Ο αυλητής του Χάμελιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Απεικόνιση του Αυλητή του Χάμελιν, αντίγραφο διακόσμησης παραθύρου στην εκκλησία της αγοράς του Χάμελν (ταξιδιωτικό ημερολόγιο του Augustin von Moersperg 1592, Aquarell)

Ο αυλητής του Χάμελιν, ή του Χάμελν όπως είναι η σωστή ονομασία με βάση το πρωτότυπο (γερμανικά: Rattenfänger von Hameln‎‎· o αυλητής / ο γητευτής του Χάμελν), είναι ένας γερμανικός θρύλος, γνωστός κυρίως από την διήγηση των αδερφών Γκριμ και βρίσκεται στη θέση 245 της συλλογής τους "Γερμανικοί μύθοι" (Deutsche Sagen). Ο αρχικός τίτλος της διήγησης ήταν "Τα παιδιά στο Χάμελν" (Die Kinder zu Hameln) στην ελληνική γλώσσα έχει όμως επικρατήσει ο τίτλος "Ο αυλητής του Χάμελν".

Ο μύθος (των αδελφών Grimm)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τον μύθο το 1284 εμφανίστηκε στην πόλη Χάμελν ένας περίεργος άνθρωπος που υποσχέθηκε να την απελευθερώσει έναντι αμοιβής, από τα προβλήματα που δημιουργούσαν οι ποντικοί και οι αρουραίοι. Πράγματι ο άνθρωπος αυτός, παίζοντας την φλογέρα του, κατάφερε να οδηγήσει και τελικά να πνίξει τα τρωκτικά σε κοντινό ποτάμι. Ωστόσο μετά την άρνηση των χωρικών να τον αποπληρώσουν για τις υπηρεσίες του, ο ξένος απήγαγε για πάντα τα παιδιά τους, οδηγώντας τα με την φλογέρα του σε παρακείμενο βουνό και από εκεί υπογείως στην Τρανσυλβανία.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]