ροζίνας για να τα κρατήσει.[8]
Διασκευές για την όπερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τζοβάννι Παϊζιέλλο, Ο κουρέας της Σεβίλλης (26/9/1782, Αγία Πετρούπολη, θέατρο του Ερμιτάζ).
- Τζιοακίνο Ροσίνι, Ο Κουρέας της Σεβίλλης (20/2/1816, Ρώμη, θέατρο Αρτζεντίνα).
Μετάφραση στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο κουρέας της Σεβίλλης, μετάφραση: Γρηγόρης Γρηγορίου, εκδόσεις Δωδώνη, 1998
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «sherpas.com/blog/resume-du-barbier-de-seville/».
- ↑ 2,0 2,1 . «babelio.com/livres/Beaumarchais-Le-Barbier-de-Seville/».
- ↑ . «interlettre.com/bac/theatre-et-representation/750-le-barbier-de-seville-resume-court-et-commentaire».
- ↑ . «larousse.fr/encyclopedie/oeuvre/e Barbier de Séville/ou la Précaution inutile».
- ↑ . «bacdefrancais.net/barbier-de-seville-beaumarchais-resume».
- ↑ . «lesresumes.com/litterature/beaumarchais-le-barbier-de-seville-resume-personnages-et-analyse/».
- ↑ . «theatreclassique.fr/pages/pdf/BEAUMARCHAIS_BARBIERDESEVILLE.pdf» (PDF).
- ↑ . «etudier.com/dissertations/R%C3%A9sum%C3%A9-Barbier-De-Seville/».
|